Lonelydeath rende en rende totdat hij bij zijn grot kwam. Hij was op het nippertje ontsnapt aan een aantal andere rogues die hem achtervolgden. Hij moest nu wel wat vaker controleren of ze zijn territorium niet binnenkwamen. Hij had een kras in zijn schouder omdat hij net niet kon ontsnappen aan de scherpe klauwen van de grote poes die een soort leidersrol vervulde in het groepje. Het zou wel weer genezen, gelukkig was hij niet zo diep. In de grot zat een rat te snuffelen aan zijn kruidenvoorraad. Hij rende eropaf en beet de nek van de rat door aangezien hij niet wilde dat de rat zijn hele kruidenvoorraad vergiftigde. Hij legde de rat bij een paar ratten van vanmorgen die hij gevangen had bij zonsopkomst. Hij dacht dat hij geschuifel hoorde in een van de gangen van zijn grottenstelsel. Hij ging eropaf omdat hij niet zo van indringers hield.