• Otterflight • Dun stalk me

De jonge warrior keek voorzichtig uit boven het gras. Verderop zat de eekhoorn, zich niet bewust van haar aanwezigheid, te eten aan een nootje. Het dier moest vast het Thunderpath overgestoken hebben om hier te komen. Maar dat maakte niet uit. Prooi was prooi, zolang het zich maar in hun territorium bevond. Behoedzaam sloop de kattin alsmaar dichter tot zo'n twee vossenlengte's ver.

Haar oren spitsten zich. Haar ogen knepen zich tot spleetjes, haar spieren spanden zich aan, en lieten terug los tijdens een sprong, met het dier vlak tussen haar poten. Haar klauwen gaven het dier geen enkele kans meer om te ontsnappen. Één enkele klap en het dier was eraan. Tevreden wandelde ze met haar enige buit weer terug naar het kamp toen ze haast op een oudere warrior stootte. "Oeps excuseer me," Ze liet het dier tussen haar poten vallen om een betere conversatie te hebben.

Otterflight only

Ze kende de kattin voor haar als Otterflight. Eén van de oudere warriors die ook bij haar in de den sliep. Ze zag haar af en toe wel eens in het kamp, en soms ook wel in de den. Tenminste als zij er aanwezig was. Veelal was ze de hele dag op jacht, of trainde met haar leerlingen. "Thanks. No I think it's euh..." Even zocht ze de juiste benaming. "Squirrel. From Thunderclan I think." De dieren waarover de warrior sprak zou ze nooit aankunnen bedacht ze zich. Konijnen waren te snel voor haar. Dat werk liet ze dan ook liever aan de Windclanners over. Zij had het meer op vangen in de lucht, of het gebruik van haar klauwen om te boomklimmen. Dat maakte dat ze af en toe wel eens een eekhoorn meebracht. "You've seen this prey before?" Het feit dat ze het aanzag als een konijn uit Windclan maakte haar nieuwsgierig als ze wel eens dieren uit de Thunderclan tegengekomen was.

Konijn of niet, het rook wel ontzettend lekker. Langzaam liet ze haar blik over haar omgeving gaan om te zien of ze ook nog een prooi kon vangen toen de vraag van Slenderstep haar uit haar concentratie haalde. Of ze al eens eerder konijn had gezien. De Calico poes knikte en glimlachte toen. "It was my final assesment to catch a rabbit. It gave me my suffix. Flight." miauwde ze en glimlachte nog wat breder. Een zacht geluid deed haar omkijken en een lichte geur dreef haar tegemoet. Het was geen eekhoorn, daar was ze zeker van. Ook geen pad of vogel het was wel degelijk een konijn. Stil en zonder woorden wees ze op het konijn dat zich een paar vossenlengtes bij hen vandaan bevond. Uitdagend trok ze een wenkbrauw op naar Slenderstep en miauwde zacht; "Try to catch it Slender, It's a WindClan prey that's lost" haar warme glimlach was overgegaan in een ijskoude glimlach en haar blik stond op het konijn gericht. Ja, prooi die verdwaald was was altijd leuk.

Zonet was het nog zo rustig, totdat haar dengenoot haar aantikte en met haar snuit naar één of andere prooi wees. Slender volgde de richting met haar ogen en kwam inderdaad tot de conclussie dat een Windclan konijn hun grens had overgestoken. 'Try to catch it Slender, It's a WindClan prey that's lost,' De zwarte kattin ging alvast in sluiphouding liggen en sloop alvast wat dichterbij. Het enige wat haar tegenzat was dat er weinig schaduw was waar ze zich kon in verschuilen. Dan maar haar jagerstred. Gelukkig was het gras hoog en had ze voldoende beschutting om niet op te vallen, en kon ze toch weten waar precies het konijn zich bevond.

Haar poten hadden haar bijna tot aan de plek gedragen waar het konijn zat te eten. De kattin spande alvast haar spieren op waarbij ze in een sierlijke sprong over het gras heen vloog en het konijn tussen haar twee achterpoten kon grijpen. Echter had ze het niet hard genoeg vast waardoor het dier alsnog kon vluchten. Weldra zette de poes de achtervolging in. Maar alleen een getrainde Windclanner kon dit dier nog vangen. Of misschien een getrainde vogelvanger. Haar beide paar poten waren beide goed volgroeid. Beter zelfs dan sommige Shadowclanners. Hierdoor kon ze vanuit staande positie grootte hoogtes bereiken. Onmiddellijk zette de kattin deze techniek in waardoor ze al in enkele sprongen het konijn weer bijbeende, en halfverwege een sprong het dier uitschakelde door met haar tanden zijn flanken open te bijten. Met een enkele slag sloeg de poes het dier buiten westen en doodde het door de halsslagader te doorboren. Tevreden met haar eerste buitgemaakt konijn keerde ze terug naar Otterflight en liet het dier voor haar poten vallen. "You.. W..want some?" Eén ding was zeker, dat het in ieder geval zeer vermoeiend was om zo'n dier te achtervolgen. "That w...walk, you just saw, that has given me my suffix. It means, I'm walking like a hunter. That's why they call it the hunterswalk. Nobody can hear me that way." Ze haalde haar voorpoot over haar voorhoofd waarbij ze even afkoelde en haar tong uit haar bek liet hangen. Dat was nogal een oefening.

Slenderstep keek wat verward toen ze haar schouder had aangetikt maar toen Slenderstep doorhad wat ze bedoelde leek ze bij te trekken. Ze glimlachte toen Slenderstep in de sluiphouding ging staan en kantelde haar oren naar voren om te zien hoe ze het zou doen. Het voelde eigenlijk aan alsof ze Cherrypaw aan het trainen was maar dit was toch echt een Warrior onderweg naar haar prooi. Elke stap die genomen werd volgde ze evenals de keuze van beschutting die werd genomen. De eerste aanval op het konijn was mis maar Slenderstep zette de achtervolging in op het konijn en kreeg het uiteindelijk toch te pakken. Uitgeput kwam Slenderstep terug en vroeg haar of ze ook een hapje wilde. Ze schudde haar hoofd. "That's prey for the Elders and Kit's. Not for us." miauwde ze terwijl ze haar oor waste. "You almost got it at your first shot Slenderstep. A advise for next time.. don't hesitate when attacking your prey. That short moment can mean the diffrence between catching or not" zei ze met een knipoog. Haar dikke pluizige staart krulde ze voor haar poten en ze keek naar het konijn. Het was een redelijk vet dier voor de tijd van het jaar. Voorzichtig verplaatste ze de kop van het konijn zodat ze kon zien hoe Slenderstep het dier had gedood. De beet in de nek was het dier fataal geworden en ze knikte tevreden. Dat was de manier om het konijn snel te pakken te krijgen. "Do you know Nevermind?" miauwde ze tussen neus en snorharen door.

Ze was redelijk te reden over haar vangst, thans dat liet ze duidelijk blijken door haar borst een eindje vooruit te steken en dankbaar te knikken naar haar mede-warrior. "Innerghost told me also that. It's euh... A kind of curse you can say." Ze lachte even om der grapje, maar herstelde zich gauw weer. "Euh, Nevermind? Eum not that good. I met him once, in a fight with some rogues, a few moons ago. He looks a good fighter, why?" Ze krapte even met der poot over de aarde waarbij ze een klein gaatje maakte.