Night breezes

Ze sloeg even een poot in haar gezicht toen ze zag hoe de grijze poes White aanviel. Haar nekharen rezen overeind toen ze de poot terug liet zakken, haar ijsblauwe ogen kalm en rustig, maar het zou vast niet lang duren voordat ze zou uitschieten en de kattin zelf zou vasthebben, dan zou het snel gedaan zijn met haar stem gedrag. "STILTE!" Riep ze deze keer luider en ijziger dan eerst, haar blik priemend op de grijze poes die het nog gewaagd had een woord na haar waarschuwing gezegd te hebben. Haar staart zwiepte even heen en weer terwijl ze wat naar voren leunde op de rots waardoor ze neerkeek op de katten op het veld. "Als je iemand wil aanvallen, Silvergale, doe dat dan bij die kat," ze zwiepte even met haar staart naar de Bloodclanner, die haar was opgevallen. Bloodclan was een clan die zij niet vertrouwde, misschien later wel. "Wat denken jullie dat jullie aan het doen zijn?!" Gromde ze vervolgens waarna haar blik over de katten gleed. "Zijn jullie hier gekomen om dit?" Ze keek even naar de kattin, Silvergale genaamd, ze wist ergens dat zij er iets te maken mee had. "Luister eens goed, jullie willen allemaal iets bereiken niet?" Haar stem klonk al wat rustiger, gelukkig voor hen. "Iedereen wil dat," ze sloeg haar staart wat heen en weer. "Samen kunnen we dat doel bereiken," zei ze met een sluwe stem. "Alleen kunnen we niks beginnen tegen de clans, niks, knoop dat maar goed in je oren," snoof ze. "Maar als we nu eens samen werken kunnen we zoveel bereiken," ze richte haarzelf wat meer op. "Er zijn katten overal die nu plannen hebben voor zichzelf en die katten hebben we nodig," zei ze. Ze keek even rond. "Jullie willen macht, terrein, kracht... Noem maar op, ik kan het jullie geven," Ze vernauwde haar ogen wat. "Op een voorwaarde," Een kille stilte viel. "Voeg je bij ons," zei ze op een misschien iets te stille toon. Haar gedachten vlogen naar de trainingen in de Dark Forest en ze krulde ietwat de hoeken van haar mond naar boven. "Darkclan," zei ze zachtjes. "Deze clan streeft naar het geluk van zijn leden," zei ze. "Naar jullie wensen," ze keek even naar de katten. Nu zou ze dat even laten bezinken, dan zouden ze wel nog eens nadenken.

{Lol, random naam is random >D}

Het werd even stil, maar al snel hoorde ze iets. "Ik voeg me erbij, als ik maar niet behandelt wordt als lucht. Of ook leuk, jullie krabpaaltje ben. Geloof me, je hebt wat aan me, en je zult spijt hebben als je me laat gaan." Ze keek even naast zich, een Bloodclan kater. Ze keek hem even aan, een grijns van zekerheid op zijn lippen. "Iedereen is gelijk in Darkclan," zei ze. "Want iedereen in Darkclan wil hetzelfde," zei ze terwijl ze terug naar de katten keek. "Hetzelfde bereiken!" Ze grijnsde. "Dat zou ons sterk moeten maken!" Ze keek even naar Whitelion en daarna naar Silvergale. Die waren toch de twee met het meeste potentieel. Ze zwiepte nogmaals met haar staart. Bloodclan kon handig zijn, dat wist ze zeker, zeker voor later.

Sushi zelf volgde het verhaal niet helemaal meer. Ze wist niet eens meer waarom ze hier was gekomen. Oh yah, om te zien wat de riverclan apprentice die ze laatst had ontmoet bij elkaar geplukt had. Het boeide haar niet veel dat die nu een warrior geworden was. Haar hemelsblauwe ogen keken rond de katten. Ze stelde een voor een niets voor. Hier en daar zag ze wel wat goede trekjes kwa bouw maar dan opnieuw, ze waren getrained in een clan, daar kwam niet veel goeds uit. Haar ogen gleden naar een nieuwe poes die met haar leger van kittens aangekomen was, en dan keken ze haar raar aan dat ze een apprentice mee had genomen, of nou ja, achter haar aan was gekomen. Daar ging haar geheime wapen, ha, alsof ze die nodig had. Ze lette niet op die witte kater, de grijze poes of de zwart/witte rogue. En ook de zwart/witte Windclanner boeide haar niet. Even luisterde ze naar de poes. 'You're a true clancat, always want a clan around you' zuchtte ze. 'Wanna take down the clans, with a clan, why do you think I left mine' sprak ze rustig. Waarom moesten die clankitties altijd een clan om zich heen hebben. Het was zo vreselijk onlogisch, en ze had zo geen zin om zich bij een of andere clan te voegen. Ze zou hett wel alleen doen, of met de Terror Claws, ze had deze kittens niet nodig. Waarom dachten ze dat zij hen moest overhalen haar in te nemen, zij moesten haar overhalen waarom ze in starclansnaam hier zou moeten joinen. Bij drie warriors, een rogue die zijn rug duidelijk naar haar gericht had, een bloodclanner waar ze een bloedhekel aan had, en drie kittens, lettelijk kittens. Ze draaide zich terug naar Vinal. 'Ga terug naar het hol' sprak ze tegen hem. 'Unless you want to join' Dit was een test voor die kleine, eens zien hoe loyaal hij naar haar was.

Mazelock kwam uiteindelijk ook opdagen, met Joltkit bij haar. ze vroeg hem om op te passen. Wat was hij, kinderoppas? Hij schudde zijn hoofd en zette Lionkit neer naast zijn sibling. De zilveren poes uit Riverclan verscheen voor hem. Ze zei hem om nog neit weg te gaan, waarna ze in zijn poot beet. Hij verbeet de pijn, maar hoorde een botje kraken. Zijn blik stond op onweer als hij toekeek hoe de Riverclanpoes glimlachte, met zijn bloed nog aan haar hoektanden. Maar hij zou zich nu niet verlagen tot haar niveau. "Niemand wil jou hier. Ga terug naar waar je vandaan komt, kittypet", antwoordde hij met knarsende tanden, waarna hij zich terug omdraaide naar zijn kittens, hinkend door zijn gewonde poot. Als ze nu iets zou proberen was ze dood. Lionkit vroeg meteen toen hij hem neerzette aan Jolt wie hij was, maar niet lang daarna rende hij weg naar een andere gedaante, ook nog een kitten. Chillykit, natuurlijk. De jongste van het nest. Alleen Whitekit was er nu niet, maar die was te soft om hier om te gaan. Het zwarte schaap in de familie, ook a zag hij er net zo uit als Whitelion zelf. Eigenlijk was hij dan ook perfect hem, toen hij nog jong en onschuldig was.. De grote kater hield de kittens in het oog als Mazelock een speech gaf. Ze zouden een soort clan oprichten. Darkclan. Toen haar speech gedaan was, waren er meteen katten die mee zouden doen. Hij richtte zijn verschillend gekleurde ogen op de poes. "Ik doe mee.", klonk zijn zware stem luid en duidelijk, geen spoor van aarzeling en op een toon die zei dat je er niet tegenin hoefde te gaan. Silhouetteheart zei nog iets dat het niet zou lukken, maar waarschijnlijk was dat omdat hij zelf niet meer mee wou doen, want niet lang daarna verliet hij de open plek.

Samenvatting:

~Ik hoop dat ik alles een beetje goed bijgehouden heb xD

De grijze poes keek tevreden op naar de witte kater, maar kon een verbaasde blik niet achterwege laten. Ging hij haar nu negeren? De poes gromde waarbij ze zich omdraaide en weer naar de zwart-witte rogue stapte. "I'm out here. Volg je?" Ze keek de zwart-witte kater nog even aan alsof ze verwachte hem mee te krijgen, maar liep al een eind vooruit. Hij zou wel vanzelf volgen als hij dat wou. Daarbij keerde ze niet onmiddellijk terug naar haar eigen gebied. Ze had nog wat zaken af te handelen. Dawnstar inlichten kwam pas later aan de beurt. Nu moest ze even aan de slag met haar eigen afrekening. Ze keek nog eenmalig om naar de plek, waar ze de vuile verrader van een Silhouetteheart niet meer zag liggen. Perfect.

OOC;; Silver is topic uit. Vanaf maandag (hopelijk) zal ik minder actief zijn, en nog enkel op belangrijke topics reageren.

Hij luisterde gewoon mee, met een blik op zijn moeder en alle andere katten. Niet verlegen, niet zenuwachtig. Kalm. Kalm en nonchalant, zo zat de kit erbij. Hij vroeg zich lichtelijk af waarom die ene Clan van zijn moeder niet gewoon MazeClan heette. Of JoltClan. Zij waren toch zeker gewoon de heersers van dit stomme bos? Maar hij ging mee. Omdat hij niet in slecht gezelschap was - of waar hij dan ook op gokte, wist hij veel dat deze katten niet allemaal stuk voor stuk aardig waren - stapte hij gewoon naar voren. "Ik sluit me aan," sprak hij duister, zijn schoudertjes schuddende. Hij voelde zich zo volwassen op deze manier! Veel en veel volwassener dan die stomme kittens in zijn Clan, zoals Coyotekit, een kitten met een rode pels die hij had ontmoet. En zelfs volwassener dan Riverpaw, die stomme apprentice! Hij wist het heel zeker. Hij had die vader van hem niet eens nodig om op hem te passen. Hij zei zelf wel wat hij wilde.

Cyber luisterde met een oor naar Mazelock en met de ander naar het 'gevecht' tussen Whitelion en Silvergale. Silvergale besloot van het toneel te verschijnen en een kleine stomme haarbal besloot om zich bij die Darkclan aan te sluiten. Even keek de zwart-witte Rogue Kater Silver na om vervolgens met een grote boog om te draaien en naar de hoge rots te lopen waar die Maze stond. "Ik sluit me niet aan bij die clan, ik ben een Rogue en geen clankat. Ik zal nooit een clankat worden, dat zou ik niet eens overwegen. Maar weet dat ik een handlanger ben van die Darkclan. Ik zal mee vechten en aan jullie zeide staan tegenover alle andere verziekelijke clans. Al vind ik het raar dat je een clan opricht omdat je alle clans wilt uitroeien" grijnsde hij, "Maar ik ben onpartijdig en slechts een handlanger, ik verwacht hulp terug en steun van jullie al kan ik me elk moment tegen jullie keren als het blijkt dat het me niet meer aanstaat of interreseert. Al zal ik niet samen met die fluffyclans vechten, ik verdwijn gewoon terug naar mijn oude territorium en jullie betekenen niets meer voor mij. Begrepen?" Cyber keek Mazelock aan met opgetrokke wenkbrauwen en kilgroene ogen die niets meer dan acceptie afdwongen. Even gunde hij de kat op de rots de tijd om iets te antwoorden waarna de sterke zwart-witte kater zich statig omdraaide en wegliep "Kittentjes, stomme haarballen van honden dat jullie zijn, ga naar bed bij je mammie of pleegmammie en kom nooit meer terug. Jullie krijgen spijt hiervan, jullie zijn te jong en dit is iets voor de grote gasten mormels!" Gromde hij zwaar dreigend achter zich naar dat stel vlooienballen daar die erbij stonden alsof ze alles waren, ach wat konden ze hem schelen? Als ze straks ergens doodbloeien in de rivier wegzonken was het hun keuze. Snel liep Cyber naar de rand van de openplek "Tot de volgende, see you later Roomsoesje! Good Luck with your kitten!" Lachte hij nog sadistisch gericht naar Sushi ,die nog steeds op de open plek lag te doezellen, tewijl Cyber door de doornige struiken drong en de geur van Silvergale volgde.. weg van de Fourtrees.

Zijn blauw/groene oogjes bekeken de poes even kort waarna hij grijnsde. Voor een kitten zag ze er niet slecht uit. He, hoe moest hij nou weten dat hij het over zijn zusje had. Haar stem klonkt zoet, aww schattig hoor. Hij hield zich in niet met zijn ogen te rollen. Riverclannertjes waren inderdaad liefdevol, zoals hij gehoord had. 'Well Chillykit, my name is Lionkit' grijnsde hij terwijl hij rustig naar haar toe liep. 'You seem like a nice little kit' sprak hij zacht door.

{ S U S H I || Topic uit }
{ L I O N K I T || Chillykit }

Vinal had zijn oortjes even nieuwsgierig naar voren gericht toen nog een andere kat op de rots sprong. Hij was vooral benieuwd omdat hij nog nooit zoveel katten bijeen had gezien. Waarschijnlijk waren het katten van die verschillende clans. Hij snapte gewoon niet dat ze samen leefden. Het was toch makkelijker om alleen te leven, om voor jezelf beslissingen te nemen. Hij was zo afgeleid dat hij zijn mentor zelfs niet echt gehoord had. 'Unless you want to join' De witte apprentice draaide zijn oortjes naar achteren en draaide zich zijdelings om naar Sushi, die ondertussen de struiken in was gelopen. Vinal had geen nood aan een clan of macht. Macht zou hij wel later krijgen, daar zou hij wel zelf voor zorgen. Maar zonder mentor zou hij daar nooit geraken. Zonder verder nog wat te zeggen draaide hij zichzelf om en verliet het groepje katten. Niemand wist zijn naam hier, dus zouden ze hem niet kunnen naroepen. Later, later zouden ze zijn naam wel te horen krijgen, later.

Vinal is out ;D