A not so sunny day ◄OPEN►

Met verbaasde sprongen ontweek de enorme kater Mcfurry die hem aanviel, zo kalm en angstaanjagend dat Demon er even van schrok. Maar die schrik ging snel voorbij toen hij nog een paar keer de hondentanden tegen de nek van de kater aan ramde, daarna mikte hij het lange scherpe twoleg ding* nét naast de kater. Woest greep hij de grijze kater vast en smeet hem op de grond. "Draco, kleine kleine kater." Siste hij, terwijl hij met zijn klauwen de rogue woest aanviel. "Waarom moet je nou weer alles en iedereen in de problemen brengen?" Vervolgens hapte hij naar de poten en klapte zijn massieve poot op het hoofd van de kater. Langzaam haalde hij zijn klauw over het gezicht van de kater. "Draco, your time." Met grote stappen beende hij achteruit en bekeek de rogue kort, waarna hij zijn blik naar Draco liet gaan. Hij zou pas ingrijpen als het écht helemaal verkeerd zou gaan.

Demon haalde opnieuw uit met zijn halsband, maar deze keer kon Furry de scherpe tanden ontwijken. De Bloodclanner greep hem vast en duwde hem met zijn klauwen tegen de grond. 'Draco, kleine kleine kater.' siste hij, 'Waarom moet je nou weer alles en iedereen in de problemen brengen?' Demon beet Furry venijnig in z'n voorpoot, maar met zijn achterpoten haalde Furry uit naar Demon's buik. De grote kater liet los en stapte achteruit. 'Draco, your time.' Furry keek van de een naar de ander. Liet hij de leerling alleen vechten? Furry herinnerde dat het Draco was geweest, die hem had uitgedaagd. Met toegeknepen ogen keek hij naar de kater. 'Let's battle.' Een boosaardige grijns verscheen op zijn gezicht. Niet alleen Bloodclanners konden gemeen zijn. Zonder op een antwoord te wachten sprong hij naar voor, met zijn klauwen op Draco gericht.

Nog steeds beledigd volgde hij het gevecht. Draco dacht echt niet dat hij de heilige young-one was! In zijn hoofd vormde zich al plannen om weg te lopen terwijl de twee volwassen zouden vechten. Niemand zou hem missen tijdens het gevecht nam hij aan. Anderzijds hij zou veel kunnen leren van Demons gevechtstechnieken. Ijzig keek hij toe hoe de grootte kater woest en onbeheerst aanviel en de rogue zich kalm verdedigde. Het was bijna eng hoe kalm de rogue was terwijl hij terugvocht, al had de witte later het volste vertrouwen in Demon. De Bloodclanner gooide de grijze kater op de grond voor hij zich tot hem richtte. "Draco, kleine kleine kater." Geschrokken keek hij op naar de grote kater. Zijn aandacht die eerst vooral op de grijze rogue was gericht ging nu weer terug naar de bruine tabby. "Waarom moet je nou weer alles en iedereen in de problemen brengen?" Hé, hij bracht niet alles en iedereen in de problemen. Om precies te zijn, hij bracht alles en iedereen in problemen behalve hij zelf. Grijnzend van deze gedachte luisterde hij naar de woorden die de grote kater sprak. 'Draco, your time.' Wow, wacht, wat? Geschrokken zette de witte kater zijn haren op terwijl hij vol ongeloof naar de massieve kater keek. Werd er van hem verwacht dat hij kon winnen van die grijze rogue? Voor hij verder kon reageren lag hij onder de poten van de rogue. Woedend klauwde hij zich onder de poten vandaan en schoot snel een paar meter naar achter. Onmiddelijk bedacht hij zo veel mogelijk vluchtwegen voor hij weer in de aanval schoot. De jonge kater wist dat snelheid in het gevecht zijn voordeel was en dus stormde hij met gestrekte klauwen op de rogue af. Hij zou ze eens wat laten zien.

Woedend kronkelde de leerling onder Furry's klauwen vandaan. In gedachten grijnsde hij. Hij wist niet hoe ver hij kon gaan totdat Demon ingreep, maar van dit gevecht zou hij zeker genieten. De witte kater schoot op hem af. Furry moest opnieuw toegeven dat de young-one erg snel was, maar deze keer zag hij de aanval al aankomen. Zijn ogen analyseerden kalm de afstand tussen hem en de kater. In één vloeiende beweging mepte hij met zijn poot Draco's klauwen weg, terwijl hij met zijn andere poot uithaalde naar Draco's buik.

Een grom verliet zijn mond toen de aanval mislukte. Inplaats van succesvolle overwinning kreeg hij een aantal krassen in zijn buik. Omdat het op dat moment het meest logisch leek beet hij zich vast in de poot van McFurry. Misschien niet de handigste techniek maar hij hoopte op een verrassingseffect. Zo snel als hij kon klom hij via de poot van de kater nogal onhandig naar de rug van de rogue. Vastbesloten om niet los te laten klemde hij zich met al zijn kracht aan de rug van de kater. De jonge kat wist dat hij het waarschijnlijk niet lang zo vol houden maar deed wel zijn best. Ondertussen hadden er al verschillende plannen een plekje gekregen in zijn hoofd. Draco had besloten om te gaan voor de onverwachte aanval. Dit betekende vooral dat hij snel moest zijn, en onverwachte dingen moest doen. Terwijl de rogue ijzig kalm terugvocht probeerde de witte kater zijn klauwen in het oog van de kat te krijgen. Zijn poot vloog op het oog af, klaar om McFurry's oog voor eeuwig te vernietigen.

Ooc; gaat hem nooit lukken xD

Furry probeerde Draco van zich af te schudden, maar de jonge kater bleef vasthouden en haalde uit naar Furry's kop. Grommend ontweek Furry de slag. Als een stier sprong hij van de ene naar de andere kant, in een poging om Draco van zich af te schudden. Hij rolde op zijn rug en plette Draco met zijn schouder tegen de grond.

~srry, short

Grommend voelde hij hoe de grijze rogue hem plette. Gedwongen om los te laten probeerde hij zich zo snel mogelijk onder de rogue uit te wurmen en kwam meteen overeind. Even wierp hij een onzekere blik op Demon voor de aanval weer begon. Zich afvragend waar neer de massieve kater zich in het gevecht zou mengen viel hij aan. In zijn hoofd had hij al bedacht dat Mcfurry minstens een verwonding moest hebben voor de witte kater zich kon terugtrekken. Dan zou hij de rest aan Demon overlaten en afwachten tot de rogue zich zou terugtrekken. 'Bang Fluffy?' miauwde hij treiterend voor hij uithaalde naar de achterpoten van de kater.

~Ook kort

Onderwerp: Re: A not so sunny day ◄OPEN►