Get ready for your first training, Haypaw!

Het was een lange warme dag, en dat was de rede dat Moonclaw de Hoogbomen had uitgekozen als eerste trainingsplek. De bomen zorgde voor een extra verkoeling, het wierp lange schaduwen op de harde grond. Bovendien kon ze Haypaw haar klimtechnieken laten zien. Misschien zou de jonge kat haar klimvaardgiheden verbeteren. Vrolijk liep de jonge Warrior tussen de hoge bomen. Tussen deze Hoogbomen voelde ze zichzelf klein en mietig. En ze was al zo klein! Maar met haar lengte had ze ook wat voordelen; ze kon goed jagen, je hoorde haar niet aankomen; ze kon hard rennen, ze ving weinig wind en kon zich zo makkelijk snel verplaatsen; ze kon goed klimmen, doordat ze licht was had ze ook maar weinig om te tillen. Alleen kon ze niet goed vechten, andere warriors gooide haar zo van zich af. Ze was niet heel erg sterk. Maar goed, niemand was perfect! Om zichzelf op een andere gedachten te brengen dacht ze aan de training. Wat moest het leuk zijn om als zij eenmaal een oude poes was haar eigen leerling als warrior te zien vechten en jagen. En dan bij de ceremonie, dat hij een warrior wordt! Moonclaw werd al helemaal trots van het idee! Ze proefde de lucht op geuren van een andere Clan, of prooigeuren. Teleurgesteld besefde ze dat de wind in haar rug stond, en prooi hen eerder zou ontdekken dan zij hen, en zou vluchten. Ze zouden wel kijken wat het werd. Eventueel zouden ze sluiptechnieken en klimtechnieken kunnen gaan oefenen. De zon scheen op de dorre boomtoppen toen ze omhoog keek. Ze waren nu wel ver genoeg in dit bos. "Zullen we beginnen?" vroeg ze aan haar jongere zusje. Ze vond het leuk dat het net haar zusje was die haar apprentice was geworden. Ze strekte haar poten. Eigenlijk leek Haypaw niet erg veel op Moonclaw, ze was kleiner en witten.. Het was ook zo dat hun moeder nog best laat een nestje had gekregen. Ze draaide zich om naar Haypaw. De training kon beginnen!

Moonclaw ~ Haypaw

(sorry dat ik zo laat reageer, wist niet dat er al een topic was)

Vrolijk huppelde Haypaw met haar grote zus en nu ook mentor Moonclaw mee die diep in gedachten verzonken leek, Haypaw had ook niet echt zon om te gaan praten, ze had gewoon zin om te gaan beginnen met haar eerste training. "Zullen we beginnen?" vroeg haar oudere zus en de kleine poes knikte vrolijk met haaar kopje en riep 'Ja, Leuk!' terwijl ze zenuwachtig naast haar zus stond 'Wat gaan we trainenen, Moonclaw?' vroeg ze daarna nieuwsgierig, ze wou alles leren wat een warrior maarkon leren, echt alles! Maar vooral het jagen vond ze spannend, vissen vond ze ook leuk want dat had ze al eens met Purplepaw gedaan maar echt hat jagen op muizen en konijnen en eekhoorns en zo leek haar echt fantastisch, maar daar was ze nog absoluut niet goed in, in boom klimmen wel al een beetje, dan had je een veruitzicht wat ze trouwens ook erg mooi vind. Verwachtings vol keek ze naar haar oudere zus en mentor, wachtend op watr ze zouden gaan doen!

-ach, ik had het je ook moeten zeggen :3-

"Er is gewoon zo veel te doen! Maar het is de eerste les, dus laten we eerst langs de grenzen patrouilleren, om de Clangeuren van onze buur Clans te leren kennen. Dan gaan we daarna nog jagen voor de Clan. Hoeveel weet je al van de krijgscode?" vrolijk liep Moonclaw naast haar jongere zusje. Ze had erg veel zin in deze dag, juist omdat het zulk mooi weer was. Haar voeten brachten haar naar waar ze zijn moesten. "Of weetje, we lopen nu in het bos, ver van de grenzen vandaan, misschien kunnen we beter gaan jagen, het is ten slotte zulk mooi weer! Prooi scharrelt overal rond, en let niet op zijn vijand. Sorry voor de onduidelijkheid," ze gaf haar zusje een vette knipoog. "Dan leer ik je ondertussen de dingen die je moet weten als je in een Clan zit, ook al weet je misschien al wat van de krijgscode, er valt nog zo veel te leren en.. En ik ben echt een kletskous die haar mondniet kan houden," een grote glimlach speelde rond Moonclaws lippen. "Enfin, ik ben nu gewoon je strenge leerkracht die je allemaal stomme dingen leert! Maar even serieus, je moet wel goed blijven opletten, aan een Warrior die d krijgscode weigert, en hem negeert heeft de Clan echt niks, dat begrijp je hopelijk wel," het was al bijna zonhoog, dus ze moesten maar gou beginnen. Keurig legde Moonlcaw uit hoe je moest jagen, net zoals haar mentor had gedaan. "Dan zak je door je poten en sluipt langzaam en zacht op je prooi af, snap je? Doe het maar eens voor," Moonclaw ging zitten, met haar staart over haar poten gedrappeerd, kijkend naar haar zusje. Ze gaf Haypaw een klein bemoedigend knikje, voor deze aan haar eerste oefening begon. Ze was vrolijk, en hoe erg de dag ook zou zijn, die van haar kon niet meer stuk. Het was erg mooi om je eerste leerling te zien oefenen, net zoals jij vroeger ook hebt geoefend. En het was al helemaal leuk als het je zusje is die je mag leren jagen, en vissen en nog veel meer. Ze wist zeker dt het een van de leukste tijden van haar leven zou zijn!

Verwachtings vol keek Haypaw naar Moonclaw op "Er is gewoon zo veel te doen! Maar het is de eerste les, dus laten we eerst langs de grenzen patrouilleren, om de Clangeuren van onze buur Clans te leren kennen. Dan gaan we daarna nog jagen voor de Clan. Hoeveel weet je al van de krijgscode?" zei haar mentor en Haypaw knikte vaag terwijl ze eerlijk zei 'Niet heel erg veel, maar al wel een beetje' onzeker keek Haypaw naar de grond voor haar 'Je moet altijd naar Duststar luisteren, Je mag niet jagen op terrein van een andere clan' Even fronsde Haypaw haar wenkbrauwen maar voordat ze verder ko0n gaan met opsommen ging haar zus alweer verder met kletsen "Of weetje, we lopen nu in het bos, ver van de grenzen vandaan, misschien kunnen we beter gaan jagen, het is ten slotte zulk mooi weer! Prooi scharrelt overal rond, en let niet op zijn vijand. Sorry voor de onduidelijkheid," zei Moonclaw en Haypaw glimlahce toen ze knipoogde en luisterde daarna verder naar haar mentor "Dan leer ik je ondertussen de dingen die je moet weten als je in een Clan zit, ook al weet je misschien al wat van de krijgscode, er valt nog zo veel te leren en.. En ik ben echt een kletskous die haar mondniet kan houden, Enfin, ik ben nu gewoon je strenge leerkracht die je allemaal stomme dingen leert! Maar even serieus, je moet wel goed blijven opletten, aan een Warrior die de krijgscode negeert, en hem negeert heeft de Clan echt niks, dat begrijp je hopelijk wel," Snel knikte Haypaw toen Moonclaw was uitgesproken en zei 'Ja, iedereen moet zich ana de warrior code houden' en Haypaw keek weer naar Moonclaw, dit keer tevreden over haar eigen antwoord. Moonclaw begon uitteleggen hoe je moest jagen en Haypaw luisterde aandachtig, mischien moest ze dit eens als ze warrior was doorgeven aan een apprentice! Haypaw knikte toen Moonclaw zei dat ze het maar eens moest proberen en onzeker zakte Haypaw door haar poten en keek daarna twijfelend naar haar mentor die een stukje verderop zat, daarna begon ze voorzichtig te sluipen, alsof er een muis een paar vossenlegtes van hara af zat. Na een stukje geslopen te hebben besprong Haypaw onhandig het denkbeeldige muisje en kwam daarna weer overeind waarna ze hoopvol naar Moonclaw keek, want volgens zichzelf had ze het vreselijk gedaan.

Moonclaw was blij om te horen dat Haypaw al een deel krijgscode wist. Toen haar zusje haar sluiptegnieken op een denkbeeldig prooibeeld liet zien merkte Moonclaw op dat het er voor een eerste keer al redelijk uitzag. Ze nam precies de goede aftpstand, sprong op het juist moment, op de juiste lengte. Je zou er niet in je eentje een Clan mee kunnen voeden, dat zou dan ook meer dan apart zijn. Ze kon nauwelijks iets bedenken waarmee ze Haypaw op de vingers kon tikken. "Ja, dat zag er al goed uit. Techniek die je gebruikt is sterk, maar een muis zou je al vanaf twee meter kunnen horen aankomen," legde Moonclaw zorgvuldig uit. Ze zou het haar zusje zo goed mogelijk willen leren, daar had je dan later veel profeit van. "Je leunt iets te veel naar rechts. Dat brengt je uit balans waardoor je sneller meer geluid maakt. Probeer je lichaam eens iets naar links te krijgen. Heb je je nagels ingetrokken?" ze knikte naar haar leerling om aan te geven dat ze het nog eens mocht proberen, maar gaf haar wel de gelegenheid om vragen te stellen. Zelf aan je antwoorden komen was een stuk leerzamer, je gaat dingen beter onthouden omdat je er zelf naar vroeg. Omdat je belangstelling had in het antwoord.Bovendien had niemand zin om naar een eindeloos verhaal te luisteren. Dus was Moonclaw wel even uitgepraat en richtte haar kop naar de Apprentice, Haypaw, haar jongere zusje. Blij bekeek ze het resultaat. Ze volgde de sporen van Haypaw. Knikte af en toe goed keurend en ging zo nu en dan even zitten. Het zag er leuk uit, hoe haar zusje steeds meer leerde, en steeds maar wou leren. Eens kwam de dag dat ze tot Warrior was uitgeroepen. Zou ze dan ook zo over haar, haar oude mentor, praten? En zou de Apprentice van Haypaw, als deze later ook een Warrior was ook over Haypaw praten? At was een stuk verder in de tijd. Ze bleef liever nog even vandaag. Nou, zoals het gezegde: leer van gisteren, leef vandaag en kijk naar morgen. Ze had deze 'slagzin' altijd al mooi gevonden. En het klopte. Voor haar waren dat de drie dagen waar ze in leefde: gisteren, vandaag en morgen. Het was het evenbeeld van de tijd. Je wist niet wat er komen zou, en dat was nou de zin van het leven. Het zit vol verrassingen.

"Ja, dat zag er al goed uit. Techniek die je gebruikt is sterk, maar een muis zou je al vanaf twee meter kunnen horen aankomen," zei Moonclaw en Haypaw glimlachte trots, ze had het blijkbaar beter gedaan dan ze dacht! Maar ze had nog veel te leren en ze luisterde dus super goed naar de uitleg van haar mentor. Moonclaw ging verder met uitleggen en Haypaw lette goed op wat haar mentrix zei en toen ze een knikje van haar zus kreeg maakte Haypaw zich klaar om het te gaan proberen. Ze liep vire vossenlengtes van Moonclaw af en maakte zich klaar om daar een denkbeeldige duif te gaan besluipen, rustig zakte ze door haar poten en lette op de aandachtspunten die haar mentor genoemd had: niet te veel naar rechts leunen zodat ze minder geluid zou maken en haar nagels ingetrokken houden totdat ze de prooi zou bespringen. Rustig en muisstil zette ze een paar stappen en nog een paar, alles ging goed totdat... Door een plotselinge beweging in de struiken links van haar raakte Haypaw hara concentratie even kwijt, ze had hem al snel terug ,maar niet znel genoeg, het kwaad was al gedaan, ze was luidruchtig op een takje gaan staan dat was gaan kraken. Haypaw zuchtte ongelukkig terwijl ze teryg naar Moonclaw liep.

Tevreden keek Moonclaw naar de tweede poging van Haypaw. Ze was goed bezig. Een onverwachte beweging vanuit de struiken deed haar zusje schrikken. Gegeneert kwam deze terug naar Moonclaw en liet een ongelukkig zuchtje horen. "Als er echt gevaar was geweest hadik het al geroken, en je gewaarschuwd. Concentreer je goed op de training, laat je niet afleiden. Maar als je hier was, zonder mij, en je had niets geroken was je alertheid goed van pas gekomen. Het is niet erg dat je ervan schrok. Je kunt maar beter alert zijn dan dat je straks besprongen wordt door een grotere kat," gaf Moonclaw gelijk als tip. Ze keek haar zus aan toen ze naast haar ging zitten. Ze zouden dit nog hoogstens een keer oefenen voor vandaag, anders werd het erg saai. En wanneer iets saai is let je niet meer op. Dus stelde ze het volgende voor. "We kunnen al stoppen met het oefenen van het jagen voor vandaag. Maar als je zegt dat je het graag nog een keertje wilt doen mag dat ook," Ze wachte het antwoord af. Ze trok haar poot op en haalde er kleine takjes en blaadjes uit. Ze likte de kussentjes van haar poot. Ze voelden ruw na deze dag, vast door het vele lopen. Ze had ook een zware partouille achter de rug. Het was dat ze zo ijverg was, ze had haar training ook gewoon kunnen afzeggen. Maar Moonclaw deed liever alles goed. Dus hier stond ze dan, tevreden te spinnen naast Haypaw. De adrenaline gonsde door haar oren bij het aandenken dat ze samen met Haypaw, dan een krijger, aan het jagen was, over het grondgebied van SkyClan. Daarvoor zouden ze samen trainen. Dat was haar doel die ze met Haypaw zou willen bereiken. Een goede Warrior.. Ze gaf het teken aan Haypaw dat ze het weer mocht proberen, dat ze dan zouden stoppen, zodat ze nog voor de schemer nog even konden jagen voor de Clan.

~ Sorry, geen inspiratie..

"Als er echt gevaar was geweest hadik het al geroken, en je gewaarschuwd. Concentreer je goed op de training, laat je niet afleiden. Maar als je hier was, zonder mij, en je had niets geroken was je alertheid goed van pas gekomen. Het is niet erg dat je ervan schrok. Je kunt maar beter alert zijn dan dat je straks besprongen wordt door een grotere kat," zei Moonclaw en Haypaw knikte haar kopje om aan te geven dat ze het begreep. "We kunnen al stoppen met het oefenen van het jagen voor vandaag. Maar als je zegt dat je het graag nog een keertje wilt doen mag dat ook," stelde haar mentor daarna voor en Haypaw keek naar haar en zei "Het maakt mij niets uit, Moonclaw" stilletjes zou ze wel het liefste naar het camp teruggaan want ze was al een beetje moe en ze had niet het idee meer dat het beter zou gaan, maar als haar mentor zei dat er getraind moest worden zou ze goed haar best doen, super goed zelfs!

Eerst had Moonclaw het idee dat Haypaw wou blijven, om te oefenen, maar diep in haar ogen zag ze dat ze er eigenlijk wel klaar mee was. Natuurlijk, zelf was ze ook moe. Moonclaw proefde de lucht. Ze rook, door de dikke bloemenlucht, een muisje, van maar een paar vossenlengtes verderweg. Ze zakte door haar poten en wierp zich op een muisje die ze zo net in het oog had gekregen. Ze ving nog een paar andere diertjes. "Ik zie dat je moe bent. Kom je mee naar het kamp?" rustig zette Moonclaw haar pas in naar het SkyClancamp. Onderweg rook ze nog vele, heerlijke geuren. Niet alleen van het hoge aantal prooi, maar ook van de bloemen en kruiden. Ze wierp een blik op Haypaw toen ze de doorntunnel van SkyClan binnen liep. Ze bood haar een muis aan. "Ik heb erg veel plezier gahad vandaag. De dag is nog niet voorbij, dus er valt nog veel te doen. Ik heb je geleerd hoe je moest jagen, en je deed het goed," ze slokte de laatste restjes muis op. Ze borg het lijkje op en verstigde haar blik even op haar zusje. Haar zusje en zij leken niet veel op elkaar. Het verbaasde haar ook dat er zoveel manen verschil zat tussen haar zusje en zijzelf. Maar dat maakte het trainen niet minder leuk. Moonclaw had al een heel schema met de dingen die ze volgende les gingen doen. Ze zou de les ietsje beter inplannen, want hij had nu zo kort geduurt, terwijl er nog zoveel te leren valt. Even dacht ze aan haar andere zusje, Featherpaw. Van haar had ze al een tijdlang niks gehoort. Gelukkig had ze ook Haypaw. Haar zusje als Apprentice. Cindersoul had aar verteld dat het zijn vader was geweest die hem had getraind. Haar eigen moeder was nu al dood. Net als de zijne, trouwens. Ze jaagden samen op de StarClan terrirtori. Ze keken naar hen, als vele anderen. "De les is afgelopen," knikte ze en tevreden begon ze zich te likken..

~ Topic uit

Onderwerp: Re: Get ready for your first training, Haypaw!