No fight and no flight

Honeyspots stond op een grote kei te genieten van het maanlicht dat op haar pels scheen. Flowpaw die in de medicine den lag had haar weer ruw wakker geschud dat gevaar achter elk hoekje loerde. Ze wilde even wat tijd apart voor zichzelf en besloot daarom om door het RiverClan territorium te gaan trekken. Maar uiteindelijk hield het territorium ook een keer op. Twijfelend staarde de gevlekte, langharige poes naar de overkant van het ravijn waar het water woest doorheen kolkte enkele meters lager. Eigenlijk wilde ze naar vierboom. Om dat te doen moest ze een heel klein eindje door ThunderClan territorium. Ze voelde zich moedig en besloot de gok te wagen. Ze was enkel op doortocht en welke ThunderClan kat zou er nu nog op zijn?

Eenmaal weer op neutrale grond uit ThunderClan begon Honeyspots weer een heel stuk minder hard te lopen. Ze nam de tijd om te genieten van de stilte om haar heen. Krekels sjirpte om haar heen. De vogels waren allemaal stil, ongetwijfeld in diepe slaap. Met rustige passen trad ze richting vierboom. De grote rots met de vier bomen er omheen groette haar al in de verte. Met getrainde spieren klom ze naar beneden en landde ze op de vaste grond. Ze haalde diep adem en liep in de richting van de door StarClan geheiligde plek. Het was manen geleden sinds ze hier was geweest. Toen de laatste gathering was geweest was ze nog niet zo lang geleden bevallen en in geen situatie om mee te gaan dus. Niet dat ze het erg vond. Ze had katten van andere clans weinig tot niets te zeggen. Onderzoekend rook ze aan de grote rots waar de vier clan leiders altijd op stonden. De katten geuren waren al bijna verdwenen. Honeyspots keek naar de hemel toen de maan verduisterd werd door een grote groep wolken. Ze trok met haar snorharen. Haar aandacht werd echter getrokken door een ShadowClan geur. Op haar hoede draaide ze zich om en zette ze haar haren op. “Wie is daar!?”  Misschien klonk het iets te geschrokken. Ze had geen kat hier verwacht.. zeker geen ShadowClan kater. Toen hij tevoorschijn kwam wenste de RiverClan poes dat ze niet hierheen gegaan was. Hij was vrij groot. Zij zelf leek dan wel groot en breed maar dat kwam voornamelijk door haar uitzonderlijk dikke en lange vacht. Ze spande haar spieren aan en zette een stapje naar achteren met haar klauwen ontbloot. “Zoek je ruzie?” Wilde ze weten.

Crossfaith

Acepaw was toch druk genoeg bezig om niet door te hebben dat zijn mentor er van tussen was geglipt. Eventjes weg van alle commotie had de grote tabby kater bedacht dat hij eventjes rust wilde hebben. Iets wat hij waarschijnlijk alleen zou vinden bij de Fourtrees. hij wist echter niet of er geen andere katten zouden zitten, er waren genoeg problemen tussen de clans dat zelfs Fourtrees zijn onschendbaarheid zou verliezen.
In gedachten verzonken zuchtte de kater eventjes en keek op, hij was bijna bij de vier grote bomen gekomen. Waar de geur van Riverclan hem een smak in zijn gezicht gaf, wat moesten die visseneters hier? Zijn ogen vernauwde zich eventjes en hij wandelde om een van de bomen heen, waarachter hij de gevlekte kattin zag zitten. "Zoek je ruzie?" werd er naar hem gemiauwd. Crossfaith keek eventjes droog naar de kattin, niet echt onder de indruk en ging zitten. "Nee, ik zocht rust," miauwde hij scherp naar haar. "Neutraal gebied, grietje, hou je nageltjes bij je, je kan me hier niets maken," miauwde hij daarna naar haar, terwijl hij haar scherp aankeek.

Honeyspots volgde zijn bewegingen met gespannen spieren. Hij leek niet onder de indruk van haar houding. Onderzoekend snoof ze zijn geur op. Hij had een cyperse vacht, had de nodige spieren en was een flink stuk groter dan zij. Als Honeyspots haar vacht tenminste wegdacht. Ze leek veel groter en breder door haar dikke vacht. 'Nee, ik zocht rust' Zei de zonderling scherp. Zijn stem was diep en rommelde in zijn borst. 'Neutraal gebied, grietje, hou je nageltjes bij je, je kan me hier niets maken' Ze herstelde zich weer door ook te gaan zitten en haar klauwen weer in te trekken. "Meestal trekken ShadowClan katten daar zich niets van aan" Wees ze hem erop. Nog steeds hield haar toon een soort achterdochtige ondertoon maar het klonk al een stuk neutraler. "Waarom zocht je rust? Ik heb gehoord dat het ShadowClan territorium erg veel overschaduwde plekken heeft waar geen hond komt" Siste ze een beetje uit de hoogte met toegeknepen ogen.