The sun goes up when the sun goes down [ Sundown ]

De wit gevlekte kattin wandelde rustig rond in het WindClan territory. Haar hoofd zat in de wolken... Langs de ene kant was ze zo ontzettend blij dat ze Forestrain ontmoet had, maar langs de andere kant voelde ze zich gedoemd! Ze had de warriorcode overtreden, en misschien zou StarClan het haar wel nooit vergeven... Ze moest echt even haar hart bij iemand kunnen luchten, maar de laatste tijd waren al haar vrienden niet-WindClanners... Ze moest dus eens dringend nieuwe vrienden gaan maken! Ze had een poging gedaan om bevriend te raken met Whitelion, maar dat had alleen een nieuwe vijand opgeleverd... Ze geeuwde even, waarna Honey zich met een plof op de grond liet vallen. Ze rook een andere kat, een WindClanner, maar besloot dat ze op het moment gewoon té lui was om op te staan en om te kijken. Ze sloot haar ogen, en dacht even dat ze al sliep...

+ Sundown & Open

De gevlekte poes keek alert om zich heen. Tussen haar kaken was een mollig, donkerbruin konijn zichtbaar. Het was een warme dag, wat Sundown en zowat elke andere kat als een goed teken opvatte. De langharige warrior stak haar snuit in de lucht. De geur van een andere windclanner drong haar neus binnen, waarna ze zoekend om zich heen keek. Sundowns blik bleef steken bij iets wat op het eerste zicht op een hoop rood-witte vacht leek. De gevlekte poes kwam zuchtend dichterbij en voelde de drang om in de flank van de andere kat te porren en boos te schreeuwen dat ze zichzelf nuttig moest maken. Nee, dat was geen goede manier om jezelf een positief beeld te geven tegenover andere windclanners, wat dan weer nodig was om ooit deputy en vervolgens leader te worden. Sundown hief één poot op en duwde die vervolgens tegen de buik van de andere kat. "Opstaan", miauwde ze vriendelijk.