life is hard like a beetle on a flower, (Beetlepaw)

Fadepaw lag op de grond van de apprentices den, ze staarde naar de bittere lucht. Ze had een lange tijd naar de lucht gestaard met een glimlach, de wind stroomde door hara vacht heen. De grond was koud en haar voor poten lagen gekruist over elkaar, ze voelde de koele rillingen over haar vacht heen glijden. Koud had ze het in deze warme zomer dag, ze zwiepte met haar staart en stond met een ruk op. Sommige katten sliepen nog en sommige waren al weg, zelf besloot ze haar den te verlaten en liep naar de prooi stapel om wat voedsel er van af te pakken. Ze stond voor de prooi stapel, ze wist niet wat ze wilde. Zal ze beginnen met eten of zou ze wat anders doen, ze dacht even na en draaide zich om waarna ze ergens in het kamp ging liggen. Ze maakte een korte blik naar het kamp veel katten waren al buiten maar er zouden misschien ook veel meer zijn gaan jagen, dat was een van de enige dingen die je kon doen jagen en vervelen. Ze nam een korte zucht en plofde neer, ze keek rustig naar de verte en proefde de Shadowclan lucht die ze elke prachtige dag rook.

~eerste post voor beetlepaw

Beetlepaw liep met vrolijke pasjes door het nog natte gras dat haar vacht kleverig maakte. Haar pootjes maakte een soppend geluid iedere keer als ze het gras plat trapte. Met een vies gezicht haalde de poes snel een blaadje onder haar grijze pootje vandaan. Omdat ze haar ogen niet op de grond gericht had, merkte ze niet dat ze recht voor een andere poes stond. Nadat het blaadje verwijderd was wilde ze weer vrolijk verder lopen, tot ze opeens iets donzig voelde. Verbaasd keek ze naar beneden en zag daar een zwart hoopje liggen. "Oh... Ja... Ehm... Dit is ongemakkelijk." Miauwde Beetlepaw terwijl ze een beetje verontschuldigd naar de poes keek, ook een apparentice zo te zien.

Fadepaw keek naar de prachtige blauwe hemel, het was nat en vochtig. Het lag heerlijk dit gras, alleen was haar vacht een beetje nat. Ze staarde met haar blauwe ogen de verte in en dag droomde door, "Oh... Ja... Ehm... Dit is ongemakkelijk." hoorde ze een stem achter zich. Ze staarde naar de grijze poes met bruine ogen, ze glimlachtte naar haar en stond met een ruk op. Ze merkte dat deze poes helemaal onder de moder zat met haar poten, ze keek even haar na en zei veder even niks. Ze gaf een korte knik en ging naast de poes zitten, ze keek doordringend in de ogen van de grijze poes. Het had veel te zeggen, alleen een katten oog verraade al alles. "Is niet erg en nog hallo." zei Fadepaw met een glimlach, "Ik ben trouwens Fadepaw en ik wil proberen op een betere shadowclan waar geen verraad in komt. Ik kan gewoon niet geloven dat somige van onze Clan andere Clans aanvallen," Miauwde ze op een rustige toon maar iets in haar zei veel. Waarom begon Fade erover met deze poes, dit had vele vragen geen antwoord. Ze sloeg haar warme zachtte staart omzich heen en sloot haar ogen, diep van binnen voelde ze zich opgesloten alsof ze iemand anders was. "Maar, leuk om je te ontmoette." miauwde ze er vlak na diep in trans in haar gedachtens.