You're an innocent Child

Hij duwde haar lachend weg toen ze tegen hem aan duwde en hij haar woorden hoorde. "How nice of you," Mauwde hij plagerig terug, "I think I'll go for king then," Het klonk echter een beetje ominous, "A hostile king though," En met die woorden duwde hij de poes hard tegen de grond. "Gewonnen,"

Ze was midden in een zin, en hij ging er gewoon dwars doorheen met zijn geweldige aanval. Hij was gewoon perfect. "Hostile my ass you're plain mean. You're just plain mean." De kater schudde lachend zijn hood en stak plagend zijn tong naar de poes uit. "Let yer queen go sir king." Even keek de kater 'beteuterd' maar grinnikte toen en stapte van de poes af. "Omdat u het zo aardig vraagt," Mauwde hij hoffelijk met een grijns op zijn lippen en een ondeugende twinkeling in zijn ogen, de kou maakte dat zijn vacht dikker werd en lichter, wat op zich niet slecht stond.

"Maybe the role of queen would be boring." Hij werd meteen serieus bij het zien van haar houding, als de poes zo zat was het iets belangrijks, en ze moest hem nu eenmaal alles kunnen vertellen toch? "I've been thinking.. Maybe.. I should be a medicine cat? Help lives where my mom and dad destroyed them.." Hij keek haar aan en hield zijn hoofd schuin, Sin een medicine cat? "Not that starclan would accept the likes of me." Buddy troost tijd. Hij liep naar voren en duwde hard zijn kop tegen haar wang. "Hey you! Never say that," Mauwde hij waarschuwend. "Natuurlijk zouden ze je accepteren, je bent veel te cool om te negeren," Vervolgde hij met een knipoog, en glimlachte. Wie weet was het haar roeping inderdaad wel.

De kater lachte misschien inderdaad even, maar dat kwam omdat hij allemaal vergiftigde kittens voor zich zag met een onschuldig kijkende Sin erbij. "Logisch iedereen lacht me uit." Tall duwde ruw terug, zodat de poes omviel, en keek haar boos aan, zijn blik strenger dan voorheen. "Stop met zo praten, jij bent je vader niet, en ook je moeder niet, als je het wilt moet je ervoor gaan, en goed ook, want ik denk dat je het kan,"

De kater luisterde geduldig, en was het eens met wat hij eerder had gezegd, ze zou heus niet gestraft worden. Ze gaf teveel kracht aan de clan boven hen. "Denk je niet dat Starclan mij zal straffen voor mijn ouders en bovendien denk je dat Thunderclan het toe zal laten.. Ik bedoel.. Ze haten mijn vader.. ZE zullen er alles aan doen om mij en mn siblings pijn te laten voele ndat weet ik zeker.." Hij schudde van nee en keek haar wat sceptisch aan. "Waarom zouden ze? Het zijn zelf ook katten geweest die fouten hebben gemaakt," Een glimlach verscheen even. "You're fine,"

Het leek alsof hij haar eindelijk had overtuigd en een tevreden blik kwam op de kater's gezicht, eindelijk, dat had wel even geduurd. Nu was het dan eindelijk zo, en durfde ze hem te zeggen dat ze het dan wel wilde proberen. "Klinkt goed, wie niet waagt wie niet wint," Mauwde hij vrolijke en stapte toen verder. "Zullen we dan nu verdergaan met de tour?"