Guinea pigs and Demons, always nice [Demon]

Met grote sprongen zigzagde hij tussen de huizen door. Pas na een paar straten stopte de witte kater. Gespannen keek hij achterom maar zag nergens een moordlustige hond. Opgelucht haalde hij adem en begon zijn vacht te fatsoeneren. Toen er na een paar minuten nog geen hond verscheen ontspande hij en sprong boven op het hek van de tuin. Draco wist dat hier ook honden woonden maar dat waren honden kittens. Puppy's werden ze genoemd dacht hij. Bovendien woonde hier mensen die van alle beesten hielden en dus ook van pluizige muis achtige beesten. Kalm wandelde hij door de tuin naar het grote hok dat daar stond. Even keek hij naar het huis, er leek niemand thuis te zijn. De young-one richtte zijn ijsblauwe ogen weer op de rare beestjes die erin zaten. Ze leken op pluizige reuze muizen zonder staart. Wat het precies waren wist de jonge kater niet, wel wist hij dat ze lekker waren. Een grote bruin wit beest kwam aanwandelen en keek hem nieuwsgierig aan. Twoleg beesten zijn zo stom hij knikte, ze waren echt stom voor hij zijn poot door het gaas stak. Draco zette zijn scherpe klauwen in zijn prooi die nu angstig piepte. Met gemak haalde hij hem uit zijn hok om hem los te laten. Er was niks aan prooi zonder de jacht en dus ging hij met een grijns achter het dier aan. Pas na een paar minuten greep hij het onbekende beest en begon het te eten. ’Hmm, ze smaken niet slecht’ zei hij hardop. Geschrokken draaide hij zich om toen er achter hem geluid klonk. Met een halfopgegeten pluizig beest in zijn keek hij naar de kater. ’Demon’ sprak hij terwijl hij de grote kater bekeek ’wat doet u hier?’

Met grote, zelfverzekerde passen draafde de enomre kater door de straat, zijn blauwgroene ogen op de hekken van de twolegs gericht. Hij stopte bij een plaats op straat. En hield zijn pootkussentje voor zijn neus. Waar nog een diep litteken in zat. Dat was gebeurd door een megascherp, glimmend twoleg ding, met een tak eraan. Hij zat nu achterop Demons halsband, zonder tak tenminste. Het paste er perfect bij, afgezien dat het een of twee centimeter langer was dan hondentanden. Hij gebruikte het vaak als een wapen om vijanden uit te schakelen. Hij zag een witte kat verderop over een hek heen springen, en een twoleg richting hetzelfde huis vanaf de andere kant komen. Met een enorme sprint schoot hij over het hek, en greep de bloodclanner aan zijn nekvel en sleurde hem de bosjes in. Hij hoorde gemompel van de young-one; maar negeerde het. "Mousedung!" Een hard geblaf vulde zijn oren, en een klap. Een enorme hond was opgesloten in de tuin. De twolegs waren weg, dat hoorde hij aan het geronk van een monster verderop. De hond blafde wild toen hij de katten rook, en Demon sprong uit de struiken. "Hoi Draco." Miauwde hij naar de kater achter zich. Hij deed alsof hij op de hond af rende en onhandig struikelde. Vervolgens landde de enorme hond bovenop hem, maar voordat de hond iets kon doen, greep de kater zijn nek vast met de achterpoten, en duwde het scherpe twolegding achterop zijn halsband in de keel van de hond. Een gorgelend geluid klonk achter zich, de enorme tabby liet duivels grijnzend de hond los, die stuiptrekkend en grommend op de grond donderde, en furieus de kat nakeek. "Klusje geklaard. Nou, ik heb je leven gered dus geef me maar een stuk prooi." Lachend scheurde hij met zijn klauw een stuk van de prooi af. Hij draaide zich even om naar de hond, en gooide een tand naar Draco. "Voor als je member word."

Grommend liet hij zich meesleuren door de grote kater. Met zijn tanden stevig om het beestje geklemd spartelde hij wild. Waar was Demon mee bezig. Snel kwam hij overeind en staarde hij naar de enorme kater. 'Waar sloeg dat op?' miauwde hij maar hondengeblaf maakte zijn vraag onverstaanbaar. Draco begreep nu waarom hij zo ruw was weggesleurd en dankbaar keek hij naar zijn mede Bloodclanner die met de hond worstelde. De young-one siste geschrokken toen de kater struikelde maar het bleek onderdeel van een list te zijn. Algauw lag de hond stuiptrekkend op de grond en Draco keek minachten naar het beest. Geïrriteerd keek hij toe hoe de bruine kater een stuk van zijn prooi afscheurde en op at. Hij was zo verstandig om te zwijgen en de hondentand te vangen. Nieuwsgierig bekeek hij het scherpe witte ding en stelde zich voor hoe het bij hem zou staan. Ongeduldigheid welde in hem op toen de witte kater dacht aan alle katten die al een halsband hadden. 'Is dat gauw' miauwde hij terwijl hij naar de massieve kater staarde. De vraag klonk wat kinderachtig maar hij wou gewoon zo graag. Snel at hij de rest van het onbekende beest op voor hij zorgvuldig zijn poten waste. 'Demon, weet jij wat voor beest dit is' vroeg hij doelend op zijn prooi. Hopend dat dit niet al te stomme vragen waren keek hij naar de hond. Het grote beest was nu officieel dood en Draco besefte dat hij Demon liever niet als vijand had.

De enorme kater haalde lachend zijn schouders op. "Ik zou t niet weten!" Hij scheurde weer een stuk vlees van zijn prooi af en slokte het hongerig op. Hij hoorde nog zo'n twoleg beest zoals die voor hem lag. Met een enorme sprong schepte hij het beest in de lucht en beet hem dood. Hij wierp een blik naar Draco, en sprong over het hek van de twolegs heen. "Dus, jij had Spider als mentor, hm?" Murmelde Demon, het kon hem even niet schelen of Draco wel of niet achter hem liep. "Blij mee?" Hij lachte even om zijn vraag. Zou Demon ooit mentor kunnen worden?

Demon wist het niet. Teleurgesteld nam Draco nog een hap van het bruin witte beest. De witte kater keek toe hoe de kater een nieuw beest ving. Deze was kleiner en zwart. Ongeïnteresseerd keek hij toe hoe het beest werd opgegeten. Hij slenterde achter Demon aan en luisterde naar de vragen die de kater stelde. Kil antwoordde hij 'zou jij er blij mee zijn?' Letterlijk vertaald betekende dat; absoluut niet.

Sorry mega kort, maar heb het druk.

"Nope!" Antwoordde de kater lachend, hij keek Draco even aan, maar van een groep luide katten kwam hij tot stilstand. Zijn blik zocht naar het geluid, maar al snel dook een groep kittypets op voor hun neus. Een langharige, aardig grote kittypet met kleine, bruine oogjes die tot spleetjes geknepen waren, ging zitten. De andere kittypets volgden. Hard lachend cirkelde Demon een rondje om de groep. "Dus, jullie zijn de 'O zo gevreesde kittypets?' " Met een duivelse grijns ging hij tegenover de grijze kater zitten en zwaaide uitdagend zijn staart. Een lapjeskat achteraan fluisterde iets in de oor van een zwartwit gevlekte, die met grote passen zijn kant op kwam. "Dit is ons territorium!" Siste de kat woest, de halsband van de kittypet was zwart, en had een rinkelend belletje. "En wie zegt dat?" Grijnsde Demon, hij draaide zijn staart om de nek van de kat en wachtte op antwoord. "Jullie kunnen nog geen muis vangen!" Met een spottende lach sloeg De enorme tabby met zijn staart tegen het belletje aan en lachtte. "Probeer mij en die young-one maar eens te verslaan, maar pas op; geen doden!" Siste hij naar de kittypets. "Draco, alleen verwonden, niet doden. Dat is zielig." Met een dreigende blik draaide hij zich weer om naar de kittypets. "Come at me."

Demon antwoordde maar het geluid van stemmen trok zijn aandacht. De young one siste zacht toen er een groep kittypets verscheen. Met opgezette haren bestudeerde hij de groep katten. De voorste was een langharige die ging zitten alsof er niks aan de hand was. Verder zag hij een lapjeskat, een zwart witte, een kortharige witte, en nog een zwarte. Argwanend staarde hij naar de groep kittypets en terwijl Demon praatte bereidde hij zich op een gevecht. "Jullie kunnen nog geen muis vangen!" Draco lachte spottend toen de bruine tabby naast hem overging op dreigementen. "Draco, alleen verwonden, niet doden. Dat is zielig." De witte kater knikte teleurgesteld, om een Member te worden moest je een kittypet doden. Zijn kille blik gleed naar de zwarte halsband van de grijze leider. Hoe zou die hem wel niet staan met een paar hondentanden d'r op? Met gespannen spieren voegde hij zich bij de grote kater en staarde dreigend naar de kittypets. Even viel er een stilte tussen de twee groepen katten, iedereen wachtte op de gene die als eerste aanviel. Uiteindelijk besloot Draco het korte moment te verbreken. 'Waar wachten we nog op?' Met een grote sprong zat hij boven op de lapjeskat en gebruikte de paar technieken die hij geleerd had. Kies altijd de zwakste, de buik is het zwakst dus zorg dat je die bereikt, en laat niet los. Grommend boorde hij zijn klauwen in de buik van de kat.

Met een enorme sprong landde de massieve kater op een van de kittypets, die wild onder zijn greep worstelde. Hij merkte dat hij de leider te pakken had, want de rest van de kittypets vielen hem aan. Met een van zijn enorme, uitgeslagen klauwen smakte hij een langharige lapjeskat weg, die met een bloederig gezicht en een jankende miauw weg stribbelde. Bij een andere kittypet beukte hij zijn halsband met hondentanden tegen de schouder aan. Die rende hinkend weg. Watjes. Hij voelde botte tanden in zijn nek, die hard dichtbeten maar geen bloed liet opwellen. "Ja dat krijg je met die vieze brokken van jullie." Hij duwde een van zijn lange, scherpe nagels in de keel, en reet hem open. De crèmekleurige kat viel hijgend neer. "Genade genade!" Riep de leider die huilend onder zijn poten geklemd zat te worstelen. "Alleen jij nog, dan mag de rest vrijuit." Een duivelse grijns sierde zijn gezicht. "Draco, NIET DODEN." Riep hij nog even naar de jonge kater die zich op een lapjeskat had gestort. Demon wendde zijn kille blik weer op de kittypet, en beet met gemak de keel door..

Grijzend hield hij de zwakke lapjeskat tegen de grond gedrukt. Het was duidelijk dat de kittypet alleen mee deed met het groepje om cool te zijn. Maar Draco was vast besloten het beest te leren dat hij maar beter een braaf huiskatje kon zijn. De klauwen van de lapjeskat werden over zijn buik gehaald, maar waren duidelijk versleten van het lopen over stenen vloeren. De witte kater voelde het nauwelijks terwijl hij naar de grotere kater keek. Demon was druk bezig met het wegjagen van de andere katten. Even verslapte zijn aandacht toen een kater Demon beet. De young-one voelde hoe twee poten in zijn buik werden geduwd. Gelukkig had de jonge kater het plan van zijn vijand net op tijd door. Grommend vloog hij opzij en met opgezette haren sprong hij boven op de poes. 'Als je slim bent ga je terug naar je kittypet nestje waar je vandaan komt.' Deze gefluisterde dreiging was duidelijk genoeg voor de kittypet en minachtend lachend keek Draco het dier na. "Draco, NIET DODEN." Niet doden he? dacht hij smalend terwijl hij zich op een zwarte kater stortte. De young-one beet hard in de schouder van de kater maar het was al niet meer nodig. Demon had de leider te pakken gekregen en liet niet veel van hem over. Grijnzend keek hij toe hoe de leider van het groepje kittypets steeds zwakker werd van het bloed verlies. Onder zich had de kater ook gezien hoe de Bloodclanner zijn leider had vermoord. Eenvoudig zette de jonge kater een stap naar achter en gaf de zwarte kater de kan om weg te vluchten. Het leek erop dat hij dat inderdaad zou doen totdat de kater zich omdraaide en op hem afvloog. Wraak vanwege zijn leider nam Draco aan voor hij op de kater afstormde. [i]Vermoord hem[/b] adviseerde hij zichzelf. Grommend boorde hij zijn nagels in de kater en luisterde naar zijn eigen advies. De zwarte kater had gehoopt op een onverwachtte aanval, waardoor de young-one in het voordeel was. Misschien was hij zwakker maar toen zijn tanden eenmaal in de nek van de zwarte kater zaten liet hij niet lossen. Alle andere kittypets waren gevlucht, maar deze zou doodgaan.

Met een enorme sprong dook Demon op de kater die Draco vasthad aan zijn nek. De kat werd hard tussen de kaken uit getrokken. "We hadden beloofd de rest vrijuit te laten gaan." Hij gooide de kittypet aan de kant, en blies naar hem. De ogen van de kittypet werden groot, en doodsbang racete hij weg. "Je kan amper vechten kleine, dan moet je geen member worden!" Siste de kater woest. Als die Draco nú een member werd, zou dat echt heel erg vreemd zijn. "Je kunt jezelf nog tegen kittypets verdedigen, maar niet tegen rogues! Iedereen verwacht van je dat je dat kan als je een member bent!" Met grote passen beende hij naar de leader en scheurde de grijze halsband los. Handig haalde hij twee tanden uit de bek van de dode kater en propte die door de halsband. Vervolgens toverde hij de hondentand tevoorschijn van de hond die ze hadden vermoord. "Deze krijg je van mij als je member word, niet eerder." Hij begroef hem ergens, en bekeek even de kat waarvan hijzelf de keel van open had gescheurd. Een grote wond waardoor de binnenkant zichtbaar was. Hij schoof het open en staarde naar de perfecte rechte lijn die hij met zijn nagel had gemaakt. "Ik beloof je, dat als die Spider jou niet heel snel weer eens een keer gaat trainen; ik je mentor word." Met een flinke klap tegen het dode lichaam van de dode kittypet draaide hij zich om, en stapte weer naar de leader. Die hij met zo'n gemak had vermorzeld. Hij greep een van de poten vast, en sleurde hem mee, een streep van bloed werd op de straat gesmeerd. Zodra hij bij een twoleg het met een scherpe punt was, krabte hij de kater nog op een paar plaatsen open, en pinde hem op de paal. Met zijn nagel was in zijn lijf geschreven: "BC" Wat stond voor Bloodclan, natuurlijk. Hij greep een andere halsband, die hij bij het gevecht met een andere kat had afgetrokken en pinde hem ook door een punt. "Zo laat je die domme kittypets zien dat ze niet moeten spotten met de Bloodclan." Hij stapte weer terug naar Draco, en staarde hem grijnzend aan.

Geschrokken staarde hij de wegvluchtende kater na. Had hij nou serieus geprobeerd de kittypet te vermoorden, jep zo te zien wel. De woorden van de grote kater gingen langs hem heen terwijl hij nog steeds kat naar het punt waar de zwarte kat was verdwenen. Draco had neiging gehad om een kat te vermoorden en vond het nog cool ook, ja, het leven was raar. Helaas was Demon er minder blij mee. "Je kan amper vechten kleine, dan moet je geen member worden!" Geïrriteerd gromde hij; 'Ik kan best vechten! "Je kunt jezelf nog tegen kittypets verdedigen, maar niet tegen rogues! Iedereen verwacht van je dat je dat kan als je een member bent!" Woedend staarde de jonge kater naar de grote Bloodclanner. Natuurlijk was hij slim genoeg om de sterkere tabby met rust te laten maar in zijn gedachtes lag Demon al dood op de grond. Helaas zou het nooit zover komen en tot dus kon hij maar beter kalmeren. Met een zucht ontspande de young-one en de haren op zijn vacht gingen liggen terwijl hij de handelingen van de grote kater volgde. Dat werd dus zijn toekomstige halsband. Draco stelde zich voor hoe het hem zou staan en bedacht dat hij waarschijnlijk een van de knapste katten van de Bloodclan kon worden. Zelfs kittypets zeiden nu al dat hij knap was, helaas voor hun. de witte kater was bezet. Eerlijk gezegd vond hij wat Demon had gedaan best smerig, maar de jonge kater bedacht dat het waarschijnlijk normaal was en dus zij hij niks terwijl Demon praatte. Toch kon hij er niks aan doen dat toen hij antwoordde zijn blik steeds naar de dode grijze kater gleed. 'Fijn, wat nu?' iets beters kon hij niet bedenken. De ogen van de dode kater staarde nietszeggend in de verte en onwillekeurig rilde hij even. Toen rechtte hij zijn rug en keek vastberaden voor zich uit naar de grijnzende Demon. Moorden hoorde bij het leven, niemand kon dat veranderen.

"Nu?" Vroeg de enorme kater, hij likte het bloed van zijn klauwen, en liet zijn blik naar de witte kater kijken. "Een lesje vechten, gewoon zomaar." Hij stapte weg van de lijken, en stopte onder een grote boom. "Ken je deze al?" Met een enorme sprong van zijn sterke achterpoten, vloog hij de lucht in, en vloog draaiend naar beneden. Hij landde op zijn massieve poten, en twee kuilyjes waren ontstaan waar zijn poten terecht waren gekomen. "Daarna deze." Hij bukte, sprong naar achteren, en vloog op de kop door de lucht. Hij draaide vervolgens zijn lichaam zo, dat hij eerst met zijn achterpoten de grond in ramde, en met zijn voorpoten met enorme kracht een denkbeeldige kat openreet. "Dus, jouw beurt."

Verveeld luisterde hij naar de grotere kater, de spanning van het gevecht was verdwenen en hij wou het liefst gewoon slapen. Pas toen Demon zei dat het zijn beurt was keek hij op. 'Is er iets' miauwde hij geschrokken. De jonge kater hoopte met heel zijn hart dat de tabby niet boos zou worden. Draco had wel eens een woede-aanval van de kater meegemaakt. Hij hoefde het niet nog een keer mee te maken, en al helemaal niet op hem gericht. Had Demon net niet iets gedaan met rondjes draaien in de lucht. Zenuwachtig keek hij op naar de massieve kater. Toen besloot hij maar een poging te wagen. Met een sprong zat hij in de lucht en draaide een rondje om vervolgens met vier poten op de grond te komen. Nee, dat was niet wat Demon had gedaan. De witte kater wist dat proberen geen zin had zolang hij niet wist wat hij moest doen en richtte zich op de grote kater. 'Kun je het misschien herhalen' vroeg hij een stuk zelfverzekerder dan hij zich voelde.

"Dat slaat nergens op! FoxDung!" Demon keek met een enorm gefrustreerde blik naar de Young-One, en stak zijn nagel onder zijn kin. "Opletten!" Blies hij, met een ruk draaide hij zich om en met een enorme sprong van zijn sterke achterpoten, vloog hij de lucht in, en stortte draaiend naar beneden. Hij landde op zijn massieve voorpoten, en twee kuiltjes waren ontstaan waar zijn klauwen terecht waren gekomen. "Nu. Jij." Hij zette een paar stappen naar achteren, en ging naast de boom zitten. De zon scheen recht in zijn moordlustige blauwe ogen, en zelfs met de warme gloed van de zon waren zijn ogen nog zo kil dat je bijna bevroor als je erin keek. Met een geïrriteerde zwiep van zijn staart staarde hij de apperentice aan en wachtte af hoe hij het zou doen.

Wel Demon was niet bepaald blij met zijn resultaten en de jonge kater besloot dit keer beter op te letten. Met toegeknepen ogen bekeek hij de technieken van de kater zodat hij ze juist zou nadoen. De dode kat en geur van bloed leidde hem niet meer af en dit keer zou Draco het goed doen. Achterpoten, springen, draaien en neerkomen. Het leek vrij eenvoudig maar hij wist dat dit een uitstekende techniek was voor allerlei situaties. Zelfverzekerd zette hij zich af en vloog de lucht in. Eenmaal in de lucht kwam het moeilijke onderdeel. Al draaide hij maar ongeveer een kwart zijn landing was uitstekend en zijn nagels boorde zich in de grond. Dankzij zijn training met spider hield hij zijn evenwicht en bedacht dat de oude kater ergens toch wel nuttig was geweest. Nieuwsgierig zette hij een stap naar achter en beoordeelde zijn resultaat. In de grond zaten twee kuiltjes die extra diep waren op de plekken waar hij zijn nagels had gezet. Draco was tevreden maar de vraag was of Demon tevreden was.

"Kan iets soepeler." Murmelde hij, meer tegen zichzelf dan tegen de kater die op dat moment aan het springen was. "Een draai, ja. En tsjoep daar gaan die klauwen in de aarde." Met een lach op zijn gezicht inspecteerde hij de kuiltjes en lachte. "Da's oké." Met zijn staart gaf hij een tik tegen het hoofd van de kater, en grinnikte. "Laat eens zien wat die bejaarde kat jou heeft geleerd, hup!" Snel zette hij korte pasjes achteruit om richting een betere plaats te gaan en hij lachte. Met een grote sprong vloog hij op de kater af, duwde hem met gemak omver en pinde hem op de grond met ingetrokken klauwen, waarbij hij zachtjes de keel vastgreep. "Dood, nog een keer! Een gevecht gebeurt soms ook uit het niets."

Demon leek tevreden en hij ontspande zich terwijl hij luisterde naar het commentaar van de grote kater. Misschien had hij dat beter niet kunnen doen want een paar seconden later lag de witte kater op zijn rug. Een grom ontsnapte zijn mond al klonk het meer als een piep. "Dood, nog een keer! Een gevecht gebeurt soms ook uit het niets." Met moeite vanwege de grote poot op zijn keel knikte hij beschaamd omdat hij zich als een kitten gedroeg. Echte Elite katten zouden nu allang terugvechten en hij dus ook. De technieken die hij Spider hadden geleerd waren over het algemeen vrij nutteloos, een paar zouden echter van pas kunnen komen. Terwijl hij uithaalde naar de poten van Demon dacht hij naar over verschillende technieken. Uiteindelijk koos Draco voor de meest eenvoudige, de poot aanvallen. Grommend beet hij zich vast in de poot van de tabby en zette zijn nagels zo diep mogelijk in de vacht van de kater. Vastbesloten om te laten zien dat hij geen slappe kittypet was maar een echte Elite kat.

Grijnzend staarde hij naar de young-one die zich vastgreep in zijn poot. En schudde hem met gemak van zich af. "Dat is geen techniek." De kater dook in een vechthouding en lachte. In een wonderbaarlijke snelheid voor zo'n grote kat als hij ramde hij met zijn klauw de poten van Draco weg, en drukte zijn klauw weer op de keel. "Kom op!" Hij dook in gevechtshouding en liet langzaam zien hoe hij het deed. Eerst een stukje door zijn poten gezakt naar rechts, eventuele aanvallen ontwijken en met een enorme smak uithalen naar de poten. Klein maar aardig hoog sprongetje eroverheen en keel grijpen. "Nu jij." Als een slappe kittypet ging hij voor de neus van de kater staan en haalde zacht uit met ingetrokken klauwen.

Wel het had niet veel zin maar toch vond hij dat het een goed idee was geweest. Sneller dan hij had verwacht lag hij alweer op de grond onder de poot van Demon. Met samengeknepen ogen volgde hij iedere stap die de massieve kater maakte tot het zijn kans was. In zijn hoofd herhaalde hij alle stappen voor hij starte. Langzaam zakte hij door zijn poten en schoot een beetje heen en weer en bouwde snelheid op. Natuurlijk was de afstand tussen hun tweeën te klein om echt vaart te maken maar toch botste hij met redelijk veel kracht tegen de kater. De paar fouten die hij maakte negeerde hij en de witte kater ging door met de sprong. Zoals gepland kwam hij tegen de keel van de kater aan al gebruikte hij beide voorpoten en niet maar een. Helaas verloor hij zijn evenwicht en maakte een rol voor hij overeind kwam. Gelukkig zag hij nog een kleine kans en drukte met zijn hele gewicht op Demon. Een vrolijke grom kwam uit zijn mond. 'Ik ben best goed' mompelde hij meer tegen zichzelf dan tegen de massieve kater.

Onderwerp: Re: Guinea pigs and Demons, always nice [Demon]