{Littlestream - SPT} If they ask, I'm not here.

Met haastige pootstappen wrong Smokebreath zich de medicine cat in en duwde zich langs Littlestream heen. Met een licht opgejaagde blik en zijn pels overeind ging hij achter de rots zitten, zich verbergend met vernauwde ogen. "Als ze naar me vragen. Ik ben niet hier," gromde hij haar toe op dreigende toon, waarna hij zijn poten onder zijn borstkas vouwde en nog ietwat stram bleef zitten.

Zodra de poes naderende pootstappen hoorde had ze zich omgedraaid in de richting van haar den uitgang, om slechts verbijsterd naar voren te staren toen Smokebreath haar plots voorbij kwam gelopen. "Als ze naar me vragen. Ik ben niet hier," Verbaasd keek ze haar vorige mentor aan, eerst knikkende voordat ze enkele passen in zijn richting nam. "Wat is er? Als ik vragen mag." Miauwde ze, haar ogen lichtjes samen geknepen. Dit was niet hoe hij zich normaal gedroeg, of het krijger leven moest hem kierewiet hebben gemaakt.

Een wantrouwige blik ging naar de uitgang van de den en hij krulde zijn staart om zijn lichaam heen. Hij keek wat verstoord op toen hij Littlestream zag. "Kittens!" Antwoordde hij kort, waarna hij z'n kop nukkig op z'n poten neerlegde.

"Kittens!" Was zijn antwoord. Haar blik ging alleen maar verwarder staan. "Kittens?" Herhaalde ze zijn woorden, hem slechts verbijsterd aanstarende.

De kater sloeg geïrriteerd met zijn staart terwijl hij antwoordde. "Weet je niet hoe vervelend het is als een stel kittens constant aan je oren zitten te zeuren?" Miauwde de kater, duidelijk aan het eind van z'n tellen op dat vlak. Met een frons keek hij omhoog naar de medicine cat.

"Weet je niet hoe vervelend het is als een stel kittens constant aan je oren zitten te zeuren?" De poes glimlachte even. Ah, ze wist al over wat het ging. "Zeg me niet dat de grote Smokebreath zich overgeeft aan kittens." Miauwde ze, hem met een speelse blik aankijkende.

Met een nukkige snuif draaide Smokebreath zijn kop weg toen zijn apprentice het waagde om nog te gaan plagen ook. "Dat noem je geen overgeven," gromde de kater, "dat noem je strategisch terugtrekken." Hij sloeg opnieuw met zijn staart. Kleine demonen... Altijd maar zeuren om verhaaltjes. En altijd bij hem leek het wel.

"Dat noem je geen overgeven," gromde de kater, "dat noem je strategisch terugtrekken." Littlestream kon het niet laten eventjes zachtjes te lachen. "Dat noem ik overgeven." Miauwde ze met een glimlach op haar gelaat. "Geef maar toe."

De kater gromde geïrriteerd en keek haar eventjes met vernauwde ogen aan, vooral toen ze nog begon met lachen ook. "Dat noem ik overgeven." Miauwde ze met een glimlach op haar gelaat. "Geef maar toe." Smokebreath legde zijn kop op zijn poten. "Nooit." Bromde de kater, "Al doe je de kikker na op Starclan gebied." Hij liet zijn ogen eventjes over de den glijden en snoof opnieuw. "Heb je de comfrey nou op een andere plek gelegd? Het is hier een zooitje." Het maakte niet uit of de den er exact hetzelfde uitzag als een paar maanden geleden. Vanaf het moment dat hij de den aan iemand anders afgestaan had was het officieel een zooitje geworden.

"Nooit." Bromde de kater, "Al doe je de kikker na op Starclan gebied." Hij liet zijn ogen eventjes over de den glijden en snoof opnieuw. "Heb je de comfrey nou op een andere plek gelegd? Het is hier een zooitje." Littlestream trok haar wenkbrauwen even op en bleef hem alsnog met een glimlach aankijken. "Sorry, ik zal ze wat gaan opruimen. Op één voorwaarde," Miauwde ze, hem met plezierige oogjes aankijkende. "Als jij je angst voor kittens aangaat en een bezoekje brengt aan de nursery."

Smokebreath gromde wat binnensmonds toen hij haar reactie hoorde. "Ik ben vaak zat in de nursery geweest!" Miauwde hij, eigenlijk oprecht verontwaardigd, waarna hij zich pas besefte dat ze zat te dollen. Grommerig legde hij zijn kop op zijn voorpoten neer. "Hoe staat het ermee?" Bromde hij uiteindelijk maar, voordat de medicine cat apprentice hem de nursery nog in ging duwen.

"Ik ben vaak zat in de nursery geweest!" En ze had hem goed beetgenomen ook, dat kon ze toch afleiden uit reactie. "Hoe staat het ermee?" Vroeg hij vervolgens. "Goed goed, met jou?" Vroeg ze maar terug, terwijl ze hem nog steeds met pretlichtjes in haar ogen aankeek.

Smokebreath bromde wat binnensmonds toen hij de pretlichtjes in haar ogen zag. "Pas maar op dat ik die grijns niet van je smoel sla," bromde hij waarschuwend, al zou hij dat toch nooit doen en dat wist zij waarschijnlijk ook. "Met mij gaat 't z'n gangetje." Miauwde hij vervolgens. "Een poot in twee werelden is vreemd."

"Pas maar op dat ik die grijns niet van je smoel sla," De poes greens even. "Ik zou je graag zien proberen." Miauwde ze, lichtjes uitdagend. "Met mij gaat 't z'n gangetje." Miauwde hij vervolgens. "Een poot in twee werelden is vreemd." De poes keek hem even vragend aan. "Hoezo?" Vroeg ze, hem lichtelijk bezorgd aankijkend. Ze moest toegeven dat ze hem nog steeds bezag als een vaderfiguur, en dus zou ze het niet willen dat er iets met hem was.

Eventjes hief Smokebreath dreigend zijn klauw omhoog maar liet deze vervolgens weer op de grond ploffen. "Ik spaar je deze keer.." Bromde de kater. Hij kon deze poes niet slaan, niet nadat hij haar zo'n beetje als dochter zag. Hij schudde zijn dikke pels eventjes uit voordat hij antwoord gaf op de volgende vraag. "Ik ben geen echte warrior, maar ook geen complete medicine cat," miauwde hij met een scheve grijns.

De kater haalde zijn poot eventjes dreigend omhoog, maar alsnog zag de poes niet in waarom ze zich ook werkelijk bedreigd moest voelen. "Ik spaar je deze keer.." Miauwde hij. Littlestream haalde even haar schouders op. "Oké dan." Miauwde ze simpel. "Ik ben geen echte warrior, maar ook geen complete medicine cat," Littlestream keek hem eventjes bezorgd aan, waarna ze zuchtte en haar blik op de grond neersloeg. "Jij bent Smokebreath, gewoon Smokebreath. Een uitstekende medicine cat en een gevreesde krijger." Miauwde ze zachtjes. "Er zijn tal van katten die jaloers zijn op jou, vanwege wat je allemaal kunt." Vervolgde ze rustig. En ze had zekerst gelijk, aangezien zij één van die katten was. Als zij nu ook maar zowel krijger als medicine cat kon zijn..

Smokebreath grijnsde eventjes wat breder toen ze haar woorden uitsprak en strekte zich eventjes met een gaap uit. "Ja, ik weet dat ze allemaal jaloers zijn op mijn fantastisch mooie uiterlijk," miauwde hij met een brede grijns. Hij had geen zin in de opmerking dat katten jaloers waren op zijn positie. Als het aan hem lag was hij nooit medicine cat geweest en hij wist dat het voor Littlestream waarschijnlijk hetzelfde zat. Beter van dat gevoelige onderwerp afstappen.

"Ja, ik weet dat ze allemaal jaloers zijn op mijn fantastisch mooie uiterlijk," Littlestream greens even. "Ja, ik heb dan ook geluk gehad met zo'n knappe mentor." Merkte ze met een glimlach op. Hierna draaide ze zich even om en schoof ze snel enkele kruiden aan de kant, zodat Smokebreath daar al niets meer over kon zeggen.

Smokebreath grinnikte eventjes lichtjes. "Dank u dank u," miauwde hij, maar hierna richtte hij zijn vernauwde ogen op Littlestream. "Ben je magerder geworden?" Miauwde hij licht kritisch, waarna hij zijn kop scheef hield. "Eet je wel genoeg? Je ziet er nogal moe uit."

"Dank u dank u," Miauwde de kater, waarna hij haar nogal bestuderend aankeek. Ze voelde haar vacht lichtjes prikken door zijn vernauwde ogen, maar zei voor de rest niets. "Ben je magerder geworden?" Miauwde hij licht kritisch, waarna hij zijn kop scheef hield. "Eet je wel genoeg? Je ziet er nogal moe uit." Al snel vond de kattin een excuus. "Ik heb het nogal druk." Miauwde ze onschuldig.