Nothing left to love...

Onderwerp: Nothing left to love... za 28 jun 2014 - 22:06

_{De zwart-witte kater keek zoekend om zich heen. De branderige geur van verkoolde boomstronken vulde zijn neusgaten. Pompeï schraapte met zijn voorpoot over de zwartgeblakerde aarde. Alles duide op een bosbrand. Hij haalde nog eens diep adem. Een heel vage, bijna niet op te merken geur, trok zijn aandacht. Hier hadden ooit katten gewoond. De zwart-witte kater stelde zich voor hoe het zou zijn om alles wat hij kende in rook op te zien gaan, en voelde een steek van medelijden door zijn hart heen trekken.

-eerste post voor Cyber}

De struise Rogue kater liep behoedzaam over de zwartgeblakerde boomstammen, ze zagen er breekbaar en onstabiel uit. Het zwarte laagje stof lag overal, waar het niet was weggewaaid door een kille wind. Hier had een bosbrand gewoeid, Cyber had er wel eens van gehoord van één of andere Clankat.. hier had een ooit ook een clan gewoond. Een deel van de katten overleefden de brand niet, het andere deel wel. Al vond Cyber het erg voor die katten, die hun leven of andermans leven aan zich voorbij hadden zien flitsen en hun hele bezit en vertrouwen hadden verloren, maar het kom hem voor de rest maar barweinig schelen. De verleden tijd was de verleden tijd en daar kon de norse kater niets meer aan veranderen.

Zijn poten gleden bijna uit van de gladgeworden boomschors, hij moest opletten als hij niet wou vallen. En dat wou hij dan ook niet, stel je voor dat hij zich pijn deed. Neeu, bah geen zin in hoor! Gaf hem maar een stel goede poten, sterk lijf en een min of meer gezond verstand. De lucht stonk hier verschrikkelijk, Cyber trok zijn lippen al walgend op in een stille snauw, tot er een barbekende geur zijn neus in woei... kat. Rogue Kat. Opzich geen kwaad, zowel deze kater als Cyber zelf bevonden zich uit zijn territorium en dus ook uit de buurt van zijn twee crushes en vier kits. Everything is safe. Cybers oortjes bewogen nog even op dominerende manier en hij haakte zijn klauwen al geeuwend in de boomschors die hier al iets steviger en ruwer aanvoelde. De zwart-witte kater zakte geleerd door zijn vier paar sterke poten en sprong van de boom af, recht voor de sneut van de andere kater. Hij ging half nongalant half arrogant zitten en sloeg zijn zwarte staart met wit uiteinde rond zijn poten. "Goedemiddag mijn beste." zei hij half grijnzend. Maar Cyber liet de dreigende en arrogante toon van normaal achterwegen, hij bevond zich niet in zijn territorium en had dus geen reden om te vechten. "Wat brengt jouw hier, op deze plek?" Vroeg hij terwijl hij zijn zwart-witte kop niet iets schever hield voor het 'vragende' effect.

_{"Goedemiddag mijn beste.", Pompeï keek op. Zijn blik ontmoete die van een andere zwart-witte kater. "Hallo", zijn stem klonk een beetje afwezig. Zelf had hij geen territorium, grenzen weerhielden hem er van om ruimer te denken, het was alleen jammer dat zo goed als niemand zijn mening deelde. "Wat brengt jouw hier, op deze plek?", de andere kater keek hem vragend aan. "Gewoon, een beetje rondkijken", antwoorde Pompeï. Hij rekte zich geeuwend uit. "Ik heet Pompeï, by the way",}

"Cyber, Wolf Of Territory" stelde Cyber zich op zijn beurt voor aand de kater voor hem, Met een opgetrokke wenkbrouw keek de zwart-witte Rogue om zich heen. De zwartgeblakerde bomen, omvergevalle boomstammen. De stank van verbrand en rattenpis en het verschrikkenlijk nevelige en drukkende gevoel. "Niet zo'n leuke plek om wat rond te kijken en rond te hangen." zei hij met een licht brommende stem van de vresenlijke stank die hij uit zijn neus wou krijgen.

Onderwerp: Re: Nothing left to love...