Like father, like son. [&COBRA]

Het was erg moeilijk voor Claw om zijn aandacht te verdelen over de BloodClan en tegelijkertijd te zorgen dat zijn kittens er niet achterkwamen wat zijn werkelijke identiteit was. Hij deed zijn best om zijn ware zelf zo goed mogelijk te verdoezelen en om een goede vader te zijn, maar het verlangen naar hevige gevechten kwam soms weer opduiken en zo nu en dan wilde het dan wel eens gebeuren dat hij in een conflict kwam met andere katten. Gelukkig waren zijn kittens op de onschuldige leeftijd dat ze het nog niet beseften, maar soms had Claw het idee dat Cobra hem doorhad. Als Claw in de ogen van zijn zoon keek, zag hij dezelfde blik die hijzelf waarschijnlijk ook had. Zou zijn zoon zich ook zo voelen zoals hem? Misschien niet helemaal omdat hij zich niet geliefd voelde. Cobra voelde zich hopelijk wel geliefd, want hij gaf zijn zoon de aandacht die hij verdiende en probeerde er toch minstens even elke dag langs te gaan. Vandaag was ook weer een dag die hij wilde spenderen met zijn zoon. Moon zou Yinyang en Cloud wel even onder haar hoede kunnen nemen, dacht hij zo. Hij zou graag willen weten wat er allemaal rondspookte in het kopje van zijn zoontje Cobra. Het duurde niet lang voor hij Moon's territorium binnendrong. Hij kon haar territorium niet met zijn geur besproeien anders zouden BloodClan-cats meer te weten komen over hem en dat wilde hij echt niet. Het duurde niet lang voor hij één van zijn kittens tegenkwam en een vaderlijk gevoel overspoelde hem toen hij zag dat het Cobra was. 'Cobra,' snorde hij. 'Wat doe jij zo ver bij je broertje, je moeder en je zusje vandaan?' Zijn stem klonk streng, maar hij boog zich vol genegenheid voorover om zijn neusje tegen het identieke neusje van zijn zoontje te drukken, wachtend op antwoord. Plotseling schoot een beeld door hem heen terwijl hij dat deed. Een beeld van hem en Cobra, rennend aan elkaars zijde. Cobra was al een stuk ouder, maar een BloodClan-geur was duidelijk om hem heen te ruiken. Zou hij... Zou hij Cobra, als deze wat ouder was, echt kunnen voorstellen aan de BloodClan en hem moorden laten begaan? Zijn vacht rilde van opwinding bij het idee dat Cobra echt net zoals hem zou worden. Like father, like son.

De geur van zijn vader verdween altijd weer en zijn moeder hielt hem altijd tegen als hij erachter aan wilde gaan. Waarom snapte zijn moeder nou niet dat hij bij zijn vader wilde blijven? Hij was tenminste stoer, met zijn zwarte vacht en groene ogen en die sterke geur van whatever that might be. Cobra was ook nu weer op zoek, maar was na enkele stappen de geur al weer kwijt. Zijn zintuigen waren goed, maar niet sterk genoeg en hij werd afgeleid door ... well, het fladderde en zag er kleurig uit. Een naam had hij echter nog nooit gehoord, dus bleef het maar gewoon fladder ding voor hem. Het zwarte katertje sprong vrolijk op en neer om het diertje te pakken te krijgen en probeerde met zijn klauwtjes het te pakken te krijgen. Hij wist het net tegen de grond te werken toen een schaduw over hem heen viel en hij zijn vader opmerkte. "Pap!""Iwk gedwaan whebben," miauwde hij daarna moeizaam met het diertje in zijn bek, trots omhoog kijkend naar zijn vader.

[He caught a butterfly btw xd]

Een tintelend gevoel ging door Claw heen terwijl hij naar zijn zoon keek. Even herinnerde hij zichzelf weer als een jonge kitten met een onbezorgd leven, ook jagend op van alles en nog wat. Hij was dan ook altijd vreselijk trots als hij wat ving. Zijn vader staarde hem dan echter minachtend na, meestal met de hangende geur van een andere poes aan zich. Nee, zijn vader was nooit trots op hem geweest. Claw wist dat hij het anders moest doen, wist dat hij zijn eigen kittens nooit als iets vanzelfsprekends mocht behandelen en hun nooit mocht pushen. Hij boog zich voorover en gaf zijn zoon een lik over zijn oor ter begroeting. 'Wauw,' sprak hij vol genegenheid uit. 'Dat jij dat hebt kunnen vangen, zeg!' Hij snorde. Het amuseerde hem lichtelijk hoe het beestje onder Cobra pijn leed. Hij probeerde echter zijn sadisme te onderdrukken. Niet nu, niet waar zijn zoon bij hem was. Hij had later nog genoeg tijd om hem slechte dingen aan te leren, maar nu mocht hij nog een onbezorgd leven leiden. 'Ik denk dat jij over een paar manen ook een hele goede prooijager wordt,' sprak hij, waarna hij zijn zoon vol trots aankeek. Het was heerlijk om zijn eigen identieke verschijning te zien. Zou Cobra later BloodClan joinen? Niet nu, hield hij zichzelf opnieuw voor. Hij besloot om zich te richten op wat zijn zoon zou gaan zeggen.

Onderwerp: Re: Like father, like son. [&COBRA]