My little girls, welcome to this world [Birth]

_{Ze was nooit ver uit het kamp gegaan de laatste dagen maar voelde hoe onrustiger ze met de dag werd. Het zou niet lang duren of haar nieuwe wonders zouden ter wereld komen. De wonders waar ze met smart op wachtte. Ze kon haast niet wachten tot haar kleine kittens er waren en ze haar geluk nog meer kon delen met Highfive. Er waren geen woorden die konden omschrijven hoeveel ze van hem hield en altijd zou blijven houden. Even bleef de spierwitte poes stilstaan en voelde de wind door haar pels gaan voor ze half door haar poten zakte van de kramp. Zonder een verder krimp te geven kroop ze de nursery in en ging liggen in haar nest in de verste hoe van de den. Ze had altijd gekozen voor een donkere, maar goed beschermde plek. Het gaf haar een veilig en vertrouwd gevoel, eigenlijk koos ze dezelfde plek als haar moeder had gedaan.
Ze kneep haar ogen even dicht maar zei geen woord, dit was iets geweest dat ze alleen had moeten doen en ze wilde het ook niet echt anders. Ze had een hekel aan bemoeizuchtige neuzen van anderen, het maakte haar nerveus.
Stilletjes haalde ze diep adem en spande haar spieren voorzichtig mee met een wee. Na twee nesten wist ze gelukkig wel hoe ze dit moest aanpakken dus het was geen probleem. Het duurde dus ook niet lang voor ze haar eerste kleintje kon bewonderen, een klein zwartwit poesje. Een zacht gesnor rees op uit heer keel terwijl ze het kleintje bij haar buik legde en het droog begon te likken. ''Jij mijn kleine meid zal leven onder de naam Jaykit,'' Fluisterde ze zacht en legde haar kop kort neer. Het was nog niet over voor haar, er kwam nog meer. Ze haalde diep adem en ontspande zich voor een paar secondes voor ze weer hetzelfde ritueel beging als daarvoor.
Zodra ze haar kop optilde keek ze strak naar een klein wit bundeltje waar ze haar kop naar uitstak en het bevrijdde zodat het kleintje zelf lucht in kon ademen. Zoals het kleintje daar lag zag ze dat haar vacht op alle plekken even wit was. Zacht tilde ze het kleine poesje op en legde het naast haar zusje. ''En jij zal de naam Lilykit dragen,'' Murmelde ze en legde heel even haar kop weer neer voor ze besefte dat de weeën waren gestopt. Twee kittens had ze ter wereld gebracht, en zelfs voor haar was dat meer dan genoeg.}

boom finally I did it xD
iedereen mag in principe gewoon binnen komen lopen nu xD

De holle, warme ruimte was vertrouwd. De jonge, onbewuste kitten dobberde hier al een tijdje rond. Ze hoorde de regelmatige kloppingen van een hart, en dat was het enige teken dat de tijd verstreek. Ondertussen groeide ze, werden haar ledematen steeds duidelijker en begon ze steeds meer op een kitten te lijken. Maar dat realiseerde ze zich nog niet. Soms waren er stemmen van buiten, en dan vooral twee die het meeste voorkwamen. De eerste was zacht en liefhebbend, een stem waar ze instinctief naartoe wou. Het was de stem van thuis, van veiligheid.. En dan de andere stem. Telkens als die, ietwat hardere, mannelijkere stem te horen was, sloeg het hart sneller. Ook van deze stem hield de ongeboren kitten, al besefte ze dat zelf nog niet. Voor zolang ze zich kon herinneren, was alles hetzelfde geweest; de holle ruimte waarin ze ronddobberde, met af en toe een botsing met haar sibling, de twee stem en het grote, kloppende hart. Maar nu kwam daar opeens verandering in.

Het hart leek sneller te kloppen en de ruimte begon te krimpen. Eerst was het een kleine beweging, amper voelbaar. Maar langzaamaan begonnen de samentrekkingen harder te worden, en ze waren veel vaker voelbaar. Instinctief wiste de jonge kitten dat er verandering aankwam. De bewegingen werden nog ruwer, leken haar sibling weg te trekken van haar. En opeens was ze ook echt weg; haar zusje was verdwenen uit deze veilige, bekende omgeving, naar buiten. De ongeboren kitten wou haar terughalen, en probeerde te "zwemmen" naar de uitgang, naar het licht dat door haar oogleden heen scheen. De bewegingen kwamen weer op gang, en nu trokken ze hààr mee naar het onbekende. Meteen begon ze terug tegen te stribbelen, wou ze dat ze nooit geprobeerd had om weg te raken. Ze wou terug naar de veiligheid, maar in plaats daarvan werd het koud om haar heen. De witte kitten slaakte een verontwaardigd piepje en voelde hoe iets ruws haar begon op te warmen. De geur van melk was overheersend en instinctief kroop ze ernaartoe. Haar kleine pootjes vonden een zacht bobbeltje en begonnen erin te kneden. Haar mondje sloot zich er moeiteloos om heen, en een warme vloeistof sijpelde haar jonge lichaam binnen. ''En jij zal de naam Lilykit dragen," zei die o zo bekende, zachte stem. Het enige verschil was dat ze dichterbij was, dat ze er niet meer vanaf binnen naar luisterde. Het grote, kloppende hart was verder weg, en tegelijkertijd kon ze het nog voelen. De vlekkeloos witte kitten, die nu Lilykit heette, duwde haar neusje in de witte vacht van haar moeder. Behalve dat ze nog niet wist dat haar vacht wit was, net zo wit als ze zelf was. Maar dat maakte niet uit. Dit moment was perfect gelukkig met waar ze was, en er was geen enkele verandering nog nodig. Dit was hoe het hoorde te zijn.

~Ik ben zo slecht in geboorteposts x'D & Mogen we nu posten met de kitties? c:

Rustig lag ze opgerold in de warme buik van haar moeder. Genietend strekte ze even haar pootjes uit waardoor ze haar sibling even raakte. Ze krulde zich weer op tot een balletje om verder te genieten van de warmte in de buik. Ze zou het nooit meer willen verlaten. Het bekende ritme van het hart van haar moeder was rustgevend en om niet te vergeten de twee opvallende stemmen die ze steeds hoorde. Vredig lag de ongeboren kitten in de buik van haar moeder,ze zou hier wel voor eeuwig willen blijven.

Het ritmische geluid van het kloppend hart versnelde,het vertrouwd geluid klonk opeens onbekend en vreemd. De samentrekkingen waren eerst haast niet te voelen maar al snel werden ze heviger. Iets rukte haar mee en onbewust probeerde de kitten zich ergens aan vast te houden,ze wou niet weg van deze veilige en bekende plek. Maar wat ze ook probeerde nergens leek ze zich aan vast te kunnen houden en werd ze naar een onbekende plek gerukt. Met een licht bons landde ze op een koude onbekende plek. De zachte tong van haar moeder raspte over haar velletje heen even piepte ze verontwaardigd maar al snel werd het zachter. Na een tijdje stopte haar moeder en duwde haar naar haar buik toe. ''Jij mijn kleine meid zal leven onder de naam Jaykit,'' Hoorde ze haar moeder zeggen. Ze zocht instinctief naar de geur van melk en ze ging opzoek naar een zacht bobbeltje en het vloeistof droop haar mondje in. Ze kneedde met haar pootjes in de buik van haar moeder en genoot van de lekkere melk die haar verwarmde. Een nieuw leven zou vanaf nu voor haar beginnen.

OOC:Ik ben ook niet erg geweldig in geboorteposts,maar deze is vrij goed xD

_{Haar zachte blauwe ogen gleden over de twee kleine leventjes die tegen haar zachte pels lagen. Haar leven had opnieuw een sprong voor het goede gemaakt en ze kon niet gelukkiger zijn. Ze zou er voor zorgen dat deze twee geen slecht zouden zien, niet van haar , van niemand. Een zacht gesnor rees op uit haar keel en ze gaf hen beide een zachte lik over hun kopjes voor ze haar ogen sloot. Ze was wel moe maar nu niet echt uitgeput. Ergens wenste ze dat haar zus hier kon zijn, zonder de blik in haar ogen die ze had gehad bij haar andere nestjes. Maar op een dag zou zij zich voegen bij haar voorouders met trots dat zij na alle problemen toch was wedergekeerd als een ware en loyale RiverClan kat, al hoopte ze dat dat nog heel lang zo duren.
Ze wist niet of Highfive al was ingelicht dat ze hun kleine wonders ter wereld had gebracht maar hij kwam wel. Ze kon hem nu niet altijd van zijn taken afhouden. Terwijl haar gedachtes verder stroomde keek ze weer naar haar twee kleine dochters. ''Jullie zullen grootse warriors worden voor onze Clan.'' Fluisterde ze zacht en vertederd waarna ze haar neus even tegen hun flankjes legde.}

OOC: jup ze zijn geboren dus ik zie iet waarom niet xD