I'm not ready for this [CLAW]

De dagen waren ondertussen voorbij gevlogen. Greenleaf had zich uiteindelijk toch laten zien en was druk bezig om het bos te herstellen van het vorige seizoen. In het territorium van Moonwhite waren de afgelopen dagen geen patrouilles meer geweest. Een witte vacht gloeide op en verdween vervolgens weer. Moonwhite's ogen stonden bezorgd en ging langs haar nest, het oude verlaten twolegnest. Ze was iets magerder geworden, al was dat moeilijk te zien door het buikje dat ze nu had. De afgelopen moon was het moeilijk geweest om prooi te vangen, aangezien de prooi zich zeer goed wist te verbergen. Moon sprong naar voren en sleepte een grote tak weg van haar nest, waarna ze terug sprong en bijna struikelde over een steen. Haar staart was dubbel zo dik toen ze zich terug omdraaide naar de steen en haar ogen werden groter. Alles leek zo gevaarlijk nu. Sinds ze wist dat ze kittens verwachtte moest alles perfect zijn, niets mocht een gevaar zijn. Alles moest weg. Dingen die nooit een probleem waren, stonden nu direct op de 'gevaarlijst'. Haastig stapte ze naar voren en zette haar klauwen langs de rand van steen, waarna ze het grijze ding uit probeerde te graven. Het zou haar eerste nest zijn, en alles zou perfect moeten zijn. Stressen? Moonwhite heeft inderdaad wel een beetje las van stress. Er is ook niemand die haar hiervoor kon klaarmaken, dit moest ze zelf doen. Al is een geruststelling niet mis.

OOC: Claw

Met een lichte ongeduldige blik hield een zwarte kater met een enorme klauw aan zijn rechtse poot een andere kater tegen de grond. De zwarte kater was Claw en hij was nogal ongeduldig omdat de kater onder hem maar niet wilde toegeven. 'Ik heb geen tijd voor deze onzin,' siste hij nijdig naar de kater. Naast hun lag een stukje muis. Claw had de muis zelf gevangen, maar de kater beweerde dat hij de prooi had gestolen. Ja, een hele domme discussie, maar de kater wilde per se tonen wie er de macht had. Dat was niet aan Claw besteed, maar een machtsspelletje was natuurlijk altijd leuk. Claw had zin om zijn tanden direct in de nek van de andere kater te boren, maar hij moest denken aan zijn zwangere vrouwtje en zijn kittens op komst en hield zich nijdig in. Hij gaf de kater een felle tik met zijn grote klauw tegen diens ogen en zag hoe de kater boos wegrende. Claw at triomfantelijk zijn prooi op en draaide zich om. Hij had zin om naar Moon te gaan, had zin om haar heerlijke geur weer te ruiken en haar stem te horen. De kater versnelde dus zijn pas en eindigde niet veel later bij de plek waar Moon normaal was. Hij snorde toen hij haar zag, maar zijn gesnor sloeg om naar een kreet van verbazing toen hij zag wat ze aan het doen was. Tja... wat was ze eigenlijk aan het doen? Poezen, dacht hij - waarbij hij heel subtiel met zijn ogen rolde - hij zou ze nooit begrijpen. Hij liep naar haar toe, duwde haar met zijn lijfje opzij en groef het laatste restje onder de steen uit, waarna hij de steen met zijn neusje begon weg te duwen. 'Wat ben je aan het doen?' vroeg hij toen hij de steen uit de weg had geruimd. 'Je territorium kitten-veilig aan het maken?' Hij snorde geamuseerd en drukte zijn neusje vol genegenheid tegen haar buikje aan, waarna hij zich terugtrok en haar aankeek in haar mooie ogen.

Moon's oogjes werden groter toen ze Claw langs haar zag staan en hij vervolgens de steen uit de grond wist te werken. De poes keek in stilte toe en haar oortjes schoten naar voren toen de steen er uit was. 'Wat ben je aan het doen?' De witte kat draaide zich zijdelings naar de kater om en keek hem een beetje twijfelend aan. 'Je territorium kitten-veilig aan het maken?' Een klein grijnsje verscheen op haar gezicht. 'Zo kun je het wel noemen.' mompelde ze een beetje gegeneerd en duwde haar kopje kort tegen die van hem aan, ter begroeting. Even ging haar blik naar Claw die zijn neus tegen haar buikje drukte.

Het viel Claw enorm op dat Moon's buikje al veel dikker was dan de vorige keer toen hij haar alleen liet. Een beetje twijfelachtig keek hij naar haar buikje. Hoeveel zouden het er zijn? Twee, misschien wel drie? Dadelijk waren het er vier of vijf. Zijn vacht begon al te prikkelen bij dat idee. Hij wist nooit hoe hij één poes en vier à vijf kittens moest onderhouden. Hij wist überhaupt niet eens of hij wel de geschikte vader zou zijn. Hij trok zijn kopje terug en keek haar aan. 'Dit territorium is veilig,' stelde hij haar gerust. 'Bovendien ben ik zo bij je als er iets gebeurt. Mijn gevoel waarschuwt me schijnbaar altijd op het juiste moment,' sprak hij grijnzend, doelend op die keer toen ze aangevallen was door een andere BloodClan-cat. Hij legde zijn kopje beschermend op de hare en zocht met zijn staart de hare op. Ja, dit voelde goed, besloot hij.

Moon keek de zwarte kater bedenkelijk aan. Hij had gelijk, dat moest ze toegeven, maar dat wilde niets zeggen. Hoe zou ze dit in hemelsnaam moeten doen? Er was niemand die ze als voorbeeld kon nemen. De laatste keer dat ze zelfs nog maar een kitten had gezien ging terug naar hààr kitten-tijd. Ze wenkte ven kort met haar ene oor. 'Ik weet alleen niet of ìk er wel klaar voor ben.' mompelde ze zachtjes en richtte haar blik even kort op haar voorpoten, waarna ze haar kopje terug naar Claw draaide. Ze trok zich zachtjes recht en begon in de richting van de boshut te lopen. 'Ik moet mijn grenzen nog een laatste keer controleren.' mompelde ze weer op haar normale toon, veranderend van onderwerp. Ze kon het gewoon niet laten om zich niet zwak te tonen. Dat zat niet in haar aard.

Ook al had hij de woorden nog zo zeker uitgesproken, hij wist dat hij Moon gewoon niet gerust kon stellen. Die kittens waren er, ze zouden komen en of ze er beiden nu klaar voor waren of niet, ze moesten er echt voor gaan zorgen. Het baarde hem aan de ene kant wel wat stress, maar aan de andere kant vond hij het best een leuk idee dat hij kittens kreeg die dezelfde ambities als hem hadden. Hij werd weer uit zijn gedachten getrokken door Moon. Hij sprong vlak voor haar zodat ze niet verder kon lopen en duwde haar met zijn schouder zacht en liefdevol terug. Hij gaf een paar stevige likken tussen haar oren en drukte zijn neusje daarna zacht tegen de hare. 'Ik weet dat je er klaar voor bent,' sprak hij streng tegen haar. 'Ik weet ook zeker dat je een goede moeder wordt. Ik zal zoveel mogelijk bij je proberen te blijven in de eerste periode.' Hij gaf haar een paar kopjes. 'Je bent schattig als je je gevoelens toont,' vervolgde hij op normale toon. Een brede grijnsde sierde zijn gezicht en hij keek grijnzend op haar neer terwijl hij op het weerwoord wachtte. Moon kennende zou weer op een heel andere manier reageren. Maar goed, daarom hield hij juist zoveel van haar.

Even haalde de witte poes haar schouder op toen Claw haar half terug duwde met zijn schouder. Haar oren zakte wat naar achteren toen hij enkele likken tussen haar oren gaf. 'Ik weet ook zeker dat je een goede moeder wordt. Ik zal zoveel mogelijk bij je proberen te blijven in de eerste periode.' Ze dacht wel dat ze hen zou kunnen voeden en verdedigen, maar dat wilde niets zeggen over hoe ze hen zou gaan opvoeden. Wat als ze zich helemaal tegen zich zouden keren, waar stond ze dan? 'Je bent schattig als je je gevoelens toont,' Moon werd uit haar gedachten gehaald bij de woorden van Claw. Ze schudde bijna geïrriteerd haar kopje. 'Hier is niets schattigs aan.' mompelde ze koppig. Als ze nu niet in verwachting was, had ze hem speels tegen de grond gewerkt, iets wat ze in het begin van hun relatie wel vaker deden. Een lichtelijk geamuseerde grijns stond op haar gezicht. Ze hield haar eerdere gedachten voor zichzelf.

Het werd voor Claw alleen nog maar schattiger toen ze begon te ontkennen. Hij kon eigenlijk nog steeds niet geloven dat hij een relatie had met iemand die echt van hem hield. En dan kreeg hij binnenkort ook nog eens kittens als klap op de vuurpijl. Een paar manen geleden had hij dit echt niet voor ogen gezien. Het was leuk om Moon in zijn buurt te hebben. De kater keek grijnzend naar zijn vrouwtje. 'Oh jawel,' zei hij glimlachend, waarna hij zijn neusje even tegen de hare duwde en zijn staart even op haar rugje liet rusten. Hij sloot zijn groengele ogen voor een moment en dacht diep na. Hoe kon hij Moon geruststellen? Hij wist dat ze een geweldige moeder zou worden. Hij wist echter niet of hij een goede vader zou worden. Hij zou zijn ambitieuze gevoelens een beetje de kop in moeten drukken. En wat als zijn kittens niet aan zijn hoge verwachtingen voldeden? Wat als hij daar niet mee om kon gaan, net als zijn vader? Hij had Moon nog nooit verteld over zijn vader, bang zijnd dat hij haar zou afschrikken omdat hij deze zelf vermoord had. De kater richtte zijn blik naar voren. 'Trouwens,' sprak hij arrogant, 'je hebt kittens van mij. Dan kunnen ze toch alleen maar perfect zijn?' Hij grijnsde even plagerig, waarna hij haar een lik over haar wang gaf.

OOC: Oh, Claw... altijd weer hetzelfde xD

Haar staart zwiepte nog enkele keren koppig heen en weer, maar voor de rest keek ze hem terug met een glimlachje aan. Ook toen hij het nog eens extra bevestigde. Ze zou hem er nog wel eens voor terug pakken, later. 'Trouwens,' Ze tilde haar kopje iets op bij het horen van zijn stem. 'je hebt kittens van mij. Dan kunnen ze toch alleen maar perfect zijn?' Moon duwde hem plagerig tegen zijn zij. 'Meer zelfs, want ze zullen ook iets van mij hebben.' zei ze er achter op haar typische toon. Ze zwiepte nog een keer met haar staart tegen zijn gezicht. 'Zullen het binnenkort wel weten, want het zal niet meer zo lang duren.' zei ze er met een warme glimlach achter.

Alsof zijn opmerking de beste van de wereld was en zeer zeker gebaseerd was op waarheid, keek Claw zeer arrogant naar Moon. Zijn oortjes bewogen geamuseerd toen ze er nog een schepje bovenop deed. Hij wilde net iets zeggen toen hij een staart in zijn gezicht kreeg geslingerd. Hij grinnikte even. Ach ja, Moon wist van te voren wat het zou zijn om met hem in een relatie te zijn. Hij vond het wel leuk dat ze zijn grapjes apprecieerde, hoewel hij diep vanbinnen werkelijk geloofde dat hun kittens gewoon perfect gingen zijn. Ze zouden de schoonheid en de knapheid van zowel Moon als hem hebben en de beste karakteristieken hebben die katten maar konden hebben. 'Ik denk dat je het geweldig doen,' sprak hij met een zware stem in Moon's oor, de stem die hij alleen voor haar bewaarde. Hij trok zich langzaam terug en kriebelde plagerig met zijn staart over haar schattige neusje. 'Weet je dat je zelfs met kittens in je buik er nog geweldig uitziet?' snorde hij zachtjes, waarna hij haar een kopje gaf. Hij hoopte dat hij de juiste woorden had uitgekozen, want hij wist hoe gevoelig poezen waren als het over hun uiterlijk ging. Plus Moon kon nog wat emotioneel zijn omdat ze zwanger was en een kwade Moon... wel, dat zou gewoon eng zijn. Hij kon het dus maar beter goed doen en de juiste woorden tegen haar spreken, anders zwaaide er wat.

Onderwerp: Re: I'm not ready for this [CLAW]