Walk with me,if you agree{Sunpaw, trainingstopic}

ONE DAY, I WILL BE YOUR DEATH

In het ochtendgloren wat zich over het Camp verspreidde, liep een wit zwarte Warrior. Hij was kersvers en had kramp in zijn spieren. Een nacht lang zitten en niks zeggen was geen fijn klusje, maar de Nachtwake moest nou eenmaal gedaan worden. Wel, hij kon nu lekker gaan slapen, als hij een bepaalde kat niet belooft had om morgen, dus vandaag, al te gaan beginnen met de training. Silhouetteheart rekte een poot uit en geeuwde nogmaals. Hij nam richting aan naar de Apprentice den en zocht naar dezelfde poes als hij gisteren had gezien. Toen hij haar gevonden had, wekte hij haar zachtjes. "Ik heb gewonnen"fluisterde hij in haar oor, hij was eerder wakker dan haar. Nou ja, eigenlijk was hij al de hele nacht wakker. Na de ceremonie had hij een boel slaap ingehaald, maar veel hielp dat niet. "Kom" zijn stem was vriendelijk, iets wat men niet vlug verwachtte van hem. Toch moest hij Sunpaw eerst op een vriendelijke manier benaderen en kijken hoe ze was. Bij de uitgang wachtte hij op haar, zijn maag rommelde inmiddels, maar dit was een taak voor hem. Meestal negeerde hij de Warrior Code, maar met Sunpaw erbij kon hij zich beter gedeinsd houden wat dat betreft. Toen ze er was, stond Silhouetteheart weer op. "Kom maar mee''hij liep voor haar uit en dacht vlug na. Ze was al negen manen, dus het Territorium kende ze vast al. "Ik ga je geen rondleiding geven, maar indien je toch ergens vragen over hebt mag dat"besloot hij daarom hardop. Raar, gisteren was hij nog een Apprentice, nu mocht hij zich bij de Young Warriors aansluiten. Zal Sunpaw daar problemen mee hebben? Misschien vond ze het raar om een Mentor te hebben waarmee ze eergisteren nog mee sliep in dezelfde den. Silhouetteheart schudde de gedachte van zich af en keek opzij. "Wat kan je allemaal al?"

Words:312 ||Tag: Sunpaw || Note:The training can start

from Kíli @ Kickstart

Zonlicht viel naar binnen, maar de poes kneep haar ogen toe. Ze kreunde, want ze wilde nog niet opstaan. "Ik heb gewonnen" Bij deze woorden deed Sunpaw toch een oog open, alleen maar om haar mentor voor haar te zien. Gewonnen? Oh, de kater bedoelde dat stomme grapje van gister. opnieuw kreunde de apprentice, maar krabbelde uiteindelijk toch overeind. "Kom maar mee'' Zei Sillhouetteheart."Ik ga je geen rondleiding geven, maar indien je toch ergens vragen over hebt mag dat" De poes rolde met haar ogen. "Jij kan mij beter dingen vragen." Zei ze, maar niet te hard. De warrior zou vanzelf merken dat ze brutaal was. For starclans sake! Deze kater was een dag geleden nog een apprentice! Een dag geleden aten ze waarschijnlijk nog bij dezelfde plek! "Wat kan je allemaal al?" "Alles." Zei Sun, een tikje nukkig. "Meer dan jij." Ze was goed in rennen, heel snel. Haar jacht teckniek was gemiddeld, net als haar vechten. Ze vroeg zich af waar de kater goed in was. "En jij dan?"

ONE DAY, I WILL BE YOUR DEATH

Sunpaw was niet een verse Apprentice die vrolijk om je ronddartelende en de hele tijd vroeg wat ze gingen doen. Toen hij voorstelde dat ze hem dingen mocht vragen en ze daarop brutaal reageerde, rolde Silhouetteheart enkel met zijn ogen. "Alles."beantwoordde ze op zijn eerste vraag en hij keek haar wat verwonderend aan, "Meer dan jij."Silhouetteheart besloot geduldig te blijven, "Mooi". Toen vroeg Sunpaw wat hij allemaal kon, "Je een pets tegen je achterhoofd geven, slapen terwijl jij je geweldige jachttechnieken uitoefent op de lunch van de Queens en de Kittens"met die woorden gaf hij haar een korte zachte pets tegen haar achterhoofd en ging hij liggen in het hoge gras. "Je hebt me gehoord, vang maar wat"spoorde hij haar aan. Met zijn oranje ogen keek hij haar bijna spottend aan en een klein lachje vormde op zijn mondhoeken.

Words:- ||Tag: Sunpaw || Note:

from Kíli @ Kickstart

"Mooi" De poes keek hem aan. "Je een pets tegen je achterhoofd geven, slapen terwijl jij je geweldige jachttechnieken uitoefent op de lunch van de Queens en de Kittens" Sunpaw rolde met haar ogen. Starclan, deze kater was irritant. Ze voelde een tik van de gevlekte staart van haar mentor, terwijl hij lui in het gras ging liggen. "Je hebt me gehoord, vang maar wat" De apprentice versmalde haar gele ogen nijdig, maar trippelde toen een eindje van hem vandaan. Ze liet de wind geuren meevoeren, die van konijn. Iets anders zou ze toch nooit proeven.

~Little time skip~

Even later kwam Sunpaw terug naar Silhouetteheart, haar luie mentor, met een konijn in haar bek. Ze liet hem neer ploffen, met een harde bonk. "Hier." Ze klonk best nors, ze baalde hier zwaar van. Ze was al lang klaar voor het warrior schap. De poes ging naast de kater liggen. "Als Everstar doorhad dat ik al klaar ben om warrior te zijn, zou ik niet met jou opgezadeld zitten." Suns nagels boorden in de zachte grond. "Hoe kan ze dat niet zien..." al kon haar leader er niks aan doen, toch was ze boos op haar.

ONE DAY, I WILL BE YOUR DEATH

Toen ze uit het zicht verdween, legde Silhouetteheart zijn kop op zijn poten en dommelde al gauw in. De slaap die hij zou krijgen terwijl Sunpaw nog op jacht was, was wat hij nodig had. Bovendien zal het een les voor haar zijn. Helaas voor Silhouetteheart duurde zijn welverdiende dutje niet lang, want er klonk een bonk naast hem. Versuft opende hij zijn ogen en zag een dood konijn naast zich liggen. Zo moesten Elders zich waarschijnlijk voelen, eten wat gebracht werd terwijl je lag te slapen. Hij stond op en rekte zich uit, intussen ging Sunpaw liggen. "Als Everstar doorhad dat ik al klaar ben om warrior te zijn, zou ik niet met jou opgezadeld zitten."Silhoutteheart snoof zachtjes, "Hoe kan ze dat niet zien..."vervolgde zijn Apprentice, Silhouetteheart gooide er nog een gaap uit, "Goede vangst"merkte hij op en porde aan het konijn, "Je bent pas negen manen, weinig Apprnetices worden op die tijd Warriors, je bent nog niet volgroeid en er gewoon nog niet klaar voor"vertelde hij haar toen en zuchtte kort, "Ik zal je wat vertellen"mompelde hij zachtjes en liet even de wind door zijn vacht heen waaien. "Er was eens een kitten, een gelukkige kitten. Samen met zijn zus had hij veel vrienden en hun ouders hielden van hun. Hij was gelukkig, tot op een dag zijn ouders gedood werden door een vos. Zijn zus kreeg troost en hij kreeg niks. Niemand die om hem bekommerde, hij trok zich terug,verstopte zich in de schaduwen en keek toe hoe iedereen vrienden werd met elkaar. Twee stonden hem bij, maar hij werd bitter. Al die tijd wou hij maar een ding, wraak,gezien worden. Die woede groeide uit, maar hij hield zich in. Toonde enkel een wat teruggetrokken kat, maar toch werden er paar bang van hem. Hij besloot om nog beter zijn best te doen, maar hij wou samenwerken met de gevaarlijkste kat van het bos. Nog steeds. Nu is hij een Warrior en denk je dat hij spijt heeft van zijn gedachtes?"even pauzeerde hij, maar beantwoordde toen zijn eigen vraag weer. "Nee, wraak is zijn levensdoel en hij gaat die krijgen ook,wat het ook kost"besloot hij en zijn klauwen zaten gekruld in het zand. Hij had het verhaal verteld met een soort woede, zijn eigen woede.

Words:- ||Tag: Sunpaw || Note:

from Kíli @ Kickstart