What a nice den!

Hier hoorde hij eigenlijk niet te zijn. Toch was hij nieuwschierig naar hoe het er hier uitzag. Het was hier prachtig. Op een soort bankje zag hij enkele kruiden liggen. Zeker van de vorige med. cat. De skyclan had nog geen med. cat, Die was enkele maanden geleden overleden bij bladkaal. Deze was omgekomen van de honger. Hij wou niet meer eten omdat de kits anders geen voedsel hadden. Dat was erg nobel van hem, Jammer genoeg stierf deze perfecte kater. Hij keek rond en liep naar de kruiden. Hij rook eraan. Zijn ogen schitterden. Wat zou hij graag medicine cat willen worden! Hoe zou het leven van zo'n kat zijn? Telkens anderen helpen en genezen. Dat was toch fantastisch! Hij zou zo'n taak graag op zich willen nemen, Alleen werd hij misschien niet gezien als medicine cat, Hij zal nooit zover komen. Dat wist hij nu ook wel weer. Toch zal hij het proberen, Maar als het niet lukte dan zou hij gewoon een warrior blijven. Even keek hij opzij naar de uitgang. Het leek erop alsof iemand naar hem keek. Nee, Er was niemand. Weer ging hij verder. Hij greep enkele kruiden en bestudeerde ze. Waar was die medicine kat mee bezig voordat hij stierf? Hij was ergens mee bezig, Maar waarmee. Wou hij iemand genezen? Nee, er waren geen zieke katten in de clan geweest. Met zijn poot schoof hij de kruiden een stukje opzzij en legde de kruiden even versperd over de tafel heen. Hij bekeek ze nogmaals, Stuk voor stuk. Zijn poot gleed naar een van de kruiden. "Boskruid.." Zei hij zachtjes zodat niemand het kon horen. Weer gleed hij naar een ander soort kruid en mompelde zachtjes maar verstaanbaar "bladeren van een eucalyptus..verzachten de pijn" Hij keek even om zich heen, Hij voelde het nog steeds, Er keek iemand naar hem. Weer zag hij niemand. Weer richtte hij zich op de kruiden. In zijn gedachtes ging hij verder met de kruiden. De vorige med. cat had erge pijn zo te zien...Jammer genoeg was hij niet op tijd klaar met zijn geneesmiddel. Arme kat. Weer keek hij opzij naar de uitgang, Er was iemand, Er keek iemand. Hij wist het zeker. Weer negeerde hij het gevoel. Hij ging verder en herhaalde nog -hard op- enkele kruiden.

Dreamwave was even uit haar Den gegaan, om op zoek te gaan naar benodigdheden, zoals nieuwe kruiden. Tja... Als er een kat gewond zou zijn, dan zou ze natuurlijk wel iets nodig moeten hebben! Ze had flink wat kruiden in haar bek hangen. Ze liep terug naar het kamp. Ze snorde. Ze kon nu wel niet in bomen klimmen, wat ze wel jammer vond, want naast haar nachtelijke tochten, ging ze niet erg vaak uit het kamp. Ze liep rustig door. Ze had alle tijd. Er zou nu hopelijk niemand gewond zijn en met veel kruiden in haar mond gaan rennen was sowieso gevaarlijk. Als er een kruid naar achteren zou vallen, door haar keel, wegens de hobbelende rit, zou ze kunnen stikken. En een medicijn kat die zichzelf liet stikken in kruiden, dat was een beetje gek. Dat was eigenlijk gewoonweg onmogelijk, maar het kon natuurlijk altijd door een stommiteit gebeuren. In elk geval had Dreamwave nog nooit gehoord dat het iemand gebeurd was en het was haarzelf ook nooit overkomen. Rustig liep ze door. Ze was er alweer bijna. Ze vond dat LuchtClan best een groot territorium had. Dreamwave keek op naar de lucht. De zon scheen fel op haar pels, waardoor ze snorde. De ingang van het kamp viel haar al langzaam in het zicht en Dreamwave drong naar binnen. Ze kroop een smal gangetje omhoog. Toen ze de geuren van haar vertrouwde kamp weer rook, snorde ze. De zoete geur van haar eigen kruiden, die niet ver van haar vandaan lagen in de Den, was bijna bedwelmend voor haar. Dreamwave snorde. Tot ze opeens een stem in haar Den hoorde. Dreamwave liep iets sneller. Zou er iemand gewond zijn? Meteen verweet Dreamwave het zichzelf dat ze niet op tijd was. Ze keek naar binnen en zag tot haar verbazing Paintedclaw daar staan, die namen van kruiden hardop zat te zeggen. Dreamwave luisterde even geïnteresseerd en wachtte even, totdat Paintedclaw haar zou opmerken. Toen dit maar niet het geval leek te zijn, ging Dreamwave geamuseerd haar Den binnen en legde haar kruiden neer, vlak naast Paintedclaw. 'Hallo, Paintedclaw,' zei de poes, met zachte melodieuze stem. Ze keek hem glimlachend aan. Ze was niet eens boos dat Paintedclaw in haar Den stond. Ze had al gauw genoeg opgemerkt dat Paintedclaw niks had. Ze wist van de kater dat hij erg graag medicijn kat wilde worden. Dat bleek maar weer eens hoe hij hier doelloos in haar Den stond en zomaar namen van haar kruiden begon op te noemen. 'Fout, dit is goudsbloem,' legde ze uit, terwijl ze naar een kruid wees, waar Paintedclaw een verkeerde naam voor had gebruikt. Ze keek hem aan en glimlachte even. Paintedclaw wist waarschijnlijk zelf ook wel dat zij hem niet blij kon maken met nieuws dat hij iets zou worden, want hij zou misschien wel helemaal niks worden en zou krijger blijven. Maar Dreamwave wist zeker dat Paintedclaw dat geen probleem vond en dat hij een trouwe krijger zou zijn. Dat gaf haar een geruststellend gevoel. Dreamwave keek hem aan. Paintedclaw mocht van haar net zo lang blijven tot hij uiteindelijk in de weg begon te lopen. Ze keek hem even aan en begon toen haar kruiden te ordenen, terwijl ze net deed alsof ze niet wist waarvoor hij kwam. 'Ben je soms gewond, Paintedclaw?' vroeg ze, terwijl ze zich omdraaide naar de krijger en hem even vriendelijk toeknikte, wat het voor hem misschien moeilijker zou maken om te liegen. Vriendelijk draaide Dreamwave zich weer naar Paintedclaw, keerde hem toen uiteindelijk de rug toe en begon haar kruiden weer te ordenen. Het moest er natuurlijk mooi genoeg uitzien, zodat ze alles makkelijk kon vinden als ze iemand snel moest verzorgen. Dreamwave keek naar Paintedclaw en snorde zacht. Ze vond het hooguit interessant dat Paintedclaw zo geïnteresseerd was in kruiden. Alleen, ze zou de kater wel moeten wegjagen als hij veel te vaak zonder reden in haar Den kwam. Maar aangezien ze de kwaadste niet was, liet ze hem nu gewoon even zijn gang gaan. Ze keek hem vragend aan, wachtend op een antwoord van hem. 'Hoe bevalt het je om krijger te zijn? Hopelijk doe je geen roekeloze, gevaarlijke dingen,' zei Dreamwave, terwijl ze Paintedclaw even aankeek en toen grijnsde. Ja... Apprentice's deden soms roekeloze en gevaarlijke dingen, maar krijgers waren getraind om meer uit te kijken. Dreamwave was trots op haar Clangenoten, evenals op haar leider, Duststar. Ze ging gewoon rustig door met ordenen, terwijl ze rustig luisterde of Paintedclaw iets te zeggen had of niet. Ze likte even aan haar poot, om haar poot schoon te maken en de geur van de kruiden af te wassen. Sommige kruiden konden je soms zo erg in de war brengen. Maar Dreamwave rook wel vaker naar een bepaald kruid. Trouwens, 's nachts ging ze soms ook op zoek naar kruiden. Tot nu toe had ze nog niet echt iemand moeten verzorgen, gelukkig, natuurlijk. Hopelijk zou de Clan binnenkort kittens krijgen. Dreamwave keek toen naar Paintedclaw. Alles was geordend.

Opeens hoorde hij achter zich een vriendelijke stem die hallo zei. "owh..hoi dreamwave" Zei hij al snel nadat hij zich had omgedraaid. 'Ben je soms gewond, Paintedclaw?' 'eh..Na een paar schramen ben ik niet gewond nee, Ach ja, Een krijger moet wel iets aankunnen of niet soms' Zei hij met een flauw lachje. 'Hoe bevalt het je om krijger te zijn? Hopelijk doe je geen roekeloze, gevaarlijke dingen,' Even keek hij de poes aan en liet een glimlach zien. 'ik doe geen roekeloze dingen, Maar soms moet ik wel gevaarlijke dingen doen zoals..een snel opvliegende rogue het gebied uit jagen" Grinnikte hij. Hij draaide zich naar de poes en keek haar even in de ogen. Even keek hij naar de kruiden die Dreamwave aan het ordenen was. Nadat ze daarmee klaar was keek ze hem aan, recht in de ogen. "Ik was erg bevriend met de vorige medicijn kat, dus was ik wel benieuwd wie zijn opvolgster werd" Even keek hij naar de geordende kruiden. Dreamwave wist vast en zeker veel van kruiden af. 'Ben je jouw nieuwe den al een beetje aan het inrichten?' Hij liep gewoon over naar een ander onderwerp zodat er geen stilte zou vallen. Hij hield er niet zo van als het stil werd, natuurlijk hield hij er wel van om even alleen in de natuur te zijn en naar de geluiden van moeder natuur te luisteren.

Toen Paintedclaw had gesproken, keek Dreamwave hem bezorgd aan en snelde naar hem toe. Ze bekeek zijn schrammen. Opgedroogd bloed was te zien. Het waren kleine schrammen, net zoals Paintedclaw had aangegeven. Dreamwave zuchtte opgelucht. Nee, hier hoefde ze inderdaad niets aan te doen. Dat zou vanzelf naar een paar dagen wel oplossen. 'Durf er aan te bijten of aan te krabben,' waarschuwde ze hem, terwijl ze hem toen lachend aankeek en hem een likje gaf. Ze was weer eens heel erg bezorgd. Ze slikte haar tranen weg toen Paintedclaw over haar overleden mentor begon. Ze draaide zich om, deed net alsof ze nog een boel moest doen en begon de kruiden die ze al geordend had na te kijken, of ze die op de juiste plaats had zitten, om Paintedclaw haar verdriet niet te laten merken. 'Ja, hij is vroeg gestorven,' zei ze, terwijl ze zich even omdraaide en Paintedclaw aankeek. Ze draaide zich weer om. Net op tijd. Ze knipperde de tranen weg, waarvoor ze heel vaak moest knipperen en wachtte af op Paintedclaw's woorden. Ze was dan ook blij toen Paintedclaw over iets heel anders begon. 'Ja. Ik ben het wat meer naar mijn stijl aan het richten,' beantwoordde ze Paintedclaw's vraag, terwijl de missie om haar tranen weg te slikken volbracht was en ze zo vrolijk mogelijk naar Paintedclaw kon kijken. Ze liet haar blik glijden naar de overige kruiden die niet meer goed waren. Ze liep ernaartoe, vond de moed niet om ze op te pakken en ze nu naar buiten te gooien. Het riep te veel herinneringen bij haar op. Dreamwave moest opnieuw al haar macht gebruiken om haar tranen weg te slikken. Ze gaf een boze zwiep met haar staart en pakte toen de kruiden op. Er zat nog een beetje geur aan van haar vorige mentor. Dreamwave liep zonder aarzelen naar buiten en liep de uitgang van het kamp uit. Ze gooide de kruiden daar neer. Stiekem hield ze een blaadje voorzichtig op haar tong vast. Hopelijk zou haar geur haar mentors geur niet te veel overstemmen nu. Ze liep terug naar haar Den en legde het blaadje ongezien bij haar nest neer en rook snel. Gelukkig, zijn geur hing er nog op. Verloop van tijd zou dat niet meer zijn. Net zoals Dreamwave's geur zijn Den al gemaskeerd had. Dreamwave keek naar Paintedclaw. 'Je hebt nu wel meer schrammen dan genoeg. Kijk je wel uit?' vroeg ze, terwijl ze een bezorgde blik naar zijn schrammen liet gaan en hem een lik gaf over zijn wang. Ze vond een kat verliezen, die dichtbij haar stond in haar leven en veel voor haar betekende, al meer dan genoeg. Dreamwave slikte opnieuw haar opkomende tranen weg en probeerde vrolijk te doen bij Paintedclaw. Hij had niks aan een kat die telkens op het punt stond om in huilen uit te barsten. Dreamwave keek weer naar Paintedclaw en legde een paarse bloem neer bij haar andere kruiden. Dat was geen kruid, maar wel een mooie versiering. 'Versiering is ook belangrijk. Dan kan er een frisse lucht in de Den komen,' legde ze aan Paintedclaw uit, terwijl ze de krijger even aankeek en zacht snorde. Ze hield van natuur. Iedereen van LuchtClan hield vast van de natuur. Dreamwave vond dat ze een prachtige plek hadden. Dreamwave keek weer even naar Paintedclaw en liet haar blik door haar Den glijden. Ze vond het er mooi genoeg uitzien. Het gaf geen slordige indruk en de medicijnen waren mooi geordend. Ze keek twijfelend naar buiten. Zou ze..? Ze keek Paintedclaw uitnodigend aan. 'Als je zin hebt, wil ik wel even jagen met je. Maar ik wil dicht in de buurt van het kamp blijven. Ik wil er op tijd bij zijn als er iets gebeurt,' zei ze, terwijl opnieuw een brok in haar keel kwam. Ze was bij de dood van haar mentor niet op tijd geweest. Ze was toen kruiden gaan zoeken voor haar mentor en ze was pas teruggekomen toen ze dichtbij was en het geschreeuw gehoord had. Het laatste wat haar mentor had gezegd en wat ze ook nooit meer zou vergeten, was: 'Blijf altijd dicht in de buurt bij het kamp. Er zal genoeg werk komen.' Ze had de zin niet helemaal begrepen, maar had hem wel in haar hoofd gehouden. Ze begreep hem nu nog niet. Ze keek naar Paintedclaw. Ze joeg soms, heel even, in haar vrije tijd, als ze echt al haar taken vervuld had, net zoals de Deputy soms deed als hij zijn taken vervuld had. Dreamwave keek opzij naar Paintedclaw en ging toen haar Den uit. Ze wachtte of hij zou volgen of toch zou blijven. Als Paintedclaw echt goed bevriend met haar mentor was geweest, dan zou hij vast ook veel in Den komen omdat hij herinneringen wou oprapen. Dreamwave hoefde dat niet. Die had 's nachts herinneringen genoeg die ze kon herdenken van hem. Dreamwave keek richting Paintedclaw. Ze kreeg een steek in haar hart bij het zien van de tulp, die daar, in een donker hoekje, op de grond lag in haar Den. Dreamwave deed net alsof ze het niet gezien had, verbeet verdere gedachten over haar mentor en sloot dat hoofdstuk af. Het was tijd om vrolijk te zijn!

Had hij maar niet gesproken over dreamwave's mentor. Hij zag hoe de blije poes opeens de tranen probeerde te verwerken. Hij wou iets doen, Maar dan zou het misschien nog erger worden. Een ding deed hij wel. Hij gaf haar een troostend likje op haar wang. "Rustig maar," Had hij nog gezegt. Hij kon het begrijpen dat Dreamwave zo droevig werd als er over gesproken werd. Hij heeft ook verdriet gehad toen een van zijn beste vrienden de clan verliet en richting starclan ging. Even keek hij naar buiten, Naar de prachtige lucht. 'Als je zin hebt, wil ik wel even jagen met je. Maar ik wil dicht in de buurt van het kamp blijven. Ik wil er op tijd bij zijn als er iets gebeurt,' Had dreamwave gezegd. Ze wou jagen? "Okay" Zei hij met een glimlach op zijn gezicht. Dreamwave liep al snel naar buiten en ging daar op hem wachten. Hij ging haar achterna en keek even naar de clan. Ook hier was er een prachtig uitzicht. Was de warriorden dan de enigste plek waar geen uitzicht was te vinden? Hij keek even naar Dreamwave, En dan weer naar de lucht. Ze lijkt er wel veel op..he? Weerklonk er opeens in zijn hoofd. Het was niet zijn gedachten? Of wel? Hij sprong alvast vooruit en keek nog even naar dreamwave "Kom je?" Had hij zo vriendelijk mogelijk gezegd. Met een rustig sprintje sprong hij verder. Even bleef hij zitten, Wachtend op Dreamwave. De zon stond hoog aan de hemel, Het was middag. Een prachtige middag. Ze zouden gaan jagen en vrienden worden. Dat was een prachtige gedachte. Trouwens..Dreamwave leek eigenlijk best wel veel op de vorige medicijn kat.

Dreamwave zuchtte en keek twijfelend richting Paintedclaw. Ze had nu eenmaal toegestemd om mee te gaan jagen, ze had het idee zelf voorgesteld, maar kon ze de Den wel achterlaten? Wat zou er gebeuren als zij er niet was? Beelden van vroeger kwamen terug in haar hoofd. Toen was ze ook maar even weggeweest. Dadelijk lag de leider op sterven! Meteen bestrafte haar hoofd haar voor het denken. Kom op Dreamwave, doe niet zo achterlijk! Je bent toch dichtbij en het kamp? Trouwens, zo lang ga je niet jagen en het is een goed moment om vrienden te worden met Paintedclaw! Dreamwave keek twijfelend naar Paintedclaw, die voor haar stond. Ja, ze zou niet ver uit het kamp gaan! Dreamwave knikte glimlachend en volgde Paintedclaw toen, de smalle weg naar beneden, het kamp uit. Ze keek achterom. Alleen voor de LuchtClankatten was het kamp goed om te zien. Voor onbekende katten zou dit een mooi verstopt kamp zijn, waar Dreamwave wel trots op was. Dreamwave zette haar scherpe nagels in het schors en klom toen rustig omhoog. Bij de eerste tak hield ze al direct halt, waar ze op klom. Vanaf daar sprong ze telkens een tak hoger, zo hoog, tot ze uiteindelijk een goed zicht had. Ook van bovenaf was het kamp mooi bedekt. Je zou nooit met zekerheid kunnen zeggen dat het een kamp was. Trots keek Dreamwave naar beneden en toen weer naar Paintedclaw, die daar nog altijd stond. Ze grinnikte. Ze had wel niet zo'n ervaring op jagen, dus dat zou wel eens kunnen mislukken. Dreamwave liet haar ogen glijden over het territorium. Zo, waar was dat prooi? Dreamwave zag een lijster zitten, nog op dezelfde tak. Dreamwave vergat alles om zich heen en leunde niet al te zwaar op de tak. Als de lijster het gewicht zou voelen waarmee Dreamwave op de tak kwam, zou hij wegvliegen. Dreamwave liet haar soepele, slanke lichaam simpel glijden over de tak. Poot voor poot ging ze naar voren. De lijster had haar nog altijd niet opgemerkt, maar Dreamwave betwijfelde of haar hart harder klopte of die van de lijster. Ze gokte op die van haarzelf. Ze wou het niet verprutsen. Rustig liep ze verder, terwijl het in haar als een wervelwind vooruit ging. Wat als het nou verpruts werd? Dreamwave probeerde deze gedachte te vergeten en liep verder richting de lijster. Pas toen Dreamwave erg dichtbij was, dichtbij genoeg om toe te slaan in elk geval, kreeg de lijster haar pas in de gaten. Onhandig sloeg Dreamwave haar klauw tegen de vleugel van de lijster en ritste die open. De vogel viel uit de boom, op de grond, wild klappend met zijn andere vleugel. Hij was verlamd door de klap en Dreamwave sprong soepel tak van tak op de grond. Ze beet de lijster dood in zijn buik. Dreamwave keek naar de lijster. Dat was dus bijna misgegaan. Waar was Paintedclaw? Dreamwave liet haar blik rond glijden, maar kon hem niet meer vinden. Nou, dit was, met veel geluk, haar eerste prooi al. Dreamwave hoorde een wild kloppend hard en keerde zich een beetje, schuin met haar kopje, naar links. Daar zat de muis. Dreamwave draaide zich om. Een takje kraakte onder haar poot en Dreamwave sloot haar ogen. Toen ze die weer opendeed, was de muis weg. Dreamwave vloekte zachtjes. 'Stom...' zei ze zachtjes, terwijl ze omkeek. Dit was niet de eerste keer dat ze iets deed wat niet lukte. Aangezien dat medicijnen vinden en voorbereiden voor haar het makkelijkst was, had ze geen ervaring met jagen. Ze had vroeger wel eens in haar vrije tijd gejaagd en basis dingen zoals sluipen en boomklimmen kon ze al toen ze zes manen was, maar dat was het dan ook. Eigenlijk kon ze het beste jagen op prooi in bomen en die kwam je dan weer niet zo heel veel tegen. Ze had eigenlijk geen ideaal beeld om te gaan jagen. Dit was dan ook maar een keer dat ze dit deed. Alleen in haar vrije tijd. Ze wou ook prooi vangen voor de Clan, ook al deden krijgers en Apprentice's dat al genoeg. En ze wou, als er een nieuwe kitten was, zeker eens gaan kijken naar die kitten. Het was een mooie tijd nu om kittens te krijgen in de Clan. Maar zover was het dus nog niet. Een hoop irritant gefluit wekte haar aandacht en Dreamwave keek omhoog. Aha! Die was voor haar! Snel, alsof haar leven er van afhing, ging ze naar een boom toe en klom toen gauw omhoog. Ze zette haar poten haastig tegen het schors en klim met enkel gemak naar boven. Ze ging op de tak waar de vogel zat. Deze keer was het een mus. Dreamwave ging plat tegen de tak en bewoog zachtjes richting de mus. De mus had haar algauw door, aangezien deze tak minder kracht dan de vorige had en Dreamwave gewoon veel te snel deed. Dreamwave sprong snel naar voren, maar de mus was al weg. Dreamwave zuchtte. Ze sprong op de grond en keek rond. Toen zag ze Paintedclaw opeens. 'Heb jij al wat gevangen?' vroeg ze haar Clangenoot, terwijl je al aan Dreamwave's gezicht kon zien dat de jacht niet erg goed gegaan was bij haar.

Even had hij staan kijken hoe dreamwave de lijster aanviel. Het zag er erg onhandig uit, Maarja, Dreamwave was ergens anders goed in en dat was de dokter van de clan zijn. Zo vriendelijk als hij was bleef hij kijken en zag hij hoe het Dreamwave toch lukte op de lijster te doden. Okay nu is het mijn beurt Voordat hij kon jagen riep Dreamwave naar hem. 'Heb jij al wat gevangen?' "Euh..nee nog niet" Zei hij even met een grinnik. "Zo te zien heb jij al een lijster te pakken gekregen, Mooi gedaan, Die beestjes zijn behoorlijk snel" Hierna sprong ook hij in de boom en klom snel en behendigd omhoog. Ongeveer op de ooghoogte van Dreamwave ging hij op een tak zitten. "Mooi uitzicht hier he" Had hij nog gezegt. Zijn ogen gleden over het gebied, Even keek hij naar de den van Dreamwave. Vanuit hier kon hij het hele kamp zien. Zijn ogen gleden weer naar Dreamwave. Hij keek haar recht in haar blauwe ogen. Ze had mooie ogen. Vond hij. Hierna klom hij wat meer naar boven zodat hij aan de top van de boom zou raken. Hier bleef hij hangen. Hij keek naar de horizon. De zon was echter van plan om onder te gaan. Wat een prachtig gezicht was dat. Zijn mond krulde zich een beetje, Glimlachend keek hij haar aan. "Zin om..een wandeling te maken?" Weer keek hij voor zich uit, Natuurlijk wou ze dat niet, Dat kon hij wel begrijpen. Dreamwave wou dichtbij de den blijven. Maar dan toch, Iedereen had plezier nodig. Zelfs een elder moest af en toe plezier maken. Anders is je leven maar saai, En dat is toch niet leuk? Hij liet zich een beetje zakken zodat hij weer op ooghoogte van Dreamwave stond. Even snorde hij blij. Vriendelijk keek hij haar aan. Ze werden vast en zeker goede vrienden, Netzoals hij en de vorige medicijn kat waren. Beste vrienden voor het leven. De zon maakte aanstalten om aan de horizon te verdwijnen. Het werd langzaam, maar zichtbaar nacht.

Geamuseerd keek Dreamwave Paintedclaw aan. 'Dat komt nog wel,' merkte ze op, toen hij zei dat hij nog geen prooi gevangen had. Dreamwave wierp een blik op hem. Ook hij kon heel erg goed in een boom klimmen. Eigenlijk konden alle LuchtClankatten dit. Ze vond het wel leuk dat ze zoveel bomen hadden in hun territorium. Dreamwave vond dat een mooie beschutting, mocht er ooit een Rogue komen. Als ze een krijger was geweest en ze zou een Apprentice hebben gekregen, dan zou ze hem als eerste zo goed mogelijk het boomklimmen hebben geleerd. Als een LuchtClankat moest je dat eigenlijk het beste kunnen, aangezien daar wel het snelste en het grootste prooi zat. Dreamwave liet haar blik naar Paintedclaw glijden. 'Dat is zeker een mooi uitzicht,' zei ze zachtjes, niet wetend of Paintedclaw haar wel had kunnen horen. Ze keek hem aan, keek recht in zijn ogen. Haar blik verzachtte en werd vriendelijk. Ze kon beter, ook vanaf deze afstand, een vriendelijke indruk geven, dan was de kans dat ze vrienden konden worden alleen maar groter. Dreamwave keek naar Paintedclaw en schrok van zijn vraag. Een twijfelachtige blik gleed over haar gezicht. Wat als er dan iets gebeurde met iemand in het kamp? Ze wist het niet zeker en deze twijfelachtige trek was heel goed te zien op Dreamwave's gezicht. Aan de andere kant was het wel een goed idee om haar gedachten een beetje op te frissen en haar spieren te ontspannen. En om even uit de warme Den te zijn. Na een lang moment aarzelen knikte Dreamwave. 'Dat is goed. Maar ik wil niet te lang wegblijven,' zei ze, terwijl ze Paintedclaw flauwtjes glimlachend aankeek en afwachtte tot hij beneden was. Ze vond het wel aardig dat hij haar uitnodigde, maar hopelijk begon hij niet over haar mentor te praten. Ze begreep wel dat hij hem mistte, zij mistte hem ook, maar Dreamwave wou niet opnieuw tegen haar tranen vechten. Trouwens, Paintedclaw zou het daarnet heus wel hebben opgemerkt dat Dreamwave tegen haar tranen aan het vechten was en dat wou Dreamwave gewoon niet. Ze wou niet dat een krijger in haar kamp wist dat ze erg emotioneel kon worden als het om haar mentor ging. Dreamwave wist nog goed hoe ze een nacht bij haar dode mentor had gelegen, om samen met hem te kunnen dromen en om haar zorgen met hem te delen. Dreamwave zuchtte lichtelijk, geheel onhoorbaar voor Paintedclaw, daar zorgde ze in elk geval wel voor. Ze wierp een blik op de plek waar de dode lijster lag. Ze had hem moeten begraven, maar eerlijk gezegd had ze daar nu geen zin in en toch niemand zou hem meenemen. Dreamwave liet hem gewoon liggen en wachtte rustig op Paintedclaw. Toen die bij haar was, begon ze rustig te lopen, terwijl ze haar blik langzaam liet glijden naar de bomen, die een mooi schijnsel kregen dankzij dat de zon aan het ondergaan was en de lucht een oranjeachtige kleur had gekregen. Dreamwave keek naar de lucht. Ze had nog geen berichten van SterrenClan gehad. Ergens was ze daar blij mee en ergens ook niet. De reden dat ze daar wel blij mee was, was dat er nu minder kans was op gevaar in de Clan en de reden dat ze er niet blij mee was, was dat ze nu ook niet de Clan kon behouden voor àls er gevaar zou komen en de SterrenClan haar niet op tijd zou waarschuwen. Gelukkig had LuchtClan enkele sterke krijgers, zoals Paintedclaw. Zelf kende ze niet heel veel van goede vechttechnieken, puur omdat ze daar nog nooit les in had gehad. Ze kon wel een beetje vechten, maar echt geweldig ontwijken en zo, nee, dat kon ze niet. Dreamwave zuchtte. Het begon langzaam donkerder te worden en Dreamwave vroeg zich af of ze straks weg zou gaan. Ook 's nachts was ze nog altijd erg bezorgd dat iemand opeens gewond zou raken, alhoewel dat 's nachts een kleine kans was. Als er iemand gewond bij haar in de Den lag, die ze moest verzorgen, dan ging ze nooit weg. Dat kon ze gewoon niet. Dan wou ze vierentwintig uur per dag in de buurt zijn van die kat, om hem toch nog op tijd te verzorgen, mocht hij opeens krampen krijgen. Dreamwave probeerde de serenade aan gedachten een beetje te temperen en keek richting Paintedclaw. Ze had de hele weg nog niks gezegd of gevraagd en dat was niet erg slim. Zo werd ze natuurlijk nooit vrienden met Paintedclaw. Toch voelde het al een beetje alsof ze vrienden waren. Eigenlijk was ze opzicht gewoon met al haar Clangenoten bevriend. Zij kende iedereen en iedereen kende haar. Dreamwave keek opzij naar Paintedclaw, zich iets proberend te bedenken om over te praten. Ze kwam echter nog op geen idee en probeerde inspiratie bij de lucht te halen. Meestal als ze naar de lucht keek, kon ze weer een beetje leven in haar hersenen krijgen en kon ze inspiratie vinden voor het ding waarmee ze dan op dit moment bezig was. Dreamwave keek opzij naar Paintedclaw. 'Wat zou jij, als je een Apprentice had, hem of haar het eerste leren?' vroeg Dreamwave nieuwsgierig, terwijl ze richting Paintedclaw keek en toen weer voor zich. Ze hadden bijna al een hele tour gelopen, zelfs in het donker kon ze de ingang van het kamp op meters afstand al goed inschatten. Misschien kwam dit gewoon omdat ze heel veel nachtelijke tochten deed en omdat katten goed in de nacht konden kijken. Het was ondertussen al helemaal donker geworden en de sterren begonnen boven hun hoofden langzaam te fonkelen. Dreamwave snorde bij het zien van dit zicht. Gelukkig, ze hoorde vanaf hier geen heibel, zoals toen. Dit zorgde ervoor dat Dreamwave wat langzamer ging lopen. Het was jammer dat deze heerlijke wandeling al voorbij was. Dreamwave merkte dat haar spieren al wat meer ontspannen waren. Hopelijk waren dat die van Paintedclaw ook. Deze hele wandeling had wel effect gehad op Dreamwave. Dreamwave keek rustig richting Paintedclaw, terwijl ze de vage silhouetten van de ingang van het kamp al herkende. Dreamwave ging voor Paintedclaw de gang in, omhoog en kwam toen uit in het midden van het kamp. Nu was ze die lijster alsnog vergeten! 'Wacht even,' zei Dreamwave, waarna zij zich omdraaide, terug rende, de lijster van de grond pakte die niet ver van het kamp lag, terugging en rustig wachtte totdat alle oudsten genoeg eten hadden.

Gelukkig! Dreamwave wou mee. Samen begonnen ze aan een wandeling, Een prachtige wandeling. Hij luisterde naar de vogels die zongen. Hij luisterde naar de wind die door de bomen waaide. Het enige wat nog ontbreekte was de stem van Dreamwave. Hij keek opzij naar haar, en grijnsde even toen ze een vraag stelde. "Wat ik een apprentice het eerste zou leren..Mmm. Het aller belangrijkste is..Het boomklimmen, Dat moet een skykat het beste kunnen of niet soms?" Met een blij lachje eindigde hij zijn zin. Ze liepen nu samen, Zij aan zij door de nacht. De tijd leek te vergaan, Het werd al snel nacht. De sterren fonkelden aan de hemel. Het was een prachtig gezicht. Weer keek hij naar Dreamwave. Haar ogen leken net sterren, Ze fonkelden. Weer keek hij naar de sterren. Die prachtige sterren die hij altijd al zo mooi had gevonden. Vandaag had hij veel gedaan, Hij had gejaagd, getraint en bovendien nog een rogue verjaagd. Dat was veel werk. Je zegd het makkelijker dan dat je het doet. Naja, Hij was niet bepaald een kater die van nietsnutten hield. Hij was niet lui, Hij was actief en zou dat ook blijven. Hoe oud hij ook word, Hij bleef voor eeuwig actief. Even snorde hij blij toen hij zag dat Dreamwave wat relaxer ging lopen. Gelukkig, Deze wandeling zou haar goed doen. Als snel zouden ze bij het kamp zijn. Hij wou dit perfecte moment niet verpesten, Daarom bleef hij zo stil. Elkaar aankijken was al goed genoeg. In de ogen van Dreamwave zag hij dat ze het altijd te druk had met haar medicine cat zijnde. Ze was nog erg jong, Ze had lol nodig. Dat was het enige wat ontbreekte. Ze geeft zichzelf vast en zeker de schuld van de dood van de vorige medicijn kat. Maar het was niet haar schuld. Zijn beste vriend - de medicijn kat - was erg ziek. Daar kon zelfs Dreamwave niks aan doen. Zelfs als ze erbij was geweest was de med. kat toch gestorven. De tijd vloog echter voorbij. Al die tijd dat hij even had genoten was nu over. Ze waren weer bij het kamp. Ze waren weer bij de clan. De mooie en vooral hemelse wandeling was afgelopen. 'Wacht even!' Had Dreamwave nog gezegt. Hij bleef staan en zag hoe ze wegrende. Ze gaat de lijster ophalen. Ging door zijn hoofd. Geduldig stond hij daar te wachten op Dreamwave. Voor zijn gevoel waren ze nu vrienden. Hij vond Dreamwave ontzettend aardig en een prima kat. Ze was perfect. Een betere vriend kon hij zich niet wensen. Al snel kwam Dreamwave terug met de lijster in haar bek. Ze lag het diertje bij het voedsel en wachtte totdat alle ouderen gegeten hadden. Hij ging naast Dreamwave zitten en keek haar aan. Zijn mond krulde zich een beetje. "Ontspannend zo'n wandeling he?" De ouderen waren klaar en gingen al snel naar hun bed. Hij kon het wel begrijpen, Ze waren al zo oud en waren gewoon vaak moe. Een van de ouderen bleef nog even staan en keek even grijnzend naar hun tweeën. Daarna ging ook hun naar de elders den. Paintedclaw stond op en liep naar het voedsel. Hij greep een haasje en duwde het naar Dreamwave toe. 'Nu is het onze beurt' Ook hij pakte zich een haasje en keek even om zich heen. De kits,elders,queens en warriors sliepen al. Of de leider sliep wist hij niet, Ze hadden een nogal lange wandeling gemaakt terwijl deze erg kort had geleken. "Ik denk dat wel lang weg zijn geweest" Zei hij met een grinnik. De halve clan lag al in hun nest "Of iedereen is gewoon heel erg moe" Vervolgde hij. Even liet hij een vriendelijke lach horen, Zijn ogen fonkelden in het maanlicht. Het was een heldere avond, Zo'n avonden vond hij het mooist. Je kon dan alle sterren zien en dat was prachtig. Dit was zo'n moment waarop hij altijd genoot. Hij nam een hapje van zijn haas en kauwde even op het stukje vlees. Hierna slikte hij het door. Even keek hij om zich heen, Alles leek zo rustig. Het leek erop dat nu de hele clan lag te pitten. Of er waren gewoon veel katten nog aan het jagen ofzo.

Grijnzend keek Dreamwave opzij naar Paintedclaw. Hij had gelijk. Deze wandeling was heel erg ontspannend en leuk geweest. Ze hadden dan wel niets gezegd, maar zelfs dan vond Dreamwave het niet zo heel erg saai. Sowieso vond ze geen enkele wandeling saai. Het was immers zeldzaam dat ze haar tijd daaraan kon besteden en ze wist dat ze morgen gewoon weer moest werken in haar Den. Ze wou er nog even niet aan denken. Werk was voor later. Nu kon ze beter genieten van het moment met een goede vriend. Paintedclaw was goed bevriend geweest met haar mentor, dus verdiende hij het ook om een goede vriendschap te krijgen met diens Apprentice, die veel van haar mentor hield. Nu was hij overleden en stond Dreamwave er alleen voor. Ze was erg jong. Ze merkte op dat Paintedclaw haar met veel respect behandelde. Nou, zij behandelde hem ook vol met respect! Dat deed je gewoon als Clangenoten. Dreamwave respecteerde iedereen in haar Clan. Iedereen verdiende het, omdat ze allemaal hun best deden om deze Clan sterk en onafhankelijk te maken. Ze zouden geen hulp nodig hebben van andere Clans, want ze konden dit best wel alleen afhandelen. 'Ja, het was een heerlijke wandeling. De tijd gaat snel voorbij, als je iets doet wat je niet vaak doet en je vindt het leuk,' vertelde Dreamwave aan Paintedclaw. Ze had de oudste respectvol toegeknikt, maar had zijn blik die hij wierp op Paintedclaw en haar gewoon genegeerd. Iedereen van de Clan wist goed genoeg dat Dreamwave geen partner mocht en geen partner wou. Trouwens, ze zag Paintedclaw ook niet op die manier. Maar oudsten konden soms dingen vergeten en dat was heel erg normaal. Dreamwave keek richting Paintedclaw en bedankte hem glimlachend voor de haas, waar ze al snel aan begon. Met haar tanden reet ze de rug open van de haas. Gulzig begon ze de inhoud van de haas op te eten. Het was nu Paintedclaw's en haar beurt om te eten, aangezien de oudsten al gegeten hadden en iedereen al was gaan slapen. Dreamwave keek rond zich heen. Een golf van rust en rustige ademhalingen kwam in het kamp en Dreamwave keek opzij, naar Paintedclaw, wiens gezicht verlicht werd door het maanlicht. Dreamwave begon rustig verder te eten. Van deze stilte werd je zelf ook heel erg rustig. Ze had de haas alweer bijna op. Ze keek naar haar Den. Het gaf een donkere weerkaatsing. Je kon de ingang niet eens heel goed zien. Dat vond Dreamwave niet zo heel erg. Het maanlicht leek wel feller te worden. Het brandde in Dreamwave's ogen als ze naar de maan keek. Paintedclaw en zij waren nog de enigen die wakker waren. Er zou vast niemand meer aan het jagen zijn, dat leek haar gewoonweg onmogelijk. Dreamwave at de laatste resten van de haas op en likte met haar tong langs haar lippen af, om het bloed weg te vegen. Als ze een kitten zou tegenkomen die 's nachts nog op expeditie was en die het bloed dan op haar mond zag, dan zou heel de Clan wakker zijn van het bange gillen van de kitten. Dreamwave zou er dan een beetje angstaanjagend uitzien. Het idee dat de hele Clan om het gillen van een kitten wakker werd, zorgde ervoor dat Dreamwave bijna in de lach schoot. Ze kon het nog net inhouden en keek rustig opzij naar Paintedclaw. Ze moest nog veel leren. Ze had nog veel moeten leren. Nu stond ze er zelf voor, terwijl ze nog niet eens alle namen wist van de planten. Maar misschien zou ze er vanzelf wel achter komen. Trouwens, haar training was al zo'n beetje geëindigd vlak voor haar mentor stierf, dus zou het misschien wel haast onmogelijk zijn dat Dreamwave een onmogelijke opdracht kreeg. Dreamwave dacht diep na. Ze wou bijna schreeuwen van opluchting. Haar mentor wou een herhalingsles doen, daar waren ze gebleven. Dan was ze toch klaar! Dreamwave keek opgelucht naar de maan, ook al liet ze deze opluchting niet merken en niet blijken. Ze keek weer richting Paintedclaw. 'Oftewel is de tijd heel snel voorbijgevlogen en ben ik gek geworden, oftewel zijn onze Clangenoten al heel vroeg gaan slapen,' merkte Dreamwave op, terwijl ze opzij keek naar de Apprentice's Den, toen naar de Warrior's Den en vervolgens naar de Elder's Den. Dreamwave grinnikte even. Ze waren helemaal alleen, hier in het midden. Iedereen die nu sliep wist niet wat ie mistte. Het maanlicht gaf een prachtige gloed over het kamp. Zoiets wou je toch niet missen? Dreamwave zou wel vaker willen kijken naar het maanlicht. Ze keek richting Paintedclaw, niet echt wetend wat ze moest zeggen. Ze bleef even naar Paintedclaw kijken. 'Ik vind het in elk geval niet echt laat. Ik ben nog niet zo heel moe,' zei ze tegen Paintedclaw, wat ook de waarheid was. Het was vandaag niet zo'n heel vermoeiende dag geweest, aangezien ze eerst naar kruiden was gaan zoeken, een eindje uit het kamp, toen teruggekomen was en ze geordend had en daarna was gaan jagen met Paintedclaw. Er waren ook niet veel Clangenoten gewond, alleen hadden ze wel veel schrammen, maar die genazen uiteindelijk vanzelf. Gelukkig maar! Het was nou niet echt dat ze erop kickte om Clangenoten te verzorgen die te ernstig gewond waren, maar ze kon ook van zichzelf zeggen dat ze nog geen echte moeilijke taken had moeten uitvoeren. Kruiden zoeken vond ze leuk. Ook daarmee leerde je elke dag weer meer. Het liefst deed ze zoiets in haar eentje, maar ze vond het ook niet erg als iemand haar bij de tocht vergezelde. Ze keek naar Paintedclaw. 'Wat heb jij vandaag allemaal gedaan?' vroeg ze toen, om toch maar een conversatie met hem te starten. Ze kon wel uren naast hem zitten, af en toe iets zeggen en naar het maanlicht staren, maar daar gingen ze uiteindelijk allebei niks aan beleven. Nu ze tijd had om te converseren met Paintedclaw, moest ze dat ook doen en niet naast elkaar zitten en niks zeggen. Trouwens, deze kans kreeg ze niet erg vaak, om te gaan jagen met een krijger en vervolgens lekker samen eten. Ze begon Paintedclaw's vacht te wassen, terwijl ze rustig op zijn antwoord wachtte.

Rustig keek hij om zich heen, Er lag een doodse stilte in het kamp. Iedereen was nu officieel aan het slapen. Hun waren de enigste die nog wakker waren. Dit gaf je een rustig en kalm gevoel. Nu hoefden ze zichzelf niet te jagen ofzo. Gewoon even rust hebben. Al snel had hij zijn haas op en likte hij zijn lippen even af. 'Wat heb jij vandaag allemaal gedaan?' Zei dreamwave. Hij keek haar aan en opende zijn mond en begon te praten. "Naja, Ik heb gejaagd, nog een rogue uit het gebied verjaagd en toen heb ik met jou gejaagd en .. nu zijn we hier" Zei hij met een glimlach op zijn gezicht. Hij keek weer even opzij en zijn ogen gleden over de dens. Als je goed luisterde hoorde je af en toe iemand ademhalen. Opeens voelde hij de tong van Dreamwave die zijn vacht begon te wassen. Dankbaar keek hij haar eventjes aan en begon ook haar vacht te wassen. Zijn blauw achtige ogen keken haar even aan. Maar omdat de maan zo fel scheen kneep hij deze dicht en snorde hij even. Vrienden, Dat waren ze. Hij had een vriend erbij gemaakt, Natuurlijk was ieder lid hier zijn vriend, Maar dit was speciaal. Hij had een betere band met Dreamwave gemaakt. Net zo'n band als hij bij de vorige medicijn kat had. Even hoorde hij een luide gaap bij de warriors den. Meteen keek hij opzij en grinnikte hij. 'ook goeie nacht' Even draaide hij met zijn ogen, Na dat hij dit gedaan had keek hij Dreamwave weer aan. Achter haar scheen de maan. Het leek net alsof Dreamwave net voor de maan stond. Wat een prachtig gezicht. Even keek hij omhoog, Naar de sterren hemel. Ook dit was wonderbaarlijk. Perfect zegmaar. Hij kon er eeuwig naar blijven kijken. Alleen zal de ochtend weer aankomen en dan zijn de sterren meteen weg. Gelukkig was de ochtendlucht ook mooi. Hij vond iedere lucht mooi. Even keek hij weer opzij naar Dreamwave. Daarna ging hij op de grond liggen zodat hij naar de sterren kon kijken. 'Wat heb jij vandaag eigenlijk gedaan?' Afwachtend totdat Dreamwave antwoorde keek hij naar de sterren.

Dreamwave merkte op dat Paintedclaw's blik ook veel op de sterren gericht was. Dit was geen wonderbaarlijk nieuwtje. Iedere kat keek naar de sterren, tenminste wel één keer. Dreamwave vond de nacht mooier dan de dag, vandaar dat ze ook veel nachtelijke tochten deed en dan kruiden ging halen. Trouwens, sommige kruiden hadden een betere werking als het maanlicht op zich had geschenen, vond Dreamwave. Dreamwave deelde deze kennis niet met anderen, aangezien het een beetje een gekke uitspraak was, wat Dreamwave niet heel veel kon schelen. Ze keek richting Paintedclaw. Toen hij een wederkerende vraag stelde, dacht ze even na. Had ze dat daarnet niet gezegd? Of had ze in het in haar hoofd overlopen? Dreamwave wist het niet. Waarschijnlijk had ze het in haar hoofd overlopen, zoals ze meestal deed. Haar dagindeling dan. Ze stelde 's morgens al vaak een schema op waar wat ze zou gaan doen, maar dan in haar hoofd. En die kon heel ordelijk zijn, want Dreamwave hield van ordelijkheid. Als er een kruid op de grond viel, was Dreamwave er het eerste bij om die op te rapen en weer fatsoenlijk te schikken op zijn juiste plaats. 'Ik heb kruiden gezocht, mochten ernstige gevallen zijn, dan heb ik in elk geval genoeg bij me,' begon Dreamwave, terwijl ze Paintedclaw even aankeek en rustig knikte. Daarna ging ze verder. 'Ik heb met jou gejaagd, een wandeling gemaakt en nu zitten we hier,' beëindigde ze haar dagindeling. Deze was niet erg groot, aangezien Dreamwave niet alles tot in de detail hoefde uit te leggen, vond ze. Ze had ook nog iets anders gaan, maar dat zei ze tegen niemand en ze zou het straks weer doen. Ze had de plaats, bij het sterrenmeer was dat, opgezocht waar haar mentor begraven was. Dreamwave had haar eigen mentor begraven, dus wist ze perfect waar hij lag. Ze had er een heel klein geel bloemetje op het hoopje geplaatst, maar deze was niet eens goed te zien als je niet wist dat hij erop lag. Dreamwave ging soms naar het sterrenmeer toe om met haar mentor te praten, ook al wist ze dat die nooit terug kon antwoorden. Dreamwave keek richting Paintedclaw. Ze begon nu toch wel vermoeid te raken. Morgen zou het weer een drukke dag worden, zowel voor Paintedclaw als voor haar. Maar aan de andere kant was zo zitten praten met een Clangenoot best rustgevend en ontspannend. Dreamwave ging van een zittende naar een liggende positie over, puur omdat ze dit lekkerder vond en minder vermoeiend vond. Haar groene ogen keken naar het maanlicht en weerkaatsten het licht. Dreamwave snorde zachtjes. Ze haalde rustig adem, terwijl ze haar poot begon te wassen. Ze likte tussen haar klauwen door, aangezien ze daar het meeste vuil had zitten. Ze had een lijster helemaal verscheurd en nog enkele pluisjes of veertjes zaten tegen de binnenkanten van haar klauwen. Soepel liet Dreamwave haar tong ertussen glijden. Ze keek ondertussen even naar Paintedclaw. Ze vond het fijn dat ze zo goed bevriend met hem was. Het voelde goed om een speciale band met iemand te hebben, aangezien Paintedclaw haar mentor ook heel goed kende en ermee bevriend was. Dat maakte het makkelijker voor Dreamwave om ook vrienden te zijn met Paintedclaw. Rustig keek ze even zijn kant op en draaide haar oor toen ze een hard gesnurk hoorde. Ze schoot in de lach, keek Paintedclaw even aan en draaide haar kopje richting waar het geluid vandaan kwam. Van de Elder's Den, wat een verrassing. Dreamwave kon beter voor snurkproblemen gaan leren in plaats van kruiden gaan zoeken elke dag. Dreamwave hield deze opmerking maar mooi in haar hoofd en keek rustig richting Paintedclaw. Ze snorde zacht. 'Ik vind de nacht meestal mooier dan de dag, jij ook niet?' vroeg ze. Eigenlijk vond ze de zon ook iets heel moois om te zien, maar de maan overstemde toch maar weer mooi. Dreamwave keek rustig richting Paintedclaw, afwachtend op het antwoord. Haar groene ogen keken even zijn richting in, om vervolgens weer naar haar eigen Den te gaan. Misschien zou ze beter gaan slapen. Het werd morgen vast en zeker een drukke dag. Toch wou Dreamwave nog even blijven. Het was gewoon zeldzaam, om deze momenten te delen met een Clangenoot. Ja, ze bleef nog héél even, maar ze zou zeker niet te laat gaan slapen. Dreamwave keek weer richting Paintedclaw, niet echt in staat zijnd om iets te verzinnen, even maar om iets nuttigs te zeggen. Misschien genoot Paintedclaw wel van de stilte en vond hij het vervelend als zij die verbrak. Nee, het was een te mooie stilte om te verbreken. Ze had er vandaag weer een nieuwe vriend bij gemaakt. Ze keek naar de maan. Het licht weerkaatste in haar ogen en Dreamwave snorde, terwijl ze haar ogen even dichtkneep, haar mentors gezicht in haar hoofd geprent kreeg en haar ogen weer opendeed. Dreamwave keek richting de Warrior's Den. Kon ze alleen maar kijken? Kon ze niet gewoon iets zeggen? Nee, deze keer liet ze de beurt aan Paintedclaw over om iets te zeggen.

- Willowtear komt ons joinen, wacht even met posten totdat zij gepost heeft, alsjeblieft -

'Ik vind de nacht meestal mooier dan de dag, jij ook niet?' Zei dreamwave. Hij keek haar een moment aan en dan weer voor zich uit. "Ja, De nacht is veel mooier, Okal kan ik ook wel genieten van de zon" Een grijns verscheen op zijn gezicht toen ook Dreamwave lachte om de snurkende elder. Jah, Ze konden beter iemand hebben die hielp tegen snurken. "Wat een snurkerds he" Had hij nog even gezegt. Weer opende hij zijn mond om iets te zeggen. "Vond je het leuk v.." Zijn zin werd onderbroken door een luide schreeuw die iedereen wel had moeten horen. Zijn oren schoten omhoog evenals zijn hoofd. Hij keek om zich heen en zag daar ergens bij een rots een nog jonge warrior zitten. Waar was die mee bezig? Wou hij of zij dat iedereen wakker werd? 'Ik ga even kijken wie dat is okay?' Enkele secondes keek hij Dreamwave aan. Weer viel er een doodse stilte. Hij stond op en draaide zich om naar de rots. 'Wie is daar?' Zei hij alsof hij zijn neus niet kon gebruiken. Hij liep richting de nog jonge warrior en keek deze aan. 'Oh..Willowtear. Jij bent het,' Even krulden zijn lippen. Het was een glimlach die op Paintedclaw's gezicht te zien was. 'Moet je nog niet slapen meid?' Dankzij de maan kon hij het volledige gezicht van de poes zien. Hij zag de betraande ogen van deze en keek haar even bezorgd aan. 'wat is er, willowtear?' Zei hij nogal bezorgd. Normaal zou hij niet zo praten, Zijn stem was normaal vol met moed. Maar dit keer was zijn stem anders. Er klonk een tikkeltje bezorgdheid in. Even keek hij naar alle dens. Niemand was wakker geworden van de gil. Gelukkig maar. Even keek hij naar Dreamwave en maakte een soort beweging die betekende: Kom even. Hierna keek hij weer naar Willowtear en bukte zich een beetje zodat hij op ooghoogte van de nog jonge warrior stond. Een troostend schouder klopje was het enigste wat hij haar kon geven. Hij wist namelijk niet wat er aan de hand was. Hij ging natuurlijk ook niet doorvragen. Dat bezorgde haar nog meer stress, Dat wist hij zeker.

[Kom ik aan met mijn post x'D]

Dreamwave schoot in de lach. 'Ja, zeg dat wel,' antwoordde ze op Paintedclaw's worden over diegenen die hier echt heel hard aan het snurken waren. Hun geluiden weergalmden door het kamp. Dreamwave snapte niet dat de overige krijgers en Apprentice's nog niet wakker waren geworden van de Elder's. Dreamwave deed er in elk geval niks tegen. Zijzelf snurkte niet, dat wist ze zo al. Ze keek op toen er een gil klonk. Haar vacht schoot omhoog en haar hart bonsde wild in haar keel. Toen Paintedclaw iets zei, keek ze verward op. Wat zei hij? Ze kon al wel raden wat hij gezegd had, want hij ging ervandoor. Dreamwave kwam overeind. Ze opende haar mond een beetje, zodat er geuren haar neus indreven. Willowtear. Een steek van medelijden drong door Dreamwave heen. Ze wist dat de krijger veel naar droomde. Dreamwave wou dat ze de pijn kon wegnemen. Ook Willowtear had een vervelende geschiedenis. De poes was maar een maan ouder, maar Dreamwave wist veel over de krijgers hier. Duststar had het haar eens gezegd, dat Willowtear's geschiedenis niet zo soepel verlopen was. Dreamwave dacht daarbij aan een mogelijke dood. Dreamwave keek naar Paintedclaw, haar scherpe groene ogen konden zijn silhouet makkelijk ontdekken, in de duisternis. Ze kon Willowtear's silhouet onderscheiden in de duisternis, maar wel iets moeilijker, omdat de poes meer in de schaduw zat. Dreamwave kreeg Willowtear's blik duidelijk voor zich. Een zwart-witte poes, met blauwe ogen en een schattig kopje. Dreamwave snelde naar Paintedclaw toe, zag de blik van hem en keek toen naar Willowtear. Haar instinct zei meteen al dat er iets niet klopte en Dreamwave liet haar bek een beetje open zakken. Een lichte geur van bloed drong in haar neus. Dreamwave was, als medicijn kat, eenmaal zo erg gewend geraakt aan de geur van bloed, dat ze die geur makkelijk kon opvangen. Dreamwave liet een snelle blik over Willowtear glijden. Ze zocht ieder spoortje, vanaf haar rug naar haar poten. Doordat Willowtear in de schaduw zat, kon Dreamwave moeilijker inschatten waar de wond precies zat. Ze moest eerst de wond bekijken en dan kon ze pas handelen, had ze geleerd. 'Willowtear. Heb je je pijn gedaan? Ik ruik bloed, maar waar is je..' begon de poes, waarna ze haar neusje even boog, haar zin onderbrak en naar Willowtear's poot keek. Ze zag de wond nu beter. 'Dit kan even pijn doen,' zei ze, waarna ze zich boog en met een snelle beweging de doorn uit Willowtear's pootje haalde. Het was gelukkig niet heel veel bloed en Dreamwave likte gauw over de wond. 'Probeer een beetje aan de wond te likken. Als het niet stopt met bloeden, kom je maar naar me toe, dan doe ik er wat spinrag aan,' meldde ze de poes, terwijl ze Willowtear een kopje gaf. De blik van Willowtear, die allesbehalve vrolijk stond, viel haar nu pas op. Dreamwave vroeg niks, maar keek wel bezorgd. Ze wist niet wat er was met Willowtear, wist alleen dat ze slecht sliep. Zou het daar soms iets mee te maken hebben? En wat moest ze doen met Paintedclaw? Misschien was het juist niet goed als Paintedclaw Willowtear bleef vragen wat er was. Dreamwave keerde zich naar Willowtear toe, wist niet goed wat ze moest zeggen om de poes haar verdriet te temperen. 'Misschien is het beter als je even naar mijn Den komt,' zei ze zachtjes tegen Willowtear, terwijl ze Paintedclaw even aankeek. Wat moest ze tegen hem zeggen? 'Bedankt voor je hulp, ga maar weer' soms? Nee, dat kon ze niet maken. Maar wat als Willowtear nou wel wou praten, maar niet met Paintedclaw erbij? Ze wist niet goed wat ze moest doen. Misschien zou Willowtear het zelf wel aangeven dat ze Paintedclaw er niet bij wou hebben, misschien begon ze ook gewoon uit zichzelf te praten. In ieder geval ging Dreamwave haar niet zo achterlaten. Het was haar plicht om katten te verzorgen en ze vond het ook dat het haar plicht was om katten gerust te stellen, zich goed te laten voelen en gelukkig te maken. Dreamwave keek richting Willowtear. 'Kom maar,' zei ze toen zachtjes, waarna ze Willowtear een kopje gaf en langzaam een beetje naar voren liep. Nu was de vraag of Willowtear wel mee wou komen. Dat zou ze wel zien als ze een beetje doorliep. Misschien zou Willowtear haar volgen, misschien ook niet. Dreamwave liep naar voren en keek af en toe over haar schouder. Met een simpele zwiep van haar staart liet ze Paintedclaw weten dat die haar ook moest volgen. Misschien was het goed voor Willowtear om gezelschap te hebben. Misschien wou ze helemaal niet praten. Daar kon ze alleen maar achter komen als ze handelde en niet als ze bleef staan en er op die manier probeerde achter te komen wat er scheelde met haar. Dreamwave keerde zich bij haar Den om en keek naar waar Willowtear net nog gezeten had. Wou ze?

Paintedclaw keek naar hoe Dreamwave haar taken uitvoerde. Ze was een goede Medicine cat, beter dan al die anderen. Hij grijnsde even toen ze de wond had gevonden. Ze was echt de beste. Toen ze wegging bleef hij even zitten, denkend dat hij maar beter niet meer kon gaan. Maar door een simpele zwaai met Dreamwave's staart stond hij op en liep hij achter haar aan. Zijn oren vingen weer het bulderende geluid van de Elders op. Hij grinnikte, wat konden die katten snurken! Toen Dreamwave stopte kwam hij met zijn snuit tegen die van haar aan. "Oeps" Zei hij waarna hij kort grijnsde. Hij trok zijn snuit weer terug en ging naast haar liggen. De nacht was nog steeds zo prachtig, maar rustig niet meer. De Elders begonnen steeds luider te snurken, okal ergerde hij zich er niet echt aan.

[even topic weer tot leven schudden ]