No no no no

Na dat gekke huis was Otterflight nogal.. kwaad op Duskpaw geworden, logisch, wat had hij anders gedacht? Dat de Warrior hem zomaar liet gaan? Natuurlijk niet, zo dom was de jonge Apprentice ook weer niet. Omdat Mistpaw en Petalpaw onschuldig waren hadden die twee geen kwade kattin op hun dak gekregen maar misschien kwam dat nog wel. Met een flinke gaap werd de zwarte kater wakker, meteen rommelde zijn maag. "Dan maar wat te eten halen, met wat geluk loop ik Otterflight niet tegen het lijf aan.." dacht de zwarte kater. Voordat hij de Den helemaal uitliep bekeek de kater eerst met zijn helderblauwe ogen de omgeving, hopend dat Otterflight nergens te bekennen was. De kust leek voorlopig veilig, meteen schoot Dusk de Den uit, pakte een klein muisje die net genoeg moest zijn om zijn maag te vullen en schoot de Den weer in, waar Duskpaw met genoegen de prooi opat. Na geruime tijd toen het muisje opwas begroef hij de restanten van het beest en liep richting de kampuitgang, als hij ging jagen zou hij hopelijk de poes niet tegenkomen... Fout gedacht, want tijdens zijn ren knalde de jonge kater tegen iemand op, mompelde een verontschuldiging en keek toen pas naar boven, verdomme. Het was Otterflight.

Zonnestralen vielen langzaam de Warrior den binnen. Het was een vermoeiende nacht geweest. Wat groggy hief ze haar kop op. Gisteren avond waren er drie Apprentices het kamp uitgesneakt en hadden gedacht dat ze er mee weg zouden komen. Terwijl ze terugdacht aan gisteravond voelde ze een rilling over haar rug lopen. Die kat met wie ze te maken hadden gehad vond ze nog altijd maar niks. Snel gaf ze haar vacht een grondige wasbeurt terwijl ze opzij keek waar Crossroad lag te slapen. Haar amberen ogen werden kort zachter waarna ze opstond en zich uitrekte. Het laatste mos viel uit haar vacht terwijl ze rustig naar de uitgang van de en liep. Ze had Duskpaw gezegd te gaan slapen en dat hij haar deze ochtend moest treffen. Ze stond al buiten in het waterige licht van de Leaf-fall en zag hoe de Apprentice om zich heen loerde, naar de prooistapel sprintte, een muis pakte en weer terug in de den verdween. Dacht de Apprentice nu werkelijk dat ze achterlijk was? Haar oren vielen naar achter en ze keek afkeurend naar hoe de Apprentice voor de tweede maal om de hoek keek en toen in volle vaart naar haar toe rende zonder op te merken dat ze daar stond. Met een bons viel Duskpaw op de grond, diens ogen groot van schrik. "What did you think Duskpaw? That you would get away easy with sneaking out of the camp? And now you didn't only do that, you've eaten before you've caught any for the Elders or Queens. Don't you know the Warrior Code?" miauwde ze op een rustige ijskoude toon. Ze wenkte de Apprentice met haar staar dat die haar moest volgen naar een rustiger stuk in het Camp.

Ogen groot van de plotselinge verschijning van de Warrior, nee hè? Dusk was zo dood. "What did you think Duskpaw? That you would get away easy with sneaking out of the camp? And now you didn't only do that, you've eaten before you've caught any for the Elders or Queens. Don't you know the Warrior Code?" even slikte de kater en knikte weten "Ik weet dat het niet hoor Otterflight." even hield Dusk een korte adempauze en vervolgde "Ik wou eigenlijk zo gaan jagen maar ik bedacht mij dat de prooi alleen maar zou vluchten met mijn rommelende maag." Zijn rug deed nog steeds pijn van de klap die hij van die rare kater - wat was zijn naam nou? Duskpaw was het vergeten of deze had het gewoon niet verteld- had gekregen toen die kat hem richting Otterflight had gesmeten. een wenkende staart van Otterflight gaf een teken aan dat hij haar moest volgen. Oh StarClan, Duskpaw was zo dood...

Duskpaw bleef aan de grond genageld staan. Wat had dit kleine katertje nu? Was hij bang dat ze hem met huid en haar zou opvreten? Waarschijnlijk was het dat want iets anders kon ze niet bedenken. De kater zat ineengekrompen tegenover haar maar hij kwam wel achter haar aan terwijl hij zijn excuus aanvoerde van het prooi eten. Als door een wesp gestoken draaide ze zich om haar amberen ogen schoten vuur. "So because you were hungry the Elders didn't got any food? I know a nice task for you Duskpaw, cleaning out the Nursery and Elders den. But that isn't all, you are going to get ticks out of their fur" zei ze met opgezette vacht. "But thats for later. Now you are going to come with me and go out hunting. We're going to the WindClan borders. You know where that is? Quite a walk" resoluut draaide de poes zich om terwijl ze de Apprentice voorging door de doorntunnel naar het pad dat naar het WindClan territorium leidde. Nee, Duskpaw was niet de enig die straf ging krijgen, Petalpaw en Mistpaw mochten hem helpen bij deze taken ookal wisten die dat nog niet en Duskpaw zelf ook niet. Ze zette haar poten stevig op de grond en liep een flink stuk door. Misschien kon ze de Warrior Code ook nog in zijn kop brengen bedacht ze zich waarna ze gelijk woord bij daad voegde. "Now tell me Duskpaw. What are the rules of the Warrior Code?" terwijl ze zich terug omdraaide en de Apprentice aankeek met een koelere blik dan daarnet.

De ogen van de Warrior schoten letterlijk vuur "So because you were hungry the Elders didn't got any food? I know a nice task for you Duskpaw, cleaning out the Nursery and Elders den. But that isn't all, you are going to get ticks out of their fur" zei ze met opgezette vacht. "But thats for later. Now you are going to come with me and go out hunting. We're going to the WindClan borders. You know where that is? Quite a walk" even slikte Duskpaw, het was op dat moment niet de taken die hij erg vond, dat ging later wel komen, het was voor een pissige Otterflight. Even knikte de jonge kater, ja hij was wel vaker met Fernsong naar de borders gegaan maar alleen om deze te bekijken, niet om ook nog te gaan jagen. Met zijn zwarte staart laag bij de grond volgde hij Otterflight richting de border van WindClan, tijdens het lopen vroeg de Warrior aan hem "Now tell me Duskpaw. What are the rules of the Warrior Code?" weer knikte Duskpaw, natuurlijk kende hij ze! Het enige waar Dusk aan twijfelde of hij het moest zeggen, want het enige wat de Warrior had gevraagt of hij ze kon.

note; Fernsong is zijn NPC-mentor

Een doodse stilte hing er achter haar. Duskpaw was duidelijk doodbang van haar pissige vertoning. Terechte angst dat zeker maar haar woede was al iets gezakt als hij had opgelet. Ze rook de geur die van de vlaktes bij het WindClan territorium en ze keek de Apprentice nu met een iets mildere blik aan. "You know the prey that lives here on WindClan ground? Sometimes it comes to our borders and we can kill it then. What I want to show you is how you catch a rabbit or a lizzard. You choose" miauwde ze en liet haar blik over het terrein gaan waar ze de laatste tijd wel vaker jaagde. In de afgelopen maan had ze zeker drie konijnen het kamp mee ingenomen waar ze eigenlijk alleen maar lofprijzingen voor had gekregen. Het vierde konijn dat ze eigenlijk had willen vangen had ze aan Slenderstep toegewezen om te vangen. Merendeels omdat ze er zelf al zo veel had gevangen en eens wilde zien hoe de andere katten het zouden doen als ze zo'n kans in hun schoot geworpen kregen. Na een wel erg lange stilte draaide ze zich om en keek Duskpaw aan. "Duskpaw, there is no need to fear me. Fear BloodClan if you want to fear any cat but I was just worried about your life and the life of Petalpaw and Mistpaw. You shouldn't endanger future Warriors or break the third law of the warrior Code. Well, tell me what are the other laws in the Warrior Code? Tell them to me. All fiveteen." miauwde ze en ging voor de Apprentice op de grond zitten. Voordat ze op jacht gingen wilde ze eerst de vijftien wetten van de Warrior Code horen van Duskpaw en dan kon hij zijn fout rechtzetten. Ze gaf hem een droog glimlachje terwijl ze wachtte totdat de jonge kater alles op een rijtje had en het haar kon vertellen.

"You know the prey that lives here on WindClan ground? Sometimes it comes to our borders and we can kill it then. What I want to show you is how you catch a rabbit or a lizzard. You choose" even wiebelde de kater met zijn oren toen hij hoorde dat de laaiende stem van Otterflight iets neutraler werd, StarClan werd even bedankt door Duskpaw. Hij moest dus kiezen voor een konijn of een hagedis he? Konijnen leken de kater niet bepaald slecht, hagedissen waren vaak taai en niet bepaald lekker, op naar de konijnen dan maar. "Ik wil graag op een konijn jagen." sprak de kater zijn gedachten luidop. "Duskpaw, there is no need to fear me. Fear BloodClan if you want to fear any cat but I was just worried about your life and the life of Petalpaw and Mistpaw. You shouldn't endanger future Warriors or break the third law of the warrior Code. Well, tell me what are the other laws in the Warrior Code? Tell them to me. All fiveteen."  Sprak Oterflight, dus dat was een deel van zijn straf? Het kon in ieder geval erger, zo fout zat Duskpaw dus ook weer niet.
"Ten eerste, Verdedig je Clan met je leven! Je mag vriendschappen hebben met katten uit andere Clans, maar je loyaliteit moet bij je eigen Clan blijven, op een dag zul je ze misschien tegen komen in een gevecht en dan wordt twijfel over welke kant je kiest niet toegestaan. als tweede, Kom nooit op het territorium van een andere Clan en jaag daar al zeker niet. Op nummer drie staat, Elders en kits eten eerst, daarna pas de warriors en apprentices. Behalve als zij toestemming hebben mogen apprentices niet eten tot ze hebben gejaagd om de elders te voeden. Nummer vier is, Prooi wordt alleen gedood om te eten, niet om mee te spelen. Dank StarClan voor zijn leven. Vijf is, Een kit moet minimaal 6 manen oud zijn voor hij/zij een apprentice mag worden. De zesde is, Nieuwe warriors moeten een nachtwaken houden nadat ze hun warrior naam hebben ontvangen. Op nummer zeven staat, Een kat kan geen deputy worden zonder minimaal een keer mentor te zijn geweest van een apprentice. Acht is, De deputy zal de nieuwe Clanleader worden wanneer de leider sterft of te oud is. Hij zal naar Highrocks moeten reizen en daar bij de Moonstone samen moeten dromen met StarClan om zijn negen levens te ontvangen."
Even stopte de kater, om zichzelf een flinke adem pauze te geven en tegelijk na te denken wat de rest was. Sommige regels waren veels te duidelijk en daar hoefde de Apprentice niet eens over na te gaan denken.
"9. Na de dood of het afzien van een te oude deputy moet de nieuwe deputy gekozen worden voor maanhoog. 10. Er vind elke volle maan een gathering tussen de vier Clans plaats. Deze wordt gehouden bij Fourtrees en voor die enkele nacht zullen de Clans in vrede naast elkaar staan. 11. Borders moeten elke dag worden gecheckt en gemarkeerd. Hierbij worden alle onbekende katten die het territorium betreden bevochten of verjaagd. 12. Geen warrior mag een kit in pijn of gevaar negeren, zelfs als deze van een andere Clan is. 13. Het woord van de Clanleader is de warriorcode. 14. Een eervolle warrior hoeft andere katten niet te doden om het gevecht te winnen, behalve als ze buiten de warriorcode staan of als het noodzakelijk is voor zelfverdediging. 15. Een warrior verlangt niet naar het zachte leven van een kittypet."
Het was een hele mond vol maar toch had de kater het allemaal goed, of in welk geval, dat dacht hij.

Alle regels werden opgenoemd door Duskpaw en ze knikte bij elke wet van de Warrior Code. Duskpaw kende ze dus wel degelijk en ze wierp hem een scherpe blik toe toen hij nummer drie opdreunde. Hij had die regel overtreden en dat wist hij volgens haar best wel goed. Na een zachte zucht stond ze op en wiebelde met haar oren. Er waren nog geen geluiden van grote konijnenstappers te horen dus wachtte ze nog een tijdje. Ze opende haar bek om de geuren in te drinken maar kon slechts alleen de vage geur van konijn opvangen. Ze haalde haar schouders op en ging verder langs de grens totdat ze een plek tegen kwam die ongelooflijk sterk naar konijn rook. Het spoor kon niet oud zijn. "This is a fresh rabbit trail. Fernsong has told you about trails and how to follow them?" miauwde ze waarna ze over de vlakte uit bleef kijken. Ze rekte zich uit om de stijfheid uit haar spieren te krijgen. Omdat het nog vroeg was hadden ze een goede kans konijnen te vangen maar dan wel hier pal op de Border ze ging niet net zoals die WindClanner prooi stelen uit een ander territorium. Terugdenkend aan deze herinnering glimlachte ze flauwtjes. Ze versnelde haar pas en bleef staan achter een doornstruik. Aan de andere kant van de heuvel zat een konijn. Ze keek opzei en fluisterde zacht tegen Duskpaw "That's a rabbit. You know how to catch birds or squirrels? Rabbits are even quicker then those, you will need all your energy. I'll chase it your way. Don't mis it" zei ze waarna ze nog een scherpe blik op Duskpaw wierp. Daarna liep ze muisstil naar de andere kant van de heuvel waarna ze opeens opdook in het hoge gras en het konijn de kant van Duskpaw opjoeg. Het was nu aan de Apprentice. Hij wilde konijn? Nou hij hád konijn.

Heel even slikte de kleine kater weer tijdens het opnoemen van de code toen hij bij regen nummer drie aankwam en een scherpe blik van Otterflight kreeg toegeworpen, hij had die net overtreden. Even leek de Warrior de lucht te proeven waardoor Dusk bedacht dathij het ook moest doen, er waren verschillende geuren te bekennen en Otterflight leek een van de zwakkere geuren te volgen, al had de zwarte kater geen idee van hoe konijn rook, leek dit het dat de geur die langzaam sterker werd konijn was, waarom zouden ze het anders volgen? "This is a fresh rabbit trail. Fernsong has told you about trails and how to follow them?" Duskpaw knikte "Ja, al hed ik daar maar een training over gehad." een klein, wit, pluizig beestje welke een beetje zijn ding deed kreeg de aandacht van de kater, terwijl hij het gekke ding in de gaten hield luisterde hij aandachtig naar Otterflight's uitleg "That's a rabbit. You know how to catch birds or squirrels? Rabbits are even quicker then those, you will need all your energy. I'll chase it your way. Don't mis it" jeetje, joegen daar die WindClan ers op? Vanaf zijn afstand leek er niet al te weinig vlees aan te zitten, geen wonder dat die katten soms zo mager leken, de hele tijd achter die beesten aanrennen en weinig vlees ervoor terug krijgen. Ineens merkte de Apprentice dat Otterflight was verdwenen maar al snel zag hij haar verschijnen achter het bolletje wit, wat dus een konlijn was. Het ding schork van haar en snelde richting Duskpaw maar natuurlijk wist de prooi niet dat de kater daar was, hij had zich verstopt en wachtte tot het konijn dicht genoeg was zodat het ding geen kant meer opkon. Het konijn was nog maar een kattenlengtes verwijderd van Dusk 'nog heel even.' Schoot er door zijn koppie. 'Nu!' Duskpaw sprong overend en hapte richting het konijn, al miste de kater zijn kans om het beest goed vast te kunnen houden, leek het er wel zo op dat hij het ding had verwond. Nog voordat hij de prooi kwijt raakte racete hij achter het konijn aan, het ging hem wel lukken hoor! Tijdens zijn ren was hij Otterflight kwijtgeraakt, of in welk geval, hij kon de warrior niet meer zien. Dusk raakte langzaam uitgeput maar negeerde dat en versnelde nog iets meer, bijna, bijna had hij het beest te pakken. Een spoortje bloed lwas te vinden op de grond en het konijn werd zwakker, Duskpaw zette zichzelf tijdens het rennen af, beet en klauwde naar het konijn. Raak!

Het konijn was zichzelf letterlijk rot geschrokken en spurtte direct richting Duskpaw die het konijn op een haar na miste. Haar oren vielen een stukje naar achteren maar kwamen weer direct naar voren toen ze zag dat hij achter het konijn aan ging. Menig Apprentice zou niet eens meer de moeite hebben gedaan om het konijn te pakken. Goedkeurend keek ze naar hoe hij achter het pluizige dier aanrende en het uiteindelijk toch te pakken kreeg net voor de grens. Misschien dat een snorhaar van het konijn eroverheen stak maar dat was alles. Ze liep naar Duskpaw toe en miauwde “Good job Duskpaw” en dit meende ze dan ook echt. Het konijn was een van de meer moeilijke prooien om te vangen en niet veel ShadowClan katten konden het dier bijbenen en dan ook nog eens vangen. Deze jonge Apprentice was het direct gelukt ookal had hij het enkel moeten vangen. Ze ging rustig naast de buit zitten en glimlachte naar Duskpaw. Hij mocht best trots op zichzelf zijn maar hij moest niet naast zijn poten gaan lopen want dan ging het fout. Ze sloot haar ogen en dankte StarClan voor de succesvolle jacht en ze keek toen naar Duskpaw. “Rule number four? Thank StarClan for this succesfull hunt Duskpaw..” miauwde ze waarna haar blik naar de lucht ging waar in de nacht de zilverpels te zien was. De zon begon nu langzaam over de rand heen te klimmen wat betekende dat het Camp zo langzamerhand wakker aan het worden was. “Let’s go back to the camp and see if we can catch some more prey. We can also see if we can catch some birds or vole’s” zei ze en stond weer op. Het was een lange tocht terug naar het Camp maar ze was niet van plan om hier en nu aan het konijn te beginnen. Nog snel markeerde ze de grens van ShadowClan en liep toen terug naar Duskpaw. Het was tijd om terug te gaan naar het Camp maar ze waren er nog niet. In een rustiger tempo dan op de heenweg begon ze te lopen. Misschien dat ze nog wat spitsmuizen konden vangen en terwijl ze Duskpaw op jacht stuurde in haar buurt controleerde zij de grenzen. Ja, dat was een goed idee. Met een opgeheven staart trippelde ze voor de jonge kater uit met haar oren naar voren gericht om geluiden op te vangen en haar bek wat open om te ruiken of er nieuwe prooi in de buurt was.

De kater kon zijn trotsheid even niet verbergen toen hij Otterflight's compliment ontving. “Rule number four? Thank StarClan for this succesfull hunt Duskpaw..” Dusk kreeg een ongemakkelijk glimlachje op zijn smoel oeps... Het witte, pluizige konijn bungelde toen de zwarte kater knikte op de woorden van de Warrior hoorde “Let’s go back to the camp and see if we can catch some more prey. We can also see if we can catch some birds or vole’s”“Let’s go back to the camp and see if we can catch some more prey. We can also see if we can catch some birds or vole’s” In andere woorden, hij ging jagen en zij de grenzen controleren en markeren. Hij begroef het konijn ergens bij een boom, maakte daar met zijn klauw een paar krassen zodat hij nog wist waar Duskpaw zijn vers gevangen prooi later weer zou kunnen terugvinden. Omdat het ShadowClan Territorium vrij donker was viel de Apprentice niet bepaald veel op, zijn helderblauwe kijkers bekeken het gebied rond hem, verderop zat een hagedis, het beest leek niks door te hebben, gelukkig. Meteen dook Dusk omlaag en sloop richting het beest, waneer hij er dichtbij genoeg was sprong Duskpaw op de prooi welke de kater net een seconde te laat zag, die ene seconde werd het beest fataal. Met de hagedis tussen zijn mond liep d zwarte kater terug naar de plek waar hij het konijn hd begraven, stopte de hagedis erbij en ging verder op jacht, hopelijk was er iets te vinden dat minder raar tussen zijn tanden te voelen ergens was.