Can we glue broken hearts? (Cyber)

Met een tevreden gevoel werd Iggy wakker. Ze moest even knipperen, voordat ze wist waar ze was. Met een tevreden gesnor herinnerde ze het zich weer. Cybers nest. De grijze poes stond op uit haar comfortabele positie, en wierp een blik op de eindeloze velden van het territorium. Ze trippelde verder, en ging zach spinnend opzoek naar de kater, die haar hart had veroverd. Toen ze zijn gespierde figuur zag, rende ze er op af en begroette hem met een kopje. "Hey.."

De zwart-witte kater werd gedeeltelijk verrast door de grijzige poes. 'hey..' zei ze terwijl Iggy hem een kopje gaf, "Goedemorge schoonheid" Zei Cyber terwijl hij haar een lieve lik gaf over haar hoofd. "Goed geslapen?" Cyber keek naar waar haar blauwe ogen een paar luttele seconden nog op hadden gerust, de velden. Een kleine glimlach verscheen op zijn gelaat.

"Goedemorge schoonheid,'" Iggy snorde zachtjes. Dit is waar ze zou moeten zijn, en hier precies. "Goed geslapen?" Hij keek haar aan, en een siddering ging door de poes heen. Grappig toch, dat een kater je zo kon laten voelen. "Prima geslapen, Want ik heb gedroomd over jou..." Grapte de grijze kattin. "En jij?" Ze ging zitten, en begon met het wassen van haar lange, grijze vacht. Het liefst hield ze die knoop vrij, maar dat leek een onmogelijke taak.

De zwart-witte kater kon een glimlach niet onderdrukken, "Nou ik droomde dat je samen met mij op prooijacht was bij zonsopkomst" zei hij lief grappend. "Ik heb goed geslapen" Cyber ging net als Iggy zitten, naast de langharige grijze poes. "Moet ik even helpen?" vroeg hij toen hij zag dat de poes haar vacht begon te likken. Zijn kilgroene ogen vielen op een pluk geknoopte vacht en haalde er liefkozend en zachtjes zijn tong over.

OCC; even inspiratieloos.. maar dat beterd nog wel

"Nou ik droomde dat je samen met mij op prooijacht was bij zonsopkomst" Iggy glimlachte, en krulde haar staart om hem heen. "Ik heb goed geslapen" Een tijd zwegen ze allebei, terwijl Iggy hem aanstaarde. Wat had ze een geluk. Zo'n kater als Cyber, die koos voor een poes zoals haar. "Moet ik even helpen?" De zwart-witte kat boog zich over haar klitterige vacht en hielp met het ontknopen. De poes boog zich over zijn vacht, en begon de zijne schoon te maken.

Cyber liet een zacht geronk horen, zijn staart krulde zich om Iggys staart en haalde een liefdevolle lik over haar grijze lange vacht. "Nog iets gebeurt in de bloodclan?" waagde hij haar te vragen, Cyber keek bezorgd naar haar en liet zijn kilgroene ogen even afdwalen naar de streken voorbij zijn territorium, de Bloodclan.

"Nog iets gebeurt in de bloodclan?" Iggy verstijfde voor een seconde. Het was kort, maar lang genoeg om te merken. Telkens als iemand het over de bloodclan had was het alsof er een klauw in haar hart stak. "Daar wil ik het nu niet over hebben."Zei ze kil. Ze was haar bloodclan verleden vergeten, maar het beklemmende gevoel van de halsband voelde ze nog duidelijk. Ze kreeg het plotseling heel benauwd, en schoof een stuk van de rouge af, om wat meer zuurstof te krijgen. Ze keek Cyber aan, een beetje schuldig. "Ik...." Ze aarzelde. "Sorry."

'Daar wil ik het nu niet over hebben.' Cyber verschoot lichtelijk toen Iggy zo kil reageerde. Hij wou al bijna een stap weg zetten van de poes, maar bedacht zich nog. "Oke.." zei hij voorzichtig. De grijze poes keek benouwd, ze schoof van hem weg. Cyber haalde een trage lik over zijn poot en keek de poes bezorgd aan. 'Ik..' ze leek te aarzelen, Cyber wou haar al zeggen dat het niets uitmaakte wat ze zou zeggen. Maar de poes was hem voor 'Sorry'. De zwart-witte kater stapte terug naar voren en raakte haar flank bemoedigend aan met zijn neus. Het viel hem op dat hij de poes niet zo geneigd was over de bloodclan te praten. "Heb je.. de bloodclan defintief verlaten?" Vroeg hij, zonder enig emotie weer te geven.

-OCC; Heeft Iggy de BC nu verlaten en haar halsband niet meer om?

"Oke.." Het antwoord van de kater klonk voorzichtig, en van binnen kromp Iggy ineen. Ze wou niet dat Cyber bang voor haar was! Maar de rouge was heel lief, en een klein tikje met zijn neus maakte dat ze zich al weer wat beter voelde. "Heb je.. de bloodclan defintief verlaten?" Iggy voelde da halsband om haar nek klemmen, en ze nam zichzelf voor om deze snel af te doen. "Ik denk het…. Ik ga niet meer terug." Besloot ze toen. Ook al was de oude clan geen fijn gespreksonderwerp voor de grijze poes, Cyber maakte alles weer goed. De poes gaf hem een lik over zijn snuit, en keek hem recht aan. "Maar genoeg over mij, hoe is het met jou?" Ze kroop tegen hem aan, waardoor ze het lekker warm kreeg. Het was new-leaf, maar wel een koude! "Nog katten ontmoet? Poezen misschien?" Het was niet de bedoeling van de kattin om jaloers te klinken, maar de ondertoon in haar stem was goed te horen. Het was gewoon de eerste keer dat ze iemand voor zichzelf had, zoals nu met Cyber. Of… Moest ze hem toch delen? Vond de kater haar nog wel leuk?

Occ: Ze is geen bc'er meer, maar ze heeft nog wel de halsband.

"Het gaat goed met me, zeker nu je de bloodclan defenitief hebt verlaten." verzekerde de zwart-witte kater de grijze poes. 'Nog katten ontmoet? Poezen misschien?' Zou Cyber het vertellen van Buzzard en Linx? Zou hij het durven doen? En het risico ondergaan Iggy daarbij kwijt te spelen? Het gevoel van de waarheid te willen vertellen vrete aan hem, maar hij kon het niet vertellen. Buzzard betekende toch niet zoveel voor hem als Iggy, al mocht hij haar wel enorm graag. En Linx? Die kende hij nog maar amper, ze liet hem aan zichzelf denken. Nee.. het was het risico niet waard. "Oh.. eu.. nee hoor." stootte hij uit, zich bewust van de onzekerheid van zijn stem. Het klonk niet bepaalg geloofwaardig, niet zo geloofwaardig als hij had gewild.

De kater leek in gedachten. "Oh.. eu.. nee hoor." "Cyber?" De grijze poes kroop nu voor hem, zodat ze hem in het gezicht aan keek, met blauwe, doordringende ogen. "Je verzwijgt toch niks he?" Iggy wende haar ogen af, en vervolgde; "Want als er iets is, zoals een andere poes, moet je het vertellen." Ze keek de rogue weer aan, bloed serieus. "Want als je het verteld, zal ik misschien boos worden. Maar ik wordt nog veel bozer, als ik erachter kom dat je hebt gelogen." Iets zat haar niet helemaal lekker. Loog de kater? En als hij zou liegen, waarom? Iggy vocht tegen de tranen die achter haar ogen prikte, en knipperde een paar keer. Zou de zwart-witte kater het aan haar vertellen?

Cyber deed zijn mond open, maar bracht geen woord uit. Zijn kilgroene ogen stonden voor de eerste keer in lange tijd onzeker. Zal hij antwoorden? "Er zijn nog twee poezen.." hij wou meer zeggen maar zijn mond klapte dicht en de zwart-witte kater kreeg hem niet meer open, geen woord wou hem nog verlaten. "Maar ik hou van jou... buzzard.. jouw!" bracht hij stotterend uit. Die druk van Iggy! Hij moest haar de waarheid vertellen, maar kon het niet! Hij klopte dicht en sloot zijn kilgroene ogen. Hij liet zijn kop even zakken.

"Er zijn nog twee poezen.." En zo kwam het dat een gezellig gesprekje in een ernstige conversatie veranderde. Twee andere poezen.... Al die gesprekken, alle liefkozingen.... Ze had gedacht dat ze speciaal was... Iggy knipperde een paar keer. Cyber was niet de lieve, betrouwbare kater van wie ze hield, hij was player die van poes naar poes ging, als een bij naar verschillende bloemen. "Maar ik hou van jou... buzzard.. jouw!" Het gezicht van de poes vertrok. "Wie is deze 'Buzzard'? Haar stem klonk veel killer dan normaal, en haar blauwe ogen staken ijskoud. Ze keek Cyber aan alsof ze hem kon doorboren met haar kijkers. Kalm blijven, Iggy. "En er is nog een poes, niet? Drie poezen tegelijkertijd! Hebben die andere mormels enig idee van mijn bestaan?" Ze liet het nu helemaal stromen, hoe kon deze kater haar zó breken? Tranen maakte haar vacht nat, maar ze was woedend, woedend op Cyber, waarvan Iggy dacht dat hij van haar hield. Woedend op ene Buzzard, die hem had verleid. Woedend op de andere, onbekende poes, waarvan Cyber vast ook hield. Hoe kon hij haar zo bedriegen? De grijze poes schoof een eind van de rogue af, met een dodelijke blik.

'Wie is deze 'Buzzard?' Haar stem klonk veel killer dan normaal, en haar blauwe ogen staken ijskoud. De zwart-witte kater had al spijt van dat hij de waarheid had verteld. "Buzzard is een rosse jonge poes van 9 maanden.. ze heeft grasgroene ogen en heeft mij en de kits gered van een jonge vos en zijn kwade moeder." zei hij formeel, Iggy had recht op deze informatie. Daar kon hij niets aan doen, hij hield er niet van om tegen Iggy te liegen. 'En er is nog een poes, niet? Drie poezen tegelijkertijd! Hebben die andere mormels enig idee van mijn bestaan?' Cyber stond verstomd, zijn onzekere groene ogen maakten plaats voor een kil masker. Iets waarvan hij dacht dat hij nooit zou doen bij Iggy, de beeldige grijze poes. Hij zocht geconcentreerd naar een antwoord, de goede woorden. De grijze poes schoof een eind van de rogue af, met een dodelijke blik. Cyber keek even beschaamd weg, wende zich ook even af en keek vervolgens terug naar de poes. "Ja, er zijn er drie." zei hij op vaste toon. "Buzzard, Linx en jij." ging hij verder. "Buzzard heb ik al uitgelegt." Even stopte hij om adem te halen, eigenlijk dacht hij gewoon na over zijn volgende woorden. "Linx kwam ik tegen toen ik perongeluk haar territorium binnenstapte. Ik was van plan een stuk territorium af te pakken en in beslag te nemen. Toen ik haar tegen kwam. Ze deed me aan mezelf denken, maar van haar houdt ik niet op de manier dat ik van jouw houdt." zei hij met vaste stem. Hij hoopte maar dat hij de kwaadheid van Iggy wat kon afkoelen. "Jij bent mijn enige poes, de enige poes waar ik van houdt op de manier dat ik verder met je wil. Je bent mijn ALLES Iggy" zei hij, de zwart-witte kater hoopte maar dat hij de goede keuze maakte tussen Buzzard en Iggy.. als hij de verkeerde keuze had gemaakt zou hij weer moeten liegen tegen Iggy. Nu, voorlopig, koos hij voor Iggy. Zij was de eerste waar hij gevoelens voor had gekregen na Seraphine. Cyber was nog één vraag vergeten te beantwoorden "Linx weet niet van jouw, Buzzard weet wel van jouw bestaan. Ze weet dat je bestaat, ze weet wat je voor me betekend. Veel." Cyber stond recht en zette een voorzichtige stap in Iggy haar richting, proberend de afstand tussen hen weer te verkleinen.

-So sorry voor de uber late reactie!

"Buzzard is een rosse jonge poes van 9 maanden.. ze heeft grasgroene ogen en heeft mij en de kits gered van een jonge vos en zijn kwade moeder." Iggy schudde enkel haar kop, 9 moons?! 'En er is nog een poes, niet? Drie poezen tegelijkertijd! Hebben die andere mormels enig idee van mijn bestaan?' De blik van Cyber veranderde, naar een kil masker dat ze in het begin had gezien. Toen ze wegschoof, keek de kater beschaamd weg. Ja, dan ineens wel! "Ja, er zijn er drie." Iggy had de neiging haar oren dicht te drukken, maar ze bleef luisteren. "Buzzard, Linx en jij." De klauwen van de poes sloegen in de grond bij het horen van de namen. "Buzzard heb ik al uitgelegt." Er viel een krote stilte, voor de rouge weer verder ging. "Linx kwam ik tegen toen ik perongeluk haar territorium binnenstapte. Ik was van plan een stuk territorium af te pakken en in beslag te nemen. Toen ik haar tegen kwam. Ze deed me aan mezelf denken, maar van haar houdt ik niet op de manier dat ik van jouw houdt." Leugens, leugens, leugens. "Jij bent mijn enige poes, de enige poes waar ik van houdt op de manier dat ik verder met je wil. Je bent mijn ALLES Iggy" Leugens, leugens, leugens! De woorden bleven door haar kop galmen, en tranen stroomden naar beneden."Linx weet niet van jouw, Buzzard weet wel van jouw bestaan. Ze weet dat je bestaat, ze weet wat je voor me betekend. Veel." Toen de zwart-witte kater dichterbij schoof, liet ze hem, maar keek hem niet aan. Sterk zijn, Iggy. Laat hem weten hoe boos je bent. In een woeste blik keek ze hem aan, en begon met trillende stem; "Maar als je echt van iemand houdt, zou je dan verlieft worden op een ander?" Ze liet Cyber heel even denken, voor ze verder raasde. "Nee, niet dus." Nu boorde haar ogen weer in de grond, en bewerkte ze de aarde met haar nagels.

Cyber keek zonder te bewerken naar Iggy's nagels die de grond bewerkten, hij maakte zichzelf wijs dat ze het recht had kwaad op hem te zijn. En waarschijnlijk had ze ook wel het recht "Verliefd zijn op iemand of echt enorm veel van iemand houden is een verschil Iggy. Ik ben niet verliefd op jouw" zei hij, wist hij wel zeker dat hij het juiste had gezegd? "Ik ben veel meer dan alleen maar verliefd op jouw, ik houd van jouw Iggy. Zoals ik van geen enkele andere kat zou kunnen houden" zei hij zachtjes, ondertussen bleef hij onbewegenlijk naar haar klauwen in de grond kijken.

Onderwerp: Re: Can we glue broken hearts? (Cyber)