Be aware of how close you are

Zijn poten hadden hem van het Rogue territory gedragen, echter dit keer niet richting het gebied van de BloodClan, maar naar het gebied waar de clankatten woonden. Ergens was hij nieuwsgierig naar clankatten, ergens wilde hij weten hoe hun leefde, of het echt zo georganiseerd was als hij verwachtte. De kater zwiepte eventjes met zijn staart, zijn ijsblauwe ogen keken kil rond. De geur van de clans werd steeds sterker, evenals zijn honger. Hij snoof eventjes en vervolgde zijn korte reis, langs de grenzen van de territoria. Zijn zwarte vacht viel niet erg goed op, maar hij bleef ondergedoken, zijn ijskoude blik keek rond, zijn oren luisterde naar de geluiden in het bos. Enkel klonken er hele lichte voetstapjes van een dier, een rat waarschijnlijk. Prima prooi voor hem. De kater sloop richting de prooi en sprong algauw weer op, om vervolgens de rat van de grond te slaan. Het diertje vloog de lucht in en viel vervolgens verdoofd op de grond. De kater doodde de prooi snel en begon te eten. Zijn honger was gauw gestild. De geur van een kat werd sterker. De kater hees zichzelf overeind en keek met een kille blik naar de struiken. Een zwarte poes kwam eruit, een die de sterke geur van de een groep droeg. Zijn lichaam was verborgen achter struiken, maar zodra ze kwam, kwam hij ook tevoorschijn, zijn blik keek kil naar de poes. Was dit ook nog hun territorium? Hij keek haar eventjes stilletjes aan, onderzoekend naar haar houding en wachtend tot een eventuele aanval. "Keegan," stelde hij zichzelf kortaf voor, waarna hij ging zitten en haar koud aankeek.

Oh. Weer zo een kat die het territorium beschermd, net als die RiverClanner. "Laat ik het simpel houden. Dit is Shadowclan territorium, mocht je het niet weten. Jij bent hier niet welkom, tevens heb je prooi gestolen van mijn clan," gromde de poes, die dezelfde ijsblauwe ogen als hem had, die even kil stonden. De later keek haar eventjes met een kleine frons aan, al stond zijn blik nog even kil als altijd. "Daar kom je niet ongestraft mee weg, indringer," grauwde de poes. Oh. Okay. De kater voelde hoe de ontblootte klauw hem in zijn gezicht raakte. Au. Die ShadowClanners waren.. pittige dames. "Maak nu dat je weg komt," siste ze. De kater keek haar eventjes met een pijnlijk gezicht aan, maar herstelde zich al snel en keek haar kil aan. "Ook leuk jou te leren kennen," snoof hij, op een sissende, scherpe toon. Waarom waren al die katten zo gewelddadig? Niet veel beter als hem. De kater keek haar eventjes kil aan. Echt heel veel vragen gingen door zijn hoofd, maar hij wilde niet opnieuw een klauw in zijn gezicht. Die poes had een aardig krachtige slag, voor een poes dan. Zijn nagels boorden in de grond, maar een poes aanvallen deed hij niet heel graag. Hij keek haar kil aan. "Maar wat nou als ik niet weg wil, als ik eerst meer wil weten over jullie 'territorium'?" vroeg hij, met een kille blik en een kalme stem. "Dan kan ik zeker niet bij jou aankomen," vroeg hij, met een kleine grijns, al stonden zijn ogen nog even kil. Bizar eigenlijk. Bij veel katten gaven de ogen de uitdrukking aan, hij keek gewoon altijd kil, had soms een grijns, maar sprak altijd rustig. En die grijns betekende alleen dat hij enigszins geamuseerd was.

"Zo werkt het niet, rogue," sprak de poes, op een krachtige toon. De kater snoof eventjes. "Deze rogue heeft een naam," sprak hij, met een kleine grijns. "Tevens ben je bij geen enkele Shadowclan warrior aan het goede adres. Het gaat geen enkele buitenstaander aan hoe Shadowclan territorium in elkaar steekt. Wij, warriors geven geen clan informatie aan buitenstaanders," vertelde de poes toen. Wauw. Interessant. Maar daar vroeg hij niet om. "Wat is je naam eigenlijk, of is dat ook clan informatie?" vroeg hij toen, met een kille blik in zijn donkere ogen, al was het eerder uitdagend bedoeld dan als vraag. "Oh, en wat nou als ik geïnteresseerd erin ben?" vroeg hij toen, zijn blauwe ogen keken haar kil aan. Hij maakte zich groter, al was hij al aardig groot, dus het hoefde eigenlijk niet, maar ja, het ging natuurlijk om het idee. "Oh nee, sorry, ik ken al iemand die me dat met plezier wilt vertellen," zei hij uitdagend. Oh ja, wist hij dat? Nee, eigenlijk niet, maar hij wilde dolgraag de reactie van de poes weten, ergens. Ze was wel grappig, alleen was ze hem nog wat schuldig, van die klap in zijn gezicht. "En je bent me nog wat schuldig, van die klap," grijnsde hij breed.

Keegan vond het leuk om de reactie van de poes te zien. Ze was echt grappig gewoon, al was ze ook sterk. Zij leek echter zijn bui niet te waarderen. "Innerghost, Deputy van Shadowclan," stelde ze zichzelf, niet geheel vriendelijk voor. De kater keek haar eventjes doordringend aan bij het woord 'Ghost'. Dat was een geweldig woord. Mooie naam had ze. "Dan is dat jou probleem. En nu wil ik dat je Shadowclan territorium verlaat," sprak de zwarte poes dreigend. Hij zuchtte eventjes. "Het is hier wel mooi, maar omdat je het zo vriendelijk vraagt zal ik het misschien wel overwegen een ander territorium te bezoeken," sprak hij kalm, al was het natuurlijk sarcastisch. Zijn blauwe ogen keken haar kil en strak aan. Toen hij haar vertelde dat hij wel iemand kende, leek ze eventjes wantrouwend. "Nou nou, het was maar een blijkbaar fout aangekomen grap," snoof hij, met een kleine grijns. Hij gedroeg zich vandaag echt vreemd. Veel pratend, uitdagend, hij maakte grappen. Normaal was hij zo afstandelijk en kil, maar ja, deze poes was echt vermakelijk. "Je reactie is vermakelijk poes," sprak hij koud. "ik ben je helemaal niks verschuldigd, prooi dief. Maak nú dat je weg komt," zei Innerghost toen, waarna ze zich groter maakte, net zoals hem. "Nou ja, misschien ben je me wel niets verschuldigd, aangezien ik blijkbaar prooi gestolen heb," sprak hij langzaam, kalm. "Maar ik jou ook niets, als je je die klap nog herinnert," sprak hij toen, zijn blauwe ogen keken haar kil aan.

Oh. Nu had hij haar pissed gemaakt. De kater keek haar kil aan. Oeps. Kon gebeuren. Vooral als hij zo een dag als vandaag had, dan was hij daar goed in en vond hij reacties erop leuk, net als het gevecht erna. Een oefening, om zijn nagels weer wat te verscherpen. Nieuw bloed op zijn nagels, om het voor altijd vers te houden. "Ik heb je gewaarschuwd," zei ze, waarna ze meteen op KEegan afsprong. Hij had het eigenlijk niet verwacht, de kracht die de zwarte poes bezat. Hij siste woedend, toen haar tanden in zijn schouderblad kwamen. Zijn lange, scherpe nagels gleden hardhandig over haar flanken, zijn oren schoten diep zijn nek in. Dit was een interessante ontmoeting, het was uitdagend. De kater had echter maar enkele seconden om hier over na te denken, toen de poes hem krachtig weg duwde. De kater moest zich even herstellen, een steek voelend in zijn schouder, maar hij was het inmiddels wel gewend. Hij keek haar kil aan, met een kleine grijns op zijn gelaat. "Zo poes, dat zou je niet verwachten," sprak de kater toen, grijnzend. Hij likte eventjes over zijn lange nagels. "Het was.. interessant," grijnsde hij. Ze beviel hem wel, al was het waarschijnlijk totaal niet wederzijds. Het interesseerde hem ook niet. Hij vond dit een prima oefening, zijn nagels moesten ook weer iets doen, in plaats van in de hulsjes zitten. Hij moest oefenen, om de keel van een BloodClanner door te snijden, in de toekomst. Niet dat hij dat bij deze poes ging doen, hij kwam waarschijnlijk niet eens in de buurt van haar keel.