Finally{Open}

Het licht werd veroorzaakt door duize sterren en Autumnleaf stond op. De moeheid was verdwenen en hij voelde zich beter dan ooit, maar daarvoor had hij een hoge prijs betaald. Starclan had hem opgenomen en hij had alles moeten achterlaten. Nooit meer zou hij Appleblossom zien. Autumnleaf voelde een traan over zijn wang glijden en slikte een brok door. Was zijn vader ook hier? Of had die te veel gedaan om hier te mogen zijn? Op dit moment verlangde Autumnleaf ontzettend naar hem, omdat het misschien zijn enige familielid was die hij nog had. Autumnleaf ging maar lopen, meer wist hij niet en wachtte totdat er iets gebeurde.

Crack,can you hear me breaking?

Can I take it all?:

Hij was weer gezond ja, zijn vacht was weer dik en glanzend, tevens was zijn spiermassa goed te zien onder zijn vacht. Van uit Starclan wist hij wat hem te wachten stond. En de gebeurtenis brak hem. Autumnleaf, zijn zoon zou zich bij Starclan voegen, en het was aan hem, zijn vader, hem te verwelkomen. Smoketear kwam de beschutting uit en trof zijn zoon aan. "Autumnleaf, mijn zoon," sprak hij op zachte, lage toon, maar luid genoeg om te horen. "Welkom in Starclan," klonk zijn stem. Omdat te moeten zeggen brak hem, maar ergens was hij nu ook gelukkig, hij had één van zijn kittens weer terug, zijn zoon, Autumnleaf. Hij was nog veelte jong om zich niet meer onder de levende te bevinden, maar dit was zijn lot geweest. Langzaam kwam hij dichter bij, zich afvragend of hij vergeven was door zijn zoon.

_{Save yourself from the thing that you have learned
Save yourself from all the trust you never earned
Smoketear
:~Click~:

Silverstream||Brightspots||Innerghost||Nightshade||Thrushdive
Mothpaw||Smokekit||Northkit||Roughkit

Starclan cats
Lightheart(RC)||Stormvoice(SC)||Smoketear

Darkforest
-}

Het was zijn vader die tevoorschijn kwam, Autumnleaf keek hem verbaasd aan. "Autumnleaf, mijn zoon,"Autumnleaf fluisterde "Vader"en luisterde naar de woorden, "Welkom in Starclan,". Autumnleaf zag dat zijn vader langzaam dichterbij kwam, alsof hij aarzelde en hij zette zelf ook een stap. "Vader...Ik wil nog niet"fluisterde hij en drukte zijn kop in de glinsterende vacht van zijn vader."Bravesoul heeft me nog nodig, Breakingdawn""Appleblossom". Zou hij haar ooit nog zien? Och, als hij haar nog een keer had kunnen zien. Een keer nog had kunnen spreken. Kunnen zeggen dat het hem speet, zijn gedrag. Zijn domme gedrag.

Crack,can you hear me breaking?

Can I take it all?:

d r e a m h e a r t

"And when they seek to oppress you. And when they try to destroy you, rise and rise again and again. Like the Phoenix from the ashes until the Lambs have become Lions and the Rule of Darkness is no more"

Haar ogen twinkelde even verdrietig terwijl ze zichzelf zichtbaar liet worden. Haar pels dansend op de wind leek wel sterren los te maken uit haar vacht en ze schudde haar hoofd langzaam. "Autumnleaf jouw tijd is gekomen. Bravesoul en Breakingdawn vinden elkaar mijn jonge vriend. Wij hebben met smart op jou gewacht." Ze glimlachte zacht en draaide haar hoofd naar Smoketear. "En ik weet zeker dat je vader maar wat blij zal zijn om jou weer bij zich te hebben." Fluisterde ze warm en keek naar de andere Starclan katten. "Let your soul rest and soon the heavyness of your body will leave you and you'll be free."

-sorry als ik niet mag storen <3

I'm comming home I'm comming home
tell the world I'm comming home

Onderwerp: Re: Finally{Open} $Finally{Open} Icon_minitime$