Drip Drop. Water? Hop! +Frostfang

Met haar gewoonlijke, vrolijke glimlach huppelde de poes door het territorium, haar standaard optimistische liedje neuriënd. Met kleine sprongetjes hupste ze langs bomen en stroompjes tot ze bij een rivier aankwam. Het was de grens tussen Riverclan en Thunderclan. Hoewel die rivier zo duidelijk daar stroomde, was de poes zo opgegaan in haar optimistische liedje dat ze recht het water in huppelde, en geschrokken peddelde ze naar boven. Toen ze zag dat ze in het water was gedonderd begon ze keihard te lachen. Ze zakte een aantal keer kopje onder door het schateren, waardoor ze alleen maar harder begon te lachen. Zodra de poes weer een beetje bij was, hees ze zichzelf grinnikend op een steen, waar ze naar een Thunderclanner staarde aan de overkant. “Hooi! Ik ben Yarrowfr...” Voordat ze haar naam kon zeggen, gleed ze van de steen af, en viel lachend in het water, waar ze zo wel even een tijdje door bleef lachen. “Yarrowfrost,” Giechelde de tortie, waarna ze zichzelf lachend op de steen probeerde te hijsen.

Echt, die titel O.O

Zuchtend liep de witte poes door het territorium. Hoe lang ging het duren voordat alles van ze werd afgepakt? Nu hadden zíj te weinig prooi. Ze moesten de Steppingstones terug krijgen, maar hoe? Om wat te bedenken, besloot ze ernaar toe te gaan. Niet zo dichtbij dat ze de grens overstak, maar wel dichtbij genoeg om weer herinneringen op te halen. Toen ze aankwam, zag ze een Riverclan poes die wel op een kitten leek. Hoe konden ze hiervan verloren hebben? “Hooi! Ik ben Yarrowfr...” De poes viel in het water. Oh Starclan, help me. Was het enige wat Frostfang dacht. De ander kwam al weer boven water en keek lachend naar Frost. “Yarrowfrost,” Oh, wat miste de kattin de Steppingstones. Het was haar favoriete plekje geweest, eigenlijk was het zo ongeveer het favoriete plekje van heel Thunderclan. En nu was het weg. "Ik ben Frostfang." Was het enige wat ze uit kon brengen en ze keek verward naar de ander. Hoe kon ze zo vrolijk zijn?

Haar klauwen haakte ze in wat mos wat aan de andere kant van de steen kleefde. Maar voordat ze daar ook maar kracht op kon zetten trok ze het groene, moerassige spul mee het water in en ging spartelend kopje onder. Giechelend kwam ze bij de kust van Riverclan aan, en hees zichzelf hard lachend erop. Het gras kietelde haar buik en haar pootkussentjes die zich in de aarde hadden gehaakt verschrikkelijk. Giechelend klom ze de oever op, en draaide zich om naar de Thunderclan poes die haar een beetje verward aanstaarde, en Yarrowfrost lachte half nog een beetje, die langzaam wegebde. "Ik ben Frostfang." Sprak de poes, en de tortie lachte opgewekt. "We hebben allebei Frost in onze naam!" Giechelend keek ze de poes aan, die niet heel vrolijk bleek te zijn. "W-wat is er?" Vroeg ze voorzichtig. "B-ben ik te vrolijk?"

De kattin lachte vrolijk toen ze haar naam vertelde, en de witte poes rolde met haar ijsblauwe ogen. "We hebben allebei Frost in onze naam!" Met een sarcastische uitdrukking miauwde ze "Nee, echt, je meent het?" Yarrowfrost stopte al snel met lachen en keek Frostfang aan. "W-wat is er?" Vroeg de Riverclanner aan haar, en een beetje medelijden schoot door Frost heen, dat ze snel weer onderdrukte. "B-ben ik te vrolijk?" Ze schudde met haar kop, om aan te duiden dat dat het niet was. "Nee," zuchtte ze en ze keek verlangend naar de steppingstones. Het zag er grauw uit, en Frost weigerde te geloven dat dit was door het seizoen. Het kwam gewoon omdat de Riverclanners hem hadden afgepakt. "Het komt gewoon door... Omstandigheden." Miauwde ze, als vervolg op haar antwoord.

+ SORRYSORRYSORRYSORRY voor laat!

Onderwerp: Re: Drip Drop. Water? Hop! +Frostfang