White teeth {Frostlake}

Snel trippelde hij langs de grens. Dit was een stukje die grensde aan de Windclan en opnieuw moest hij zichzelf erop betrappen dat hij hier stond. Waarom? Eigenlijk wilde hij best nog eens met die Everstar praten... Nee, nee, dat mocht hij niet denken. Hij schudde snel zijn kop en liet zijn nagels even in de grond zakken. Nee, die duivelin moest hij nooit meer zien of spreken, hoe interessant ze ook was en hoeveel ze ook kon aanbieden.

{SPT}

Minnowleaf was alles voor hem. Elke morgen werd hij naast haar wakker en elke avond viel hij naast de rode poes in slaap. Vandaag was hij zelf op patrouille gegaan bij de grens met WindClan, je wist het maar nooit in deze tijden. Hij was nog maar net bij de grens aangekomen of hij zag een andere zwarte kater, Nevermind. "Nevermind," zei de kater en versnelde zijn pas zodat hij naast hem liep. "Misschien kunnen we samen langs de grens patrouilleren? Gezelliger dan alleen niet?"

Hij haalde even diep adem en zuchtte toen zachtjes. Snel stapte hij terug verder in een rustig drafje zodat hij snel klaar zou zijn. "Nevermind," Hij wiebelde enkel even met zijn oortjes en probeerde de stem te analyseren. Hij kon er niet goed op komen en besloot toch maar even te vertragen en om te kijken. Gelukkig herkende hij de zwarte kater wel meteen, Frostlake. Hij was een van de enige katten die zwart was met groene ogen dus kon Never hem wel meteen herkennen. De warrior snelde zich naar hem toe tot hij naast Never liep. "Misschien kunnen we samen langs de grens patrouilleren? Gezelliger dan alleen niet?" De kater met de blauwe ogen liet zijn blik op de ander vallen en knikte. "Ja, is goed," zei hij waarna hij zijn tempo niet meer versnelde, nu moest het niet meer zo snel gaan als eerst.

De wat oudere warrior glimlachte naar Nevermind, waarna hij naast de zwarte kater meewandelde langs de grens. "Ja, is goed," knikte Nevermind toen en verlaagde zijn tempo iets. "Hoe gaat het met Aurynight, en de kittens?" vroeg hij en glimlachte vrolijk naar de kater. Kittens, daar was hij echt verzot op. Hij kon altijd al goed opschieten met jongere katten. Misschien wel de reden dat Shrewstar hem vaak als mentor benoemde. Hij had al velen opgeleid tot volwaardige warriors. Snowynight, Thrushdive en binnenkort ook Eaglepaw en Tallpaw. Tussendoor had hij ook nog andere apprentices gehad, bijvoorbeeld Beaverpaw.

Hij staarde even naar de grond waarna hij zijn ogen even langs het terrein van de Windclan liet gaan. Daarna keek hij terug strak voor zich uit. "Hoe gaat het met Aurynight, en de kittens?" Hij keek even schuin naar de kater en knikte naar hem. "Ze was redelijk verzwakt van de bevalling maar nu gaat alles goed met der," zei hij op een neutrale toon. "Littlestream kwam niet opdagen bij de bevalling dus mocht ik zorgen voor de zaden, voor haar pijn en voor het bloeden en de kits. Het gebeurde ergens in de ochtend en ik heb nog zoveel katten erop uit gestuurd om haar te zoeken..." Hij zuchtte even zachtjes maar liet toen een klein lachje zien. "De kits zijn allemaal sterk maar doordat Littlestream er dus niet is geweest heeft mn zoon een verlamde poot ofzoiets," hij zuchtte even zachtjes. "Het is allemaal mijn schuld," murmelde hij zachtjes, een beetje bedroefd om terug te denken aan die gebeurtenis.