It's raining and I'm hunting. [&Y A R R O W F R O S T]

De regen leek niet op te houden, hoewel hij nog steeds niet door de dunne vacht van de kater kon dringen. Het maakte hem echter niet uit wat voor weer het is, als hij honger had had hij honger en daarbij was hij niet van suiker. Hoe luid hij ook normaal was, nu hij geconcentreerd was was hij zo stil dat de beste luisteraar hem niet kon horen. Zijn oren bewogen bij elke beweging die hij hoorde, hoewel alles te klein klonk. Hij glimlachte toen hij iets heel groots hoorde en kroop gelijk op het geluid af. Hij stond wild op toen hij door had dat dit kattenoassen waren. Ach, een gesprek kon nooit kwaad!

Diep door haar poten gezakt kroop Yarrowfrost over de grond. Een prooi ritselde in de bosjes. Ze was goed in vissen, dus wilde dit ook proberen. Een enorme sprong later vloog ze op het beestje af, maar een kater stapte uit de bosjes. "Pas op!" Schreeuwde de black tortie, en met een smak landde ze tegen de kat aan. "Goedemiddag," lachte ze, haar staart zwaaide laag over de grond heen, en vriendelijk keek ze hem aan. Haar oortjes waren blij naar voren gericht en ze lachte aardig. Ze tikte plagerig en onverwachts haar staart op zijn schouder, en giechelde. "Wat was jij van plan, een vliegkat vangen?"