Singing a song {+Riverpaw}

Dappledrop trippelde door het bos. Het was vroeg in de morgen dus het was nog redelijk donker maar dat vond ze niet erg. Veel katten sliepen nog en daarom dat ze het leuk vond om nu in het bos rond te dwalen. Dan kon Dappledrop even alleen zijn en zingen. Want zingen deed ze het liefst van al. Tijdens de nacht had ze ideeën gekregen voor een lied. "All his life he's been told he’ll be nothing when he’s old. All the kicks and all the blows he won't ever let it show." begon Dappledrop. Ze stapte door het koele gras terwijl ze bleef zingen. "'Cause he's stronger than you know. A heart of steel starts to grow" Dappledrop vond dat het nog wel goed klonk ook al zei ze het zelf. "When you've been fighting for it all your life. You've been struggling to make things right. That’s how a superhero learns to fly. Every day, every hour turn the pain into power." Zong Dappledrop. Plots stopte ze met zingen toe ze een geluid hoorde in de verte. Dappledrop keek om zich heen.

Slaperig stond Riverpaw 's morgens vroeg ergens in het territorium. Hij vroeg zich net af waar Secretvoice bleef toen hij het zich opeens besefte: de training was helemaal niet vandaag. Hij had het weer eens verkeerd begrepen. Een beetje chagrijnig omdat hij voor niets zichzelf zo gehaast had begon hij terug te sjokken naar het kamp. Zijn kop hief hij echter op toen hij een geluid hoorde. Het was het geluid van iemand die zong. Meteen moest hij denken aan Melodypaw en snorde zachtjes. Misschien kon hij toch wel wat lol beleven! Hij draaide zich gauw om en rende naar het geluid. Even snel als hij het gehoord had, even snel als het weer stopte. 'Melodypaw,' snorde hij vrolijk. 'Wat kun je toch goed...' Verbaasd deed hij zijn oortjes naar achteren toen hij zag dat het Melodypaw helemaal niet was. Het was een oudere poes, een veel oudere. 'Oh sorry,' sprak hij zachtjes. 'Ik dacht dat je een goede vriendin van me was.' Hij grinnikte even. 'Maar je kunt echt goed zingen, wauw!' snorde hij. Hij ging zitten, krulde zijn staart om zijn voorpoten en wachtte op wat de poes zou gaan zeggen.

Het geluid van pootstappen kwam dichterbij. Plots hoorde Dappledrop een stem. 'Melodypaw, Wat kun je toch goed...' begon de stem. Dappledrop keek een beetje verward op toen ze de naam van haar dochter hoorde. Voor haar stond een jonge tabby apprentice. De kater was blijkbaar even verbaast toen hij Dappledrop zag. 'Oh sorry,' zei de kater zachtjes, 'Ik dacht dat je een goede vriendin van me was.' Eindelijk snapte dappledrop het. De kater dacht vast dat het Melodypaw was die aan het zingen was. 'Maar je kunt echt goed zingen, wauw!' miauwde de kat toen. "Bedankt." miauwde Dappledrop. Ze besloot om de kater wat beter te leren kennen. Ze had Melodypaw nooit over hem horen praten. "Wat is je naam?" vroeg Dappledrop nieuwsgierig.

Riverpaw bewoog geamuseerd met zijn oortjes heen en weer. De poes had al even verbaasd gekeken toen hij haar complimenteerde, maar zij probeerde hem echter niet ontkennend van zijn gedachten af te wijken. Melodypaw had hem op andere gedachten proberen te brengen en had uiteindelijk het onderwerp veranderd toen hij er maar over door bleef gaan hoe goed ze wel niet kon zingen. Ja, hij wist nog goed hoe ze in de rivier was gesprongen, waarschijnlijk om het onderwerp geen kans meer te geven om besproken te worden. Hij had dat toen best jammer gevonden, maar hij had er vrede mee genomen. Het was haar eigen keuze. 'Mijn naam is Riverpaw,' sprak Riverpaw vriendelijk naar haar toe. 'En wie bent u?' Hij was in zijn enthousiasme even vergeten dat je voor het respect een Warrior nooit aansprak met 'jij', maar met 'u'. Tenzij ze zou willen dat hij haar niet zo noemde, zou hij haar met niets anders aanspreken dan met haar naam of met 'u'. Zijn staartpunt zwiepte enthousiast toen hij zich een volgende vraag bedacht. 'Kent u Melodypaw misschien? Ze kan net zo goed zingen als u, weet u, maar ze durft het niet toe te geven.' Hij snorde geamuseerd en wachtte toen af op antwoord.

'Mijn naam is Riverpaw,' miauwde de kater vriendelijk. 'En wie bent u?' vroeg Riverpaw. Dappledrop vond Riverpaw al erg vriendelijk. Dat vond ze goed want ze wou niet dat Melodypaw om zou gaan met gemene katten. "Mijn naam is Dappledrop." antwoorde de schildpadpoes. Al meteen stelde Riverpaw weer een vraag. 'Kent u Melodypaw misschien? Ze kan net zo goed zingen als u, weet u, maar ze durft het niet toe te geven.' miauwde Riverpaw. Dappledrop glimlachte bij de vraag. "Ja, ik ken Melodypaw. Ze kan inderdaad heel goed zingen." begon Dappledrop "Ik ben haar moeder"

-Flut, had geen inspiratie:/

Dappledrop. Mooie naam, vond hij. Maar dat had hij wel verwacht, want de poes zelf was ook mooi. Misschien wel bijna net zo mooi als Melodypaw. Hij schrok van zijn eigen gedachten en probeerde zijn gedachten te verwerpen door zich te concentreren op de woorden van de poes. Hij moest moeite doen om zijn bek niet open te laten vallen. Was Dappledrop de moeder van Melodypaw? Dan was het ook geen wonder waarom de poes sprak alsof ze Melodypaw goed kende. 'Wauw,' sprak hij verbaasd. 'Die had ik niet zien aankomen.' Hij observeerde de poes iets meer. 'Maar nu u het zegt, valt het me op dat jullie dezelfde mooie blauwe ogen hebben.' Zijn vacht werd een beetje warm toen hij dat zei. 'Maar ik denk dat jullie zangtalenten gewoon van moeder op dochter zijn overgegaan, dat kan niet anders,' lachte hij, waarna hij geamuseerd met zijn oren trok. Hij hoopte dat hij een goede indruk had gemaakt op de moeder van Melodypaw. Hij voelde zich dan ook een beetje nerveus worden. Hij moest nu vooral geen verkeerde dingen gaan zeggen, maar ook weer niet té bekakt overkomen. Hij wist wat hij moest doen. Hij moest gewoon zichzelf zijn en dan zou uiteindelijk alles wel op zijn pootjes terechtkomen!

Riverpaw was duidelijk verrast toen Dappledrop zei dat ze de moeder was van Melodypaw. 'Wauw,' sprak hij verbaasd. 'Die had ik niet zien aankomen.' Dappledrop glimlachte. 'Maar nu u het zegt, valt het me op dat jullie dezelfde mooie blauwe ogen hebben. Maar ik denk dat jullie zangtalenten gewoon van moeder op dochter zijn overgegaan, dat kan niet anders,' Dappledrop glimlachte bij de woorden. Riverpaw was erg vriendelijk en ze was blij dat Melodypaw zo een goede vriend had gevonden. "Wel zangtalent zit wel in de familie denk ik." miauwde Dappledrop.

Riverpaw glimlachte toen Dappledrop de woorden sprak. Ook al had hij Melodypaw toch al wel een paar keer gezien, hij had haar nooit echt gevraagd naar haar familiale geschiedenis. Misschien had hij dat wel moeten doen, anders had hij vandaag niet zo met zijn mond vol tanden gestaan. Gelukkig bleek de moeder van Melodypaw even vriendelijk als zijzelf, alleen was ze al heel wat rustiger dan Melodypaw. Hij moest denken aan de keren dat hij haar had gezien en had eigenlijk vooral een reuze hyperactieve Melodypaw gezien. 'In de familie?' vroeg hij. 'Heeft Melodypaw dan broertjes en zusjes?' Hij glimlachte. 'Ik denk dat als die vraag positief wordt beantwoord, hun ook wel namen zullen hebben die met muziek hebben te maken, is het niet?' Opeens voelde hij zich, zonder verklaarbare reden, een beetje beschaamd over zijn naam. Hun hadden allemaal een betekenis in hun naam, hij was eigenlijk gewoon vernoemd naar de rivier. Aan de andere kant was hij ook vernoemd naar zijn Clan, waar hij best trots op mocht zijn. Ja, liet hij zich daar maar op focussen!

Riverpaw glimlachte. 'In de familie?' vroeg hij. 'Heeft Melodypaw dan broertjes en zusjes?' Hij glimlachte. 'Ik denk dat als die vraag positief wordt beantwoord, hun ook wel namen zullen hebben die met muziek hebben te maken, is het niet?' Dappledrop vond het wel leuk dat de kater zo nieuwsgierig was. "Ja, Melodypaw heeft 2 broers en 1 zus. Ze noemen Rhythmpaw, Symphonypaw en Beatpaw. Het zijn namen die inderdaad allemaal met muziek te maken hebben. " miauwde Dappledrop en ze glimlachte.

-sorry voor de laatheid:s

Een lichte glimlach verspreidde zich om Riverpaw's lippen toen hij vernam dat Melodypaw inderdaad meer familie had. Ze had twee broertjes en één zusje, allemaal grappig genoeg vernoemd naar iets wat met muziek te maken had. Het verbaasde hem eigenlijk niet zo erg, sinds hij dit al in het begin had geconcludeerd. Hij vroeg zich echter af of de broertjes en het zusje van Melodypaw ook zo vreselijk enthousiast waren als Melodypaw zelf. 'En heeft ze soms ook een vader?' vroeg hij nieuwsgierig. 'En zo ja, is haar vader ook vernoemd naar iets wat met muziek te maken heeft?' De kater keek aandachtig naar de poes. 'Mijn vader heette Riverclaw, dus vandaar dat ik 'River' in mijn naam heb verwerkt gekregen,' snorde hij, waarna hij zijn staart om zijn poten krulde en wachtte totdat Dappledrop zijn vragen zou beantwoorden.

OOC: Np! (: