What do you have to tell me? [&MOONWHITE]

Claw was de laatste dagen niet echt meer bij Moon geweest. Natuurlijk was hij zo nu en dan wel gaan kijken om te zien of het wel oké ging met zijn vrouwtje, maar voor de rest hield hij zich vooral bezig met het gebruikelijke: andere katten pesten, zijn halsband voor Moon verbergen en zijn plaatsje bemachtigen in de BloodClan. Ook al hielden deze dingen hem dagelijks geamuseerd, toch moest hij moeite doen om niet ter plekke weer naar Moon te gaan. Hij wilde echter niet zwak of sentimenteel overkomen, aangezien hij zijn gevoelens genoeg had laten zien toen ze hun gevoelens aan elkaar hadden verklaard. Hij wist niet of hij het aankon om nog eens zo sentimenteel te zijn. Hij schraapte zijn keel en richtte zijn blik kalm op het dode muisje dat voor hem lag. Ernaast lag zijn halsband. Deze verstopte hij gauw even in de struiken. Hij had besloten om naar Moon te gaan. Hij kon niet meer wachten. Hij vond het sowieso al vreemd om Moon als 'zijn vrouwtje' te bestempelen, maar was ze dat nu ook niet gewoon? Hij had geen idee hoe het zat met die benamingen. Hij had nog nooit een relatie gehad, dus dit zou voor hem wennen zijn. Claw zuchtte, rekte zich uit en besloot toen om zijn conditie te trainen door heel het territorium door te rennen naar Moon. Hij keek gauw om zich heen om te zien of de BloodClan-cats niet zagen dat hij zijn halsband had uitgedaan en trok toen een enorme sprint. Heel de run naar Moon's territorium was hij gedachteloos, maar de spanning drong toch wel tot hem door toen hij haar geur rook. Hoe moest hij ooit vertellen dat hij twee weerloze katten vermoord had en één kat voor zijn hele leven verwond had? En niet eens uit zelf verdediging, maar gewoon voor de fun. De kater schraapte met zijn tong over zijn borst en besloot om zijn zorgen opzij te zette toen hij zijn mooie vrouwtje zag zitten. 'Hé,' zei hij met diepe stem, waarna hij naar haar toekwam en een lik over haar oor gaf.

Moonwhite had haar ochtend doorgebracht in de zon. Fut om te jagen had ze nu niet. Momenten dat ze wel op jacht ging, at ze dubbel zoveel dan dat ze normaal deed. Waar die eetlust vandaan kwam wist ze in de eerste paar dagen niet, maar sinds een dag of twee had ze wel door waar dit allemaal naartoe ging. Ergens had ze gehoopt dat dit niet zou gebeuren, niet nu, niet nu bladkaal voor de deur stond. Ook het aantal vijanden dat ze de laatste tijd op haar lijstje had staan, was gegroeid, wat weer een zorg meer was. Een klein grijnsje verscheen op haar gezicht bij de gedachten. Nadelen waren er, maar er hingen ook voordelen aan vast. Ze trok zich na een tijdje toch maar recht. Ze had al sinds gisterenavond niet gegeten, dus misschien werd het toch eens tijd om tegen deze avond iets te vangen. Moon's oren schoten de lucht in toen ze Claw's geur opving. Een kort gesnor kwam op uit haar keel toen ze de kater zag. Ze had hem al een tijdje niet meer gezien, maar had er al wel over nagedacht om dít tegen hem te zeggen. 'Heey.' snorde ze zachtjes en gaf hem een kort kopje, waarna ze hem iets wat serieuzer aan leek te keken. Hoe moest ze dit in hemelsnaam tegen hem zeggen?

Claw sloot zijn ogen genietend toen hij een kopje kreeg. Hij was om zich heen aan het kijken omdat zijn maag aan het rommelen was, opzoek naar prooi en wilde net iets zeggen tegen Moon toen hij merkte dat ze hem nog niks vermeld of gevraagd had, zoals ze normaal altijd deed. Normaal sprak ze wel iets meer of deed ze wel iets meer. Hij draaide zijn kopje dus naar haar toe en voelde alsof er iemand op zijn hart stampte toen ze zo serieus keek. Misschien had ze toch besloten om niet meer de zijne te zijn. Was ze soms toch achter zijn moorden gekomen? Moon wist natuurlijk niet wat belangrijk was als je je in de BloodClan aansloot, maar dat kon die vervelende Sunset haar wel verteld hebben, net als ze Mary had verteld dat hij een poes op het oog had. Hij bewoog onbehaaglijk heen en weer met zijn oortjes. 'Wat is er?' mompelde hij, waarna hij onrustig de aarde kneedde met zijn pootjes. Zou ze soms een andere kater tegengekomen zijn, was dat het? Zijn gedachten, die normaal niet op hol sloegen en altijd op kille modus leken te staan, maakten nu overuren, wat niet echt goed was voor de zwarte kater. 'Is er soms iets dat ik moet weten?'

Moonwhite zag Claw's genietende houding direct vervagen toen hij zich naar haar omdraaide. Hij leek zenuwachtig, alsof ze vreselijk nieuws zou gaan zeggen. Misschien was dit wel slecht nieuws voor hem. Ze werd zelf zenuwachtig door zijn houding. 'Wat is er?' Even had ze haar ogen op zijn poten gericht die de grond onder hem kneedde, maar richtte ze al snel terug naar Claw. 'Is er soms iets dat ik moet weten?' De poes haar oortjes gingen een beetje zenuwachtig naar achteren. 'Er is wel iets kleins.' mompelde ze luchtig en schudde de zenuwen, mentaal van haar af. Ze leek nu wel niet zenuwachtig, maar het feitelijke nieuws stelde ze wel onbewust uit.

Claw bewoog onbehaaglijk met zijn oren toen Moon bevestigde dat er wel iets was, maar volgens haar was het iets kleins. Hij had echter wel de zenuwachtige trek van haar oren opgemerkt en zijn wenkbrauw schoot de lucht in. Moon die zenuwachtig met haar oren trok? Nee, dat kon niet duiden op iets kleins. Als er echt iets kleins was geweest, dan zou ze zich zo niet gedragen. Hij begon sterk het vermoeden te krijgen dat de poes inderdaad een andere kater had ontmoet en hem dat nu niet wilde vertellen. Hij wilde dit ook niet te hard aanpakken, maar wilde haar ook niet met lieve woorden sussen. Zo'n kater was hij gewoon niet. Hij was meer het soort kater dat ontzettend gefrustreerd raakte van heel dit gedoe. 'Moon,' sprak hij met licht dwingende stem, 'als er iets is...' hij twijfelde even, 'of iemand is, dan moet je dat zeggen tegen me.' Zijn hart bonkte tegen zijn borstkas aan en de kater keek een tikkeltje gekwetst naar zijn poten. Welke kater zou nu beter voor haar zijn dan hijzelf? Niemand, toch? Geen enkele kater zou haar toch op die manier kunnen beschermen zoals hij dat zou kunnen? Oké, hij martelde dan wel katten en had er genoeg verwond of vermoord, maar dat was toch allemaal bijzaak? Zo erg zou dat toch niet zijn als hij het haar vertelde? Hij richtte zijn scherpe blik opnieuw op Moon, wachtend op antwoord.

OOC: Ik was er een weekendje tussenuit, excuseer (:

'Moon,' Ze richtte haar kopje weer wat meer omhoog bij het horen van haar naam en draaide haar oortjes terug naar voren. Ze zou het ooit toch moeten zeggen. 'als er iets is...' De poes ademde even diep in, nadenkend over de mogelijke woorden die ze zou kunnen gebruiken. 'of iemand is, dan moet je dat zeggen tegen me.' Ze haalde haar wenkbrauw even op toen hij dat zei. Ze wist dat Claw snel jaloers was, maar zoiets dacht hij toch niet van haar? Ze er niets van, maar schoof het ook niet helemaal weg. Ze keek hem met een scherpe blik aan en ademde even rustig in, waarna ze haar woorden uit haar mond duwde. 'Claw,' Ze keek hem doordringend aan. 'Ik verwacht binnenkort kittens.' Dit was misschien de beste manier om het naar hem over te brengen. Steeds rond de waarheid draaien, was niet zo goed en zo zou hij het ook zeker begrijpen.

De scherpe blik van Moon liet hem weten dat hij het bij het verkeerde eind had. Er was geen andere kater, anders had ze een stuk onbehaaglijker gekeken toen hij dat had gezegd. Een tikkeltje gefrustreerd keek Claw naar zijn poten omdat hij wist dat hij best snel jaloers was en bewoog met zijn oortjes heen en weer. Zijn aandacht richtte zich echter meteen weer op Moon toen zij zijn naam zei. Hij wilde een droge opmerking maken, wilde zijn eigen persoonlijkheid weer een beetje laten doorschemeren, maar de woorden stokten in zijn keel toen Moon zei wat de reden was. 'W-wat,' bracht hij verbaasd uit, waarna hij met grote ogen naar de buik van Moon keek. Daar was natuurlijk nog niets aan te zien. 'K-kittens?' herhaalde hij, totaal van zijn stuk gebracht. 'V-van mij? Zijn ze van mij?' Zijn stem klonk ongelovig. Hij kon niet geloven dat hij de vader zou zijn, dat hij ervoor had gezorgd dat deze poes zwanger was geraakt. Natuurlijk had hij het wel kunnen weten... hadden ze wel... maar hij dacht... Claw gaf een lik over zijn borst. Hij wist niet hoe hij moest reageren, zelfs niet als Moon zou bevestigen dat de kleintjes in haar buik inderdaad van hem waren. Wat zou hij dan doen? Hij wist het écht niet. Voor een zeldzame keer in zijn leven wist hij écht niet wat hij moet doen.

'W-wat,' De witte poes legde haar oren bijna automatisch in haar nek bij Claw's toon. 'V-van mij? Zijn ze van mij?' Even haalde ze verrast haar ene oortje op bij zijn opmerking. Hij kon het niet laten om die jaloerse kant van hem te verbergen. 'Van wie anders?' Miauwde ze nu lichtelijk geïrriteerd, aangestoken door zijn manier van praten. Dacht hij nu echt dat ze hem aan de kant liet staan, dat ze een andere kater boven hem zou kiezen? Moon zette zich koppig neer en richtte haar blik op Claw. Haar oren lagen nog steeds in haar nek. Ze had het hem beter niet nu verteld.

OOC: beetje kort, maar ik moet nu weg (tot 9u)

De verbazing sloeg in als een bom bij Moon. Ze had duidelijk niet verwacht dat hij over zoiets zou twijfelen en dat liet ze duidelijk weten. Claw vouwde zijn oortjes in zijn nek toen ze sprak, maar knikte toen even. 'Juist,' mompelde hij, waarna hij zijn blik richtte op zijn poten. Natuurlijk waren de kittens van hem. Maar wat moest hij doen? Moest hij blij zijn of moest hij het erg vinden? Hij was best jong, maar niet té jong. Hij zou voor de kittens kunnen zorgen, maar dan moest hij nog meer zijn best gaan doen om zijn verleden voor Moon verborgen te houden. En dan nog iets... ze waren nog niet eens zo heel lang samen. Gefrustreerd klauwde hij met zijn nagels in de aarde, richtte zijn kop even de andere kant op. 'En wat vind jij ervan?' vroeg hij vervolgens, waarna hij haar recht aankeek. Als zij nu vertelde dat ze blij was... of boos... of bang... maar hoe moest hij dan reageren? Want hij wist helemaal niet wat hij vond. Hij was zo erg in de war van het nieuws, kon het eigenlijk nauwelijks geloven. De kittens waren van hem en van niemand anders. De kater wachtte op antwoord.

'Juist,' Moonwhite keek de zwarte kater twijfelend aan toen hij dat zei. Zijn antwoord kwam niet bepaald overtuigend over in haar haar oren. Ze hield zich stil en hield haar blik op Claw gericht, hem bestuderend. Haar oren lagen nu niet meer helemaal plat in haar nek, maar stonden ook niet recht naar voren. Even richtte ze haar ogen op haar voorpoten, net als ze eerder gedaan had toen ze Claw was gaan opzoeken bij het Bloodclankamp. 'En wat vind jij ervan?' De poes richtte haar even oortje op, maar hield haar blik nog even bedenkelijk op haar poten gericht, voordat ze zelf ook naar Claw keek. 'Ik ben niet iemand die weg loopt van zulke dingen, dus opzich vind ik het niet zo erg,' mompelde ze kort. 'Maar ik weet niet of ik dat wel helemaal alleen aan ga kunnen.' miauwde ze er nog achter en draaide haar kopje even van hem weg. Als het zover was, moest ze én kittens zien te beschermen én haar territorium in ere zien te houden. Meer wist ze zelf ook niet, want kittens en al die dingen die erop volgden, waren helemaal nieuw voor haar.

OOC; Wow, late reactie x3

Claw richtte zijn blik op Moon, keek haar met samengeknepen ogen aan. Ze had ergens wel gelijk. Het was niet iets waar ze voor weg konden rennen. Die kittens gingen heus niet weg uit haar... eh... ja, daar dus, omdat zij dat wilden. Ze zouden die kittens krijgen, of ze dat nu wilde of niet. Claw stak zijn nagels in de grond aan bij de gedachte aan zijn vader. Nee. Hij zou niet zoals hem worden. Hij zou zijn jongen niet verachten, zou niet vreemdgaan en zou Moon beschermen met zijn leven zodat ze niet vermoord kon worden, afgenomen van hem kon worden. Hij zou zijn jongen nergens voor aankijken, zou hun goed behandelen. Ze waren zijn vlees en bloed, hoe klein was de kans dat ze niet zo slecht waren als hem? Een kleine grijns verspreidde zich om zijn lippen bij het idee hoe geweldig het zou zijn om een zoon of dochter te hebben die dezelfde ambitieuze richting zou ingaan als hem. Hij richtte zijn oren naar voren bij Moon's laatste woorden. 'Hé,' sprak hij sussend, waarna hij de afstand tussen hun overbrugde. Beschermend legde hij zijn kopje bovenop de hare en suste haar zachtjes door met zijn staart over haar schouder te strijken. 'Het spijt me van mijn reactie. Natuurlijk ga je het niet alleen moeten doen. Ik ben toch bij je? We doen het samen. De jongen zullen vast prachtig zijn.' Hij gaf een beschermende lik over haar kopje. Hij zou bij haar blijven, zou haar vooral niet in de steek laten. Ze had hem nodig, dus zou hij er zijn. En als de jongen er eenmaal zouden zijn, zou hij er alles aan doen om elke gemene kat die hun pijn wilden doen uit de buurt te houden. Dat beloofde hij plechtig.

'Hé,' Moonwhite wilde net opkijken toen ze Claw kopje boven die van haar voelde. even sloot ze haar oogjes, maar uiteindelijk tilde ze toch haar kopje weer op om hem aan te kijken, toen hij verder ging. ',We doen het samen. De jongen zullen vast prachtig zijn.' Een kort gesnor ontsnapte uit haar keel. Twijfel was er altijd, maar dat zette ze nu aan de kant. Als Claw mee wilde zorgen voor toekomstige kittens, bracht dat zijn status in de Bloodclan in gevaar, iets waar ze niet verantwoordelijk wilde zijn. 'Ik zal je af en toe wel zien verschijnen.' miauwde ze, om niet direct te zeggen dat hij zijn clan niet in de steek mocht laten. Ze drukte haar neusje tegen die van hem. 'Wat moet ik toch zonder je.' mompelde ze zachtjes tussen haar lippen door.

OOC: Laten we dit topic afronden, zodat we er morgen een nieuwe kunnen beginnen.

Bij haar woorden draaide Claw even met zijn oren. Hij kende Moon goed genoeg om te weten dat ze doelde op zijn Clan. Tja.. Hoe ging hij dat doen met zijn Clan? Eerlijk gezegd was er niet echt een regel in de Clan die het verbood om partners te hebben buiten de Clan - zo lang het maar niet van ShadowClan, ThunderClan, WindClan en RiverClan was - maar Claw vermoedde dat BloodClan-cats nou ook niet echt gesteld waren op Rogues. Dus hoe zat dat eigenlijk? Hij was niet zo stom om het Lítill te gaan vragen. Dadelijk zou ze met een paar van haar Clan op zijn kittens gaan jagen. Hij rilde al kort bij het idee. Hij gaf dus maar gewoon geen antwoord op de woorden van Moon, maar een paar andere woorden vingen wél heel goed zijn oortjes. Een lichte arrogante grijns verspreidde zich om Claw's lippen. 'Niet veel,' sprak hij plagerig. Hij boog zich naar voren - tussen haar voorpootjes door - en rook met zijn neusje aan haar buik. 'Mijn kittens,' mompelde hij, terwijl hij naar de nu nog steeds platte buik keek. Hij trok zijn kopje terug. 'Onze kittens.' Hij grinnikte. Zijn oortje ging naar achteren toen hij geluid hoorde, maar na even alert geluisterd te hebben bedacht hij zich dat het niks was. Hij ging liggen en nodigde Moon met een gebaar uit dat ze tegen hem aan mocht gaan liggen. Hij legde zijn kopje op de ietwat harde vloer van het vroegere Twoleg-nest. Hij zou deze nacht wel op haar passen. Dat beloofde hij.

OOC: Stuur me even een PM met wie het topic gaat maken dan en welk idee je überhaupt nog hebt voor een topic dan, haha xD
Aan jou de eer om het topic af te sluiten Razz

(:

Onderwerp: Re: What do you have to tell me? [&MOONWHITE]