Ace

Haar poten hadden haar voor de zoveelste keer naar de border gebracht. Haar blik keek oplettend rond, haar vacht was allang droog van de duik in het water, waarna ze wel een vis gevangen had. Ze had ook al een muisje neergehaald en een waterrat, al was er ook al een waterrat ontsnapt en een groep vissen weg gezwommen. Maar ach, dat kon weleens gebeuren. De poes keek nieuwsgierig naar de rivier, maar een geluid leidde haar af. Kat? Haar blik veranderde meteen in een koele blik, wat er koeler uit zag doordat haar ogen zo ijsblauw waren. "Wie is daar," miauwde ze hard, haar zachtaardige stem klonk ineens een heel stuk harder en koeler dan normaal. Een andere clan? Naja, dat was nog niet zo erg. Ze moest alleen niet te aardig zijn tegen katten uit andere clans. Dat moest ze af gaan leren. Zo kwam ze onloyaal over misschien.

+ Eerste post voor Acepaw!

Algauw verscheen er een grote kater. Was dat al een warrior? Hij had een lange vacht, net als haar, en een mooie kleur. Niet verkeerd om te zien. Meteen sloeg de poes zichzelf mentaal voor haar kop. Zij dacht nooit aan zoiets en dan wel bij een ShadowClan kater? ‘Ace, aangenaam. Had u een etentje voor twee bestelt?’ sprak hij, meteen de deur in huis vallend. "Jij bent wel to the point," grijnsde ze, haar oortjes wiebelden wat. De poes keek hem eventjes twijfelend aan. Waarom zou hij - iemand die vijanden was van haar clan - eten aan haar geven? Ze besloot er niet over na te denken, want ze was niet zo een denker, alleen als het haar uitkwam en het kwam haar nu uit dat ze honger had en dus kon eten. "Ik ben Ghostpaw," stelde ze zichzelf vriendelijk voor, waarna ze ging zitten en haar pluizige staart over haar poten legde. "Van de RiverClan, voor het geval dat je neus niet werkt en je dat niet geroken hebt," sprak ze toen, met een kleine grijns. Ze keek hem eventjes onderzoekend aan, maar ontspande haar spieren algauw.

De kater scheurde zijn muis in twee stukjes en gooide er een naar de poes, die hem nog eventjes met een kleine frons aankeek. ‘Aangenaam, Ghostpaw.’ sprak de kater, die erg naar ShadowClan rook, maar zichzelf voorstelde als Ace. Acepaw..? Of was hij al warrior? ‘En ik van Shadowclan.’ zei de kater vervolgens, nadat zij zichzelf voorstelde als Ghostpaw van de RiverClan. "Oh, sinds wanneer delen ShadowClanners hun prooi met een RiverClanner?" vroeg ze met een kleine, plagende grijns, waarna ze nog eventjes twijfelend naar de ShadowClanner keek. "Jij wordt gewoon een prima excuus om mijn reputatie hoog te houden, ik heb gewoon een grote ShadowClankater van de grens weggejaagd," sprak ze vervolgens, met een plagende toon, al klonk het in haar oren ergens wel slim. Ze was namelijk ook heel slim, anders was ze hier niet opgekomen. En ze had een reputatie hoog te houden dus ja.

‘Sinds deze niet alleen wilt eten.’ sprak hij plagend terug. De poes grinnikte eventjes. "Hm.. ShadowClan prooi heb ik nooit eerder gegeten, bedankt," grijsde ze hem toe, waarna ze een hap van de muis nam. ‘En wie zegt dat ik me zomaar weg laat jagen? Misschien blijf ik hier wel gezellig.’ De poes keek hem eventjes verbaast aan, maar grijnsde vervolgens. "Pas maar op, voor deze grote en machtige poes," sprak ze met een brede grijns, waarna ze hem met haar ijsblauwe ogen aankeek. ‘Je moet toegeven dat ik met deze prachtige vacht best als Riverclanner door kan gaan, die staan er toch bekent om dat ze knap zijn?’ zei Acepaw toen. Eh wat? Even keek ze hem met een opgetrokken wenkbrauw aan, maar algauw kwam er een kleine glimlach op haar gelaat. "Ja, dat zeggen ze," grinnikte ze. "Maar de bevestiging staat nu toch voor je?" vroeg ze op een plagende toon, om vervolgens nog een hap uit haar muis te nemen. "Maar jou vacht past inderdaad prima in de RiverClan," knikte ze bevestigend, met een kleine glimlach.