[Essay] De mentaliteit van zo lang mogelijk posten en het effect hiervan op een RPG

[Mentaliteiten en het effect hiervan]

_{De RPG ligt stiller en stiller. De mensen posten wat minder en hebben het drukker in hun echte leven. Dit is natuurlijk totaal begrijpelijk. Maar ook hoor ik dat mensen er minder plezier in hebben om hier te posten. Het familiare gevoel is weg en steeds meer mensen knijpen ertussen uit om diverse redenen. Daarom schrijf ik deze essay. Dit stuk is een poging om dit te begrijpen, te onderbouwen en misschien zelfs ook wel op te lossen. Ik nodig je uit om mee te lezen en mee te denken. Misschien kunnen we het forum dan wel in meerdere opzichten prettiger maken voor iedereen. Misschien ook wel niet. Misschien ben je het totaal niet eens met wat ik hier neer ga schrijven. Ik grijp hier deels terug naar ervaringen die ik heb gehad toen Warrior Cats nog jong was, en die ik nu niet meer heb. En ja, deze ervaringen mis ik.}

De mentaliteit van het lange posten
<sub>Ken je het gevoel dat je zo lang met je vingers boven je toetsenbord hangt, proberende een post eruit te krijgen en het lukt gewoon niet? Maar tegelijkertijd wil je je tegenspeler niet te kort doen met een wat 'mindere' post. Maar zijn die kortere posts wel eigenlijk minder? Ik vind van niet. Ik vind dat de langere posts op het forum over het algemeen bestaan uit dingen waar de tegenspeler niks mee kan. Persoonlijk lees ik hier ook wel overheen in de meeste gevallen, scannende naar dingen die ik kan gebruiken voor mijn posts. Tegelijkertijd zie ik dat mensen heel erg onzeker worden van het feit dat hun posts dikwijls minder lang zijn dan die van de tegenspeler. Deze mensen wil ik verzoeken om gewoon eens te kijken naar de kwaliteit van hun posts, de inhoud. Je post hoeft niet geweldig lang zijn, het gaat om de interacties tussen de karakters, het verhaal. Voor mij is het een persoonlijke irritatie als ik geforceerd wordt om een hele lange post te schrijven. Het duurt me te lang, ik heb meer dingen te doen en het is me gewoon niet waard om dingen neer te zetten in een uitgebreid iets wat ik ook veel korter neer kan zetten. Je hebt dan minder tijd om je karakters te onderhouden, minder tijd om meer topics te doen. Dit zorgt voor minder karakter ontwikkeling en minder interacties tussen diverse karakters.

Waarom posten we eigenlijk zo lang? Soms voelt het gewoon fijn, even een lange post eruit draaien en sommige mensen kunnen dat gewoon met hun karakters. Ik heb niks tegen die mensen. Dat wil ik duidelijk hebben. Maar sommige mensen doen het enkel om een limiet voor zichzelf te halen, ze forceren zichzelf. Dit zorgt natuurlijk niet voor veel plezier. Deze mentaliteit, vooral als hij openbaar besproken wordt, laat andere leden soms bij zichzelf denken, waarom kan ik niet zo lang posten? Terwijl ikzelf juist het persoonlijk veel en veel prettiger vindt om korte powerposts te maken. Short, sweet, to the point. Met deze posts kan ik veel makkelijker topics doorwerken. Want voor mijn mening is de lengte van mijn posts niet zo belangrijk, maar juist de ontwikkelingen die mijn karakters doormaken als ze de RPG doorkruisen.

In mijn ogen, lijden vooral de hoge rangen hieronder. Telkens die ellelange posts eruit persen en dan ook nog op een hoge frequentie omdat een hoge rang vaak nodig is. Dit is slopend en zo houd je de rang niet zo lang vol in de meeste gevallen. Waarom moeten hoge rangen zo lang posten van zichzelf? Een kwestie van status? Of is er iets anders aan de hand? Uiteindelijk raken de meeste hoge rangen ook nog inactief op het gegeven moment. Zo kan de RPG niet meer voor of achteruit. Want je houdt de rang niet actief, maar je wilt hem ook niet opgeven uit trots, uit spijt of uit iets anders. Ondertussen word je gestrest, omdat mensen toch aan je hoofd blijven zeuren dat je iets moet doen met je karakter. Een hoge rang is er echter om actief mee te zijn, omdat het belangrijke figuren zijn in de RPG.</sub>

Waar is de spontaniteit?
<sub>Overal, bijna elk topic, ze hebben het labeltje privé. Natuurlijk kan dat ook. Je wilt graag met bepaalde mensen RPG'en. Maar het is soms jammer dat er bijna alleen maar privé topics zijn. Bijna nooit meer een spontane reactie van: "Verrek! Wat leuk! Diegene kent mijn kat nog niet, hoe zou dit topic zijn?" Natuurlijk kennen de meeste mensen elkaar en dat is leuk. Maar waarom zou je niet eens een topic openen waar iedereen kan reageren? Maar als ik persoonlijk een topic maak die open is, gebeurt het dikwijls dat er niemand reageert. Dit is natuurlijk erg ontmoedigend. Iedereen is zoveel bezig met de afspraken die hij of zij al heeft gemaakt, dat er buiten deze afspraken bijna geen ruimte meer is om spontane dingen te doen met je karakter. Ik krijg soms echter het idee, dat mensen bang zijn geworden om spontaan te zijn met hun karakters, los te zijn in hun denken en doen en gewoon wat te verzinnen wat nog niet vaak gedaan is. De katten staan op, ze jagen een beetje, ze praten wat en ze gaan weer slapen.

Met Emberstorm bijvoorbeeld, er kwam zomaar een Riverclan kat op het territorium zetten die ze verjaagd had. Ik had hier niet om gevraagd, het gebeurde gewoon. Hierdoor heb ik haar onzekerheid over jagen kunnen ontwikkelen. Bam! Karaktergroei! Of dat ze een keer bijna verdronk en Leopardstrike haar kwam redden. Zeg hallo tegen de probleem liefde. Of als ik mijn oude schat Honeyfeather neem, wat voor een avonturen ze had beleefd samen met Winterstorm(-paw), Steelfang(-paw) en Ravenwing(-paw). Nadat ik afspraken voor haar neer had gelegd. Zat ze vast en kon ik weinig meer met haar. Waardoor ik haar uiteindelijk heb moeten laten sterven. De spontaniteit was weg. Hierdoor ben ik een beetje huiverig voor het vastleggen van verhaallijnen die mijn hele katten aan banden leggen. Maar ook als ik deze verhaallijnen probeer aan te leggen, krijg ik vaak weinig respons. Wat veroorzaakt het dat alles zo roestvast zit?

Misschien is het wel dat iedereen nu zoveel karakters heeft. Je hebt niet meer de tijd om een enkel karakter te ontwikkelen lijkt het wel. Maar toch, als de RPG vol zit met nauwelijks ontwikkelde karakters, is het dan gek dat de diepgang erin verdwijnt? Probeer elkaar anders te helpen, doe een ideeën roulette, laat andere mensen ideeën verzinnen voor je karakters of duik eens een willekeurig topic in en kijk wat eruit kom. Wees niet bang om spontaan te zijn! Niemand zal het je kwalijk nemen. Of tenminste, dat zou moeten. Iedereen zou dankbaar moeten zijn als een kat verliefd wordt op jouw eigen of als er iets gebeurd wat je niet verwacht. Is dit immers niet iets waar je iets mee kan? Nieuwe creativiteit voor je karakter, nieuwe actiefheid! Ikzelf ben er in ieder geval wel dankbaar voor, dan weet ik dat ik weer vooruit kan met mijn karakters. Natuurlijk kun je, ook als degene die de acties uitvoert, niet altijd voorspellen wat er gebeurt. Wie weet wordt je karakter afgewezen, wie weet gebeurt er iets gevaarlijks. Je karakter kan niet dood gaan zonder jouw eigen toestemming immers! Ook het echte leven kent tegenslagen, dingen die je niet verwacht. Is de RPG niet een simulatie van het echte leven?

Dit was mijn essay, dit was mijn mening.

-Babs uit.</sub>

Babs, je haalt me werkelijk de woorden uit mijn mond nu je over die privé topics. Ik heb zelf nu een open topic gemaakt met een van mijn nieuwste account, en ik moet gewoon rond gaan vragen of er iemand op reageert want anders word het gewoon over het hoofd gezien. Ikzelf vind niet besproken topics vaak het leukst. En dit is geheel mijn mening maar; Ik vind het soms gewoon zo jammer dat je niet eens spontaan in een topicje kunt springen omdat het privé is voor anderen. Zo is inderdaad de spontaniteit weg en dat vind ik verschrikkelijk jammer.
Het valt mij op dat hoe ouder deze site word, hoe meer privé topics er komen. Die waren er vroeger namelijk niet zo veel, je maakte een topic en iemand reageerde daar soms zelfs binnen 1 à 2 uur op. Nu moet je eeuwen wachten, of zelfs rond gaan vragen aan anderen tot er gereageerd word. Waarom kunnen we het gewoon niet zo houden? Open topics zijn veel leuker, en waarom doet men het niet zo; - Het liefst {Naam kat}, maar anderen zijn altijd welkom!

Dan word je op z'n minst nog verrast als je je topics aanmaakt, maar nu, met zo'n afgesproken topic is alles zo hetzelfde en saai. Ikzelf ga me vanaf nu voornemen om deze methode te volgen, die ik hierboven net genoemd heb.

Ook bijvoorbeeld met dingen afspreken. We spreken nog zelfs al af over een 'crush' zoeken via de accountmarkt. Sinds wanneer doen we dit ook niet meer spontaan? Het liefdes leven van een kat is nooit echt vastgesteld, en ja, als je kat opeens voor iemand staat en daar meteen op valt en crusht dan is dat toch vele malen leuker dan dat je al weet met wie je kat een partnerschap zal krijgen?