{Littlestream - SPT} If they ask, I'm not here.

Smokebreath lachte eventjes schamper toen ze haar woorden hoorde. "Dat excuus ken ik maar al te goed," miauwde hij droogjes. "Been there, done that." Maar voor de rest zei hij niks.

De kater lachte even, al vertelde haar verstand haar dat dit niet betekende dat hij haar geloofde. "Dat excuus ken ik maar al te goed," miauwde hij droogjes. "Been there, done that." Haar groene oogjes werden even groot. "Ik meen het! Al die poezen geraken hier zwanger.. Ongeveer iedere maar moest ik wel een geboorte aanschouwen." Miauwde, nog hopende dat de kater dit zou geloven.

Smokebreath keek de poes niet erg impressed aan. Zijn blik zei voldoende over wat hij dacht. Ik geloof je voor geen donder. Maar hij legde zijn kop op zijn poten. "Als jij het zegt." bromde de kater enkel. Hij had ook geen zin om het echt uit haar te trekken totdat hij zag dat het echt fout ging. De kater wist immers precies hoeveel werkdruk alles precies was.

De kater keek haar niet echt gelovend aan, al zeiden zijn woorden het omgekeerde. "Als jij het zegt." De poes zuchtte eventjes en keek vervolgens langs hem heen, even denkende aan alle gebeurtenissen die hadden plaatsgevonden afgelopen manen. Maar alsnog zat het verraad van Ashdrizzle en hetgeen wat zij en Nightspark hadden besproken haar het meeste dwars. Al zou ze dit niet toegeven, aangezien de kater haar dan vast vierkantig zou uitlachen.

Eventjes keek Smokebreath de poes onderzoekend aan, maar besloot er niet dieper op in te gaan. De kater schudde zijn pels eventjes uit. "Ik hoop dat je het beter doet met je apprentice dan ik." Miauwde hij luchtig. Iedereen wist hoeveel hij er had weggejaagd.

"Ik hoop dat je het beter doet met je apprentice dan ik." De poes keek hem even ongelovig aan. "Het is niet jou schuld dat al die vorige apprentice's zijn weggegaan.. Ze konden het gewoon niet aan, het medicine cat zijn. Het heeft niks met jou te maken." Haar blik was lichtelijk vernauwd en toonde aan dat ze geen tegenspraak duldde, al was het Smokebreath. Hierna verloste ze zichzelf uit haar strenge houding en zuchtte ze zachtjes. "Frostpaw valt wel mee, ik denk wel dat ze een volhouder is."

Een zachte grinnik ontsnapte eventjes uit zijn mond toen hij Littlestream hoorde spreken en een geamuseerde glinstering verscheen in zijn ogen. "Natuurlijk.. Littlestream." Toch voelde hij een lichte trots jegens zijn apprentice, ze was echt volwassen geworden. "En dat is goed om te horen," miauwde hij vervolgens. Hij fronste eventjes lichtjes. "Heb ik je eigenlijk ooit zelfverdedigende bewegingen geleerd?" Vroeg hij vervolgens. "Want zo niet, moeten we dat binnenkort maar eens gaan inhalen."

"Natuurlijk.. Littlestream." De poes bleef hem serieus aankijken, aangezien ze niet wou dat de kater in zichzelf aan het lachen was. Ze meende het, Smokebreath was altijd een geweldige mentor voor haar geweest. "En dat is goed om te horen," miauwde hij vervolgens. Hij fronste eventjes lichtjes. "Heb ik je eigenlijk ooit zelfverdedigende bewegingen geleerd?" Vroeg hij vervolgens. Littlestream keek hem even verbaasd aan. "Want zo niet, moeten we dat binnenkort maar eens gaan inhalen." Ze beet eventjes op haar lip. "Nee.. Maar ik denk niet dat me dat zal lukken." Miauwde ze met een frons.

Smokebreath keek de poes serieus aan. "Ik heb er eens over nagedacht om wat dingen te bedenken waar jij ook mee uit de voeten kan. Ik ben natuurlijk een grote kat, dus ik zal anders moeten vechten dan jij. Maar na het kijken hoe kleinere katten vechten, en dan vooral wat rogues die ik verjaagd heb, heb ik een patroon ontdekt in hun gevechtstechnieken. Gebruik de kracht van je vijand tegen ze." Miauwde de kater kalm. Hij wilde het eigenlijk niet toegeven, maar hij hield zich nog veel bezig met zijn apprentice en hoe hij haar kon helpen. "Zeker met de dreigingen van de laatste tijd zou ik graag willen dat je op z'n minst jezelf kunt verdedigen als het noodzakelijk is."

Met gespitste oortjes keek ze de kater aan, haar ogen steeds iets groter wordend bij ieder woord dat hij zei. Zou het echt mogelijk zijn? "Zeker met de dreigingen van de laatste tijd zou ik graag willen dat je op z'n minst jezelf kunt verdedigen als het noodzakelijk is." Eindigde hij, waardoor ze even serieus knikte. "Misschien kunnen we eens in het territorium gaan trainen als we allebeide tijd hebben?" Vroeg ze voorzichtig, niet zeker zijnde of de kater dit er wel voor over had. Ze had namelijk het gevoel gekregen dat geen enkele kat nog de inspanning nam om haar te trainen, aangezien ze voor Smokebreath ook al enkele mentoren had gehad. En die hadden het allemaal stuk voor stuk opgegeven.

Smokebreath knikte eventjes lichtjes toen hij haar reactie hoorde en zag. Ze keek oprecht verbaasd. De kater krulde zijn staart om zijn lichaam. "Dat klinkt prima, kom maar een keer naar me toe wanneer je tijd hebt. Ik maak wel tijd," miauwde de kater kalmpjes, waarna hij het zich gemakkelijk maakte. De den was nog steeds nog wel vertrouwd.

"Dat klinkt prima, kom maar een keer naar me toe wanneer je tijd hebt. Ik maak wel tijd," Een kleine glimlach krulde zich rond haar lippen. "Oké, dat is dan afgesproken." Miauwde ze opgewonden.

De kater knikte rustig. "Mooi, want anders had ik je aan je staart naar het territorium getrokken," miauwde de kater. Hij had op dit vlak geen tegenspraak geduld. "Je moet jezelf kunnen verdedigen," besloot de kater vervolgens kalm. "Anders moet ik je staart uit elke situatie redden en ik kan mezelf niet in drieën delen." Miauwde de kater op geamuseerde toon.

"Mooi, want anders had ik je aan je staart naar het territorium getrokken," Littlestream keek even verbaasd op. Wou de kater het zo graag proberen? "Je moet jezelf kunnen verdedigen," Even vernauwde de poes haar ogen, alsof ze dat zelf niet wist.. Ze ging niet voor niets iedere keer met een bang hartje het territorium in. "Anders moet ik je staart uit elke situatie redden en ik kan mezelf niet in drieën delen." De poes keek hem even kwaad aan. "Ik weet dat ik nutteloos ben naast mijn taak als medicine cat, maar je moet het er ook niet zo inwrijven!" Miauwde de poes kil, waarna ze even wegkeek en haar groene blik op een random stapeltje kruiden fixeerde. "Sorry, ik weet dat je het bedoelt om te helpen maar ik ben het stilletjes aan beu geworden om aan te horen dat ik mezelf niet kan verdedigen, alsof ik dat zelf niet eens weet." Mompelde ze vervolgens, bijna onverstaanbaar.

Smoke gaapte eventjes, niet onder de indruk. "Temper, temper," miauwde hij scherp. Alsof hij het niet gewend was dat katten boos op hem waren. Alsjeblieft zeg, kwam bij de vleet. "Er is een verschil tussen inwrijven en realisme." Bromde de kater vervolgens op een toch lichtelijk geërgerd toontje. "En daarom gaan we er ook wat aan doen, niet waar?" Hij gaf zijn poot een vlugge link.

De poes gromde zachtjes maar gaf uiteindelijk toe door eventjes te knikken. Vervolgens stond ze op en begon ze de rondslingerende spullen wat bij elkaar te schrapen. "Als je je trouwens hier toch gaat schuilen, maak je dan nuttig en help me even met opruimen." Vervolgde ze, nog steeds lichtjes geïrriteerd omdat de kater het volledig gelijk had.

Smokebreath glimlachte geamuseerd en hief zichzelf overeind. Zijn pluizige staart veegde eventjes over de grond heen. "Uiteraard," miauwde de kater, "Weet je zeker dat je het wel aandurft, iemand die niet eens medicine cat is?" Miauwde hij doodkalm, waarna hij zijn nagel uitklapte en wat jenever bessen terug op hun hoop rolde. "Word overigens maar boos hoor, ik ben het gewend," een geamuseerde glimlach trok aan zijn mondhoeken, bijna alsof hij het erom deed.

De kater leek geamuseerd te zijn door haar brommerige gedrag, wat er voor zorgde dat ze zich slechts nog geïrriteerder begon te voelen. Ze sloot even haar ogen en liet een gefrustreerde zucht uit haar bekje ontsnappen. "Ik vertrouw er helemaal op dat je geen doodsbessen met jeneverbessen zult verwisselen." Miauwde ze simpel, hem een zijdelingse blik toewerpende. Vervolgens trok ze even haar wenkbrauwen op. "Hoe zou dat komen?" Miauwde ze even sarcastisch, waarna ze zachtjes glimlachte. Nee, zij was al gewend geraakt aan zijn gedrag, echter kon ze er niet tegen dat katten haar begonnen uit te maken als nutteloos. Niet dat hij dit deed, maar alsnog kreeg ze het gevoel.

Smokebreath keek eventjes op van haar woorden. "Nah.. Alleen als ik ze aan jou moet voeren," miauwde hij, heel erg zoetjes voor zijn doen. Vervolgens rolde hij het juiste besje op de stapel. "Sinds wanneer heb je hier überhaupt doodsbessen liggen?" miauwde hij vervolgens met een frons. "Overigens zou ik absoluut niet weten hoe dat komt. Ik bedoel, ik ben toch de goedheid zelve. Een engel van de Starclan." Hij sprak zijn woorden uit op zo'n sarcastische toon, dat hij toch bijna zelf nog onder de indruk was.

De poes trok even haar mondhoeken op bij zijn woorden. "Ik heb ze hier liggen in geval van nood, bijvoorbeeld als m'n ex- mentor me komt terroriseren en me van m'n werk houd." Kaatste ze simpel terug, het idee krijgend dat dit gesprek richting een woorden oorlog ging. "Jazeker, iedere kattin zou zo voor je vallen. Trouwens nog veel verzoeken gehad sinds je terug warrior bent?" Vervolgde ze met een zekere glimlach op haar gelaat.