Meeting again with Windclan

[Sunpaw en Silhouetteheart eerst ~ daarna open]

Voor de zoveelste keer bevond ze zich weer op gewaagde bodem. Deze keer op de helft van Thunderclan bodem. Sinds hun eerste ontmoeting had ze Silhouette al gezegd dat Thunderclan van haar werd. Zo hadden ze het afgesproken, Riverclan en Thunderclan werden van haar, en hij zou Windclan en Shadowclan aanpakken. Ze was er blij mee. Met die angsthazen van Windclanners had ze absoluut niets, behalve dan dat hij er zelf één was. Maar hij was dan ook een uitzondering op de rest. Op Shadowclan had ze het ook al niet. Ze had gehoord dat de nieuwe Thunderclan leider een kittypet zou geweest zijn. Dat had uiteindelijk de doorslag gegeven. Waarom zou ze haar poten vuil willen maken in het territorium van die ratten jagers? Gaf haar dan maar de bosgrond.
Ergens achter haar klonk het gefluister van een kat. Of om beter te zijn, gepraat van twee katten in de verte. Silver spitste haar oren meteen hun kant op en concludeerde dat het geluid van Windclan kwam. Haar ademhaling staakte even toen ze bedaht dat het misschien Silhouette en zijn nieuwe apprentice kon zijn. Ze had nu al een hekel aan haar. Ook al had ze haar nog niet ontmoet.

(Ik wil Silhouette niet power-playen, dus vandaar dit rare postje.)

Een geirriteerd gegrom verliet haar mond toen de geur van Riverclan naar haar toe dreef. Ze had een pest hekel aan die fish-swallowers, dus stapte er heen, met stevige passen. Sun zou die kat verjagen en verwonden. Ze kwam dichter en dichterbij, waardoor de grijze schim duidelijker was. Kijkend naar haar postuur, was dit een apprentice. Of een hele jonge warrior. De grijs-witte poes kwam dichterbij. "Wat moet je?" Sprak ze, nors en nukkig. "Opkrassen. Dit hier is niet van jou." Met gele, versmalde ogen deed de apprentice nog een stap dichterbij. "Ga terug naar je mede vissen, waterrat." Spuugde Sunpaw.

*Flut.

Silhouetteheart was ergens blij dat Sunpaw met hem mee ging naar de Fourtrees. Hij liet haar voorop lopen en wees er enkel op als ze verkeerd leek te gaan. Halverwege de wandeltocht hield Silhouetteheart even in en liet de poes naar de verschijnende bomen gaan. Hij rook de geuren op en voelde een raar gevoel toen hij een bekende Riverclan-geur rook. Silverpaw. "Wat moet je?"hoorde hij Sunpaw nukkig zeggen en hij versnelde zijn pas. Sunpaw zou Silverpaw niet kunnen verwonden, maar hij wou liever ook niet dat het omgedraaide gebeurde. "Ga terug naar je mede vissen, waterrat."spuugde Sunpaw,toen hij erbij kwam staan. "Hou je een beetje in"zei hij en keek toen naar Silverpaw. "Silver,wat doe je hier?"ze waren zo ongeveer bijna op Thunderclan-gebied en Silhouetteheart kon het wel raden.

Ze irriteerde haar aan het feit dat ze net nu Silhouette en zijn apprentice tegen het lijf moest lopen. Maar de brutale bek van die apprentice van hem maakte haar alleen nog meer pissiger. "Kijk eens beter met die schele ogen van je. Dit is nog altijd Thunderclan territorium. Angsthaas." Als om het nog eens duidelijker te maken wat ze zojuist zei markeerde ze deze plek tenslotte ook nog eens als het hare. Want binnenkort zou dit het hare worden. 'Silver,wat doe je hier?' Ze draaide haar kop om en keek Silhouette strak aan. "Die apprentice van je de mond snoeren. Heb je het dan niet door? Dit is THUNDERCLAN territorium." Het woord 'Thunderclan' sprak ze opzettelijk traag uit. Dit was deel van hun plan. "Trouwens je moet die hond van je eens muilkorven." Ze wierp de kattin een kwade blik toe. Welk recht had die minderjarige apprentice nou om háar te commanderen!

"Kijk eens beter met die schele ogen van je. Dit is nog altijd Thunderclan territorium. Angsthaas." Sun siste luid, haar gele ogen vlamde van woede. "Hou je een beetje in" Haar gevlekte mentor kwam naast haar staan, en deed voor onbekende reden aardig tegen de poes. "Silver,wat doe je hier?" Ging de kater verder. Kende hij deze apprentice? Met een blik van walging keek Sunpaw naar Silhouetteheart. "Die apprentice van je de mond snoeren. " Een dodelijke blik werd de kant van de grijze poes opgeworpen. "Heb je het dan niet door? Dit is THUNDERCLAN territorium." De Riverclanner, die blijkbaar silver heette, zei Thunderclan langzaam en duidelijk, alsof ze tegen een kitten aan het praten was. Wat was dit voor duister zaakje? De windclanner snoof luid en duidelijk, afkeurend. "Trouwens je moet die hond van je eens muilkorven." Twee groene ogen blikte dodelijk haar kant op, maar ze schonk er geen aandacht aan. "Heel toevallig, waterrat," Begon ze, "Ben ik hier heen gebracht door Mijn mentor, Silhouetteheart." Het woord mentor sprak ze extra duidelijk uit. Fishface moest niet gaan denken dat ze beter was. "Wat er hier gebeurt is duidelijk niet pluis. Uitleg, mentor?" Sunpaw negeerde Silverpaw expres. Die was haar aandacht niet waard. Maar eeb grotere zorgen was, waarom was ze hier, met twee verraders?

Zelfgenoegzaam draaide Silver zich om waarbij ze opzettelijk haar staart onder de kin van de apprentice liet glijden. Haar irritatie was voor Silver een groot plezier. Alleen hield ze zich deze keer in. Ze wilde de woede van die angsthaas niet op haar hals halen. Niet voor de ogen van Silhouette in ieder geval. Ze was vrij zeker dat een gevecht met die onnozele kit door haar zou gewonnen worden. Ze lachte vals naar de wit-grijze apprentice. "Dan heeft je mentor duidelijk pech met jou schat." Ze bleef de poes spottend aankijken waarbij ze over de grens met Windclan kwam en haar kop tegen de hals van Silhouette duwde. Dat zou dat mormel wel van haar stuk brengen. Ze keek; met nog steeds het valse lachje op haar snuit; omhoog om de ogen van Silhouette te kruisen. "Vertel het haar maar schat." Opzettelijk drukte ze haar neusje tegen het zijne aan waarbij ze zich weer omdraaide en over de grens met Thunderclan wandelde. "Nou? Je tong verloren misschien? hond." Ze schonk de poes op het Windclan territorium haar liefste glimlach.

Uh zo flut ><

Silhouetteheart was ergens wel trots op zijn leerling,dat ze zelfs er wat van zei terwijl het Thunderclan territorium hun maar weinig aanging,toch bleef het Silverpaw. "Heel toevallig, waterrat," Begon Sunpaw nadat Silverpaw haar had aangepakt(lefgozer,Sunpaw,niet Silverpaw,ja die ook), "Ben ik hier heen gebracht door Mijn mentor, Silhouetteheart." Silhouetteheart voelde zijn trots opvlammen door die woorden en het vuur werd weer gedoofd door zijn Partner in Crime, Dan heeft je mentor duidelijk pech met jou schat."Silverpaw was niet dol op Sunpaw,ze hadden elkaar pas net ontmoet! Silhouetteheart besloot om zich er tegen aan te bemoeien,als hij er nog tussen kwam."Dat valt mee"verder kwam hij niet want Silverpaw kwam nu zijn kant op en drukte haar neusje tegen de zijne aan. "Vertel het haar maar schat." *kuche,kuche* Silhouetteheart voelde weer vuur in zich,maar ditmaal niet van trots. "Silverpaw is een goeie vriend van me"dat was vast wel de waarheid en het was toegestaan om soms vriendschappen te hebben in andere clans,tenminste,dat hoopte hij.

Ze wilde die poes zo graag aan haar klauwen rijgen. Ze keek haar vals aan terwijl ze zich weer tot Silhouette richtte en begon te snorren. 'Silverpaw is een goeie vriend van me,' Wait what! Wat deed hij nou. Ze keek hem even kwaad aan en gaf hem toen een duw tegen zijn borst. "Thank you dear." Deze keer bracht ze het niet spottend uit. Eerder in een vlaag van kwaadheid. "If you don't mind, ik moet nog op pad." Ze draaide haar rug weer naar de twee toe en stapte opnieuw de grens met Thunderclan over. Deze keer verdween ze uit hun zicht voordat ze iets konden zeggen. Hij moest zelf maar uitleggen aan de apprentice van hem wat ze van plan waren. Ergens in de verte in het territorium nam ze plaats achter een boom zodat ze de twee Windclanners in de gaten kon houden.

OOC; topic NIET uit

"Dan heeft je mentor duidelijk pech met jou schat." Sunpaw versmalde haar ogen, maar zei niks. Ze was verheven boven deze poes. "Vertel het haar maar schat." Schat? De twee begonnen heel klef te doen, waardoor Sun bijna moest braken. "Nou? Je tong verloren misschien? hond." Oh, zo vals. Al kookte ze, de windclan apprentice hield haar mond. "Silverpaw is een goeie vriend van me" Begon de kater. Goede vriend? Sunpaw keek hem sceptisch aan. Wat een lamzak. Als ze haar hier heen hadden gebracht voor love dovie shit, ging ze nu weg. "Thank you dear." De gele ogen van de kattin prikte in de grijze vacht van Silver. "If you don't mind, ik moet nog op pad." "Graag." Merkte Sun kalm op. Toen keek ze naar Silhouetteheart. "Dus, waarom ben ik hier?" Begon ze, licht knorrig. "Om naar dat Fishface lovertje van je te luisteren? Dat stuk foxdung doet alsof ze mijn moeder is." Met versmalde ogen keek Sunpaw om zich heen. De geur van Silvergale was dichtbij, veel te dichtbij... Ze was nog niet weg. Dat betekende dat ze alles gehoord had. Sunpaw grijnsde vals. Mooi.

Onderwerp: Re: Meeting again with Windclan