[Tallpaw] I'm weird

BloodClan Camp

Het zonlicht was al vroeg op haar oogleden gevallen en had haar doen ontwaken, terwijl honger aan haar maag knaagde en de haar enkel maar aanspoorde om op te staan en te gaan jagen, maar ze was nog moe, en had behoefte aan meer slaap. Na haar ogen gesloten te hebben, en fel dicht te knijpen om zonlight af te weren, rolde ze om en probeerde te slapen, toen een nest kittens kirrend en gillend aan haar voorbij gesprongen kwam, en haar weer deden ontwaken uit de halve slaap waar ze weer in verzuild geraakt was. Ze opende kreundend haar rechteroog, en siste naar de kittens, die er -weer- gillend vandoor gingen. De poes rekte haar poten al liggend uit, en smakte met haar mond, waarna ze geeuwde, om haar kaakspieren los te krijgen. De honger sleurde de pijl van haar humeur naar min duizend, en met ogen die zouden kunnen vermoorden probeerde ze op te staan, maar net dan wou een Young-One over haar heen springen, die uitgedaagt was door een vriend van hem. Met uitgeslagen klauwen gaf ze hem een tik op zijn kop en een snap in zijn oor. "Sukkel!" snauwde ze, en keek hoe hij het bloed dat uit zijn oor liep oplikte, en met afhangende staart naar zijn maat liep, die hem zat uit te lachen tot en met. Ze greens breed naar de andere Young-One, ze mocht hem wel, andere uitlachen vond ze zalig, het gaf haar een blij gevoel. Het is wat je blij kann oemen, bij BloodClanners, natuurlijk. Maar de honger nam met een handje de pijl van haar humeur weer vast en ging eraan hangen. Hup. Humeur weer naar min duizend. Nu ging ze echt jagen, want ze had een hekel aan blijven met honger. De bruine vacht van de poes verdween uit het Camp

Rogue Territory

De tanden van de BloodClan poes boorde zich in de nek van een jongen smakelijke eekhoorn, en ze draaide haar kaak wat rond, zodat ze de bekende krak hoorde, en het bloed in haar mond voelde stromen. Caraphernelia grinnikte, en de humeur pijl schoot omhoog. Zeker toen ze haar tanden in het zachte, lekkere vlees van het schepsel zetten en een stuk aftrok, om het binnen te werken en zo op haar gemak de hele eekhoorn op te eten, buiten het geraamte dan, want de botjes begroef ze onder de lossere aarde. Haar maag rammelde al minder, maar honger had ze nog steeds. De poes liep heen en weer, probeerde geur van een andere prooi op te vagen maar te vond enkel de geur van een Twoleg hond die ontsnapt was. En voordat ze weg kon zag ze hem ook. Ze siste naar hem, maar tot haar geluk merkte ze dat het maar een kleiner beest was, en een puppy. Ze twijfelde geen seconde, want ze sloeg haar klauwen uit en verzamelde haar gewicht op haar achterpoten, op zich zo met een grote sprong af te zetten en bovenop de hond terrecht te komen. Haar klauwen boorde zich in zijn rug, en haar tanden drukte in zijn nek. Omdat ze alleen was wist ze dat ze geen seconde pauze nemen mocht. Haar klauwen trokken aan zijn vel en bloed begon al snel zijn witte vachtje te kleuren. Hij jankte, maar Cara negeerde dat en boorde haar tanden in zijn schouder. Ze liet los en schoot als een gek onder de buik van de pup in op haar klauwen in zijn zachte onderbuik te duwen. Dat vond hij niet leuk, want hij probeerde haar te pletten en sissend en spuwend kroop ze onder hem uit om haar tanden in zijn  oor te zetten en het zo te piercen. Dat deed ze een stuk op veertien keer, dus achtentwintig gaatjes in zijn linkeroor. Hetzelfde deed ze nu in zijn rechteroor, en het bloed vloeide inzijn ogen, zo zag hij dus niets meer, enkel in de BloodClanner haar voordeel. Ze sprong weer naar zijn buik en bleef die bewerken, en ze bleef grijnzen, want ze wist dat ze won. Een gepijnigde gil kwam uit de mond van de hond, en hij liet zijn kop vallen. Zijn poten maakte nog even circkels in de lucht maar al gauw was hij eraan. Ze likte over haar lippen om zijn bloed af te likken, en spoog tegen hem. Caraphernelia greens en begon met haar nagel zijn ketting door te krabben, maar dat ging niet. En om eerlijk te zijn wou ze h'm nog wel hebben. De poes trok de halsbad over zijn hoofd heen, en duwde haar eigen hoofd erdoor heen. Hij was iets te groot, maar het paste, dus goed genoeg. Met een grijns op haar gezicht liep ze verder, hongerig dan voor de moord.

ShadowClan Territory

Haar poten hadden haar door verschillend Territoria gebracht, maar uiteindelijk was ze terrecht gekomen in het Territory van de Clan der Shaduwen. Haar maag keerde zich al om bij het gedachte aan deze vieze katten, maar het bleef de Clan die ze het meest 'mocht', omdat ze de gemeenste Clan waren. Buiten BloodClan, natuurlijk. Caraphernelia sloop op haar gemak door de struiken, en rook de geuren van muizen en eekhoorns. Haar houding veranderde al snel van een sluip-naar een jaaghouding, toen ze een muis voor haar zag. Hij at van een nootje of zo, en toen een takje kraken keek hij omhoog, recht in het gezicht van de poes, die met een grote lach op haar gezicht naar voren boog en een beet gaf in het beest, waardoor die wat slapper en versufter werd. Ze tilde hem op aan zijn staart en gooide hem in een boogje door de lucht heen, om dat te herhalen en herhalen, tot het beestje piepend van de pijn in elkaar dook na een val. Vol gemaakt medelijden keek ze hem aan, en pakte zijn staart opnieuw. Ze gooide hem recht de lucht in, hij vloog minstens drie meter hoog, en landde met een misselijkmakende smak op de grond. Hij was nog steeds niet dood, maar zijn botten waren zowieso gebroken, en een botje stak door zijn huid heen naar buiten. Sadistisch als ze was duwde ze met haar poot juist daar op dat bot, en een schelle, harde, wegjagende piep kwam uit het beest. Het BloodClan Member pakte het beest, en begon te schudden, van links naar rechts, terwijl ze er zeker van was dat de schokken hem pijn deden. Uiteindelijk besloot ze om hem op te eten. Terwijl hij nog half leefde. Haar tanden namen happen uit het beestje, en uiteindelijk stierf hij wel na halfopgegeten te zijn. Een lach sierde haar gezicht toen ze een botje in haar mond nam en het weggooide. Begraven? Hier? Nee! De geur van ShadowClan katten deed haar opkijken, maar ze had al snel door dat het maar 1 kat was. "Goedeochtend, mijnheer." Aan zijn geur had ze geroken dat het een kater was. De halsband om haar hals zat vervrongen met haar borstpels, dus krabde ze h'm los uit het haar, want het trok er aardig aan.

+Tallpaw
+Luister terwijl naar dit, just because I can xD

: