Stuck in a daydream. [Trainingstopic]

'Nou,' zei de kater. 'ik heb wel wat gehoord ja. Maar ik heb ook niet zoveel kater vrienden.' Hidden kreeg een glimlach op zijn lippen. "Kater-vrienden komen nog wel, beloof ik je. En zolang je een goed hart hebt en een eerlijke persoonlijkheid zullen poezen je wel sympathiek vinden. Wacht tot je Warrior bent, dan ga je wel mijn opvolger moeten zijn," Hij knipoogde, en grijnsde kort.

Met een zwiep van zijn staart stond hij op, en keek rond. "Lang genoeg gepraat! Als je er nog wat over wilt vragen of zeggen, mag nog steeds, maar we gaan verder lopen. En je kan me ook altijd opzoeken, ofcourse." De Warrior wierp een blik op Stonepaw. "Wat zou jij nu graag leren, aka doen?"

Stonepaw dacht even na toen Hiddendance vroeg wat hij nu zou graag leren. ''Vechten,'' miauwde hij uiteindelijk natuurlijk. Jagen kon hij al en Stonepaw wilde weten hoe hij moest winnen. ''Hoe zorg ik dat ik het gevecht win? Wat is de beste manier om te vechten?'' vroeg hij. Natuurlijk was daar op het eerste geen goed antwoord op, een gevecht zou je moeten winnen door door te vechten en snel te reageren. Maar Stonepaw hield van vechten en hij zou het ook goed moeten kunnen zodra hij een warrior was.

''Vechten,'' kreeg hij als antwoord. ''Hoe zorg ik dat ik het gevecht win? Wat is de beste manier om te vechten?'' Hidden ging weer even zitten. "Fighting it is," zei hij simpelweg, als eerste, om tijd te rekken zodat hij over een goed antwoord kon denken. "Je wint door goed te vechten. En de beste manier is de verrassingsaanval." De kater grinnikte kort, en sloeg zijn staart netjes om zijn poten heen. "Met een verrassing begonnen, half gewonnen," Een grijns verdeelde zijn geicht, en hij keek zijn Apprentice aan. "Val mij aan met een verrassingsaanval. Doe het wanneer ik het niet verwacht."

''Fighting it is,'' miauwde Hiddendance eerst. ''Je wint door goed te vechten. En de beste manier is de verrassingsaanval.'' Hij grinnikte even en sloeg zijn staart toen rond zijn poten. ''Met een verrasing begonnen, half gewonnen.'' De grijze kater zag hoe Hiddendance grijnsde om zijn eigen rijnmpje. ''Val mij aan met een verrassingsaanval. Doe het wanneer ik het niet verwacht.'' Stonepaw knikte. ''Zal ik doen,'' miauwde hij met een gemene grijns alsof hij het al voor zich zag. Hij twijfelde over om het nu te doen, maar dat was vast héél verwacht. Of juist niet, omdat Hidden zou verwachten dat Stonepaw hem niet aanviel omdat het verwacht was. Wauw, dit was ingewikkeld. De apprentice besloot nog niks uit te halen, voor nu dan. Een nieuwe geur drong zijn neus binnen. Er was hier ergens prooi in de buurt. Volgensmij een kraai.

Hiddendance

''Zal ik doen,' De kater knikte naar de Apprentice, en bleek zitten, met een blik op de kater, die nu een prooigeur leek te herkennen. Ook zag Hidden dat de kater twijfelde of hij zou aanvallen of niet. "Probeer subtiel te twijfelen, slimkop," zij hij droogjes, met een grinnikende ondertoon. De stilte viel weer, en hij volgde met zijn blik de bewegingen die Stonepaw maakte. "En als je niet wilt verliezen, mag je ook niemand laten profiteren van je zwakke plekken," Hij wou dat de kater dat wist. "Ik kan nu bijvoorbeeld praten over .. Uhm, ohja, over Maskpaw." Hij focuste zich op de App om te kijken of die zou veranderen van houding bij de naam. "Ik kan zeggen dat ik haar bij een andere Apprentice zag. Het zag er knus uit, tussen hen, hoor. Let maar op met hem." Het was allemaal niet waar, maar hij vond het wel leuk om Stone een beetje te plagen. Al was het maar om an te geven dat hij z'n zwakke plekken wist.

_{© Isa}

''Probeer subtiel te twijfelen, slimkop,'' miauwde Hiddendance, de gedachte lezende kat. Of nou ja, zo leek het. ''Ga je me nu ook al vertellen hoe ik moet twijfelen?'' grijnsde Stonepaw bij zijn opmerking. ''Alles moet wel perfecto met jou hé?'' Hiddendance ging verder. ''En als je niet wilt verliezen, mag je ook niemand profiteren van je zwakke plekken, ik kan nu bijvoorbeeld praten over uhm.. Oh ja, Maskpaw.'' Stonepaw wist dat Hiddendance zich nu geweldig moest voelen. ''Ik kan zeggen dat ik haar bij een andere apprentice zag. Het zag er knus uit, tussen hen. Let maar goed op hem.'' Oh, hell no. Dat kan ik ook, Hiddy. dacht Stonepaw ''En wanneer jij aan het flirten bent, kan ik naar je toe gaan en je vragen de hoeveelste keer dit wel niet is. Weg poes.'' De kater grijnsde bij zijn opmerking. Wat gaat de oh zo grote Hiddy daar aan doen. ''En trouwens, denk je echt dat ik de vijand zwakke plekken ga vertellen? Do I look like a kitten or something?'' vervolgde Stonepaw. Alhoewel, een paar dagen geleden had hij wel een heel gesprek gehad met de BloodClankat genaamd Draco. Maar hij gaf ook dingen van de BloodClan weg, right? Het boeide Stonepaw eigenlijks niet meer, Draco was aardig punt uit.

''Ga je me nu ook al vertellen hoe ik moet twijfelen?'' Hidden grijnsde. "Zeker dat." Hij glimlachte toen de kater verder sprak. ''Ga je me nu ook al vertellen hoe ik moet twijfelen?'' De Warrior haalde onschuldig een schouder op. "Ik herhaal: Zeker dat."

Hij begon tegen Stonepaw te praten over zwakke plekken, waar hij enkel een -in zijn ogen- stomme opmerking op kreeg. ''En wanneer jij aan het flirten bent, kan ik naar je toe gaan en je vragen de hoeveelste keer dit wel niet is. Weg poes.'' Toch begon Hiddendance te grijnzen. ''En trouwens, denk je echt dat ik de vijand zwakke plekken ga vertellen? Do I look like a kitten or something?'' De Warrior knikte. "Ja. Je ziet er uit als een kleine, grijze kitten." De tabby kater keek zijn Apprentice even aan. "Vijanden," begon hij. "Vijanden vinden op de één of de andere manier altijd uit wat je zwakke plekken zijn. Net zoals poezen! Je weet niet hoe, wanneer en waarom, maar ze vinden letterlijk altijd uit wat je gedaan hebt of wat je zei tegen een ander kat."

Hiddendance grijnsde alleen maar. Toen Stonepaw vroeg of hij er uit zag als een kitten antwoordde hij ''Ja. Je ziet er uit als een kleine, grijze kitten.' Stonepaw sloeg zijn klauwen kwaad in de aarde, echter liet hij dit niet zien. ''Beter dan er uit zien als een 'zwaargebouwde' kittypet,'' merkte hij simpel op. Hidden ging verder over vijanden. ''Vijanden. Vijanden vinden op de een of andere manier altijd uit wat je zwakke plekken zijn. Net zoals poezen! Je weet niet hoe, wanneer en waarom, maar ze vinden letterlijk altijd uit wat je gedaan hebt of wat je zei tegen een andere kat.'' De grijze kater dacht hier even over na. Tja, als hij een vijand had zou hij dat ook doen. Stonepaw vond het maar vreemd, zijn vijanden waren meer ShadowClanners dan BloodClanners. Sterker nog, hij kon het vinden met Draco, maar Hiddendance en Hazelpaw mocht hij niet. Maskpaw was dan tenminste nog oké. En Windpaw en Russetleaf.. hij wist niet zo goed wat hij van hun moest vinden. Niet aardig, in iedergeval.

Hiddendance

Het léék alsof hij uiteindelijk toch iets bij Stonepaw had geraakt, want die leek iets kwader als normaal. ''Beter dan er uit zien als een 'zwaargebouwde' kittypet,'' Hidden knikte, niet erg aangedaan door de belediging. "Dankje, Stonepaw, lief dat je dat opmerkt," zei hij droogjes. Zelf ging hij verder over vijanden, en keek naar Stone, die in gedachten weggezonken leek. De tabby Warrior sprong naar voren, pinde de grijze Apprentice tegen de grond, en gaf een tik tegen diens slaap. "Opletten." merkte hij kil op. Hiddendance liet de kater gaan, en schudde zijn hoofd. "Goed. Vertel mij eens de beste punten om een vijand te verwonden."

_{© Isa}

''Dankje, Stonepaw, Lief dat je het opmerkt,'' miauwde Hiddendance. Wow, hij leek Windpaw wel. Die zei ook bedankt toen de grijze kater miauwde dat ze de lieveling van Russetleaf was. Alhoewel, zij kon gewoon puur dom zijn, want Hidden wist wel dat het een belediging was. Plotseling werd Stonepaw tegen de grond gepind, kwaad keek hij zijn mentor aan. Wat deed hij nu weer fout? ''Opletten,'' miauwde Hiddendance enkel, waarna hij Stone weer losliet. ''Goed. Vertel mij eens de beste punten om een vijand te verwonden.'' De kater dacht na, zijn gedachtes gingen naar het gevecht met Draco, daar had hij een stuk meer van geleerd. ''Bij de keel,'' antwoordde hij simpel. ''En ogen, maar keel werkt het beste, dan krijgen ze geen lucht.'' Stonepaw zag nog voor zich hoe hij de rogue vermoorde. En Draco zelf ook bijna. Die zou nog een litteken krijgen. Ja, bij de keel was toch echt het beste. Hopelijk vroeg Hiddendance niet hoe hij dat wist.

Hiddendance

''Bij de keel,'' antwoorde de kater hem. ''En ogen, maar keel werkt het beste, dan krijgen ze geen lucht.'' Hidden knikte, maar trok een bedenkelijk mondje. "Zachte onderbuik werkt eigelijk nog beter dan keel." zei hij. "Als je de onderbuik open kunt halen, dan gaan ze hoogswaarschijnlijk snel sterven, via de buik ontsnapt er veel bloed, maar keel werkt inderdaad ook goed. In cobinatie is het héél goed." Hij was weer een beetje aan het doordrammen en zeuren, maar hij kon niet anders dan hem uitleggen wat te doen.

"Oke, je kan verder gaan met je prooien vangen." zei Hidden.

_{© Isa}

Stonepaw onthield de woorden van Hidden. Dat kon hij nog goed gebruiken. Toen Hiddendance miauwde dat hij weer verder kon met prooienvangen knikte hij en liep het bos gedeelte weer in. Het was niet het meest speciale wat hij nu kon doen, maar whatever. Hij snoof de lucht; maar rook nog niks. De apprentice begon het bos wat dieper in te gaan, tot hij een duif spotte. De kater ging langzaam in de sluiphouding, zijn buik voelde het gras. Poot voor poot sloop hij op het beest af. Plotseling stond hij op een takje. Krak! Stonepaw smeekte stil dat de vogel niks hoorde. De duif keek enkel alleen omhoog, en ging toen weer verder met dingen zoeken op de grond. Oef dacht Stone. Hij nam een sprong en duwde het beest tegen de grond. Met een snelle beet in de nek bewoog hij niet meer. Nog drie te gaan.

Onderwerp: Re: Stuck in a daydream. [Trainingstopic]