They did it to him! {BC leader(s) en 1 kat}

De kleine kattin opende sloom haar ogen en geeuwde. Sinds de dood van haar vader teisterden nachtmerries haar de hele nacht lang, waardoor ze gedwongen zelfs moest verhuis van slaapplaats om de anderen niet te storen. Haar vacht piekte alle kanten uit, en haar ogen waren bloeddoorlopen. Het ging niet meer zo goed als het was geweest. In tegendeel zelfs. Ze at niet meer, weigerde om in de buurt van het kamp te komen, en het ergste van alles, had ze ook nog eens de behoefte om de Bloodclan te verlaten. Haar ogen prikten van de droge tranen en de zwakke zonnestralen die door de grijze wolkenhemel door drongen. Ze moest het er echt met iemand over hebben. Zo kon het niet verder.

Loom wandelde de poes de richting van het kamp uit en geeuwde. Aan de schuur waarvan ze wist dat Lítill en Miles, en waarschijnlijk die achterlijke Riverclan kittypet er sliepen bleef ze staan. Het was vroeg in de ochtend, maar toch zat de hemel al grijs. Ze bleef even staan twijfelen, maar klopte toen toch aan. "Lítill, Miles? Ik wil iets vertellen," Half geeuwend bleef ze staan, wachtend op een sein van hen.

Zacht geklop deed hem wekken, of in elk geval hem uit zijn sluimerslaap ontwaken. Hij was al een tijdje in een net-niet-slapend-maar-ook-niet-helemaal-wakker situatie en had tot nu toe nog geen zin gehad om al op te staan. Misschien zorgde dit er ook voor dat hij het geklop had gehoord en hij voelde ergens dat het geen tikkende boomtak was. Hij stond op en rekte zich uit, nu was hij wakker genoeg om van buiten een stem te horen: "Lítill, Miles? Ik wil iets vertellen," klonk een poezenstem van buiten. Zacht genoeg om niet hun 'gasten' wakker te maken klom Miles naar beneden vanaf zijn hooizoldertje. Eenmaal beneden liet hij zijn staart zachtjes langs Litills neus gaan om hem wakker te krijgen, en misschien om hem te plagen. "Wakker worden, grote leider. We hebben bezoek." Fluisterde hij in zijn oor. Zelf liep hij al naar de deur en stopte zijn voorpoot tussen de gleuf om de deur verder te openen.

Eenmaal buiten vielen hem twee dingen op: De lucht was nu alweer grijs en er stond een rood-wit gekleurde poes voor hun deur. "Litill komt er zo aan, laten we iets verderop gaan staan om onze gasten niet wakker te maken." Hij legde een beetje spot op het woord gasten. Vervolgens liep hij zacht naar een paar meter verderop zodat ze op normaal volume konden praten zonder anderen te storen. Bloodclanners zijn nou eenmaal niet de liefste, zeker niet met ochtendhumeur.

Eindelijk. Na slapeloze nachten had Lítill toch eindelijk zijn nachtrust kunnen krijgen. Hij vond het heerlijk, maar werd gestoord door een staart langs zijn neus. Geïrriteerd keek hij op, waar Miles stond. Lekker dan. "Wat." mompelde hij dan ook geïrriteerd. Eigenlijk zou hij hem een klap moeten verkopen, maar dat deed hij maar niet. "Wakker worden, grote leider. We hebben bezoek." Wat nu weer. Lítill zag hoe Miles al naar de deur liep, terwijl Lítill zich uitrekte.

Eenmaal goed wakker liep hij naar de schuurdeur, waar hij een member en Miles zag zitten. Lítill ging naast Miles zitten, waardoor het grootte verschil tussen hen twee duidelijk zichtbaar werd. "Wat is er?" vroeg hij op een niet zo'n vriendelijke manier, maar Lítill was dan ook niet zo vriendelijk en al helemaal niet als je hem wakker moest maken. Hopelijk was dit de moeite waard.

$They did it to him! {BC leader(s) en 1 kat} BloodClan_icon_by_starsightsw2007$

Geduldig wachtte de kleine Young-one op een teken van haar twee leiders. Het regelmatige ademhalen van slapende members en Young ones rondom haar stelde haar gerust. Voorlopig was ze dus stil genoeg. 'Litill komt er zo aan, laten we iets verderop gaan staan om onze gasten niet wakker te maken.' Indina draaide zich om en knikte naar de kater. Ze volgde hem een eind verderop alsof hij háar iets moest vertellen. De poes keek naar de lucht en wachtte geduldig op haar andere leider. 'Wat is er?' De manier waarop hij sprak verbaasde haar niet zo. Ze had het eerlijk gezegd zelfs verwacht. Ze haalde even diep adem en keek toen de beide katers aan. "Fishclan was in de buurt..." Even slikte ze en veegde de slaap uit haar ogen. Stomme nachtmerries. "Ze hebben tevens een member vermoord. Draco en Demon waren ook getuige." Normaal gezien zou ze deze informatie deeltje per deeltje vrij geven, maar omdat ze de twee katers niet langer tot last wilde zijn, en het tevens haar leiders waren, verzweeg ze het beter niet.