Rain brings...

Twee bruine ogen waren recht op de lucht gericht. Ze kon maar beter snel naar het kamp gaan, het gin zo regenen en eerlijk gezegd had ze niet zoveel zin in een natte vacht. Snel trippelde ze naar de ingang van het kamp en liep met de muisjes in har bek bungelend naar de prooistapel. Ze was laat, erg laat, silverpels scheen al boven haar op het moment dat ze binnen was gestapt. Rustig liet ze de muisjes uit har bek bij de rest vallen waarna ze zich omdraaide en nar de apprentice den trippelde. Enkele regendruppels hadden haar vacht toch bereken voor ze bij de den was. Even keek ze er in rond, de meeste sliepen al. Zacht sloop ze naar haar nest, en ging daar op liggen. Eigenlijk as ze nog helemaal niet moe dus besloot ze maar naar buiten e kijken, naar de regen die neerdaalde.

-Glowpaw only <3

Snowpaws ogen waren recht naar buiten gericht, ze zag geen enkele kat in het kamp lopen, allemaal waaren ze in hun den om te schuilen voor de regendruppels. En andere lagen gewoon te slapen, het was al laat. Haar blik gleed even omhoog nar Silverpels, maar die kon ze niet zich dor de regenwolken. Even zuchtte ze, ze hoorde overal om haar heen slapende katten, andere waren aan het smoezen maar geen van de stemmen trok echt haar aandacht weg van de regen. Tot een stem dat wel deed, de stem sprak maar een woord, en toch was het genoeg om een rilling door haar lichaam te laten gaan en haar hart sneller te laten kloppen. Langzaam keek ze om om de kater te zien van wie de stem toe behoorde. "Hey Glow" antwoordde ze zacht, en gaf hem zacht een licht kopje ter begroeting. Stiekem ook gewoon omdat ze het wou. "Kom je erbij liggen?" vroeg ze waarna ze wat op schoof. Het was eigenlijik best koud en de druppels regen die zich in haar vacht hadden gewerkt hadden helemaal niet geholpen. Ze wou eigenlijk best tegen hem aankruipen, als hij naast haar kwam liggen.

Ze keek even toe hoe hij naast haar ging liggen en glimlachte even. De druppels in haar vacht begonnen op te drogen maar echt veel warmte bracht dat niet. Even beet ze op har lip nadat hij vroeg of ze het koud had en knikte langzaam. "Uhu, de regen is niet zo warm" mompelde ze zacht. Het boeide haar niet een wat hij zou denken. Ze wou hem niet kwijt maar als hij weg zou lopen zou het duidelijk zijn dat hij niet wou dat ze tegen hem aan lag. Zacht kroop ze dan ook tegen de rode kater aan en legde haar kop op zijn voorpoot. Ze was gek op hem

Nieuwsgierig spitste ze haar oren toen hij haar nam zei. Pas zijn volgende woorden lieten haar haar kop ophijzen van zijn poot en keek om nar hem. Haar ogen lieten een licht bezorgde straling door. Was er iets mis, was hij ziek ofzo. Ze voelde zijn warmte tegen haar, iets wat haar bij elke nieuwe ademhaling tintelingen gaven. Zijn vacht, zijn lichaam voelde goed tegen de hare. "Wat is er, Glow?" vroeg ze voorzichtiig, niet helemaal zeker wetend of ze het wel wou weten. Ze moest het wel weten, hij was haar beste vriend.

Hij begon in eerste instantie iets te ratelen, iets waar ze geen idee had wat hij ermee wou bereiken. Kalmerend keek ze hem aan, ze kon zien dat hij nerveus of gespannen was. Wacht hij vond haar leuk, leuk leuk. Ze bleef stil, luisterend naar zijn volgende woorden. Verliefd, hij, op haar. Even slikte ze waarna ze weer nar de regen keek. Verliefd, was ze dat. Langzaam liet ze har blik naar Glowpaw glijden en keek hem even aan. Ineens voelde ze zich net zo nerveus als hij net had geleken. Ja, ze was verliefd op hem. Ze had geen idee hoe ze daarover zou kunnen twijfelen, die gevoelens die hij haar gaf. Ja, ze was ect wel verliefd. "Ik ook op jou" antwoorde ze dus maar zacht.

Ze grinnikte door zijn lach, het liet haar nerveusheid ook weg druipen. Ze was toch wel blij dat het er uit was, dat had ze in ieder geval niet meer telkens het gevoel dat ze iets voor hem verborg. Ze keek hem even aan voor je haar kopje in zijn nek duwde. "Ik ook van jou Glow" mauwde ze zacht, met een liefdevolle stem. Het klonk raar om te zeggen, ookal was het wel zeker waar, het was iets waar ze aan zou kunnen wennen. Ze zuchtte even gelukkig en likte kort zijn oor. Ze hield zich zacht tegen hem aan terwijl haar vacht tegen de zijne drong.

Haar vacht in de zijne en haar lichaam tegen hem aan. Dit voelde goed, echt goed en dat verraste haar niet. Ze tilde haar kop even op en likte de zijne even waarna ze hem even aan keek. Die gekke kater de ze in hun territorium in de sneeuw had ontmoet, die rare kater waar ze gek op was geworden. Hij was de kater die ze nooit meer van haar zijde zou willen verliezen. "Ik ook van jou, Glow" purde ze zacht en drukte haar kop tegen de zijne in een kopje. Dit was waarschijnlijk de eerste keer dat ze hoopte dat de ochtend nog heel lang weg zou blijven en de regen voor altijd zou vallen zodat ze naast hem kon blijven liggen.

Een glimlach sierde over haar kop toen ze zijn tong terug voelde. Genietend sloot ze haar ogen terwijl ze naar het geluid van de vallende regendruppels luisterde. Het ging steeds harder regenen. Dat konden twee dingen betekenen, of het ging lang, echt lang regenen of het zou ieder moment voorbij kunnen zijn. Ze hoopte behoorlijk op het eerst, dat zou betekenen dat ze langer tegen deze kater aan kon liggen. 'je bent gestoord weet je dat' purde ze tevreden met haar ogen nogsteeds gesloten.