Lettuce be friendly now [ Honeyblossom ]

Rustig sjokte de zwarte warrior langs de grens tussen WindClan en ShadowClan. Iedereen had gehoord van het gevecht tussen ThunderClan en deze Clan, dus ondanks dat hij buiten dat conflict stond, was hij erg op zijn hoede. Het gras voelde zacht onder er zijn pikzwarte poten. De kleur van zijn vacht irriteerde hem. De zon brandde alleen maar feller op zijn donkere huid en het was veel te warm. Zijn staart wuifde hem van achteren een beetje koelte toe. Hij liet zijn grasgroene kijkers over de grasvelden van het Windterritory glijden. De zwarte kater kon zich niet inbeelden hoe het was om daar te wonen, te leven, te jagen. Hij trok zijn lip op. Nooit van zijn leven! Hij dacht aan Fallentear, die verraadster uit zijn Clan, welke het gedaan had met een konijnenvreter. Hij was zo diep in zijn gedachten verzonken dat hij zich te pletter schrok toen er een WindClanner op hem af kwam. Hij deinsde achteruit.

Honeyblossom

Honeyblossom sjokte zoals gewoonlijk wat rond in de gebieden rondom het WindClan camp. Ze zorgde er natuurlijk wel altijd voor dat ze niet op vijandig gebied kwam; ze ging niet met vuur spelen. Zeker niet nu haar Clan pas geleden nog een groot gevecht had gehad met de ThunderClan, en nu dat Everstar dat conflict had gehad met Shrewstar. Het leek wel of alle Clans samenspanden tegen hun Clan, vandaar dat ze liever bevriend bleef met de andere Clans en geen ruzie wilde stoken! Er dronk een prikkelende geur binnen in Honey's neus, die haar aangaf dat ze bijna zou arriveren aan de grens met ShadowClan. Ze was hier dus erg op haar hoeden, nog meer dan dat ze de rest van de reis al geweest was. Je wist maar nooit of je opeens geattackeerd zou worden door een of andere gek van de ShadowClan. Puffend zette de kattin haar jacht verder. Eigenlijk slenterde gewoon maar wat rond, maar als ze een prooi tegen kwam, zou ze deze wel proberen te vangen. Echter was het veel te warm om nu veel te bewegen, wat erg weinig voorkwam in Newleaf. Het was zowat de warmste dag die het seizoen al gekend had! Honeyblossom tuurde wat in het rond en genoot van het uitzicht, en alle bloemen die opnieuw in bloem kwamen te staan. Plots werd ze uit haar gedachten ontheven door een geur die steeds sterker werd. Het was een nog erg verse geur van ShadowClan. Er moest dus een kat in de buurt zijn, en zij moest wel heel dicht in de buurt van de grens zitten. Ze concentreerde zich op de geur, en kon vaststellen dat ze nog zo'n 15 vossenlengtes van de grens verwijderd was. Toen zag ze het zwarte gestalte van een vijandige kat. Nuja, in het algemeen was hij vijandig, maar voor hetzelfde geld was 'ie wel super aardig! Aangezien de kat aan zijn kant van de grens bleef, boog ze respectvol haar kop. "Goedendag! Je bent toch niet op WindClan geweest hé?", miauwde de poes op een grappende toon. Aan de geur af te leiden, was hij netjes op zijn eigen terrein gebleven. "Ik ben Honeyblossom, Warrior, WindClan", stelde ze zichzelf kort maar bondig voor. Haar worden werden gevolgd door een vriendelijk knikje. Toch moest ze de reactie van de zwarte kater nog afwachten... Zou hij vriendelijk blijven, of zelfs naar de aanval durven overgaan..?

Tag: Forestrain --- Words: 400 --- Notes: Please, be kind --- Mood: Friendly

Hij moest toegeven dat hij een tikkeltje verbaasd was over het feit dat de witte poes respectievelijk haar kop neeg. "Goedendag!" Haar toon was vrolijk. "Je bent toch niet op WindClan geweest, hè?" Ze zat hem een beetje te sollen, dat zag hij ook wel in. Hij zwiepte eens met zijn staart en glimlachte. "Nee, hoor." Ze had dat vast wel opgepikt aan de geur, maar gewoon, ter bevestiging. Zijn groene kijkers gleden langs het slanke lichaam van de poes. Haar vacht was wit, maar op haar kop droeg ze een grijzere plek. Haar ogen waren heldergroen, zoals die van hem ook. "Ik ben Honeyblossom, warrior, WindClan." stelde ze zich voor. Toen hij knikte knikte zij ook. "Forestrain, warrior, ShadowClan. Maar dat had je vast al door." grinnikte hij. Hij had niet echt verwacht dat zij een ShadowClankat zou zijn, of misschien van de RiverClan of ThunderClan. Hij zou zich afvragen wat die in StarClan's naam op Windterritory zou doen. Het was dus overduidelijk dat deze kattin van de WindClan was. Ze was duidelijk wel een paar moons ouder dan hij. 24 moons? 25? 26 misschien? In zijn hoofd giste hij naar het juiste antwoord, maar toen het hem begon te duizelen, besloot hij het subtiel te vragen. "Ik ben pas net warrior, hoor. Ik ben 13 moons oud," begon hij. "Hoelang ben jíj al warrior?" Ha! Hij wist dat oudere kattinen het vaak niet fijn vonden om naar hun leeftijd gevraagd te worden, maar hij hoopte gewoon dat hij het deze keer een beetje slim genoeg aan had gepakt.
~ Don't worry, he will xD

De jonge kater leek erg vriendelijk te zijn, waardoor Honeyblossom zich al wat meer ontspande. 'Nee, hoor', was zijn antwoord toen ze hem al grappend vroeg of hij geen ander territory had betreden. Hij glimlachten, en zijn fel groene ogen blonken in het zonlicht. 'Forestrain, warrior, ShadowClan. Maar dat had je vast al door.' De kattin knikte met haar hoofd een beetje scheef houdend, als teken dat dat inderdaad nogal logisch was. De ShadowClanner was helemaal zwart, met een wit vlekje op zijn borstkas. Hij zag er nog erg jong uit, en bevestigde net haar gedachten: 'Ik ben pas net warrior, hoor. Ik ben 13 moons oud. Hoelang ben jíj al warrior?' Oh, ze had hem wel door! Niet naar haar leeftijd durven vragen huh? Wat een gentleman.. Met een ietwat dankbare blik keek ze in zijn groene ogen. "Wel, Forestrain. Ondertussen ben ik al 14 moons van het trainen afgelost. Met andere woorden ben ik dus 26 moons oud. Ook wel 2 jaar en 2 moons. Maar euh.. Meneer de gentleman.. Zie ik er dan zo oud uit dat je al niet meer gewoon naar m'n leeftijd durft te vragen?" Eigenlijk meende ze dat van 'gentleman' wel... "Trouwens... Je ziet er veel volwassener uit dat sommige anderen, die al volwassener hadden moeten zijn...", lachte ze, bedoeld als compliment. Ze had zo'n voorgevoel, dat ze best wel goede vrienden konden worden, ook al hoorde dat niet echt zo volgens de regels van de Clans... Ach, ze volgde gewoon haar instinct. En lol maken, dàt was toch waar het leven om draaide?

Goed, goed. Een dankbare blik lag in haar ogen. "Wel, Forestrain, ondertussen ben ik al 14 jaar van het trainen verlost. Met andere woorden 26 moons oud. Ook wel 2 jaar en 2 moons," Hij grijnsde en knikte met een beweging van zijn wenkbrauwen. "Maar eh... meneer de gentleman... Zie ik er zo oud uit dat je al niet meer gewoon naar mijn leeftijd durft te vragen?" klonk haar vraag. Weer was er een kleine grappende toon achter de hand. Forest voelde zich een beetje blozen onder zijn vacht. "Dat... bedoel ik ook weer niet... Ik wilde gewoon niet onbeleefd zijn..." Wat was hij plots blij met de kleur van zijn vacht! Nu kon de kattin zijn vuurrode kleur tenminste niet zien. "Trouwens," vervolgde de WindClanpoes. "Je ziet er veel volwassener uit dan sommige anderen, die al volwassener hadden moeten zijn..." Honey lachte. Forest nam het compliment glimlachend in ontvangst. Haar ogen glommen van plezier. Er was zeker een positieve gedachte in de kop van de kattin. Hij kon zich niet meer voorstellen dat hij een paar minuten geleden nog had nagedacht over het feit dat hij nooit vriendschappen zou sluiten in andere Clans. Honey was de eerste kat van een andere Clan die hij ontmoette; het viel hem ontzettend mee. Er was geen spoor van enige vijandigheid aan haar te zien. "Ik kan me zomaar voorstellen dat je erg populair bent in je Clan." Hij flapte het er zomaar uit. Het was niet echt als compliment bedoeld, maar ze zou het zo misschien kunnen opvatten.

De kater grijnsde even waarna hij knikte met een beweging van zijn wenkbrauwen. 'Dat... bedoel ik ook weer niet... Ik wilde gewoon niet onbeleefd zijn...', miauwde de kater. Zijn lichaamstaal deed haar merken dat hij zonder zijn zwarte vachtkleur, nu ontzettend aan het blozen moest zijn! Honey lachte vriendelijk en knipoogde als teken dat het allemaal wel goed zat, en gewoon als grapje bedoeld was. Ze gooide even een compliment in zijn richting, wat opnieuw een glimlach op Forest' gezicht toverde. 'Ik kan me zomaar voorstellen dat je erg populair bent in je Clan', mauwde de ShadowClan kater. Wat bedoelde hij daar nu weer mee? De poes trok even een wenkbrauw op, maar besloot het verder te negeren. Zo'n flauwe opmerking zou haar humeur en eventuele nieuwe vriendschap niet verpesten! "Weet je, Forest? Ik vind je erg aardig! Zeker voor een ShadowClanner!" Honeyblossom trok een duidelijk gefakete blik bij het woord 'ShadowClanner', waarna ze opnieuw oprecht begon te lachen. "Ik zou je graag beter leren kennen, dus euh.. Vertel 'ns iets over jezelf?"

Verdere notie nam de kattin niet van zijn ietwat misplaatste woorden. Het enige wat ze deed was een wenkbrauw optrekken. Forest was eigenlijk bang dat hij zou moeten uitleggen waarom. Dat zou natuurlijk ongemakkelijk zijn, maar het was gewoon een hele knappe kattin, naar zijn mening. En aardig, dat zeker. Voor een kat uit een vijandige Clan. Hij had altijd gedacht dat katten uit verschillende Clans altijd gemeen behoorden te zijn, maar nee. Natuurlijk was hij toen nog onervaren met katten uit andere Clans, maar toch. Nu bleek pas echt voor hem dat katten uit andere Clans best wel aardig konden zijn. Gelukkig was hij niet de enige die er zo over dacht. Dat bleek wel, toen de witte warrior sprak: "Weet je, Forest? Ik vind je erg aardig! Zeker voor een ShadowClanner!" De zwarte kater moest lachen om wat ze zei. Bij ShadowClanner trok ze een gezicht wat hem zijn zwarte kop deed schudden. Ook Honey lachte smakelijk mee. "Ik zou je graag beter leren kennen, dus eh... Vertel 'ns iets over jezelf?" vroeg de WindClanpoes. Forest trok zijn wenkbrauwen op terwijl hij glimlachte en nadacht. "Hm... Eigenlijk ben ik maar een saaie piet," grinnikte hij. "Nou, ik ben dus Forestrain, een kat uit ShadowClan van 13 moons oud... Ik ben net warrior geworden enneh... Ik hou van jagen. Ik eet het liefst muis en mijn lievelingskleur is grasgroen." Zo, dat was nog best even nadenken voor hem. "Ohja, en ik heb twee zussen en een broer, waarvan er twee rogue zijn en ééntje samen met mij warrior is geworden van ShadowClan." Eigenlijk was praten over jezelf best ongemakkelijk, besloot Forest. "En jij? Ik weet dat je Honeyblossom heet, dat je een WindClan warrior bent en ontzettend aardig en opgewekt, maar wat nog meer?" De zwarte kater merkte iets aan deze woorden. Normaal had hij dit misschien gezegd om zo'n kattin een beetje te vleien, maar nu waren zijn woorden oprecht.

Forestrain kon gelukkig gewoon met haar mee lachen, en begreep dat ze haar woorden niet echt meende. Hij begon al snel na te denken over dingen die hij over zichzelf kon vertellen: 'Hm... Eigenlijk ben ik maar een saaie piet.' De kater grinnikte, waardoor ook Honey weer zachtjes mee begon te lachen. 'Nou, ik ben dus Forestrain, een kat uit ShadowClan van 13 moons oud... Ik ben net warrior geworden enneh... Ik hou van jagen. Ik eet het liefst muis en mijn lievelingskleur is grasgroen.' De kattin knikte als teken dat ze alles goed begrepen had. 'Ohja, en ik heb twee zussen en een broer, waarvan er twee rogue zijn en ééntje samen met mij warrior is geworden van ShadowClan', mauwde de kater. Honeyblossom werd zelfs een beetje gefascineerd over het feit dat de kater hier zo rustig bij kon blijven... Ze wist maar al te goed hoe het was om je siblings niet te kennen... 'En jij? Ik weet dat je Honeyblossom heet, dat je een WindClan warrior bent en ontzettend aardig en opgewekt, maar wat nog meer?' Bescheiden keek de poes een beetje weg van hem, en stak haar neus de lucht in. "Charmeur!" Haar stem klonk zacht en oprecht, maar toch hield een plagende toon schuil achter alle rest. "Well... Mijn naam is dus Honeyblossom. Ik kom uit de WindClan en ben 26 moons. Ik ben erg loyaal, maar hou toch wat minder van het jagen. Ik ga meer om met mijn sociale kant. Ik eet het liefste konijnen -wat wel normaal is voor een WindClanner- en mijn favoriete kleur is... heel donker roze!" Eigenlijk liep ze gewoon terug zijn antwoorden af, maar stemde ze af op haar karakter. "Bovendien.. zitten mijn ouders in StarClan. Mijn siblings heb ik nooit gekend.." Honey had haar ogen nu op de grond gericht, en liet haar oren maar slap naar beneden hangen. Ze had dit misschien beter niet gezegd, maar ja.. Ze slaakte even een diepe zucht, en zocht een ander onderwerp om over te praten. Eens gevonden, klaarde haar gezicht weer helemaal op! Er speelde zelfs een ondeugende fonkeling in haar ogen! "Oh, en nog iets wat je moet weten; Ik ben nog 100% single, en heb geen kittens, al zou ik die in de toekomst wel heel graag willen..." Het was vrijwel héél duidelijk dat dit gewoon een hint was, en hopelijk begreep de kater deze ook op de juiste manier.

De kattin wendde gevleid haar groene blik van hem af, maar toen ging haar snuit omhoog en sprak ze zacht: "Charmeur!" Forest hoorde die plagerige ondertoon in haar stem wel. Hij liet het toe dat zijn mondhoeken opnieuw omhoog kropen, in diezelfde vrolijke grijns als de keren daarvoor. Vandaag had hij deze grijns al zo vaak laten zien! Daar was natuurlijk ook alle reden toe. Een nieuwe vriend maken is zeker niets om te huilen! Vooral als het ook nog eens een knappe WindClanner was. "Well... Mijn naam is dus Honeyblossom. Ik kom uit de WindClan en ben 26 moons. Ik ben erg loyaal, maar hou toch wat minde van het jagen. Ik ga mee om met mijn sociale kant. Ik eet het liefst konijnen - wat heel normaal is voor een WindClanner - en mijn favoriete kleur is..." Ze dacht even na. "Heel donker roze!" De zwarte kater knikte een aantal keren, opdat de witte kattin wist dat hij het begrepen had. Hij wilde wat zeggen, maar de WindClan warrior had nog een kleine aanvulling. Een wat minder vrolijke. "Bovendien... zitten mijn ouders in StarClan. Mijn siblings heb ik nooit gekend." De grijns die de zwarte snuit van Forest tot voor kort steeds had gesierd, verdween nu als sneeuw voor de newleaf- zon. "Oh... Wat erg..." zei hij medelevend. Hij had veel contact met Slender, en met Mary en Jeff had hij nog genoeg contact. Maar ze nooit gekend hebben? Brr... Hij zou zijn kittentijd absoluut niet door zijn gekomen zonder zijn zwarte zusje. Toen Honey zuchtte hief Forest zijn kop op. Zijn gifgroene kijkers keken in haar ogen, en hij zag dat ze alweer sprankeltjes droegen. Ondeugende twinkelingen waren het. "Oh, en nog iets wat je moet weten; ik ben nog 100% single, en ik heb nog geen kittens..." Bijna had de young ShadowClan warrior dat beantwoord met een simpele 'Okay,' toen hij zich bedacht. Het was niet heel moeilijk voor de young warrior om haar te begrijpen. Aangezien hij zich op zijn gemak begon te voelen haalde hij diep adem. Toen sprak hij de woorden uit op plagerige toon. "Oh, nu nog wel." De nieuwe grijns op zijn snuit had iets ondeugends. Zou dit te ver gaan? Het schoot door zijn kop, maar de grijns bleef, oncontroleerbaar. Hij besloot dat het wel okay was. Deze fantastische kattin mocht best weten wat hij van haar vond. De zwarte kater richtte zijn kop op en keek opnieuw in haar grasgroene ogen. Grasgroen. Zoals hij ze het liefst zag. Niet zo felgroen als hij, maar diepgroen, zoals de hare precies waren. Forest besloot het toch maar af te maken. "Ik ben ook nog single en nog geen vader..." Hij maakte de zin niet af. Deze poes wist wat hij bedoelde, absoluut.

De kater knikte een aantal keren toen ze de eerste informatie over zichzelf had vrij gegeven. Echter verdween zijn grijns van zijn gezicht toen ze hem wat meer vertelde over haar familie. 'Oh... Wat erg...', mauwde hij op een meelevende toon. Ach, ze wilde er gewoon niet over praten, niet aan denken! Dus begon ze over iets anders, iets wat die sierlijke glimlach meteen terug op haar gezicht wist te toveren! 'Oh, nu nog wel', klonk zijn stem op diezelfde plagerige toon. Boodschap ontvangen!, dacht Honeyblossom. Zijn gezicht droeg nu een ondeugende blik mee, die de kattin maar al te graag over nam! 'Ik ben ook nog single en nog geen vader...' Verschillende tintelingen borrelden op in haar buik. Hopelijk bedoelde hij hiermee wat zij dacht dat hij ermee bedoelde... "En kan ik daar misschien een verandering in brengen?", vroeg ze ondeugend, terwijl ze een stapje in zijn richting zette en diep in zijn felgroene ogen keek. Maar nog voor hij antwoord kon geven, deed ze Forest een voorstel: "Ik wil je een plek laten zien... Een plaats die heel bijzonder is, net als jij!", miauwde ze. De WindClan poes wenkte met haar staart in de richting van waar ze heen moesten. Ze wilde hem meenemen naar Starlake, waar ze over laatst nog geweest was. Het was er echt prachtig, en romantisch!

OOC; Nog één post van jou en dan nieuw topic? (:

Hij had gelijk. De poes snapte hem precies. "En kan ik daar misschien een verandering in brengen?" Weer die ondeugende en charmante glimlach sierde haar wit en roze snuitje, toen zij een stap dichter naar hem zette. Groen drong door in groen. Opnieuw onderbrak Honey hem toen hij iets wilde zeggen. "Ik wil je een plek laten zien... Een plaats die heel bijzonder is, net als jij!" stelde ze voor. Haar staart lokte hem met een sierlijk gebaar. "Okay. Zo'n knappe poes als jij is moeilijk te wantrouwen, is het niet?" Er was een nieuwe glimlach te vinden op zijn snuit. Hij stond vlug op, en stak zijn zwarte staart in de lucht, het puntje in een krul. Hij kon het moeilijk geloven dat hij niet zo heel lang geleden nog aan verraad tussen halfClanrelaties had gedacht. Hij had het stom gevonden dat Fallentear kits had gekregen van een WindClanner, en nu stond hij op het punt van liefde voor deze knappe poes. Maar het deerde hem niet langer. Het was hem nu eindelijk opgevallen waar liefde precies om draaide. Het kende gewoon geen grenzen, andere Clan of niet.
~ Topic uit :3

Onderwerp: Re: Lettuce be friendly now [ Honeyblossom ]