Verkeerde territorium? Damn, Shadowclangebied..

Een jonge poes snoof de geuren op. Ze was op weg naar het donderpad om alles te controleren. Maar haar maag rommelde vreselijk. Ze stopte met lopen en liet haar lichtblauwe ogen over de omgeving heenglijden. Ze hoorde van ver het razende geluid van de monsters. De geur was vreselijk want het was stank. De poes snuffelde even over de grond en rook een prooi. Ze had vreselijke honger en verliet haar pad. Ze liep richting het donderpad en zag plots een konijntje oversteken. Ze zakte door haar poten en sloop naar het pad. Monsters kwamen voorbij en zo snel als ze kon stak ze over. Ze zag verderop het konijntje lopen en zakte opnieuw door haar poten. Ze legde haar oren plat en haar lichtblauwe ogen glommen in het maanlicht. Het was avond en ze had nog steeds geen prooi kunnen vangen. Ze grijnsde en sloop in de richting van het konijn. Maar net als het konijn, rook ze een geur. De geur van de Shadowclan. De jonge poes vloekte zo zacht als ze kon en zag het konijn bewegen. Het konijn was duidelijk bang voor iets en zou elk moment op de vlucht kunnen slaan. Maar de poes had honger en wilde haar prooi niet laten gaan. Ze sloop dichter en sprong naar voren. Net op dat moment spurtte het kleine konijntje weg en rende de kat erachteraan. Het konijn vloog in een boom en de kat botste ertegenaan. Ze vloekte en rolde langs de boom het Shadowclangebied in. Ze krabbelde overeind en schudde haar vacht uit. De geuren stonken naar Shadowclankatten. Ze snoof de geur op en bleef plat op de grond liggen met haar oren plat. Ze gromde en zag allemaal ogen. Ze keek om haar heen en blies naar de katten die in haar richting kwamen. Het waren er niet veel, maar genoeg om haar aan te kunnen vallen en te doden.

Shadowclankatten en eventueel van haar clan =3

In een hoge half kale boom zat een kat. Om zijn poten zat een beetje opgdroogd bloed van ene duif die nu in zijn maag zat. Een aantal veren zaten aan de tak vast en tussen zijn poten.Maar je zag de kater nouwlijks, de schaduwen verborgen zijn hele lichaam. Het enige wat je duidelijk zag was zijn blauwe ogen. Die ogen straalde koudheid, kilheid en gnadeloosheid uit(ofzo). Ze waren in spleetjes gevormp opzoek naar prooi. Hij moest eigelijk op Patrouille, maar dat kon hem niks schelen. Hij hat honger, daar kan hij ook niks aan doen. En ook niet aan zijn eigewijsheid en zijn koude karrakter. Opeens vingen zijn ogen iets op onder zich. Een licht gekleurde kat was tegen de boom aangekomen en krabbelde overeind. Blijkbaar richte ze haar aandacht niet aan hem maar aan bosjes. Hij keek er zelf ook naar met een koele blik. Er waren lichjes tevoorschijn gekomen, maa het boeide hem niet. Hij wou wel eens iets leuks doen dan alleen maar rondhangen. Hij ging maar spelen met zijn doelwit. Geluidsloos sprong hij van de tak af op de grond. De poes blies hard, maar niet naar hem. Hij snoof heel zachjes toen hij achter haar verstopt zat in de bosjes, in de hoop dat ze bang zou worden. Meteen daarna rende hij via de dichtbegroeide bosjes naar de andere kant. Achter zich liet hij een takje onder zijn linker poot kraken. Een duivels hoorbare korte lang kwam uit zijn keel. Het enige wat je door de bosjes zag waren twee blauwe ogen en een enge lach verschijnen.

WTF ben je een warrior, maar dan ben je wel wat jong. Hoe oud ben je als warrior want dat weet ik niet. Wink

De lichte crémekleurige poes snoof zacht. Ze keek naar de struiken waar ze sommige bladeren hoorde ritselen en takjes hoorde kraken. Het leek wel overal te zijn. De kat bleef door haar poten gezakt liggen en drukte haar oren tegen haar schedel. Ze blies nogmaals toen ze de lach hoorde. De lach vond ze iets overdreven. Ze wilde geen angst tonen voor een Shadowclan. Niet. Ze was niet snel bang en nu dus ook niet. Het was misschien een ouder kat, misschien ook niet. Ze moest nog afwachten. Ze zou ook vechten tot ze gewond was. Ze wilde niet snel opgeven, nooit. Ze zag verderop blauwe ogen toen ze haar omdraaide. Ze blies nogmaals en haar staart was enorm dik. Haar haren stonden allemaal overeind en de lichtblauwe ogen glommen van woede. Ze zette een stap dichterbij en keek recht in de felle blauwe ogen. Het was dus maar één clankat. Eentje die vast heen en weer liep. Eentje kon ze misschien nog aan. Als het er meerderen waren zou ze weglopen. Opnieuw begon de poes te blazen naar de kat die in de struiken zat. "Kom tevoorschijn!" siste ze dreigend. Ze zat misschien op een verkeerd gebied, maar ze wilde zien wie er haar bespotte. Ze wilde eens zien welke kat haar zou aan durven vallen omdat ze gestruikeld was. Cloudsky bleef haar concentreren en richten op de kat. Het rook duidelijk naar een kater, maar de leeftijd moest ze nog schatten als ze de kat zou zien. Niet dat ze bang zou zijn als het een oudere kater was. Je kreeg de poes niet zo snel bang. Dat mocht je maar hopen. Cloudsky snoof de geur nogmaals op waarna ze nogmaals blies naar de kat. "Nou?! Durf je niet?" siste ze daarna naar de kat met de felle blauwe ogen, wachtend op wat hij zou doen.

De poes reageede op Graypaw's geluiden, maar bleef staan. dat vond hij juist leuk. Dat was teminste een teken dat die poes niet al te bang was. Maar wel een beetje op zijn gevoel. De poes was wat groter en ouder, maar dta betekent niks. "Kom tevoorschijn!" Siste de poes hard. Graypaw's ogen vomde zijn ogen tot spleetjes zo dun als een nagel. Maar hij bleef wel staan achter de bosjes. Het boeide hem niet als ze dahct dta hij bang was, want dat was hij niet. Hij vond dit alleen maa vermaal voor hem en hem alleen. "Nou?! Durf je niet?" Nu stapte hij naar voren, zijn hele lichaam kwam tevoorschijn. 'Waarom ben je hier, jullie zeggen toch altijd dat het hier stinkt?' Siste hij. Zijn klauwen waren al ontblood, voor en achter. Zijn ogen keken nog het zelfde. Er zat nog steeds een beetje bloed op zijn mond en poten. en nog een veer aan zijn poot geplakt die er niet meer uit zag als een veer. Graypaw nan mog een stap vooruit en keek de poes recht aan. Waarschijnlijk zou hij een opmerking krijgen over zijn lenkte, dat ze hem misschien in een klap kon verslaan. Maar dan hat ze het mis. 'Dat is niet echt goed van je om de Warriorscode te overtraden. Ander mans voedsel stelen. Zelfs ik weet dat. Bluestar heeft dus een slechte warrior gekozen.' Miauwde hij kalm maar uitdagend.(Sorry blue dat gray je belachlijk maakt, ik geef hem wel een pak slaag ;D)
Zijn staart was al wat dik geworden en zijn korte grijze haren op zijn rug waren ook al wat hoger gaan staan.

De licht crémekleurige poes blies nogmaals toen de jongere kater tevoorschijn kwam. Het was een grijze kater met witte tekeningen. Zijn blauwe ogen stonden duidelijk fel en zag je goed. Ze snoof en keek hem dreigend aan. Haar lichtblauwe ogen glommen van de woede die door haar aderen stroomde. Ze gromde en blies nogmaals. Kort hief ze haar poot dreigend op en schitterden haar scherpe nagels door het zonlicht. Ze zette een stap naar voren en zette haar poot weer neer. Haar haren stonden nog steeds overeind en haar staart was dik. "Daar heb je gelijk in. Je stinkt inderdaad" siste ze terug naar de jonge kater. Hij was kleiner dan haar, maar je zag dat hij best een goede training kreeg. Hij begon spieren te kweken. Cloudsky had minder spieren, maar ze was heel erg snel en behendig. Ze was een slanke poes, maar je mocht ook haar niet onderschatten. Ze hoorde zijn woorden en gromde woest. Ze sprong naar voren en verkocht de jongere kater een klap met haar nagels. Meteen schoot ze achteruit en legde ze haar plat op de grond. Blazend keek ze hem aan. "Dan heb je niet goed opgelet, kat. Ik had een prooi op ons terrein en deze liep het donderpad over. Mijn honger is niet te stillen dus ik liep erachteraan en botste. Daardoor zit ik nu hier" zei ze meteen als antwoord op zijn woorden. "Wees slimmer" zei ze even later harder en blies nogmaals naar de kater voor haar.

De poes reageerde heel woest op de woorden van Graypaw. Er verscheen weer een gniepige lach op zijn gezicht. Zijn hart ging harder tekeer van opwinding. Eindelijk iemand die verstand heeft! Opeens ging de poes recht op hem af en gaf hem een harde klap met haar poot tegen zijn gezicht. Gelijk sprong ze weer terug met haar kop plat tegen de grond. Drie schrammen zaten op zijn gezich. Bij alledrie stroomde er een klein beetje bloed uit, echt een beetje. Graypaw snoof. Zijn tong gleed over zijn wang en vangde een paar druppels bloed op. Hij proefde het van binnen. "Dan heb je niet goed opgelet, kat. Ik had een prooi op ons terrein en deze liep het donderpad over. Mijn honger is niet te stillen dus ik liep erachteraan en botste. Daardoor zit ik nu hier" Graypaw snoof. De poes zij erachter aan dat hij slimmer moest zijn. 'Maar uiteindelijk op het Shaduwclan territorium.' Hij deed zijn linkerpoot naar voren en zijn andere voorste poot naar achteren en bukte. Klaar om zo'n snelheid te maken dat het misschien wel op een Jachtluipaard leek.(lol) 'Maar jij moet slimmer zijn in vechten! Je hat me van achteren moeten aanvallen. Dan hat je me zo onderuit gehaalt! En niet zo'n domme zet doen als die daarnet!' Meteen rende hij met volle kracht naar de poes toe, je zag alleen maar een grijze vlaag voorbij gaan die de wind met zich meetrok. Vlak voor de neus van de poes, een muislente van haar af sprong hij en liet zijn nagels tegen het gezicht van de poes klappen. Hij nam haar niet mee, dus lande hij achter haar en probeerde haar achterpoot te pakken met zijn tanden, maar dat mislukte. Wat zpu hij als tegenslag krijgen?

Goed dat je gezicht raak? :3