warm kitty, sleepy kitty...

Fantasykit lag opgerold in een hoekje van de Nursey. Haar ademhaling ging regelmatig en ze viel bijna in slaap. Ze doezelde weg naar haar fantasiewereld en spinde even tevreden. Ze vond dat er weinig lawaai was, de anderen waren vast buiten aan het spelen. De kitten vond het nog ietsje te koud daarvoor. En ze had geen zin om te vragen dat ze mee mocht doen. Fantasykit dacht even aan alle leuke spellen die ze al gespeeld had. Ze twijfelde. Nee, ze waren nu toch al bezig en dan moesten ze helemaal opnieuw beginnen, of misschien mocht ze niet eens. Dat laatste betwijfelde ze, ze probeerde altijd zo lief mogelijk te doen. Een van haar blauwe ogen ging open. Ze hoorde een geluid. Het poesje hief haar kopje om de nieuweling te bekijken. 'Hallo?' zei ze stilletjes.

-voor wie maar wilt-

Mallowfrost was misschien dan een Elder maar hij hield er van om eens in de zoveel tijd de nursery te bezoeken. Hij kon zijn kittentijd nog herrineren al was het manen geleden. Met redelijk soepele passen voor een oude kater als hij liep hij de nursery in. Zijn ogen gleden over de slaperige kittens en hij glimlachtte zacht. Hij verveelde zich soms dood als hij weinig te doen was maar kijken naar de jonge katten was altijd leuk. De katten zonder zorgen. Hij hoorde een zacht piepend stemmetje en draaide zijn kop rustig om. ''Hallo..,'' Zei hij vriendelijk. Hij wist niet wat hij verder moest zeggen dus bleef hij stil. Hij ging langzaam zitten en bleef de kit kalm aankijken. Zijn dikke ronde staart zwiepte hij rustig om zijn harige voorpoten heen. Hij wou de kit natuurlijk niet bang maken.

'Hallo..,' zei een elder. Het klonk best vriendelijk. Fantasykit ging wat rechter zitten en gaf haar vacht een paar snelle likken. Ze zag er niet uit. De elder, Fantasykit dacht dat hij Mallowfrost noemde, keek haar aan. Ze stopte met wassen en keek snel terug. De kitten voelde zich ongemakkelijk onder de indringende blik. Het voelde of ze iets moest zeggen, of dat ze iets verkeerd had gedaan. Ze dacht aan de voorbije dagen. Niets. Ze had helemaal niets gedaan. Haar gele oogjes zochten een uitweg. De blauwgrijze poes zette al een paar stapjes naar de uitgang. Ze stopte abrup. Misschien was dat heel onbeleefd. 'Z..zoek je iemand?' vroeg ze aarzelend. Ze perste nog een glimlachje eruit.

Mallowfrost zag de kit meteen wat rechterop zitten en snel een paar likken over haar vacht geven. Ze dacht blijkbaar dat ze er niet uit zag. Een klein vriendelijk glimlachje vormde op zijn lippen en hij keek haar nog even aan. Ze stopte met wassen en keek terug. Blijkbaar vond ze het niet prettig want ze keek een beetje onrustig en zette een paar staptjes richting de uitgang. Ze stopte ineens en zei aarzelend.'Z..zoek je iemand?' Ze probeerde te glimlachen. Mallowfrost keek weg van de kittens gele oogjes en zei zacht. ''Oude katten vervelen zich ook wel eens Fantasykit. Ik besloot maar even naar de Nursery te gaan want ik vind het wel eens leuk om kittens te zien. Ik herinner die tijd nog wel een klein beetje. Het is leuk om een kitten te zijn.'' Hij glimlachte toen. ''Waarom speel je eigenlijk niet met de anderen?'' Vroeg hij toen zacht en vriendelijk. Hij had door dat de kit dacht dat ze iets fout had gedaan. ''Je hebt trouwens niks fout gedaan. Als je wilt kan ik wel heel eventjes met je spelen. Mijn oude lijf kan dat nog wel aan...''

'Oude katten vervelen zich ook wel eens Fantasykit. Ik besloot maar even naar de Nursery te gaan want ik vind het wel eens leuk om kittens te zien. Ik herinner die tijd nog wel een klein beetje. Het is leuk om een kitten te zijn.' antwoordde de elder. Fantasykit dacht er het hare van, al liet ze dat niet merken. hoezo, leuk? Je mocht zo weinig! Al hoorde ze sommige warriors wel eens klagen als ze 'weer' op jacht moesten, daar hadden kittens geen last van. Zelf wou ze ook zo snel mogelijk apprentice worden. Misschien was Mallowfrost ook zo'n kater die liever weer kittens zou zijn en spelen, in plaats van op jacht te gaan ofzo. 'Waarom speel je eigenlijk niet met de anderen?' vroeg hij. Fantasykit wiebelde heen en weer, hij stelde rare vragen op een vriendelijk manier. 'Ik..Ik had geen zin.' fluisterde ze. 'Je hebt trouwens niks fout gedaan. Als je wilt kan ik wel heel eventjes met je spelen. Mijn oude lijf kan dat nog wel aan...' ging hij verder. Fantasykit wist het niet goed. Hij was wel vriendelijk, maar als nu eens iets heel stoms zei, dan stond ze helemaal voor schut. Er kwam een idee haar kleine, grijze hoofdje binnen. Er brak een glimlach op haar twijfelende gezicht door. 'Wil je me meenemen buiten het kamp? Het mag misschien met een ouder iemand. Ik..ik ben nog nóóit buiten het kamp geweest.' het leek haar heel spannend om eindelijk de buitenwereld te zien. Ze kennen de Mallowfrost misschien niet zo goed maar het was een elder van de Riverclan, dus dat was goed genoeg. Ze werd een nog wat meer verlegen toen ze besefte dat Mallowfrost al redelijk oud was en misschien was hij zo vlug vermoeid dat hij het kamp niet uit wou! Ze begon zich al te schamen voordat de kater iets gezegd had. Ze moest zich dringend minder zorgen gaan maken.

Boem! Met een grote sprong belandde Hopekit op haar snufferd. Telleurgesteld keek ze toe hoe haar ''prooi'' opnieuw weer meegenomen werd met de wind. Sinds haar broertjes vast nog sliepen, en ze nog niet echt vriendjes had, waren blaadjes het enige waar ze zich mee kon vermaken vandaag.
Hopekit wierp een blik op de nursery, en zag dat daar een elder naar binnen wandelde. Een kater die ze kende als Mallowfrost. Elders.. dat betekende meestal spannende verhalen! Hope was dol op de verhalen van de Clan oudste. Meteen sprintte ze richting de nursery. Er zat nog een kitten bij. Iets voorzichtiger stapte ze op de twee af. ''H-hallo,'' begon ze voorzichtig. ''Wat zijn jullie aan het doen? Mag ik meedoen?'' Ze hoopte dat de twee het niet erg vonden dat ze zomaar binnen kwam vallen.

Mallowfrost keek vrolijk naar Fantasykit. ''Ik wil wel met je naar buiten. Maar daarvoor moeten we wel toestemming van de clanleider hebben. En misschien een andere krijger meevragen.Daarbij moet je me wel beloven goed te luisteren naar wat ik je zeg. Ik wil niet dat we in de problemen raken.'' Mallowfrosts ogen vielen op een andere kit. Hopekit hij glimlachtte meteen naar haar. ''Hoi Hopekit, Ik was met Fantasykit aan het praten en ze wil graag een keer het kamp uit. Kom erbij zitten.'' Nodigde hij de kitten uit. Mallowfrost vond het niet erg bij de kittens te zitten. '' Fantasykit als jij Dawnstar of onze Deputy nu eens haald dan ga ik Hopekit nog een kort verhaaltje vertellen.'' Hij wist dat Hopekit erg van verhalen hield. En omdat hij zijn energie wou sparen voor als ze het kamp uit mochten met hem vond hij dat een goed idee.

'Ik wil wel met je naar buiten. Maar daarvoor moeten we wel toestemming van de clanleider hebben. En misschien een andere krijger meevragen. Daarbij moet je me wel beloven goed te luisteren naar wat ik je zeg. Ik wil niet dat we in de problemen raken,' sprak Mallowfrost. Fantasykit wou heel hard weglopen. Clanleider? Gaan halen? Dan echt tegen haar práten? Geen denken aan! En problemen wou ze sowieso niet. Haar paniekaanval werd even onderbroken. 'H-hallo,' zei een kitten. 'Wat zijn jullie aan het doen? Mag ik meedoen?' vroeg ze. Fantasykit kon niets anders doen dan knikken. Op dit moment vertrouwde ze haar stem niet. De kitten dacht dat de ander Hopekit noemde. Ze was haar redder! Met een beetje geluk kon zij het gaan vragen. 'Fantasykit als jij Dawnstar of onze Deputy nu eens haald dan ga ik Hopekit nog een kort verhaaltje vertellen,' Mallowfrost boorde haar hoop de grond in. Ze moest zich hier uit zien te redden. 'I..i..ik luister wel,' stamelde ze. Ze probeerde te glimlachen en ze goed mogelijk te tonen dat ze heel veel zin had in een verhaaltje en dat wel voornam.

Mallowfrost had door dat Fantasykit het niet durfde te vragen en stond toen op. ''Weetje wat ik vraag het wel. Dan vertel ik daarna nog een kort verhaaltje voordat we gaan.'' Hij liep de Nursery al uit. Hij wist niet zeker of Hopekit ook mee wou maar hij zou Dawnstar moeten zoeken. Hij snoof zacht. En liep richting de geur van Dawnstar toe. ''Ehh Dawnstar mag ik wat vragen?'' Vroeg hij kalm. De elder wachtte kalm op haar antwoord.

Dawnstar ||

Haar groene ogen gingen het kamp rond. Ze wachtte op het verslag van de warriors die ze vanochtend naar het eigenlijke kamp had gestuurd en kon hierdoor niet het territorium in gaan. Met een glimlach keek ze naar alle katten die druk bezig waren. Sommige met hun eigen problemen, en anderen die de gehele clan hielpen. Dawn vond het belangrijk dat je, ondanks dat ze een clan zijn, ook aan jezelf denkt. Naast een clanlid ben je ook een individu, en sommige katten vergeten dat wel is. Een aantal kittens liepen per ongeluk tegen haar aan en keken met grote bange ogen toen ze zagen dat zij het was. "S...Sorry Dawnstar." Zeiden ze met hun hoge stemmetjes. Dawn glimlachte geruststellend terug en zei dat het niet uitmaakte en dat ze maar verder moesten spelen. De kittens knikte met een glimlach en rende verder. Dawn keek ze na, maar toen hoorde ze een stem naast haar. ''Ehh Dawnstar mag ik wat vragen?'' Ze keek om en zag Mallowfrost staan, één van de elders van de Riverclan. "Mallowfrost, goedemiddag." Zei ze glimlachend. "Natuurlijk, wat wil je vragen?"

"Mallowfrost, goedemiddag." Zei ze glimlachend. "Natuurlijk, wat wil je vragen?" Mallowfrost kon niets anders dan terug kijken met een kleine glimlach. Hij was trots op het Riverclan zijn. Hij ging langzaam zitten en keek Dawnstar aan. ''Patrouille?'' Vroeg hij nieuwsgierig aangezien ze keek alsof ze ergens op wachtte. ''Nou kijk een kit wil graag een klein stukje het kamp uit met me maar ik wou natuurlijk wel U toestemming hebben. Het moet veilig zijn. En aangezien ik al een poosje niet buiten ben geweest.'' Legde hij kalm uit. Hij wachtte op wat Dawnstar zou zeggen.

Dawnstar ||

De oudere kater ging zitten en keek haar aan. ''Patrouille?'' Vroeg hij. Dawn knikte even, zonder het voor de rest uit te leggen. Sommige dingen hoefde niet gelijk de hele clan te weten.''Nou kijk een kit wil graag een klein stukje het kamp uit met me maar ik wou natuurlijk wel U toestemming hebben. Het moet veilig zijn. En aangezien ik al een poosje niet buiten ben geweest.'' Ze dacht even na over de vraag voordat ze met een antwoord kwam. "Ik dank je voor het vragen, maar ik kan dat helaas niet toestaan. Het gaat tegen de code in en is ook gewoon erg gevaarlijk, ondanks dat er een volwassen kat bij is." Ze zei het rustig, niet boos. "Misschien kun je hem of haar wel verhalen vertellen over het territorium, of alvast dingen leren over het prooi met hulp van de prooistapel, als hij dat leuk vindt." Ze glimlachte even en knikte naar Mallowfrost. Toen zag ze in haar ooghoek één van de warriors die ze erop uit had gestuurd. "Maar ik zie dat mijn patrouille terug is, dus ik moet jammer genoeg ons gesprek verbreken." Ze knikte nog een keer naar de kater voor haar. "Jullie komen er vast wel met zijn tweeën uit." Ze glimlachte en liep toen naar de kat die stond te wachten bij de ingang van het kamp.

- Dawnstar left -

'Weetje wat ik vraag het wel. Dan vertel ik daarna nog een kort verhaaltje voordat we gaan,' zei Mallowfrost. Fantasykit zuchtte opgelucht. Was die kater helderziend ofzo? Ze was trots dat ze dat woord kende helderziend. Nieuwsgierig zoals ze was trippelde ze naar de rand van de Nursery. Ze spitste haar kleine oortjes en hoorde de stem van de elder. Blijkbaar was hij het aan het uitleggen. 'Ik dank je voor het vragen, maar ik kan dat helaas niet toestaan. Het gaat tegen de code in en is ook gewoon erg gevaarlijk, ondanks dat er een volwassen kat bij is.' luidde het allesbeslissende antwoord. Fantasykit was opgelucht en teleurgesteld te gelijk. Met al dat gedoe van vragen en eventuele problemen was ze al wat bang geworden. Ze zou misschien een avontuur-buiten- het -kamp missen, maar ze was toch veilig. 'Misschien kun je hem of haar wel verhalen vertellen over het territorium, of alvast dingen leren over het prooi met hulp van de prooistapel, als hij dat leuk vindt.' ging Dawnstar verder. Ze keek even naar Hopekit. De kitten was blij dat er nog iemand was. Het uitzicht van verhalen was altijd leuk. 'Maar ik zie dat mijn patrouille terug is, dus ik moet jammer genoeg ons gesprek verbreken.' ging de leider verder. Fantasykit stak haar hoofdje wat verder uit. Vanaf hier gezien kon ze de beide katten zien. 'Jullie komen er vast wel met zijn tweeën uit.' sloot ze haar gesprek af. Fantasykit keek haar na. Wat een indrukwekkende poes! Misschien zou ze later ook zijn. Met grote ogen keek ze naar Mallowfrost. Ze wist niet of hij wist dat ze het gesprek had gehoord. Ze ging naast Hopekit zitten en wachtte tot hij iets zou zeggen.

Hopekit's ogen twinkelde van enthousiasme. Zij en Fantasykit mochten misschien naar buiten samen met Mallowfrost! En hij zou ze ook nog eens een verhaal vertellen! Deze dag kon niet meer stuk. De rode kitten keek toe hoe Mallowfrost op de leader af stapte. Voorzichtig volgde ze hem tot de rand van de nursery en ging naast Fantasykit zitten. Ze keek erg op naar Dawnstar, Wolfgaze en de warriors. Bij het horen van Dawnstar haar antwoord was ze wel een beetje teleurgesteld, maar ergens begreep ze het wel. ''Jammer hé..'' Zei ze zachtjes tegen Fantasykit terwijl ze wachtte tot de elder terug kwam.

//Sorry voor het niet posten, ik had het een beetje druk :c//

Fantasykit schrok op. 'Jammer hé,' zei Hopekit. Fantasykit glimlachte beleefd en knikte. Ze wou niet dat de andere kitten dacht dat ze bang was voor naar buiten te gaan. Snel zocht ze een ander onderwerp. 'Welk verhaal denk je dat het wordt?' fluisterde ze. Het kitten voelde zich zo verlegen worden. Wat een stomme vraag ook. Ongemakkelijk keek ze nog eens naar buiten. het begon lichtjes te miezeren. Ze hoopte dat Mallowfrost snel terugkwam, dan hoefde ze alleen maar te luisteren en kon ze ten minste geen foute dingen zeggen. Fantasykit liet een klein glimlachje zien naar Hopekit. Ze leek wel aardig. Misschien was ze haar vraag al vergeten.

-Niet erg hoor^^-

De oude kater liep langzaam op de nursery af. Zijn oren stonden rustig op zijn kop terwijl hij de ingang in liep. Hij grijnsde naar de twee kittens. Ze hadden duidelijk mee geluisterd. Zijn grote kop keek ze plagerig streng aan. ''Ondeugden.'' Zei hij met twinkelende ogen. Met een paar grote stappen ging hij op een mosbed zitten. ''Nou eens denken, welk verhaaltje word het.. Zijn er nog voorkeuren?'' Vroeg hij kalm terwijl hij zijn wollige staart om zich heen sloeg. Zijn ogen gleden over de twee jonge kittens. Hij was blij dat hij wat te doen had. Met een zachtte zucht sloot hij even zijn ogen om oude herinneringen op te halen. Zijn puntje van zijn staart zwiepte over het zachte mos. ''Wat dachten jullie van een verhaal over Starclan?'' Zei hij kalm. Zijn oude stem kraakte iets maar klonk sterk. Toch hadden de laatste manen redelijk wat invloed op hem gehad. Hij begon echt oud te worden.

OOC Had even helemaal geen inspiratie met hem ^^

Onderwerp: Re: warm kitty, sleepy kitty...