Curious me [Forestrain]

Onderwerp: Curious me [Forestrain] do 21 aug 2014 - 22:59

Hazelkit's bruine oogjes gingen naar enkele andere kittens die tussen de poten lagen van hun moeder. De jonge kater was altijd al jaloers geweest op de andere kittens. Hun ouders hadden hen tenminste niet verlaten. Otterkit en hij waren een moon geleden verlaten door hun moeder. Waarom? De kleine kitten wist het niet. Hij brak er zijn hoofd ook niet over, nu toch niet. Er waren genoeg dingen te doen voor een kitten. En nu ze al bijna 3moons waren, konden ze ook wel eens de nursery uit. Niet dat de queens het er vaak mee eens waren, maar toch. Hazelkit had soms wel eens nood aan wat beweging. Hij sprong op en sprong naar de staart van één van de moederkatten, die hem al snel wegduwde. De kater stribbelde wat tegen en keek koppig voor zich uit. Sinds het laatste nieuwe nest waren de moeders veel te humeurig. Ze leken hem van hen weg te houden. In plaats van hier verder nog over na te denken trippelde de kitten naar de ingang van de nursery. Een grijnsje verscheen op zijn gezicht bij het zien van de oudere katten die heen en weer liepen, van de ene plek naar de ander. Zijn oortjes stonden nieuwsgierig recht. Hij had geen moeder die hem alles netjes uitlegde. Natuurlijk ving hij wel eens wat op en kwamen de oudere hen verhalen vertellen, maar nooit meer.

OOC: Ik ben niet goed in beginposten x3

if this is to end in fire

THEN WE SHOULD ALL BURN TOGETHER

Eindelijk liet hij die ene zucht uit zijn keelgat ontsnappen. Hij had zijn vangst - bestaande uit zeven stuks prooi - zojuist op de prooistapel laten vallen. Het had hem niet kunnen schelen dat het er weer af rolde; hij was al sinds dageraad bezig met het vangen en zoeken van de juiste prooi. Minstens vier waren er ontsnapt, maar de rest was allemaal aan zijn klauwen ten onder gegaan. Nu was hij blij dat hij zich uitgeput op zijn buik mocht laten vallen. Hij keek rond het kamp. Zijn groene kijkers bleven steken bij een ondeugend snuitje die om de hoek van de nursery keek. Forest fronste. De kit leek niets van plan, hij keek eerder verveeld. Sinds de zwarte kater hoopte op niet meer andere taken - ondanks het feit dat hij nu warrior was - liep hij het kleintje tegemoet. "Hey kit," begon hij vriendelijk, de naam van het jong niet wetende. "Wie ben jij?"

TAG: --- | NOTES: --- | made by alyssa @ sp , tnaop, & shine

Hazel had zijn blik op een jonge warrior gericht die nu zijn kant opliep. Zijn oortjes schoten nu nog net iets rechter dan dat ze eerst waren. Een klein glimlachje verscheen rond zijn lippen toen de kater wel degelijk naar hem toe liep. Het was uitzonderlijk dat anders warriors naar de nursery kwamen. Natuurlijk waren er wel een paar uitzonderingen, maar dat kwam niet zo vaak voor. "Hi." miauwde hij zelf kort als begroeting toen de zwarte kater hem begroette. "Wie ben jij?" Hazelkit richtte zichzelf op toen de kater zijn naam vroeg. "Ik ben Hazelkit." zei hij trots en richtte zijn staarte kort op, waarna hij de kat terug aankeek. "Wat is jouw naam?" vroeg hij als wedervraag. Even draaide hij zich kort om, om te zien waar zijn zusje was. Ze lag in een hoopje mos te slapen, wat hem gerust stelde. Al snel richtte hij zich terug tot de kater, wachtend op zijn naam.

if this is to end in fire

THEN WE SHOULD ALL BURN TOGETHER

Duidelijk was het uitzonderlijk dat een warrior de nursery bezocht. Het kleine gezichtje van de jonge kater klaarde op bij het aanzicht van het pikzwarte lichaam wat zich op hem af bewoog. Vrolijk begroette de kit hem. Toen Forest naar zijn naam vroeg was zijn antwoord: "Ik ben Hazelkit." De kit was niet ouder dan drie moons, merkte Forest, maar er was geen spraakgebrek hoorbaar, zoals andere kits dat vaak wel hadden. Het jong had een bruine tabby vacht. Zijn naam was erg toepasselijk, vond de zwarte warrior. Hazelkit gooide zijn vraag terug naar hem. "Wel, Hazelkit," miauwde hij vrolijk, de nadruk leggende op Hazel. "Ik ben Forestrain, en een jonge warrior van de ShadowClan." Hij knikte beleefd naar de jonge kat en grinnikte. "Wie is jouw moeder?" Hij speurde de nursery af alsof hij haar zocht. De meeste namen van de queens en hun kits in de nursery had hij wel eens horen vallen, maar de naam Hazelkit had hij nog niet gehoord. De young warrior gaf een geamuseerde zwiep aan zijn zwarte staart. Met kittens om zich heen voelde hij zich altijd wat meer ontspannen. Oudere katten maakten hem vaak nerveus.

TAG: Hazelkit | NOTES: Vind je het goed als hij dat vraagt? | made by alyssa @ sp , tnaop, & shine

De jonge kater liet een glimlachje op zijn gezicht verschijnen toen de warrior zichzelf ook voorstelde met zijn naam. Forestrain. Later wilde hij ook zeker een warrior worden, iets waar hij nu al naar uit keek. Hij wilde de clan later zelf ook beschermen, en vooral zijn zusje. Hazelkit liet zijn blik kort naar de grond gaan toen hij vervolgens vroeg naar zijn moeder. 'Ik weet niet wie.' mompelde hij kort als antwoord. In zijn ogen had hij ook niet echt een moeder. 'Ik heb er geen.' voegde hij er nog vluchtig aan toe en richtte zijn ogen terug op.

OOC: Tuurlijk.

if this is to end in fire

THEN WE SHOULD ALL BURN TOGETHER

De kit boog zijn kopje richting de grond, wat deed lijken alsof hij iets zocht. Was er iets gebeurd met zijn moeder, soms? De zwarte kater had lichtelijk spijt van zijn vraag. Hij had weer eens te snel gevraagd, weer eens een onnadenkende zet. "Ik weet niet wie." antwoordde Hazel met een mompelend stemmetje. "Ik heb er geen." Zijn treurige antwoord deed de young warrior zich voelen alsof hij ontzettend dom was. Hij ving de bruine blik van de kitten op in het licht van zijn eigen gifgroene kijkers. "Het spijt me... Ik wilde niet..." stamelde hij. "Gelukkig heb je je zusje." Het was hem niet ontgaan dat Hazelkit de slapende kitten een vluchtige blik had geschonken. "Dan ben je niet helemaal alleen." De zwarte kat glimlachte, in een poging tot het opvrolijken van de kitten. Zacht streek hij het puntje van zijn staart over de kop van het jong en liet zijn snorharen wiebelen, met de wind mee. De zon van de namiddag smeulde zachtjes op zijn vel, terwijl hij het gesprek een nieuwe wending probeerde te geven. "Dus, hoe oud zijn jullie?" begon hij spontaan, met een blik op de slapende she-kit. Hij had dan wel gegokt op rond de drie moons, maar hij wilde niemand beledigen. Stiekem voelde hij zich altijd ontzettend stom als hij tegen een kitten zei dat hij hem of haar gokte op - bijvoorbeeld - drie moons, en dat deze dan antwoordde dat hij of zij vier moons oud was. Dat riskeerde hij liever niet.

TAG: Hazelkit | NOTES: --- | made by alyssa @ sp , tnaop, & shine

Hazelkit was er al helemaal aan gewend, aan het geen ouders hebben. Dus feitelijk raakte het hem ook niet helemaal. Toch niet zichtbaar. Hij richtte zich direct met een glimlach op toen de kater zei dat het hem speet. Hij schudde zijn kopje. 'Dat is niets.' miauwde hij met een grijnsje en volgde vervolgens zijn blik naar Otterkit. 'Nooit alleen.' Hij draaide zich terug om naar de young warrior en liet zijn blik even over hem heen gaan. Hij hoopte dat hij ook snel groter werd, om alle queens en haarballen hier achter te laten. 'Three Moons, bijna three moons.' verbeterde hij zichzelf snel en keek Forestrain trots aan. Zijn borst stak trots naar voren.

Forestrain

to catch her everytime she falls

Met een heel trots snoetje keek de tomkit hem aan. Zijn borst fier vooruit gestoken had hij toen hij Forests vermoedens bevestigde. "Three moons, bijna three moons." had hij gezegd. "Nog maar drie moons over dan," knipoogde de zwarte kater hem toe. "Dan ben je niet langer Hazelkit, maar Hazelpaw." Ergens was hij ontzettend blij dat de kitten gewoon met hem overgestapt was op een volgend onderwerp. Hij had de kit niet langer willen lastigvallen met vragen over zijn ouders. "Ik ben zelf 13 moons," antwoordde hij in een opwelling. "Young ShadowClan warrior, at your service." Quasi-beleefd boog hij zijn kop, maar een grijns begon zich op zijn snuit te vormen. Een korte avondbries haalde zijn vacht door. Zijn groene lichtjes keken op en zagen niet het oranje licht van net, maar schemerig licht en kleine wolken vliegjes hier en daar. De wolken boven zijn kop hadden de grijsblauwe kleur van de schemer aangenomen, maar hier en daar was er zelfs al een ster zichtbaar, en hij wist dat het voor de maan ook niet lang meer kon duren om op te komen. "Heb je er een beetje zin in? Om apprentice te worden, bedoel ik?" verklaarde Forest. Hij hie,d zijn kop schuin, met een vragende blik in zijn heldergroene ogen. Een vriendelijke glimlach speelde met zijn lippen, en hij kon het niet laten om één van zijn wenkbrauwen op te trekken in een halve glimlach. Het puntje van zijn pikzwarte staart wiebelde iets heen en weer, op een onbekend ritme, alleen hoorbaar voor hemzelf. Links, rechts, links, rechts, links, rechts... Waarom deed hij dit eigenlijk? Snel wiste de zwarte kat die vraag uit zijn gedachten. Het viel hem op dat de kater zichzelf opvallend veel vragen stelde. Vragen die in het eerste opzicht oppervlakkig leken, maar als je er wat beter over nadacht konden ze zeer interessant zijn, vond hij.
~ Nieuwe sheet voor 'm gemaakt :3

Een glimlachje verscheen op Hazel's snoetje toen de kater zei dat hij nog maar 3moons nodig had. "Dan ben je niet langer Hazelkit, maar Hazelpaw." Zijn oortjes schoten naar voren. Hij kek er al echt naar uit. Op dit moment vond hij de tijd ook zo traag vooruit gaan. Was dat omdat hij er juist wèl naar uitkeek? "Heb je er een beetje zin in? Om apprentice te worden, bedoel ik?" 'Natuurlijk heb ik er zin in,' piepte de kitten en zette zich speels recht. 'Ik wou dat ik nu al een apprentice was.' gaf hij met een glimlachje toe en liet zich speels in een aanvallende houding zakken. De schijngevechten die hij met de andere kittens hield, waren altijd zo leuk. Het liet hem altijd maar meer verlangen naar de toekomst.

OOC: Nice c:

Onderwerp: Re: Curious me [Forestrain]