Hello?(+Vulture)

Onderwerp: Hello?(+Vulture) zo 20 jul 2014 - 10:14

Sunset sprong behendig uit de boom. Ze zette haar nagels in een dikke, gladde tak van de boom ernaast, en trok zichzelf de tak op. Door deze koude nieuwblad was het lastiger om bomen te beklimmen, de takken waren doorweekt en glibberig, en ze braken sneller af. Een ijskoude druppel plonsde op Sunsets hoofd, het ging regenen! Ze zette zich van de tak waarop ze zat af naar een andere tak van een andere boom, en zo verder. Ze sprong van boom naar boom, en maakte haar vacht vies door de natte schors en de regen. Sunset stopte met springen, ze sloeg haar nagels in de tak waar ze opstond. Ze keek naar de volgende boom, die verder weg was, en de tak was lager. Ze slikte. Als dit misgaat heb ik geen vacht meer. En ze keek naar de bramenstruiken die de boom omringde. Sunset kroop naar achteren, haar nagels in de tak geslagen. Ze nam een aanloopje en zette zich af haar krachtige achterpoten. Ze vloog door de lucht en kwam goed neer op de doorweekte tak. Ze sloeg haar nagels in het doorweekte schors en zocht naar de volgende boom. KRAK. De tak brak van de boom af en stortte naar beneden. Sunset wilde zich nog afzetten maar ze duwde alleen de tak weg. Vanaf zo'n 8 staartlengtes hoog viel ze hard in de stekelige bramenstruiken. Heb ík weer! Ze zat compleet vast in de struiken, en rukte en trok aan haar poten om die los te krijgen. Maar ze was compleet omringd door andere bramenstruiken. En als ze een poot los kreeg kwam hij weer in een andere struik. 'AU!' Gilde ze. ze had haar pootkussentje in een van de stekels gezet. Het bloedde heel erg. Ze likte hem schoon en probeerde zo comfortabel mogelijk te zitten, Wachten; op een idee hoe ze hieruit komt.

Onderwerp: Re: Hello?(+Vulture) ma 21 jul 2014 - 17:04

Ongemakkelijk keek Vulture naar de grauwe lucht. Hoe had hij het kunnen raden.. Hij had nog nooit zo'n natte en koude new leaf gezien. Hij hoopte dat green leaf warmer en behaaglijker zou worden. Zijn maag knorde en hij zuchtte. De twoleg stad bood voedsel hier en daar wat te vergelijken was met De Carrionplace uit het ShadowClan territorium. De ratten leefde er zelfs nu in overvloed en genoten van de twolegs hun afval. Zo lang hij daar bleef, at hij goed. Het bos daarentegen was zo leeg als zijn maag op dit moment. Geen prooi te bekennen in de verste verten. De cyperse kater keek verrast op toen de boomtoppen boven hem erg woest heen en weer bewogen. Geschrokken sprong hij op en keek hij omhoog. Iets zwarts schoot over hem heen en zijn mond viel open. Was dat een kat!? Nieuwsgierig rende hij achter haar aan maar bleef zo ver mogelijk achter zodat ze hem niet zou opmerken. Voorzichtig verschool hij zich achter een stel struiken toen ze halt hield in de toppen. Gespannen wachtte hij af. Ze zou toch niet .. springen? De zwarte kattin leek het te overwegen. Hij wilde net haar waarschuwen toen ze zich al had afgezet. Vulture keek toe hoe ze het haalde.. en hoe toen de tak afbrak. Geschrokken sprong hij uit de weg om de takken niet op zich te krijgen en keek vol verschrikking toe hoe de jonge poes naar beneden viel en in een bramenstruik terecht kwam. Hij hoorde haar gillen en snelde naar haar toe. "Blijf zitten, ik haal je er uit!" Riep hij tussen de bladeren en stekels van de struik door. Koortsachtig dacht hij na hoe hij haar eruit kon krijgen. Hij zag zwarte toefjes haar tussen wat bladeren uitsteken. Hij haalde diep adem en sprong er ook in. Door zijn gewicht zakte alles onder hem door en wist hij met zijn poten wild maaiend de weg vrij voor hem te maken. Doorns prikte in zijn vacht en hij had al zijn wilskracht nodig om ook niet pijn geluidjes uit te brengen. Met zijn klauwen ontbloot rukte hij aan de bladeren en takken tot hij haar eindelijk goed zag. Ze was nachtzwart en had grijze ogen die hem recht aankeken. Even bewoog hij niet toen hij haar ook recht aankeek. De doorns die in zijn buik en poten duwde bracht hem weer terug naar de realiteit. "Kom op, je kunt eruit klimmen!" Moedigde Vulture haar aan en hij haalde nogmaals met zijn voorpoten de ranken weg die de kattin de weg versperde om los te komen. "Nu!" Riep hij en hij deed zijn best om zelf ook niet opzij te springen. "Je kunt mij gebruiken als brug om eruit te komen, vooruit" Miauwde hij met op één geklemde kaken. Wat een pech! Hij moest wel veel pijn lijden om een jonge poes in nood te helpen.

Onderwerp: Re: Hello?(+Vulture) ma 21 jul 2014 - 18:32

Sunset hoorde geritsel in de buurt. Gespannen keek ze om haar heen, de zwarte poes was nu wel een hele makkelijke prooi voor een vos of een das. "Blijf zitten, ik haal je eruit!" Hoorde ze. Gelukkig, het was een kat. En nog een aardige ook Sunset zag de braamstruiken hevig heen en weer bewegen. Ze zag de poten van een cyperse kater die de braamstruiken wegduwde. De kater keek met zijn diepgroene ogen recht naar Sunset. Even leek de tijd stil te staan. Een Rogue? "kom op, je kunt eruit klimmen!" Moedigde de cyperse kater haar aan. Hij duwde nog een paar takken weg die haar weg versperde. "Nu!" Schreeuwde hij, "Je kunt mij gebruiken als brug, vooruit." Sunset zette zichzelf af met haar stevige achterpoten en rukte zichzelf los. Een aantal zwarte plukken vacht bleven in de stekelige doorns zitten. Ze hupste de Braamstruiken uit, en plofte vermoeid op het gras. "Bedankt!" Mauwde ze opgelucht. Hij heeft me gered! Toen ze zich omdraaide naar de cyperse kater die nog in de braamstruiken zat, bleef ze weer hangen in zijn diepgroene ogen. Ze schudde haar hoofd. "Ik ben Sunset, jij?" Ze likte haar gewonde pootkussentje, maar hield toch wel de cyperse kater in de gaten. Maar waarom zou hij haar kwaad doen als hij haar heeft gered? Ze vertrouwde hem op een of andere manier wel, maar het was een káter! Net zo als haar vader, die haar moeder had vermoord en Sunset had aangevallen. Ze voelde de rillingen door de littekens op haar rug. wat als mijn vader nog leeft? ze schudde de gedachte weer van zich af. Was die cyperse kater haar gevolgd? Of was het gewoon puur toeval dat hij zo snel bij haar was? Ze voelde weer druppels op haar kop. Het ging weer regenen. "Fijn!" Grauwde ze. "Regen" Chagrijnig stampte ze haar gewonde poot op de grond, maar kromp ineen toen haar zwarte pootkussentje de grond raakte. "Weet jij een schuilplaats?" Mauwde ze, en ze ging weer verder met het likken aan haar poot.

Onderwerp: Re: Hello?(+Vulture) ma 21 jul 2014 - 18:48

Vulture zag hoe de braamstruik wild begon te bewegen en tot zijn opluchting begon de poes zich eruit te duwen. Hij zette zich schrap en voelde hoe ze langs hem streek. Doorns prikte dieper in zijn vel en hij gromde lichtjes. Toen het gewicht achter hem op de takken leek te verminderen nam hij aan dat ze weg was. Hij keek even achterom en ving haar blik. Onhandig wendde hij die af en begon hij zelf zich los te worstelen. Hij lag languit met zijn achterpoten in een vreemde houding over de takken heen. Moeizaam duwde Vulture zijn voorpoten tegen de takken aan en krabbelde er vanaf. Hij landde op zijn kont en draaide zich om. Pijnlijke steken trokken door zijn onderbuik heen maar hij merkte dat er tot zijn opluchting geen doorns waren blijven hangen. Hij boog zijn kop even toen ze hem bedankte. Hij nam haar op dat moment eens goed in zich op. Haar vacht zat een beetje warrig door haar ontmoeting met de braamstruik. Haar ogen waren zilvergrijs. Die kleur had hij nog nooit gezien in katten ogen, dat wist hij heel zeker. Ze was slank en nog wat manen jonger dan hij .. maar zeker niet een straf voor het oog om naar te kijken. Nu pas merkte hij de BloodClan geur op en ging er een lichte onzekerheid door hem heen. Hij had aangenomen dat alles wat naar BloodClan rook foute boel was. Tot nu toe had de poes nog geen vijandigheid naar hem uitgestraald en leek ze niet echt teleurgesteld dat hij haar gered had. Hij had haar aangestaard, want hij had haar vragen niet beantwoord. Hij hoestte alsof hij iets in zijn keel had en stond op. "Ja ik weet wel een schuilplek" Zei hij zachtjes terwijl hij toekeek hoe ze haar bebloede poot wat zorg gaf. "Volg mij maar" Herstelde Vulture zich. Sunset.. wat een aparte naam. Merkte hij mentaal op. Regendruppels kletterde neer op zijn vacht maar dat deerde hem zowaar even niet. "Sorry dat ik eerst niets zei maar .. mij naam is Vulture" Hij zweeg even. "Er is een onbewoond dassenhol hier niet ver vandaan waar je kunt schuilen, laten we gaan rennen" Stelde hij voor. Ze wilde vast niet nat worden.. Hij begon te rennen. Hij zigzagde tussen wat bomen door en kwam al snel uit bij het hol. Hij had het bij puur toeval gevonden toen hij hier langs kwam. Het was bedekt door varens die er voor groeide. Toen hij achter een muis aan was gedoken merkte hij dat hij niet hard contact maakte met de bast van de boom maar met een hol. "Hier-" Hij duwde de varens opzij met zijn lichaam en maakte plaats om haar er langs te laten.

Onderwerp: Re: Hello?(+Vulture) di 22 jul 2014 - 9:03

Sunset voelde de natte regendruppels haar vacht platdrukken. Vulture rende voor haar uit. Ze zigzagden tussen de bomen door. De nachtzwarte vacht van de poes was kletsnat geworden door de ijskoude regen van newleaf. Vulture stopte uit het niets voor een dassenhol. Sunset vewachtte niet dat hij zomaar ging stoppen, in gedachten verzonken knalde de poes zacht tegen de cyperse kater aan. Merkte hij het niet eens? "Hier-" mauwde Vulture. De kater duwde de varens die voor het dassenhol hingen opzij met zijn lichaam. Ze draafde langs hem, en voelde zijn vacht langs de hare strijken.
Het dassenhol was best klein. Nét groot genoeg ruimte voor twee katten. En het was ook best donker in het hol. Het was ook buiten al donker geworden ondertussen. "Is hier wel genoeg ruimte?" Klaagde ze, likkend aan haar gewonde voorpoot. Ze zocht een plaatsje om te liggen, en Sunset krulde zich op in een hoek. Het zand in het hol plakte aan haar natte vacht. "Vertel eens wat over jezelf?" Mauwde Sunset. Ze voelde iets pijnlijk in haar vacht bijten en blazend sprong ze op. Een rat hing aan haar buik, ze trapte sissend met haar achterpoot de bruine rat van haar af. Hij vloog tegen de wand van het dassenhol. De zwarte poes mepte chagrijnig tegen de rat aan. Die sprintte richting de varens, die een klein beetje bewogen toen de rat zich erdoorheen wrong. Sunset wendde zich af en keek naar de aangetaste vacht. De rat had een grote, zwarte pluk eruit getrokken. "Niks aan de hand." Mompelde ze. Ze likte haar vacht plat, zodat de kale plek een beetje bedekt zou zijn. En krulde zichzelf weer op tot een hoopje slapend zwart.

Onderwerp: Re: Hello?(+Vulture) di 22 jul 2014 - 13:13

Vulture keek ook naar binnen en moest bekennen dat het inderdaad niet erg groot was. Sunset deelde dat hem op een klagelijke toon mee en hij keek even om naar haar. Ze betrad al snel wel het hol dus wachtte hij maar rustig af tot ze gesetteld was. De regen begon hem ondertussen te doorweken. Een koude rilling trok door hem heen. Toen ze eenmaal lag wilde hij de den net betreden, alleen maar om achteruit de springen toen er wat fel gepiep klonk en Sunset begon te blazen. De varens schoten terug en bedekte zijn zicht naar binnen. Hij dook nogmaals opzij toen een lelijke, zwarte rat langs hem heen schoot. Geschokt stak hij zijn kop weer naar binnen. "Alles oké?" 'Niks aan de hand' Hij haalde opgelucht adem en kroop nu ook naar binnen. Nu hij er in zijn volle lengte opgericht stond, moest hij inderdaad toegeven dat het krapjes aan was. Hij schoof zo goedschiks en kwaadschiks als het kon tegen de andere wand aan en krulde zich ook op. Nou.. nogmaals is mijn planning in één klap verandert.. Dacht Vulture. Wie had gedacht dat hij met een BloodClan poes die hij net ontmoet had een schuilplek zou delen? Afgezien van Dot, zou dat iets vreemds voor hem zijn. Hij was wel opgelucht dat ze niet vijandig naar hem leek. Hij merkte dat zijn blik telkens naar haar ogen toe getrokken werden. "Je hebt wel pech vandaag .. eerst die doornstruik en nu die rat" Greens hij geamuseerd. Hij trok met zijn snorharen toen hij weer wat herinnerde. "Oh ja dat wilde ik nog zeggen- ik ben echt onder de indruk van je klim en spring kunsten in de boomtoppen" Zei hij vol belangstelling. "Ben je misschien ooit een SkyClan kat geweest?" Giste hij met grote ogen.

Onderwerp: Re: Hello?(+Vulture) wo 23 jul 2014 - 10:10

"Een SkyClan kat?" Sunset grinninkte. "Mijn ouders waren rogue." Een rilling ging over haar rug bij de gedachte aan haar vader. "Mijn vader was teleurgesteld in me..." De zwarte poes slikte. "Uit woede heeft hij mijn moeder en mijn broertjes vermoord." Ze pauzeerde even "En mij bijna." Ze huiverde bij de gedachte dat ze nu een hol met een kater deelde. "Toen heb ik 2,5 manen gevlucht voor mijn vader." Haar ogen weerspiegelden angst en verdriet. Ze keek Vulture recht in zijn ogen aan, haar blik bleef steeds hangen in die van hem. "Waar kom jij vandaan?" Mauwde ze, ze wendde zich van hem af. Ze schudde het zand uit haar zwarte vacht, en likte haar schouder schoon. Wat als mijn vader nog rondloopt? Sunset schudde haar hoofd, en keek tussen de varens door naar buiten. De vieze, grauwe lucht werd steeds blauwer, en de regen minder. Ze checkte even of ze niet meer wonden had dan ze al wist, en stond plotseling op. "Het weer is al beter buiten." Mauwde ze blij, maar net toen ze naar buiten wilde stappen rook ze een sterke, vieze geur haar neus binnendringen. Sissend stond ze verstijfd tussen de varens. "Hond!" Fluisterde ze, langzaam kroop ze weer terug. De hond had wel geroken dat er katten zaten, en Sunset wist dat ze hier alles behalve veilig waren. De poes wist wel dat zíj aan de hond kon ontsnappen door haar snelheid, maar Vulture? Hij had haar gered, dus kon ze hem hier toch ook niet aan zijn lot overlaten? Peinzend keek ze naar hem, recht in zijn diepgroene ogen. "Wat nu?"

Onderwerp: Re: Hello?(+Vulture) ma 28 jul 2014 - 11:59

Vulture was even verrast door haar schokkende verhaal. Terughoudend keek hij naar zijn poten. En dan te bedenken dat zijn familie niet zo lief was."Het spijt me voor je" Zei hij zachtjes en hij keek haar weer aan in het donker. Hij keek op toen ze opmerkte dat het beter weer was. Wauw, dat was snel! Hij duwde zichzelf overeind en wilde haar volgen tot dat- 'Hond!' Geschrokken deinsde hij achteruit. "Ik weet het niet" Zei hij nerveus. Hij hoorde de hond blaffen in de verte.. al klonk de verte al angstaanjagend dichtbij. De zwarte poes kon de bomen in .. hij was niet zo'n goede klimmer. Niet op deze manier! Maar hij kon haar ook niet zo achterlaten .. dat zou fout zijn. Vulture keek met zijn groene kijkers in de grijze van haar. "Ik leidt hem af .. en dan kun jij rennen!" Zei hij met bonzend hart. "Ik kom wel achter je aan als je veilig bent" Hij liet geen ruimte over voor debat en schoot naar buiten. Van links hoorde hij woest geblaf en met een noodvaart kwam een gigantische, zwarte hond op hem af. Zijn hart ging tekeer als een bonzende drum en hij brak enkele nagels in zijn haast om weg te komen. "Nu Sunset!" Riep hij! De hond rende achter hem aan. Nog nooit had hij zo hard gerend als dat hij nu gedaan had. De bomen suisde langs hem heen en het warme gehijg achter hem leek iets af te nemen. Hij hoorde water in de verte stromen. Dat was zijn kans! Hij sprong van de heuvel af naar beneden en zag een beekje. Aan de overkant was genoeg beschutting. Als hij de hond te slim af kon zijn .. Hij dook naar voren het water in. De kou raakte hem als een steen. Moeizaam peddelend kwam hij boven. Achter hem zag hij de hond verward rond zwemmen. Hij had hem uit het oog verloren! Vulture dook vluchtig aan de overkant tussen de varens door en rende zo snel mogelijk naar een boom. Hij sprong omhoog en haakte zijn nagels in de bast. Moeizamer en langzamer dan nu had hij nog nooit een boom beklommen. Hijgend van de inspanning behaalde hij een veilige hoogte. In de schaduwen van wat overhangende takken zat hij te kijken naar het grote beest dat uit het water kwam.

Onderwerp: Re: Hello?(+Vulture) ma 28 jul 2014 - 16:26

"Nu Sunset!" Riep Vulture; als een speer schoot de kater weg met de kwijlende hond achter hem aan. Sunset racete naar een hoge eik en klom er vluchtig in, na een paar keer haar klauwen in de schors te zetten was ze boven in de boom. Zo snel mogelijk sprong ze naar de volgende tak, en naar de volgende en die daarna. Zo schoot ze tussen de boomtoppen door. Ze zag Vulture en de hond onder haar stormen. De kater sprong het water in, met de hond erachteraan. Sunset stopte toen ze bij de boom naast de rivier was, ze moest een enorme sprong maken om daar te komen. Ze keek angstig toe hoe de natte hond zich hijgend uit het ijskoude water hees. Sunset waagde de sprong, als een zwarte flits schoot ze door de lucht, en landde op de tak aan de overkant. De hond racete op de bewegende varens af. Angst vulde de zilveren ogen van Sunset. Met een krachtige sprong vloog ze op de bruine hond, en greep zijn halsband stevig tussen haar kaken. Met al haar kracht trok ze hem naar achteren zodat de hond zou stikken. Hevig grommend rende de stikkende hond op een boom af. Hij schudde woest, en gooide Sunset van zijn rug af. Blazend krabde ze zijn neus open en sprong sissend de boom in. De hond zette zijn klauwen woest in de boom, en krabde stukken schors eraf. Sunset blies woedend naar de hond, en deed dezelfde techniek opnieuw, ze sprong weer op zijn rug en greep de halsband. Met haar klauwen haakte ze zichzelf vast in het vlees van de hond. De hond gromde, schudde Sunset van zich af en krabte haar buik open, hij hapte een pluk uit haar vacht. Sunset krabte zijn neus nog een keer, gefrustreerd hapte de hond weer naar Sunset. De poes was als de dood dat er iets zou gebeuren met de kater dus wenkte ze met haar staart dat hij moest vluchten. Niet dat ik dat beest alleen aankan. Maar ze kon wel snel vluchten. De hond hapte naar haar haar nek, Sunset voelde tanden schrapen, maar ze dook weg en siste terug. De hond sloeg met zijn poot tegen haar kop, en ze vloog tegen een boom aan, ze kon nu vluchten. Ze keek omhoog, de boom in. Toen ze zich wilde afzetten, knalde de hond tegen haar aan. Een woedend geluid klonk van achter de hond. Een tweebeen greep de halsband van de hond woedend in zijn klauwen en trok hem mee. Opgelucht krabbelde sunset overeind. Woedend sissend keek ze de hond na, en sprong snel in de boom, veilig.

Onderwerp: Re: Hello?(+Vulture) di 29 jul 2014 - 19:53

Met gespitste oren zag Vulture de hond naar de boom rennen. Voor hij kon besluiten wat te doen met de kater in de boom schoot er iets zwarts op hem. Als versteend keek hij toe hoe de gitzwarte poes de hond aanviel. "Is ze gestoord?" Zei hij hardop en hij sprong enkele takken lager. Sunset had zich aan de halsband vastgegrepen en leek niet los te laten! Een wild gevecht begon daarna. Vulture was ongetwijfeld even bang als Sunset van binnen was .. enkel liet zij het niet zo merken als hij. Koortsachtig dacht hij na of hij de hond nu moest afleiden of aanvallen. Voor hij kon besluiten wat liet hij zich uit de boom vallen en landde hij op de grond. Met een vacht die vijf keer zo dik was als normaal rende hij op het schouwspel af. Hij deinsde echter achteruit toen een twoleg zijn blikveld in kwam. Haastig rende hij naar de zwarte poes en sprong haar achterna de boom in. Moeizaam bereikte hij haar. Hijgend keek hij haar aan. "Idioot!" Oei, dat was niet wat hij wilde zeggen. "Je kon wel dood zijn!" Huh? Met wild zwiepende staart keek hij naar haar verwondingen en zuchtte hij diep. Was deze poes haar geheime naam 'ongeluk' of zoiets? "Kan ik je helpen? Waar is het het ergst?" Zei hij op een kalmere toon al trilde die nog wel van spanning. Het besef dat ze beide door het oog van de naald gekropen waren drong tot hem door. "Ik weet niet veel af van medicijnen en zo .. maar je moet die wonden wel verschonen" Zei hij bezorgd met een blik op haar geschampte nek waar wat haar ontbrak en wat bloed vloeide.

Onderwerp: Re: Hello?(+Vulture) di 29 jul 2014 - 23:06

"Idioot!" Mauwde Vulture hijgend, "Je kon wel dood zijn!" Sunset keek beschaamd naar de kater, die met een hevig zwiepende staart naar haar verwondingen keek. De she-cat dook ineen als een bolletje angstig zwart haar. Rillend wachtte ze op de pak slaag die haar vader op dit moment had uitgedeeld. "Kan ik je helpen? Waar is het het ergst?" Vroeg de kater op een kalme toon, met grote, verbaasde ogen keek Sunset de kater aan: Zijn stem was zo kalm, Kalm niet zoals haar vader die met een kil gesis haar nu uit de boom had geslagen. "Ik weet niet veel af van medicijnen en zo .. maar je moet die wonden wel verschonen" Mauwde Vulture bezorgd, hij wierp een blik op haar wonden in haar nek, ze voelde haar oude littekens prikken toen haar bloed eroverheen vloeide. Kan ik daar wel bij? de wond liep van haar kop, tot haar rug. In een ongemakkelijke, pijnlijke positie likte ze angstig en trillend het onderste van de wond. Ze verwachtte nogsteeds een mep van de kater, maar toen hij 'Idioot!' Mauwde, klonk het lang niet zo als haar vader. Was hij misschien toch wel te vertrouwen? Anders had hij me nooit uit de bramenstruiken gered. De nachtzwarte poes keek voor een moment naar zijn diepgroene blik, het leek even de pijn te verlichten. Ze schudde zich los uit zijn ogen. "Ik kan er niet bij" Mauwde ze zachtjes, de slanke she-cat worstelde haarzelf overeind. "Ik laat het wel zo, het was een tweebeenhond en die is vast niet ziek!" Ratelde ze angstig Hopelijk is ie dat niet... Ongemakkelijk sprong ze naar een andere boom en ging met haar rug naar de kater zitten, bang dat hij boos zou worden. Waarom was hij eigenlijk boos? Hij heeft mij toch ook gered?

Onderwerp: Re: Hello?(+Vulture) wo 30 jul 2014 - 16:33

Vulture keek toe hoe de zwarte poes zich moeizaam waste op de tak. Hij bewonderde haar gevoel voor evenwicht, zelfs nu ze gewond was en in een boom zat op een niet al te brede tak. Misschien moest hij dat ook maar eens leren. Toen ze omhoog kwam keek hij haar recht aan. 'Ik kan er niet bij' Hij knikte bevestigend. 'Ik laat het wel zo, het was een tweebeenhond en die is vast niet ziek' Hij sprong op toen ze van hem wegsprong. Hij keek haar na maar volgde haar niet. Hij wist zelf wel dat zijn slanke lichaam de sprong net niet zou halen. In plaats daarvan klom hij dus maar weer uit de boom, moeizaam en half vallend, en weer in de andere boom. "Niet weggaan" Zei hij hijgend met zijn nagels diep in de schors gedrukt. Hij voelde hoe hij naar beneden zakte. "Kom naar beneden dan kan je ze in de rivier schoonspoelen.. ik kan je er best mee helpen?" Stelde de cyperse kater voor. Hij besloot om maar weer wat los te laten en landde weer op de grond te landen. Vulture was geen klimmer en zou enkel onder enorme druk misschien een boom in kunnen komen. Hij haalde diep adem en keek bemoedigend naar boven. "De hond is weg .. en anders zorg ik wel dat je niets overkomt" Besloot hij. Misschien motiveerde haar dit wat meer om naar beneden te komen. De BloodClan geur die aan haar kleefde leek erg ongepast. Voor een BloodClan poes was ze totaal niet zoals het plaatje deed vermoeden. Ze had hem nog niet aangevallen of iets dergelijks.. Hij haalde diep adem en besloot om er maar niet langer over na te denken. Niet nu in ieder geval.

Onderwerp: Re: Hello?(+Vulture) vr 1 aug 2014 - 10:38

"Niet weggaan" hijgde Vulture achter haar, Sunset draaide haar hoofd naar hem toe, "Kom maar naar beneden dan kan je ze in de rivier schoonspoelen.. Ik kan je er best mee helpen?" Bood de cyperse kater aan. Bemoedigend staarde de kater haar aan. "De hond is weg .. En anders zorg ik wel dat je niets overkomt." Moedigde hij haar aan. Vulture was wel te vertrouwen, maar hij was toch boos? Zou hij het zelfde doen als haar vader bij haar moeder had gedaan? Sunset rilde, Met Ogen gevuld met angst door de gedachte aan haar vader, sprong de poes naar beneden. Ze landde bijna op de kater, net voor zijn neus. Ze keek even recht in zijn diepgroene ogen, en ze wilde haar blik afwenden. Maar ze zat vast. Ze rukte zich los van zijn ogen, maar toen ze een stap naar voren wilde zetten, bonkte haar neus tegen zijn neus. "S.. Sorry .. Sorry!" Ze deinste achteruit, en trilde van angst. Nadat ze als een rillend bolletje wol een poosje naar hem keek, vol ogen van angst, Stormde ze naar de rivier, en stak haar kop onderwater, om alle verdere gesprekken te vermijden.

Onderwerp: Re: Hello?(+Vulture) vr 1 aug 2014 - 14:41

Met zijn oren gespitst keek hij omhoog naar de takken die wild begonnen te bewegen. Vulture glimlachte flauwtjes om zijn overwinning en ging een stukje achteruit zodat Sunset veilig kon landen. Ze landde bijna op hem zodat ze bijna neus aan neus stonden. Even staarde ze elkaar in een moment van pure stilte aan tot de zwarte poes de hare afwende en tegen zijn neus aanbotste. Geschrokken en een beetje verlegen ging hij wat stappen achteruit. 'S.. Sorry .. Sorry!' Verontschuldigde ze zich. "Geeft niet" Zei Vulture automatisch en hij schraapte zijn keel. Hij merkte met een lichte verontrusting dat ze erg bang leek. Ze beefde als een rietje en keek hem aan alsof hij haar elk moment kon aanvallen. Hij dacht verwildert na wat hij gedaan had om haar zo te laten schrikken? Was de aanraking teveel geweest? Koortsachtig gingen zijn gedachten terug naar de hond. Dat was het vast! Ze was gewoon erg geschrokken van de hond. Voor hij haar gerust kon stellen ging ze al langs hem heen en stak ze haar kop onder water. Verbouwereerd ging hij haar achterna en ging hij naast haar staan. Ongemakkelijk keek hij om zich heen maar wist eigenlijk niet echt wat te doen. Vulture wierp een blik op het water en kreeg een idee. Hij rende een eindje van Sunset weg en dook toen het water in. Erg moeizaam en ongetwijfeld erg achterlijk maaide hij met zijn poten door het water. Water was zeker iets wat hij niet fijn vond maar ook niet echt meed. Als hij door een rivier moest zwemmen om bij een dorp of prooi plaats te komen zou hij dat ook zeker doen. Al gauw kwam Sunset in beeld. Hij dook naar voren en keek haar met een brede grijns recht aan onder water.

Onderwerp: Re: Hello?(+Vulture) vr 1 aug 2014 - 18:42

Het ijskoude water drong door de vacht van Sunset, ze kneep rillend haar kaken op elkaar, en bedacht wat ze zou kunnen doen. Zal hij weggaan? Sunset schudde haar hoofd, Hopelijk niet. De zwarte poes voelde het ijskoude water deinzen, alsof er iets inviel. Ze opende haar ogen en schrok van een bewegende schim in het water. De kop van Vulture verscheen vlak voor haar hoofd, er stond een grijns op zijn gezicht, had hij gemerkt dat ze zo bang was? Zou hij vragen waarom? Hijgend en proestend zette ze een paar stappen achteruit en haalde hevig adem. Vulture was dan wel een kater, maar ze wilde niet dat hij wegging wacht, wat? "Het.." Ze proestte, ze wilde eigenlijk 'het spijt me' zeggen, maar waarom? "Het.. Water is een beetje vreemd, ik weet niet of dat wel goed is voor de wond?" Stamelde ze, ze had gelijk; het water was vreemd, er dreven allemaal dode insecten in. "Het spijt me dat ik steeds ongeluk breng.." Mauwde ze, "Misschien moet ik maar beter weggaan." Ze slikte, waarom zei ze dat? Ze wilde Vulture niet in gevaar brengen maar ze wilde ook niet weg. "Het spijt me dat.." Ze keek naar haar poten en zuchtte. "Dat ik bang ben voor katers." Ze draaide zich om en liep maar de boom, ze hoopte met haar. Hele hart dat Vulture haar niet liet gaan, maar haar verstand zei dat ze hem alleen maar in gevaar zou brengen. Aan hem de keuze. Twijfelend en gefrustreerd hakte ze haar klauw in de grote eik. Hij liet een diepe gleuf achter in de stam. Ze wist totaal niet wat ze moest doen.

Onderwerp: Re: Hello?(+Vulture) vr 1 aug 2014 - 19:36

Het water deinde wild op en neer toen Sunset haar kop terug trok. Allemaal belletjes suisde om hem heen. Vulture kwam ook aan de oppervlakte en keek haar afwachtend aan. 'Het.. Water is een beetje vreemd, ik weet niet of dat wel goed is voor de wond' Hij peddelde naar de kant en keek haar verward aan. Inderdaad dreven er hier en daar wat dode insecten in .. maar het was altijd beter dan de wond gewoon zo te laten! "Wacht nou-" Begon hij in een poging het uit te leggen. 'Het spijt me dat ik steeds ongeluk breng.." De cyperse kater keek haar geschokt aan "Misschien moet ik maar beter weggaan' Hij kwam nu eindelijk ook uit het water en liep haar achterna. Blijkbaar leek ze weer in de stemming er voor haar boom in te gaan. Hij zette zijn klauwen ook in de bast, naast de hare en keek haar doordringend aan. "Ik ken je nog maar net- maar je moet echt die wonden schoonspoelen" Het klonk een beetje wanhopig. "We kennen elkaar totaal niet en dat is prima .. laat me op zijn minst dan nog voor je zorgen tot morgen ochtend" Hij zuchtte diep en erg vermoeid. "Dan weet ik zeker dat je wonden goed helen en dat je gegeten hebt" Sunset leek van hem af te willen en dat vond hij ergens niet fijn. Maar als hij er logisch over nadacht was het niet anders. Hij had tenslotte haar enkel gered van een gevaarlijke braamstruik en een dodelijke hond. Verder dan dat kwamen ze niet. Ze wisten niets over elkaar. Hij was zo vreemd voor haar als andersom. Daarbij was ze BloodClan .. ze wilde vast terug naar haar clan genoten. "Morgen ochtend dan zal ik je een plezier doen en weggaan.. ik heb wel ergere katten met ongeluk ontmoet" Hij dacht even aan Dot. "Dus ... ehm .. wat zeg je er van?" Zei het plotseling weer verlegen. Hij trok zijn klauwen uit de eik en zette ze keurig naast elkaar, zijn lichaamstaal een toonbeeld van kalmte met een vleugje nieuwsgierigheid. Hij zou het zichzelf kwalijk nemen als hij de erg jonge poes alleen zou achter laten aan haar lot. Hij wílde haar helpen ondanks de omstandigheden.. hij hoopte dat ze zijn hulp aan zou nemen.

Onderwerp: Re: Hello?(+Vulture) vr 1 aug 2014 - 19:58

"Het is niet dat ik wil dat je weggaat!" Mauwde ze, ze keek naar zijn ogen. "Her is dat ik bang ben dat je iets overkomt." Sunset keek beschaamd naar haar klauwen, misschien had ze nu te veel gezegd. Haar oren wipten verlegen. Was ze nou... Verlieft op Vulture? Ze schudde haar hoofd, dat kon niet! Ze keek weer naar zijn ogen. "Mijn vader gaf me altijd een krab of een beet als ik ook maar íéts verkeerd deed. Hij heeft zelfs mijn moeder en mijn broertje vermoord toen ze voor me op kwamen." Mompelde ze, ze voelde tranen prikken achter haar ogen, en haar klauwen jeukten van woede en angst. "Toen ben ik gevlucht, en ben bijna vermoord door een andere kater." Slikte ze, ze hakte haar klauw diep in de bast en keek kwaad naar de aangetaste schors. "Toen werd ik bang voor katers, maar jij was anders." Ze keek hem aan met haar zilveren ogen. Ze trok haar klauwen uit de boom en keek hem nogsteeds aan met een doordringende blik, Vulture was niet zoals haar vader, echt niet.

Onderwerp: Re: Hello?(+Vulture) vr 1 aug 2014 - 20:28

"Het is niet dat ik wil dat je weggaat!" Vulture keek op door haar toon. 'Mijn vader gaf me altijd een krab of een beet als ik ook maar íéts verkeerd deed. Hij heeft zelfs mijn moeder en mijn broertje vermoord toen ze voor me op kwamen' Zwijgend keek hij haar aan. Hij voelde zich schuldig al was hij aan niets te wijten. 'Toen ben ik gevlucht, en ben bijna vermoord door een andere kater' Sunset haar blik vond hij niet meer. 'Toen werd ik bang voor katers, maar jij was anders' Hij voelde een brok in zijn keel. Hij ontmoette haar blik erg rustig en ging een stapje achteruit. Hij schraapte wel zijn keel zodat Sunset door had dat hij nadacht. Het ging hem allemaal veel te snel. "Misschien is het maar beter als we een schuilplek zoeken" Zei hij koeltjes en hij draaide zich om. Hij keek naar zijn voorpoten met een angstige blik. Hij had zich speciaal omgedraaid zodat ze het niet zou zien. De situatie was van ongemakkelijk naar énorm ongemakkelijk gegaan. Ja, ze een mooie vacht en prachtige poelen van ogen .. maar hij wilde nou niet meteen zeggen dat .. "Ik eh .. misschien .. eh nou.." Hakkelde hij. Hij richtte zijn blik weer voor zich uit en probeerde de angst eruit te halen. Hij geloofde niet in liefde op het eerste gezicht. Hij geloofde niet in dat ene gevoel dat hij had gehad toen hij haar voor het eerst in de ogen keek daarstraks. "Schuilplek .. plaats .. juist ja" Zei hij bruusk en hij draaide zich weer om met de angst uit zijn ogen verdwenen. Maar niet compleet verdwenen ..

Onderwerp: Re: Hello?(+Vulture) vr 1 aug 2014 - 21:33

Sunset keek hem raar aan toen hij over zijn woorden struikelde, had ze iets verkeerd gezegd? Het begon te regenen, opeens. De koude druppels plensden op haar zwarte vacht toen ze naar een schuilplaats zocht. Ze konden wel terug naar de oude plaats, maar dan moesten ze de wild kolkende rivier overbruggen, en Sunset was niet de beste zwemmer. De nachtzwarte poes proefde de lucht, ze huiverde. "Volgensmij kun je mij voortaan ongeluk noemen." Mompelde ze, toen ze vossengeur rook. Waarom had ze áltijd ongeluk? Tenminste, behalve toen ze Vulture tegenkwam. "Ga me nou niet zeggen dat..." Daar kwam de vos, hij zag de katten, en vol zelfvertrouwen stormde hij op ze af. Sunset wilde de boom in klimmen, maar besefte dat Vulture niet de beste klimmer was, zeker niet met deze doorweekte bomen. "Klim de boom in!" Siste Sunset tegen de kater, Sunset rende op de vos af, maar sprong over hem heen. Het rode beest kwam schuivend tot stilstand en verward keek hij sunsets kant op. De zwarte poes zat op een boomtak, zwaaiend met haar staart zodat de vos eropaf kwam. Het domme beest racete op de tak af en hapte en sprong naar Sunsets staart. Ze krabte hem een aantal keer over de neus en trapte woedend in zijn oog. De vos viel jankend op de grond, rende weg en liet Sunset verbijsterd achter. "Hier in de boom is een schuilplaats!" Riep ze. Ze kneedde de natte boomschors met haar klauwen. "Vulture?" Mauwde ze, wachtend op antwoord.

Onderwerp: Re: Hello?(+Vulture) za 2 aug 2014 - 14:06

Regendruppels begonnen gestaag neer te vallen rond hen heen. Vulture was enorm opgelucht dat Sunset niet echt meer over haar gevoelens voor hem doorging. Dat motiveerde hem weer een beetje om door te gaan met een schuilplaats zoeken. Toen de vossengeur die Sunset ook opgemerkt had zijn neusgaten binnen kwam keek hij abrupt op. Beide kwamen ze in actie. De cyperse kater nam het besluit om zich te verstoppen tussen de boomwortels van een dikke eik. De vos leek zijn zinnen op de poes gezet te hebben en had hem in eerste instantie niet opgemerkt. Hij zag vanuit zijn schuilplek tussen de wortels dat het nog niet een heel oude vos was. Hij was nog vrij jong en onervaren, gezien hij probeerde Sunset, die duidelijk het voordeel had, probeerde te pakken vanuit haar plekje op een lage tak. Met ingehouden adem keek hij toe hoe de vos zich al snel terug trok toen hij haar klauwen in zich kreeg. Versteend keek Vulture hem na. Hij hoorde Sunset roepen en kwam tevoorschijn. "Ik ben hier" Zei hij opvallend kalm. Regen begon zijn vacht te doorweken. Hij keek even omhoog en voelde er helemaal niets voor om in een boom te slapen. Slápen? "In de boom .. een schuilplaats in de boom?" Zei hij een beetje onzeker. "Daar vallen we uit!"

Onderwerp: Re: Hello?(+Vulture)