Smelling something.. {Demon}

Strugglebug stapte nog laat die middag langs de grens met het rogue gebied. Je wist het maar nooit met dat soort schorem en ze had er weinig zin in dat er nog minder prooi zou komen omdat die schurken hun prooi stalen of wegjaagden. Plots stond ze stil, hoorde ze nu wat? De poes snuffelde voorzichtig en rook ergens een vage, vijandige geur.

De enorme kater was uit verveling maar naar de boundaries gelopen. Misschien kon hij wel wat katten irriteren. Verderop zag hij een poes verschijnen. Met een duivelse grijns op zijn gezicht gedrukt kroop hij naar de poes. "Goedendag." Met een enorme sprong wierp hij zichzelf op de clankat, en pinde haar op de grond. "Nog plannen vandaag?" Siste Demon lachend, hij sloeg zijn enorme klauwen uit, en rook al in zijn gedachte heerlijk, vers bloed.

Strugglebug spitste haar oortjes en hoorde een geluidje van een krakend takje achter haar. "Goedendag." Net toen ze zich wilde omdraaien besprong iets haar en ze knalde tegen de grond aan. Een overwelmende geur van BloodClan overviel haar. "Nog plannen vandaag?" siste de onbekende kater en de poes voelde zijn scherpe klauwen in haar mooie vachtje. "Alsjeblieft, doe me niks," piepte ze angstig en kneep haar ogen samen. Vechten kon ze niet, zeker niet tegen iemand die waarschijnlijk een goedgetrainde moordmachine was.

Een greintje medelijden welde op in Demon, de kater had wel een hart, alleen voor poezen tenminste. Snel liet hij haar los en ging zitten. Hij bekeek haar mooie vacht, en vervolgens haar groene oogjes die ze bang sloot. Hij bood snel zijn excuses aan, en staarde weer even naar de poes. "Maak je geen zorgen, ik val alleen hulpeloze Katers aan." Hij knipoogde kort, en legde zijn staart om zijn poten neer, rechtte zijn rug, en lachte. De kater was een stuk groter dan de poes. Zijn halsband met de hondentanden reflecteerde in het licht, en hij zag er intimiderender uit dan hij dacht.