I'm Not Stupid(+Moonwhite)

Onderwerp: I'm Not Stupid(+Moonwhite) vr 8 aug 2014 - 16:41

Forest slenterde tussen de bomen, opzoek naar een nieuw territorium. Hij sloop door de bosjes en zigzagde tussen bomen. Een waterig zonnetje keek hem na. Dat hij zijn ene oog kwijt was, maakte hem niet een slechtere kat; hij was er juist een betere door geworden. Hij wilde niet moorden en hij Hoorde iedereen aankomen. Hoe zachtjes je ook sluipt, hij kan katten horen ademen van een paar vossenlengtes afstand. Zijn vechttechnieken waren er ook niet op achteruit gegaan, hij verraste katten die dachten dat hij hen niet had gezien, en hij kon net zo goed vechten als welke andere rogue ook. Hij hoorde een kat ademen in een paar bosjes verderop, rechts van hem. Hij zag het al voor zich hoe de kat naar hem toe zou sluipen en dat hij de kat liet schrikken. Hij grinnikte bij die gedachte en liep door alsof hij niets vermoedde..

Ze was net haar nieuwste grenzen aan het controleren toen een vreemde geur haar neus binnendrong. Alert was ze direct, iets wat je sowieso moest zijn als een rogue kat. Moonwhite liet zich direct wat zakken en sloop in de richting van de, steeds sterker wordende, geur. Ze hield halt bij een struik toen de kat in haar blikveld verscheen. Ze zag enkel zijn achterkant, waardoor ze niet goed wist wie het was. Het was ook niet echt een geur die Moonwhite kende. Veel geuren waren nieuw voor haar, aangezien ze haar vorig territorium in het twoleg gebied had. Hoe dan ook, deze kater was nu op háár territorium. Ze legde haar oren in haar nek. Het puntje van haar staart zwiepte zachtjes heen en weer, maar ze bleef toch nog even zitten waar ze zat.

Forest draaide zich zo dat hij recht op de kat in de bosjes afliep met zijn slechte oog. Hij had wel zin in babbeltje. Hij rook geurmarkeringen en daar liep hij gewoon overheen. Hij zwiepte met zijn staart, en negeerde de poes die hij hoorde ademen dichtbij. Zijn slechte oog naar de bosjes gericht beende hij het territorium in, met een brede grijns op zijn gezicht. Hij Zwaaide met zijn staart en deed alsof hij zo dom was dat hij de geuren niet had geroken.

Moonwhite hield haar staart stil toen de kater zich omdraaide. Even haalde ze haar ene oor omhoog bij het zien van het ene oog van de kat. Ze ontspande zich even bij het zicht en hield de kater goed in de gaten. Dat veranderde al snel toen hij haar grens overliep. Haar spieren spanden zich automatisch terug op. 'Waar denk je dat je naartoe gaat, blindeye.' De poes had zichzelf uit de beschutting gezet en stond nu vlak achter de kater. Het koosnaampje moest ze er gewoon bijzeggen. Hij zou waarschijnlijk wel weten tegen wie ze het had dan. Het puntje van haar staart bewoog terug, niet zenuwachtig, maar eerder afwachtend. Een grijns sierde haar gezicht.

Note: I'm so sorry Forest, but Moonwhite is not a sweet cat (in the beginning)

Forest hoorde de poes aan komen lopen, tot ze vlak achter hem liep draaide hij zich met een ruk om. "Waar denk je dat je naartoe gaat, blindeye." Mauwde de poes, ze had een witte vacht en een paar vlekjes op haar gezicht. De kater grinnikte, "Kijken of hier ook aardige katten zitten" mauwde hij. Met zijn groene oog keek hij recht in die van de poes. "Don't call me Blindeye" Grauwde de witte kater, hij kneedde de droge aarde met zijn klauwen. "Ik ben Forest, en met wie heb ik het genoegen?" De kater had niet echt zin in een gevecht, maar hij stond er wel klaar voor als ze hem zou aanvallen. "Ik hoop niet dat je net zo bent als die gestoorde poes die mij dit heeft aangedaan" Mauwde Forest, hij zwiepte met zijn staart en draaide zijn oren naar een vlieg bij zijn rechter snorhaar. Hij plette hem met een vluchtige beweging. "Met gestoord bedoel ik prooi stelen en mij 2 moons wakker houden" Hij voelde zijn maag tintelen bij die gedachte. Chagrijnig zette hij weer zijn poten naast elkaar, en keek de poes aan met zijn diepgroene oog

Een geamuseerd glimlachje verscheen op haar gezicht toen de kater reageerde op haar koosnaampje. 'Aardige katten zitten hier genoeg, alleen zijn de meeste er steeds op gebrand om hun territorium te verdedigen.' Mompelde ze en zette zich vervolgens ook maar neer. Ergens had ze het gevoel dat dit niet zou uitdraaien op een gevecht, nu toch niet. 'Moonwhite.' mauwde ze kort en hield vervolgens haar kopje even schuin toen hij over een poes begon, die ervoor had gezorgd dat de kater maar één oog had. 'Waarom zou ik je stalken? Ik ben geen stalker type.' Een grijnsje verscheen op haar gezicht. De poes die hem gestalkt had, had blijkbaar geen eigen leven. Moonwhite legde haar staart rond haar voorpoten en bekeek de witte kater kort. Hij was wit, net als zij, op een paar vlekken na natuurlijk. En zijn groene oog leek steeds door je te kijken.

Forest knikte, "Fijn, voordat ik mn andere oog verlies aan nog een stalker" Grinnikte de kater, hij keek om zich heen, het bos stak hoog boven de twee katten uit, en vogeltjes floten vrolijk. Hij hoorde een muis 2 vossenlengtes achter zich. Hij zakte door zijn poten, sloot zijn oog en probeerde de muis nog iets beter te horen. Het geschuifel van kleine pootjes drentelde zijn scherpe oren in, en uit het niets sprong hij naar achteren en verpletterde het muisje. "Als een 'het spijt me dat ik je territorium in ben gelopen' cadeautje." Grinnikte de kater, nadat hij met de muis uit de bosjes sprong waar hij het diertje net had gevangen. Hij gooide de prooi voor de poten van Moonwhite en wachtte af wat haar reactie zou zijn.

Een glimlachje verscheen op haar gezicht toen de kater opgelucht zei dat hij z'n tweede oog dan niet kon verliezen. De poes haar blik ging naar de lucht toen ze vogels hoorde fluiten. Toen ze haar blik terug op Forest richtte, was de kater door zijn poten gezakt. Moon bleef gewoon zitten waar ze zat en bestudeerde de tactiek die de witte kat gebruikt. Ze was onder de indruk van zijn jachttechnieken. En dat met maar één oog. Haar oren richtte zich verrast op toen Forest zijn prooi voor haar legde. 'Bedankt.' grinnikte zachtjes bij zijn woorden en zakte door haar poten, vlak voor de muis. Ze hield de muis tegen toen ze een enkele hap nam. Na dit gedaan te hebben, wenkte ze de kater met haar staart. 'Neem een stuk.' mauwde ze nadat ze haar hap muis in had geslikt en schoof de prooi wat naar voren.

Forest keek haar aan toen ze de prooi naar voren schoof, hij zwiepte tevreden met zijn staart en nam een hap uit het stuk vlees dat voor hem lag. "Nog iets interessants gebeurd de laatste moons?" Mompelde de kater, hij duwde de prooi terug zodat zij een hap kon nemen en slikte zijn hap in. De poes was liever dan hij had verwacht, dus had hij toch wel het goede territorium gekozen. Pijn stak in zijn verloren oog, hij had soms enorme pijnscheuten daar sinds het verlies. Hij kreunde zachtjes en kneep zijn kaken op elkaar en drukte met zijn poot ertegenaan. "Sorry" Kreunde de kater, hij probeerde de pijn weg te schudden. "Ik heb wel eens last van pijnscheuten in mijn verloren oog." Gaf hij toe, en met één poot tegen zijn verloren oog geduwd keek hij terug naar de witte poes met de vlekjes.

'Niet veel, enkel dat ik de grenzen van mijn territorium afgebakend heb.' De poes richtte haar blik op de kater en bestudeerde hem toen hij zijn poot op de plek legde, waar eerder zijn rechter oog had gezeten. Ze keek hem wat twijfelend aan toen hij begon over zijn oog. Hij was een rogue, een rondzwervende rogue. Moonwhite hield zich stil en dacht na. Eén nacht kon toch geen kwaad. ''Als je wil, mag je wel een nachtje in mijn territorium overnachten.' mompelde ze en richtte vervolgens haar blik op de prooi, waar ze nog een hap van nam. Ze al heel lang alleen, een nachtje gezelschap kon toch geen kwaad. Het was wel eens fijn om tegen iemand te praten. Ze trok zichzelf recht en nam de prooi in haar mond. Ze wenkte de kater met haar staart dat hij haar moest volgen, dieper haar territorium in.

Forest besefte dat het er vast raar uitzag hoe hij zijn poot voor zijn gezicht hield, snel zette hij hem neer. Vervolgens draafde de kater achter de poes aan die hem wenkte mee te komen "Graag!" Antwoordde hij op haar vraag, Forest was een kater zonder territorium. Hij zwierf wat rond en vond hier en daar wat eten, maar moorden; nee, zo is de kater niet. "Heb je een groot territorium?" Vroeg de kater, het ging hem waarscheinelijk niks aan; maar hij had geen zin in een eindeloze stilte. Hij keek omhoog naar de bomen die schaduwen wierpen over de katten, het zwakke zonnetje verdween langzaam, en maakte plaats voor de schemering. Zijn blik gleed weer naar de poes. Forest hield wel van vrienden maken, aardige tenminste. Niet zoals die katten die je alleen gebruiken om iedereen uit te moorden. Een rilling trok over zijn rug, hij háátte evil katten.

Moonwhite liep enkele staartlengtes voor de witte kater en legde kort de muis neer toen de kater haar een vraag stelde. Dan kon de kater haar ook inhalen. 'Mijn vorig territorium was groot, maar dit territorium is nog groeiende.' beantwoorde ze zijn vraag en nam de muis weer in haar mond. Ze hernam haar weg en hield haar oren gespitst op mogelijke gevaren. Je wist maar nooit. Bloodclan katten waagden zich de laatste tijd vaker in rogue gebied. Eenmaal bij de oude jachthut, draaide ze zich naar de kater om, waarna ze tussen twee houten balken door glipte. Ze legde de muis neer in de hoek en zette zichzelf neer, wachtend op Forest, die waarschijnlijk nog buiten was.

Note: Moon kan wel eens een evil cat zijn, maar enkel om haar territorium te verdedigen xD & ik ga even eten c:

Forest glipte tussen de twee planken en keek rond. Zijn haren rezen overeind toen hij merkte dat het een oud twoleg nest was. "Twolegs?" Vroeg hij, hij sloot zijn oog om goed te luisteren. Hij hoorde alleen Moonwhite ademen achter zich, een opgelucht zuchtje verliet zijn bek. Hij opende zijn oog, en verdriet teisterde hem weer bij het besef dat hij nooit zo goed meer kon zien als normale katten. "Wat was er gebeurt met je oude territorium?" Vroeg de kater aan de witte poes. Hij liep een rondje door het nest en besefte dat Moonwhite best wel geluk had met zo'n plek. Hij grinnikte, het was wel enorm groot voor één kat. Die krijgt vast nachtmerries.

Note 1: Forest haat de Evil katten die het hele woud willen overnemen haha
Note 2: Sorry voor late reactie
Note 3: Volgensmij zijn we allebei vaak online dus dat worden veel pagina's X'D
Note 4: Al mijn posts begonnen met 'Forest'
Note 4: Verkeerde account :O
Note 5: Dit zijn al heeeeel veel notes haha, bijna langer dan de post zelf xD

Moonwhite tilde haar oren op toen de kater 'twolegs' vroeg. Ze schudde haar kop bij zijn vraag. 'Al lang weg.' De witte poes legde zich neer op haar vertrouwde plek. De muis die ze van Forest had gekregen, had ze laten liggen waar ze die eerder neer had gelegd. Toen de kater zijn oog opende zag Moonwhite wel dat zijn oog glansde. Ze kon wel raden waarom. 'Wilde honden.' Miauwde ze op zijn vraag naar haar oude territorium. Ze kon zich tegen alles verdedigen, maar een meute honden was toch iets anders. Twolegs waren geen probleem, zelfs bloodclan katten kon ze aan.

Note: Ghehe, idd veel note's x3

"Is dit niet een beetje groot voor maar 1 kat?" Vroeg Forest, hij keek naar de vloer van het nest Hoe hebben die twolegs dat ooit voorelkaar gekregen? Hij zuchtte, hij was blij dat hij haar had ontmoet. Het enige waar Forest kwam was in de stukken territoria die net gecheckt waren, zodat hij geen andere katten tegen zou komen, maar deze keer deed hij het anders. Wat had ik gedaan als ze me had aangevallen? Het had pijn gedaan toen ze 'Blindeye' zei. Hij was nogsteeds niet over zijn verlies heen, en hij had zijn vaardigheid horen nog niet goed getraind. Hij had ook een totaal andere manier van vechten moeten leren, en dat was ook nog niet klaar. Hij hoopte dat hij nog een tijdje langer zou mogen blijven, niet alleen om te trainen; maar ook vanwege Moonwhite.

'Een beetje, maar toch goed genoeg voor me.' De poes richtte haar blik op de ruimte. Het was inderdaad groot, maar als ze dit niet opgeëist had, had ze helemaal niets gehad. Ze trok zichzelf recht en liep naar de opening toe, waar ze kort doorkeek. De nacht was er bijna, waardoor zien nu iets moeilijker was. Niet dat ze daar zoveel last van had, aangezien katten zowel overdag als 's nachts konden zien. Ze draaide zich terug om naar de witte kater. 'Heb jij geen territorium dan?' vroeg ze nu als wedervraag.

Note: Vanwege Moonwhite? Interesting xD

"Nope." Zuchtte hij,"Ik heb mijn oog pas 2 moons geleden verloren, ik kan die rogues hier nog niet aan" Besefte hij, met tegenzin vertelde hij dit eigenlijk tegen Moonwhite. Zijn oren wiebelden van frustratie en hij zwiepte zijn staart heen en weer. Vol frustratie schoot hij het hutje uit en zette zijn klauwen in de eerste beste boom. "Ik haat dit." Grauwde hij. Hij wilde zo graag de wereld zien, zo graag! Hij wilde niet zwak en onderschat zijn, hij wilde niet dat hij alleen in zijn dromen de sierlijke schaduwen van het bos in nieuwblad kon zien. "Het-het spijt me." Murmelde hij, hij slenterde een paar passen verderweg van het hutje en zakte op de grond. Hij haatte alles sinds hij zijn halve zicht had verloren. De witte kater sloot zijn oog en beeldde zich in hoe de wereld ervoor eruitzag. Woede ruiste in zijn oren, hij wilde het niet meer, de pijnscheuten in zijn oog werden met de dag erger, en zijn verdriet ook.

Note: Muhahaha Razz

note 2: We zijn al op page 2 in een halve dag :O haha

Moonwhite's oren schoten omhoog toen de kater plots naar buiten liep na zijn bekentenis. Ze twijfelde wat, maar liet hem maar gewoon doen. Ze kon er niets aan doen. Hij moest dit op eigen kracht zien te verwerken. Ze liep met zachte passen naar hem toe en boog zich naar hem toe. Haar neus drukte ze troostend tegen zijn wang. 'Ik haal wel wat kruid tegen de pijn.' mompelde ze vervolgens en draaide zich al om richting het bos. Kruiden waren gelukkig niet al te ver, dus het zou niet lang duren voor ze weer terug was. Ze kon de kater misschien ook beter even alleen laten.

Note: idd xD
Note2: Juist m'n eerste art topic geopend xD

Troostend drukte Moonwhite haar snuit tegen De wang van Forest. Hij zuchtte, hij haatte het leven nu. Hij opende zijn oog, ging rechtop zitten en luisterde met zijn ogen gesloten naar het bos. Hoe langer hij daar zat hoe meer hij hoorde. Hij hoorde een klein muisje scharrelen verderop. En Een vogeltje vloog een vossenlengte boven hem. Hij opende zijn bek om de lucht te proeven, en rook een zwakke muisgeur. Een of twee vossenlengtes verderop scharrelde het muisje tussen de bosjes, zoveel honger had hij niet dus hij liet m leven. Hij spitste zijn oren en hoorde alles in het bos, zelfs zijn klauwen die hij in de grond sloeg hoorde hij een knarsend geluid maken.

Flutje

De witte poes wist gelukkig waar alles was van kruiden. Haar territorium was dan wel niet groot, maar ze had genoeg kruiden bij de hand. Even later kwam ze al terug met een bosje kruiden in haar mond. Verschillende kruiden, maar vooral het kruid tegen de pijn. Voorlopig was dat het belangrijkste. Ze legde het hoopje naast Forest neer. Ze hoorde vlak bij wat geritsel van prooi die verstopte. Daar verspilde ze geen aandacht aan, in plaats daarvan begon ze met de kruiden te sorteren. De poes duwde een bundeltje naar de witte kater toe. 'Kauwen en terug uitspugen.' beval ze de kater. De sappen van die bladeren zouden voor een verlichting moeten zorgen en moeten de pijn voor een tijd weg houden. Als rogue wist ze hier veel van, wat ook wel nodig was met al die gevechten hier om je territorium te behouden.

Onderwerp: Re: I'm Not Stupid(+Moonwhite)