That feeling is the best thing, alright? (+Determind)

Nieuwsgierig liep de poes door de Wastelands heen. Ze was hier nog nooit geweest en was zeker verwonderd over wat er nog van over was. Het leek wel alsof er een enorme oorlog tussen alle Clans zich hier had bevonden, terwijl het stormde. Ze schopte wat aarde weg en een plantje kwam naar boven gesprongen. Het was nog jong en probeerde te groeien, iets wat waarschijnlijk niet zou lukken hier.
Waterdrop had eigenlijk geen idee van wat ze hier deed. Waarschijnlijk zou de clan er niet echt tevreden over zijn dat ze er even tussenuit kneep. Maar ach, ze kon wel wat rust gebruiken. Nee, eigenlijk rustte ze alleen maar, en wilde ze in beweging blijven. Maar dat ging niet bepaald. Alles wat ze ook deed hielp niet om van haar gedachtes af te komen. Niet van haar gedachtes aan hem af te komen. Wat walgde ze van hem. Nog steeds, zelfs na zijn dood. Maar ze geloofde nog steeds dat hij haar bij de Starclan in de gaten hield. Ze wilde hem te grazen nemen, hoe dan ook. Zelfs na zijn dood had ze nog steeds wraak gewild. En die wraak zou zoet zijn, daar was ze vastbesloten over. Ze was een hartstikke aardige poes, naar iedereen. Maar zodra je haar in de weg zat en iets deed wat haar totaal niet aanstond, dan was het oorlog. Ze keek naar boven, maar natuurlijk zag ze alleen de bewolkte hemel. Daarnaast was het best frisjes hier, maar met haar dikke vacht had ze er geen last van.
Ineens vloog de geur van een andere kat haar neus binnen, en vlug keek ze om zich heen. Het was niet van haar clan, dat rook ze zo. Al was ze dan ook de dupe geweest. Dus gelukkig was het iemand uit een andere clan. Ze probeerde snel te plaatsen waar de geur vandaan kwam en zag al snel de kater waar de geur van afkomstig was.