|
| Chi 544 Actief
| |
| Onderwerp: Farewell zo 10 aug 2014 - 15:04 | |
| Met ruime pootstappen baande de gespierde bruine kater zich een weg over het gebied heen. Zijn gele blik gleed even over het territorium, waardoor het hem opviel dat hij zich dicht bij Windclan gebied bevond. Hij wist, ook al was hij nu een rogue, dat hij zich niet op andermans gebied mocht bevinden. Maar alsnog trok de kater zich daar niet veel van aan, had hij dat eigenlijk nooit echt gedaan. Een zucht verliet zijn bekje en geluidloos draafde hij het Windclan gebied op. De thunderclan markering was al bijna zo goed als volledig uit zijn vacht verdwenen, dus als hij het goed had dan zou zijn vorige Clan hier geen problemen door krijgen. Zo dus zou Strawberry hier geen problemen mee krijgen. Toen hij zich eenmaal op Windclan gebied bevond hielt hij halt en snoof hij de diverse geuren op. Algauw viel zijn blik op een naderende krijger. Net zoals hij het zich nog herinnerde waren ze tenger, hadden ze slechts maar de helft van de spieren die hij had. Ja, het waren werkelijk konijnenjagers. Een kleine glimlach sierde zijn lippen en gespeeld maakte hij een buiging. "Gegroet, Windclan krijger." Sprak hij, zijn arriverende entertainer begroetende.
{Blowsoul}
|
| | | Like a Freedje :3 156
| |
| Onderwerp: Re: Farewell zo 10 aug 2014 - 15:24 | |
| Duisternis. Elke dag weer die duisternis. Elke dag weer die ziekte in zijn hart die zich elke dag steeds verder leek te verspreiden naarmate hij meer naar de lege plaats keek waar ooit zijn lieftallige Spottedleaf had gelegen. En elke dag omhulde de duisternis hem steeds meer, liet zijn hart koud worden en liet hem nergens meer iets van aantrekken. De Warriors om hem heen hadden niks in de gaten, hadden het te druk om zichzelf en hun partners te voeden. Niemand leek meer echt iets aan te trekken van de dood van Spottedleaf. Het was gebeurd, het was voorbij. En hij? Hij voelde zich niemand meer. Hij voelde zich de grootste idioot die in de WindClan leefde. Hij was diegene die Spottedleaf gekwetst had en dat zou hij niet meer kunnen terugdraaien. Had hij geen zelfmoordpogingen gedaan? Natuurlijk wel. Maar telkens waren ze er weer op tijd bij geweest om hem te helpen. Hij stikte namelijk wel eens 'per ongeluk' in een stukje prooi en meteen waren de katten bij hem om hem te redden. Maar wie was er geweest om Spottedleaf te redden? Juist, niemand. Hij niet, zijn Clan niet, niemand niet. Hij wierp een blik op de vrolijk pratende Clanleden en besloot dat het tijd was om voor de Clan te jagen. Hij was zo te zien de magere Clangenoot, want iedereen was goed gevoed rond deze tijd. Hij at echter niet veel en meer en meer prooi begon hem te ontschieten. Hij was geen waarde meer voor de Clan. Blowsoul liep traag door het territorum heen, zich niet bewust zijnd van zijn omgeving. Hij hoorde een stem en keek op. De lichtjes in zijn ogen waren gedoofd. Hij voelde niet eens de kracht om de indringer te verwijderen uit het territorium, ook al had hij wel degelijk opgemerkt dat het geen Clangenoot was. 'Krijger?' sprak hij sarcastisch. 'Zelfs die naam verdien ik niet meer.' Hij zuchtte. 'Wat kom je hier doen? Kittens stelen? Katten irriteren? Rot toch gewoon op. Je hebt hier niks te zoeken.' In plaats van de kater aan te vliegen ging hij rustig zitten en begon zichzelf te wassen.
OOC: Blowsoul zoals we 'm nog nooit gekend hebben (:
|
| | | Chi 544 Actief
| |
| Onderwerp: Re: Farewell zo 10 aug 2014 - 15:31 | |
| Toen de kater aankeek moest Hades het laten om onderdanig op hem neer te kijken. 'Krijger?' sprak hij sarcastisch. 'Zelfs die naam verdien ik niet meer.' Een zachte "oh" verliet zijn mond en met pretlichtjes in zijn ogen nam hij een stap dichterbij. 'Wat kom je hier doen? Kittens stelen? Katten irriteren? Rot toch gewoon op. Je hebt hier niks te zoeken.' De kater haalde zijn schouders op en wierp zijn geelkleurige blik op de windclan warrior, welke beweerde dat hij die rang niet waard was. Hij had altijd al gevonden dat Windclan gevuld was met zwakkelingen, maar dat ze werkelijk zo diep gevallen waren, wist hij niet. Misschien moest hij informatie doorspelen aan Bloodclan? Dat waren ze al van één Clan verlost. Een zucht verliet zijn bekje toen hij daaraan dacht. Nee, wat Bloodclan betrof maakte hem niet veel uit. Als de Elite echt van plan was om het woud over te nemen, dan waren ze hier alvast van op de hoogte. "Ik heb geen interesse in kittens stelen, of katten te irriteren." Miauwde hij met gesloten ogen, waarna hij deze weer opende en de kater slechts kil aankeek. Met geluidloze passen begon hij om hem heen te cirkelen. "Zeg me eens, hoe komt het dat je er zo slecht uitziet?" Vroeg hij terwijl hij zijn staart onder de kin van de kater liet glijden.
|
| | | Like a Freedje :3 156
| |
| Onderwerp: Re: Farewell zo 10 aug 2014 - 15:44 | |
| Blowsoul wierp de kater een geïrriteerde blik toe. Natuurlijk wilde hij niet weggaan. Natuurlijk moesten ze hem irriteren tot op de laatste dag van zijn leven. Natuurlijk wilden ze hem gewoon niet naar StarClan laten gaan en hem hier laten lijden. Nou zou hij eens wat zeggen, hij ging de WindClan écht niet meer verdedigen tot ze hem dood zouden laten gaan. Tot ze zijn zelfmoordpogingen niet meer zouden onderbreken. Maar zelfs dat hadden die stomme katten in zijn Clan niet in de gaten. Laatst was er nog een heel groot gevecht tussen ThunderClan en WindClan geweest waarbij meerdere katten gestorven waren, maar werd daar nog naar omgekeken? Nee. Zijn Clan was één grote mislukking. Hij was één grote mislukking. 'Mijn partner is dood,' miauwde hij. 'Ze is weg. Zomaar. Zonder dat ik iets kon doen. Ik heb alles geprobeerd om het te verwerken, maar het lukt niet. Het enige wat ik van mijn Clan vraag is om me gewoon dood te laten gaan, maar zelfs dat wordt hier niet geaccepteerd.' Hij keek kil naar de grond. Hij schudde de staart van de kater van zich weg zodat hij die niet meer onder zijn kin zou voelen. Hij wilde geen lichamelijk contact meer, tenzij het klauwen zouden zijn die een einde zouden maken aan zijn leven. En hij zou niet eens weerstand bieden. Nee, hij zou alles doen om terug bij zijn Spottedleaf te zijn, al moest hij daarvoor naar StarClan gaan. 'Het ergste is dan nog,' ging hij verder zonder zich er eigenlijk echt bewust van te zijn, 'dat ik ruzie met haar heb gehad, dat ik haar gekwetst heb op de laatste momenten van haar leven. En die kan ik niet meer terugdraaien.' Hij klauwde zijn klauwen gefrustreerd in de bebladerde grond onder hem, wachtend op wat het weerwoord van de kater zou zijn.
|
| | | | Onderwerp: Re: Farewell | |
| |
| | | |
| Permissies van dit forum: | Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
| |
| |
| |