Nothing to do &Royal

Verveeld slofte een rode kater over straat. Af en toe schoot zijn gestreepte kop een moment omhoog, als hij dacht iets interessants te ruiken. Echter was het geen al te best weer, de wind floot je om de oren en de bomen hadden besloten al hun bladeren in één keer te laten vallen, wat maakte dat hij constant een knisperend geluid aan moest horen terwijl hij liep. Niet echt een situatie waarin hij een mooie oefen-pet tegen zou komen, zoals hij de kittypets tegenwoordig neigde te noemen. De kater was al weer even op zichzelf aangewezen; geen ouders, geen vrienden, geen mentor. Al met al kwam het neer op saaie dagen deze leaf fall. Geen kittypet was zo gek om met dit weer zijn heerlijke warme den te verlaten.
Een geur prikte in zijn neus. Een kat, echter droeg deze de geur van de Elite. Op zijn weg. Misschien dat er toch nog iets van vermaak zou komen, deze dag. Rustig plaatste hij zijn achterste op de grond, wachtende op de kat die ongetwijfeld zou komen.

&Royal

Zijn zintuigen hadden gelijk gehad. Aan het einde van de straat werd langzaam een stip zichtbaar, grijzig van kleur, die over de dode bladeren zijn kant op bewoog. Hij dichter de kat hem naderde, des te meer hem duidelijk werd over de kat. Een grote, langharige kater. Grijsachtige aftekeningen op de wat meer crèmekleurige vacht. Absoluut een kat uit de Bloodclan, echter stond deze hoger dan dat hij deed en was wat ouder. Duidelijk een Member... Iemand die hem kon trainen. Die misschien wel zijn mentor zou worden, aankomende ceremonie. In zijn borst borrelde hoop op, terwijl hij de kater in de ogen keek. Deze was onderhand tegenover hem komen staan. 'Hallo.' Bane knikte terug ter begroeting. 'Wat doe je op deze mooie dag?' werden de woorden op een sarcastische toon uitgesproken. De rode kater haalde enkel zijn schouders op. 'Wachten tot het enige vermaak dat vandaag langs komt, dicht bij genoeg was om mee te praten.' Young One zijn... Op het moment beviel het hem absoluut niet. 'En wat voer jij uit?'

De grote kater tegenover hem grinnikte om zijn woorden, alvorens antwoord te geven op de vraag die het rode katertje gesteld had. 'Ik heb geprobeerd wat te jagen, maar de bladeren maken het... Iets moeilijker dan ik had gedacht.' Bane knikte even begrijpend. Zelf ergerde hij zich dood aan het constante geknars van bladeren onder zijn poten, waar hij ook liep en hoe hij ook liep. Een nadeel van niet getraind worden; jagen was bij hem haast nooit een succes. 'En jij bent? Een Young One neem ik aan?' Opnieuw knikte Bane bevestigend. 'Hoe oud ben je? Wordt je al getraind?' De rode kater hief zijn kop iets. 'Ik ben negen manen.' Echter zakte zijn kop weer iets bij zijn volgende woorden. 'En ik heb nog steeds geen mentor, en dus ook geen training.'

De kater tegenover hem trok even zijn wenkbrauwen op na de woorden van de Young One. Bane wist zelf ook wel dat het vreemd was, dat hij nog steeds geen mentor had gehad. Misschien vond Lítill hem nog niet klaar voor training. Misschien minachtte ze hem, omdat zijn vader een Rogue was geweest. 'Wauw, dan heeft Lítill daar niet zijn best op gedaan.' Bane glimlachte even. Nee, misschien niet. 'Waar ben je tot nu toe het slechtste in? Daar zou ik je eventueel wel wat lessen in kunnen geven, als een onofficiële mentor of zoiets.' sprak de kater. Hij leek het nog te menen ook. 'In jagen, ben ik vooral niet goed. Laat staan met deze bladeren.' Een nieuwsgierige blik verscheen in zijn ogen, terwijl hij de grote kat recht aankeek. 'Ik ben Bane. Wie ben jij?'

Steeds enthousiaster werd de jonge kater. Hij was al iets meer overeind gekomen vanuit zijn zittende positie. Deze kat wilde hem trainen, terwijl het zijn mentor niet eens was. Deze kat wilde hem leren wat hij nodig had, als hij over enkele manen al een Member wilde zijn. Hij wist heus wel dat hij vermoedelijk langer training nodig had dan enkele manen, maar hopen kon nooit kwaad. 'Ik ben Royal, aangenaam kennis te maken. Hey, wat zou je ervan denken als ik jou zou trainen met jagen? Dan kan ik je allerlei goede plekken laten zien, voor alle jaargetijden en zo.' Een grote grijns verscheen op het gelaat van de rode kater. 'Aangenaam Royal.' klonk zijn stem, enthousiast dit keer. 'Het lijkt me geweldig om training van je te krijgen.' hij kwam overeind. 'Wanneer beginnen we?' grinnikte hij.

Met een overenthousiaste blik keek de jonge kater Royal aan. Zijn training ging nu gewoon beginnen. Onofficieel dan wel. 'Ik denk dat we nu al wel kunnen beginnen, kid. Dan hebben we nog ongeveer een halve dag totdat de zon weer gaat zakken, en heel koud zal het niet worden.' Bane knikte. De temperatuur maakte hem niet uit, en wat hem betreft trainden ze in het donker, maar blijkbaar maakte dat de grote kater dus wel uit, en dan zou hij hier maar naar luisteren. 'Goed, waar je in de herfst wilt jagen is het Windclan gebied. Ik weet niet precies waar het is, dus ik onthoudt het aan de geur. Weet je waarom je daar het best kan jagen in de herfst?' Hij werd afwachtend aangekeken. 'Omdat... Omdat de wind daar alle bladeren weg laat waaien..?' opperde hij voorzichtig. Voor hem klonk het logisch..

- Ik dacht van wel ja, aangezien er ook kittypets tussen zitten.

De kater leek niet al te blij te zijn met dit antwoord. 'Nee, niet omdat de wind de bladeren weg laten waaien. Weet je hoe het kan dat het daar zo hard waait?' Bane vormde een geluidloze 'o' met zijn mond. 'Er zijn daar helemaal geen bomen toch? Ik ben er nog nooit geweest.' Bane glimlachte even mistroostig. 'Dus er zijn helemaal geen bladeren...' Hij schudde even zijn kop, hopende dat dit wel het juiste antwoord was.

Met een blije glimlach merkte de kater dat het antwoord eigenlijk veel simpeler was dan het leek. 'Helemaal goed! Doordat er geen bomen zijn en er wel hoog gras is, is het er perfect jagen voor in de herfst. Maar in de winter is het niet erg goed gebied, omdat er bijna alleen maar konijnen te vinden zijn en die kruipen dan weg.' Bane knikte, terwijl hij aandachtig naar de oudere kater luisterde. 'Weet je de weg naar het Windclan territorium?' Aarzelend knikte de jonge kater. 'Door een klein stukje bos, en dan de rivier volgen...?' Hij had het wel eens zien liggen, in de verte. Echter was hij er nog nooit zelf geweest.

De rode kater besefte zich op het laatste moment dat hij zijn antwoord als een vraag had geformuleerd. Echter leek het Royal niets te doen. 'Ik zou het eerlijk niet weten, ik ga alleen op de geur af. Probeer anders maar de weg te wijzen?' suggereerde de grijze kater. Bane knikte, was hij toch nog iets waard. In een snelle beweging stond hij op, en draaide zich om naar het einde van de straat. 'We moeten rechtdoor tot aan de bomen, daar in de verte,' vertelde hij, kort achterom kijkende.

De kleine rode kater begon rustig te lopen in de richting die hij aangegeven had. Op naar het Windclan gebied.

-------------
'Je hebt de weg goed gevonden. Nu is het tijd voor jagen,' klonk de stem van zijn tijdelijke 'mentor' op. 'Heb je al een techniek geleerd?' Bane keek even moeilijk. 'Niet echt. Ik heb mezelf iets aan geprobeerd te leren.' Beschaamd keek hij naar zijn poten. Het was toch een schande, dat hij met zijn 9 moons nog helemaal niets kon.