Don't stand so

Mooie dag, rustige ochtend, weinig te doen en dus was hij hier. De plek was stil en verlaten, al het interessante eraan waren de geuren die zijn neus vulden. Het vertelde hem dat er een gathering was geweest, dat er een Riverclan en Thunderclan kat wel heel dicht bij elkaar waren geweest, en dat de spanningen hoog waren. Dit alles was zo'n drie dagen geleden gebeurt, of langer. Naarmate de tijd verstreek vond de kater het steeds lastiger te worden om accuraat te zeggen wanneer iets had plaatsgevonden. Een nieuwere geur vermengde zich er dan ook nog eens mee, wat het allemaal niet veel makkelijker maakte.
Geïrriteerd keek de jonge kater op, en kreeg de ander in zicht, Thunderclan, ouder dan hij. Oke, heerlijk, mooie timing. Hij wilde toch net weg.

- Rapidfire

Oh help, deze durfal spande meteen zijn spieren en leek klaar om te vechten. Dramatisch rolde Tall met zijn ogen, zette een gemaakte glimlach op en stond rustig op. "Ook hallo," Mauwde hij droogjes, duidelijk duidend op het feit dat het niet beleefd was iemand te begroeten met duidelijk laten zien dat diegene iets tegen je kon doen. Niet dat Tall het niet kon, hij was jonger, maar niet kleiner, en waarschijnlijk ook niet minder sterk. Alleen de ervaring kon nog wat zijn, maar hij had al heel wat gevechten achter de rug, dus als puntje bij paaltje kwam zou hij hier prima zijn mannetje kunnen staan. Hopelijk kwam het daar niet toe. "Chillpaw is de naam, en jij?"

De andere kat leek niet vijandig, dus ontspande hij zich weer. "Ook hallo," zei de kater. Rapid begroette hem met een knikje. 'Mijn excuses.' zei hij. Hij keek de andere kater met samengeknepen ogen aan. Maar nog toonde de kat geen vijandelijke bewegingen, dus ontspande hij zich opnieuw. "Chillpaw is de naam, en jij?" Zei Chillpaw. Rapid ging rustig zitten. 'Rapidfire, aangenaam.' zei hij koeltjes. De aanwezigheid van deze 'Chillpaw' was hem niet aangenaam. Hij leek erg vol van zichzelf, maar dat was alleen maar een stereotype gedachten van hem en ShadowClan, dus mocht hij eigenlijk niks denken. Misschien was deze kater anders dan de andere katten die hij tot dan toe nog ontmoet had uit ShadowClan.

De ander ontspande toen Tall, pardon 'Chill', geen tekenen vertoonde van het willen aanvallen van de ander. Mooi, dan konden ze tenminste als twee volwassenen tegenover elkaar zitten. 'Rapidfire, aangenaam.' Mooie naam, klonk wel alsof je respect moest hebben voor die gast, dus glimlachte Tall even op die duidelijk jongensachtige manier, en knikte toen. "Gave naam," Antwoordde hij naar waarheid, en knikte er eens bij. Beter dan vele andere namen.

Hij zag Chillpaw glimlachen, waardoor hij zelf ook even een lachje van zijn gezicht moest laten komen. "Gave naam," zei de Apprentice. 'Dankje,' zei Rapidfire. Hij keek even rond. 'Niet op patrouille ofzo?' vroeg hij. 'Normaal gaan de Apprentices niet zo ver als Fourtrees.' hij glimlachte even, deze Apprentice was niet zoals alle andere Apprentices, meestal bleven ze dichtbij het territorium en trainde ze zoveel ze konden. Meestal hadden ze het drukker dan de Warriors, maar daar werden ze alleen maar harde werkers van, geen enkele Clan wilde luie leerlingen in opleiding.

Hij schudde zijn hoofd toen de vraag werd gesteld, nee niet op patrouille nee. "Ik ben hier net zo thuis al thuis," Antwoordde Tall dus met een schouderophaal, en merkte wel dat het ook kon klinken als een klein dreigement van Shadowclan naar de andere clans. Balen, dat was dan maar zo. Zo had hij het niet bedoelt, maar als de ander het zo op wilde vatten was het allemaal oke voor hem.

Hij zag de Apprentice zijn hoofd schudden, niet dus. "Ik ben hier net zo thuis al thuis," zei Chillpaw. Rapidfire knikte. 'Dat zal elke Clankat wel zijn,' zei hij. 'Dichter bij StarClan zal een gewone Warrior niet komen.' Hij glimlachte even naar de Apprentice en keek naar de lucht. Hij wist niet waarom, maar om een of andere reden had hij veel contacten in ShadowClan. Misschien omdat er ergens in zijn stamboom een beetje SC zat, maar misschien kon hij het ook gewoon goed vinden met ze. Net nu er spanning tussen alle Clans was...

De kater glimlachte toen de ander juist het tegenovergestelde zei van wat hij dacht. Naar zijn idee waren inderdaad alle katten hier wel thuis, maar waren maar weinig dat omdat Starclan hier zo dichtbij was, het was niets voor hem. Hopen op dode katten, ze konden hem niet redden in een gevecht, en zouden niet voor hem de clan beschermen. Ook waren ze er nooit als hij bijna in de problemen zou komen. Irritante katten daar. "Guess so," Mauwde hij echter met een schouderophaal, hij had nu geen zin in een diepe discussie over Starclan. "Is dat waarom u hier bent?"

De Apprentice haalde alleen zijn schouders op, maar hij had niet echt de neiging om het hem te leren, dat moesten zijn Clanmaten maar doen. Uiteindelijk zou hij zijn respect ook krijgen. "Is dat waarom u hier bent?" vroeg Chillpaw. Rapidfire keek hem even aan. 'Je mag me gerust met 'je' aanspreken, vind ik niet zo'n probleem.' Hij keek even omhoog. 'Maar nee, ik ben hier gewoon terechtgekomen tijdens een wandeling.' zei hij. Hij voelde zich net een oude sok op de manier waarop hij zijn woorden uitsprak. Terwijl hij nog een jonge warrior was. Hij voelde zich er niet erg door op zijn gemak, maar veel kon hij er niet aan veranderen. 'Dus, Chillpaw, wat bracht jou hier?'

Aaaahh, Descentpaw en Tallpaw moeten ook een keertje een topic xD

De kater luisterde naar het antwoord, glimlachte even toen duidelijk werd dat hij de ander dus 'je' mocht noemen, en knikte toen diegene verklaarde waarom hij hier was. Een wandeling, sure, territorium was zeker niet mooi genoeg. Ach wel, ieder zijn ding, zo bleek wel. De vraag werd nu weer aan hem gesteld, en even wilde de kater opnieuw zijn schouders ophalen. Uiteindelijk besloot hij dat niet te doen, en stuurde de overgebleven energie in plaats daarvan naar zijn staart. "Mooie dag, rustige ochtend, weinig te doen, dus ben ik hier," Antwoordde hij naar waarheid, en grinnikte even. Nu klonk hij vast lui.

"Mooie dag, rustige ochtend, weinig te doen, dus ben ik hier," zei de Apprentice. Rapidfire knikte. Hij moest toegeven, het was een mooie ochtend. 'En toch zijn de territoria nog niet helemaal hersteld..' merkte hij op. Hij keek even om zich heen, waar langzamerhand weer leven in de bomen en planten kwamen. Hij slaakte een gaap en keek weer naar de Apprentice. 'Toch is er nog altijd wat te doen,' zei hij en glimlachte. 'Niks doen is ook iets.' Hij keek weer om zich heen, misschien werd het tijd dat hij terugkeerde naar het territorium om wat te gaan jagen, een beetje hier zitten maakte hem zijn luie zelf.

De opmerking van de ander deed hem het woord 'pessimist' terugbijten, en in plaats daarvan knikte hij. Het was namelijk wel waar. De territoria waren geen van allen al terug in hun oude staat, nu was dat voor alle andere clans prima naar het idee van de apprentice, maar Shadowclan moest over het algemeen het beste territorium hebben, en zoals het er nu uitzag was dat niet zo. "Niks doen is ook iets." Dit maakte Tall even aan het lachen, typisch iets wat Ace zou zeggen. Vandaar dat hij dan ook maar reageerde zoals hij bij zijn vriend zou doen. Met een geamuseerde optrek van zijn wenkbrauw en een sceptische blik. Duidelijk niet mee eens.

Chillpaw leek het er niet mee eens, waardoor hij een kleine inkijk kreeg in het opleiden van de ShadowClan apprentices, maar het deerde hem niet zo. Elke Clan leidde zijn Apprentices anders op, ieder op een goede manier. Rapid keek even omhoog naar de zon, het was al een heel eind op weg naar Sun-High. 'Misschien word het tijd dat we maar onze eigen taken weer gaan vervullen,' Zei hij en er verscheen een glimlach op zijn gelaat. 'We kunnen onze Clanmaten niet echt alles laten doen.' zei hij en stond op. Hij rekte zich uit en slaakte een gaap. 'Genoeg geluierd voor vandaag,' Er kwam een grommend geluid uit zijn bek toen hij een gaap slaakte, maar hij negeerde het compleet. Hij dacht meer aan zijn eigen Clan, misschien waren ze hem wel kwijt, of vonden ze dat hij te weinig deed. Terwijl hij zich normaal gesproken uit de naad werkte.

De kater kreeg automatisch wat respect voor de andere warrior toen die hem er niet op aansprak, duidelijk vond die het prima om te zien wat Tall deed. Oke, coole gast. 'Misschien word het tijd dat we maar onze eigen taken weer gaan vervullen,' Tall volgde de blik van de ander, en sprong op. "Foxdung!" Slaakte hij een kreet, en keek acuut verontschuldigend om zijn uitroep naar de ander. "Sorry," Klonk het, met een wat onzekere grimas. "Ik moet inderdaad gaan," Knikte hij toen instemmend met de ander, al had die dat waarschijnlijk wel door na zijn interessante uitroep. "Goed gesprek," Mauwde hij nog snel, ook uit beleefdheid, naar de ander voor hij zich omdraaide en in een redelijk tempo wegdraafde. Nog even en ze zouden hem missen, hij wilde niet eens een Tc'er tegenkomen! Handig dit.

Hij keek even vreemd op bij de kreet van de Apprentice. "Sorry," zei hij en een grimas verscheen op zijn gezicht. Rapid haalde zijn schouders op en knikte naar de apprentice toen hij zei dat hij moest gaan. 'Toch fijn kennis te maken,' zei hij en draaide zich om. "Goed gesprek," zei Chillpaw. Rapidfire keek weer om en knikte instemmend. De apprentice ging er snel vandoor, terwijl hijzelf nog eventjes de tijd nam om zich uit te rekken en zichzelf netjes te maken. Het rare was dat dit al de zoveelste ShadowClan kat was die hij ontmoette. Vreemd dat hij ze altijd tegenkwam.