{Open} Friends

Toen ik vanmorgen opstond, werd ik wakker met een glimlach. Eentje die er na een saaie ochtendgloren verveling nog niet af was. Ik was in een zeer vrolijke bui, maar de verveling begon langzaam maar zeker toe te slaan. Al mijn vriendjes hadden het kennelijk druk, en geen tijd om met mij te spelen. En dat was zo saaaai. Maar ik liet mijn humeur er niet door verpesten! Misschien was dit wel de ultieme kans om wat nieuwe vriendjes te maken! Vrolijk trippelde ik uit het nest, nieuwsgierig zoekend door de Nursery. Die was te jong, die was te groot, die queen was weer niet zo lief... Een vriend zoeken was toch wel moeilijk. Verslagen ging ik zitten, en ik zuchtte even terwijl ik mijn kopje liet hangen. Wat stom zeg. Wat moest ik nou weer doen?

{Open voor meerderen, het liefst iemand die Ember nog niet goed kent}

Fadepaw lag te slapen in haar den, ze rolde wat en praatte wat inzichzelf. "Nee niet gaan.." miauwde ze in haar slaap, ze schrok wakker met een trillende schok wakker. Haar ogen keken angstig op, had ze nou echt een droom over.. Nee, ze moest even alles vergeten. Dromen zijn bedrog ze moest haar zorgen los laten, haar blauwen ogen tuurde om zich heen. Ze schudde de dauw uit haar vacht, ze had weer een droom over zich zelf maar ook over andere dingen. Ze liep rustig haar den uit en besloot om een stukje te gaan lopen, het ging uit de hand. Zij had lief tegen elke kat in haar Clan ze hield van hun met haar hele hart, ze zou zelfs haar eigen leven geven voor iemand. Ze ging zitten en staarde naar de lucht, [i]waarom ben ik op de wereld gezet[i] vroeg ze in haar hoofd af. Ze merkte in de verte een jonge kitten een kitten met een bruin witte vacht, ze liep er rustig naar toe. Alleen was het weer is druk in de Clan, ze sloop naar de kitten toe en keek het aan. "Hey," miauwde ze tegen de kitten, "Waarom ben jij niet in het nurse. Waar je hoort te zijn?" vroeg ze op een rustige toon.