Misaligned Judgement {Frostfang}

De apprentice stapte met flinke passen tussen de dunne, lange bomen door die bijna hetzelfde leken door de ochtendmist die tussen de bomen hing. Fernpaw's vacht was bedekt met kleine dauwdruppeltjes die van de mist in zijn haren waren blijven hangen. Hij stap zijn neus omhoog, en wist een vage geur op te vangen. Hij stapte in de richting vanwaar hij dacht dat het kwam, en merkte een klein muisje op. Fernpaw zakte door zijn pootjes totdat hij in de jachtshouding zat. Zijn ambergele ogen waren gefixeerd op het bruine beestje, en langzaam kroop hij dichterbij. Hij had niet door dat een andere kat zich in de buurt bevond.

{1e post voor Frostfang}

Frostfang sloop achter de jagende apprentice aan. Ze bewonderde zijn moed met de Bloodclanner, en wilde weten wat er allemaal nog meer in deze kat schuilde. Was hij dapper, snel, kon hij goed vechten? Of was hij meer een jager? Ze had geen idee en wilde het weten. Zo snel en zachtjes als ze maar kon, liep ze verder, tot ze zag dat de apprentice door zijn poten zakte en zijn ogen op een muis fixeerde. Ze besloot om de Fernkit wat tegen te werken en pakte en takje op, die ze wat verder naar links gooide. De muis keek geschrokken op, en keek natuurlijk naar de kant van waar de tak gevallen was. Wat zou de kater doen? Hij moest snel zijn, want de muis kon ieder moment wegrennen.

Fernpaw liet zijn klauwen uit hun hulzen komen en sloop zo stil mogelijk dichterbij. Hij was een redelijke vechter, maar jagen was duidelijk meer zijn ding. Dit was niet moeilijk te zien aan de manier waarop hij zijn achterpoten plaatste, precies zodat ze geen bladeren zouden opgooien bij het kruipen. Hij stond op het punt om zichzelf van de grond te verheffen toen een takje bij hem in de buurt kraakte. Snel haalde hij alle druk van zijn spieren af en ging hij weer plat, zijn ambergele ogen wijd van schrik. Of niet echt schrik, eerder verassing. De muis staarde hem nu recht aan, en het diertje begon zich kennelijk te realiseren dat hij achtervolgd werd. In een flits draaide het bruine diertje zich om, en de gevlekte leerling sprong zo snel mogelijk naar de muis toe. Helaas, nét misten zijn klauwen de vacht van het diertje. 'Mousedung...' murmelde hij geïriteerd met zijn eigen stomheid. Hij volgde de muis met zijn ogen en deed een stap in de richting van het beest, zodat de bruine vlek zou schrikken en de andere kant opgaan. Het plannetje werkte en hij nam een sprong. Deze keer gelukkig wél raak, de muis lag onder zijn klauwen te spartelen. Hij beet het diertje snel dood en bedankte StarClan voor de prooi op de manier dat hij geleerd had van Iciclespirit. Hij nam het lichaam in zijn bekje en keek op, kijkend waar het takje vandaan was gekomen. Een witte poes stond bij hem in de buurt. Wacht, dit was Frostfang! Hij keek haar verrast aan. 'Wah!' riep hij uit, hij had zich niet gerealiseerd dat er iemand anders aanwezig was. 'Oh, het spijt me' mauwde hij snel. 'Goedemorgen Frostfang' hij knikte kort met zijn gevlekte kop ter begroeting.

Tevreden keek Frostfang toe hoe de jonge kater een techniek toepaste, zodat de muis precies zijn kant op rende en hij de muis snel tussen zijn klauwen kreeg vast te zitten. Hij beet het beestje dood en keek toen zoekend om zich heen. Frostfang verroerde geen vin, maar was zeker goed te zien door haar opvallende witte vacht. 'Wah!' Klonk de schreeuw van Fernpaw toen hij haar ontdekte. Ze stapte uit de struiken en kwam grijnzend op de zwartwitte kater af. 'Oh, het spijt me' mauwde hij snel. 'Goedemorgen Frostfang' Frostfang knikte hem toe. "Hoi, Fernpaw. Dat deed je goed, met je prooi. Waar heb je dat geleerd?" vroeg ze nieuwsgierig en gaf hem een waarderende blik.

Met zenuwachtige ogen keek Fernpaw op naar de oudere warrior. In plaats van een geïrriteerde blik kreeg hij echter een waarderende toegeworpen. "Hoi, Fernpaw. Dat deed je goed, met je prooi. Waar heb je dat geleerd?" Hij liet de muis vallen zodat hij beter kon praten en zette zijn poot op het lijfje. 'Dank u wel!' mauwde hij naar de warrior. 'Uhm...' hij dacht na. Zou hij de warrior vertellen over zijn trainingen met Blackgaze? Hij besloot het uiteindelijk wel te doen. Hij was een vreselijke leugenaar tegen oudere katten. 'Toen ik nog een kitten was had Blackgaze me geleerd hoe ik moest jagen' zei hij, een beetje beschaamd dat hij het kamp was uitgeglipt. Het was het waard geweest, natuurlijk, maar het was wel verboden om weg te lopen. Hij keek naar zijn poten die op de muis rustten voor een momentje.

'Dank u wel!' Frostfang mocht deze kat wel, hij zei u. Geweldig dit! Fernpaw leek even te twijfelen of hij iets zou vertellen of niet, maar begon toen al snel. 'Toen ik nog een kitten was had Blackgaze me geleerd hoe ik moest jagen' Aha, vandaar. Het gezicht van Frostfang veranderde in een diepe frons. Het was eigenlijk verboden om als kitten het kamp uit te gaan, en al helemaal om zoiets gevaarlijks te doen... Maar het had zeker resultaat. "Hmmm.. En kan ik deze Blackgaze nog vinden in het kamp?" Vroeg ze, rechtmatig geïnteresseerd.

De apprentice boog zijn kop nog dieper toen er niet meteen antwoord kwam. Great, zometeen had hij iets heel ergs mis gedaan! Misschien was het wel een schande onder de oudere katten als je als kitten het kamp uitging? Hij hoopte het niet... Hij besefte zich wel dat hij zich onnodig zenuwachtig zat te maken, maar het ging niet weg. "Hmmm.. En kan ik deze Blackgaze nog vinden in het kamp?" klonk er toen. Fernpaw durfde het aan om omhoog te kijken. 'Ja' mauwde hij. Oeps, twee woorden spreken! 'Jazeker, hij is degene die me terug heeft geholpen naar kamp' zei hij snel zodat hij geen onjuiste informatie over zijn 'vader-figuur' zou verspreiden.

'Ja' antwoordde Fernpaw en Frostfang's gezicht klaarde wat meer op. 'Jazeker, hij is degene die me terug heeft geholpen naar kamp' Dus als hij nog in het kamp te vinden is, zou ze us met hem kunnen praten! Want ja, waar had híj die technieken vandaan? "Is hij een bloedverwant van je?" Frostfang was zeer nieuwsgierig naar deze kater.

Frostfang's gezicht lichtte op toen ze zijn antwoord hoorde. "Is hij een bloedverwant van je?" vroeg ze, duidelijk nieuwsgierig naar de kater. 'Verre familie, maar hij is een beetje mijn pleegvader op het moment' Fernpaw ging zitten en krulde zijn gevlekte staart rond zijn poten. De bladeren onder de bomen voelden wat nat aan, maar door zijn dikke vacht merkte hij hier nauwelijks iets van.

-Sorry kort, ik ga cake bakken xD-

Fernpaw antwoordde haar vraag bijna meteen. 'Verre familie, maar hij is een beetje mijn pleegvader op het moment' Frostfang knikte. "Oké, dat is mooi, denk ik." Ze wist niet zeker of ze het zo goed gezegd had, maar Fernpaw zou wel weten dat ze het niet vervelend bedoeld had. "Welke katten ken je allemaal in de clan? Heb je een mentor?" Frostfang besloot dat ze deze kater wilde helpen als hij ergens mee zat.

- Ugh korte post.

"Oké, dat is mooi, denk ik." mauwde de warrior. Fernpaw knikte instemmend. "Welke katten ken je allemaal in de clan? Heb je een mentor?" vervolgde Frostfang. De zwart-witte apprentice sloeg met zijn staart enkele keren nadenkend op de bladeren 'Mijn mentor is Iciclespirit, maar ze ligt nu in de nursery... We hebben al best veel trainingen gehad, maar Lostdream en Darkgaze helpen me nu met trainen... Uhm...' hij dacht kort na. Wat wist hij nog meer? 'Emberpaw, Leopardpaw, Penguinpaw en Ravenfeather zijn wel goede vrienden van me.' Hij keek op naar de warrior met zijn ambergele ogen, benieuwd naar wat de poes zou zeggen.