Wet, wet and almost wet (Buzzard)

Lync was weer is voor de zoveelste keer verdwaald maar dat was oké, voor nu. Hij liep vooruit, tussen het vochtige hoge gras. Er was gelukkig geen regen, de geur rook frisjes. Het was dus weer tijd om achter te komen waar hij kon slapen en even kon leven voor een klein moment, hij gaapte even en liep weer veder. De lucht was grijs en de bomen vormde weer is een bos, "Er is toch niks leuks hier, waarom nog mijn tijd verspillen hehehe" zei hij en tuurde wat in het rond. Stap voor stap zette hij veder in het modderige zand, overal was wel iets met modder. Uiteindelijk kwam hij bij een rivier aan, het leek vies door de bruine kleur en de weinige geur van prooi. wat zal ik doen springen of aan deze kant blijven... dacht hij even, hij staarde naar zijn poten. Zijn poten waren vies van het modderige oppervlaktes waar hij over heen liep, eeeeeu wat kan het kwaad. dacht hij en besloot om toch de sprong te wagen. Lync nam een aan loopje en schudde even zijn schouders als of hij op een prooi jaagde, hij nam even het moment om even na te denken. Hij zette zich schap en sprintte er naar toe om er vervolgens overheen te springen maar voor dat kon gleed hij uit over de modderige vlakte en viel hij in het water, hij zuchtte. ik wist dat zoiets ging gebeuren, grrrr dacht hij en schudde zich uit en liep naar de over kant. Hij zat helemaal onder de modder en leek in de plaats van een licht oranje vacht een bruine vacht te hebben, hij schudde zich uit waardoor een paar spetters op de bomen vielen. "Maar ja wie boeit het." zei hij ter wel hij zijn schouders op hield en liep daarna gewoon veder als of er niks gebeurd was.

Buzzard moest nog echt wennen aan het leven als Rogue. Er waren nauwelijks warme plekken te vinden. Laat staan droge plekken. Het had niet lang geleden geregent en de lucht was nog erg vochtig. Ze haalde diep adem. De geuren van het natte gras en bomen was prettig. Door die geur rook ze minder zuur. Minder naar haar vroegere clan. Al hoewel de geur was al bijna uit haar vacht gewist en daar was ze nogal blij mee. Ze was iets minder blij met de modderige ondergrond. Haar glansende oranje poten zakten in de modder ietsjes weg. Ze waren nu vies bruin en ze wist dat als ze zich ging wassen ze de eerste tijd de viese smaak van modder in haar mond zou hebben. Ze hield niet van modder. Daarbij had ze al tijden niet goed geslapen door het weer. Het was nog redelijke koud en regenachtig. Ze hield niet zo van nattigheid aan haar vacht. Ze zuchtte diep en keek om zich heen. Zou ze de geur en vacht van haar neef nog herkennen? Ze speurde het bos af naar de bekende vacht maar kon het nergens vinden. Wel zag ze een oranje nee bruine kater lopen. Hij was bruin dacht ze. Ze grinnikte zacht toen ze door had dat de kater in de modder was gevallen. ''Lekker modderbad genomen?'' Vroeg ze met een kleine vriendelijke grijns op haar gezicht.

Lync schudde het laaste beetje van zich af, hij ging zitten en sloeg nog even heen en weer met zijn staart. Hij probeerde nog wat van zijn hoofd af te halen en ging met zijn staart heen en weer, ''Lekker modderbad genomen?'' Vroeg een poes. Hij staarde op en knipperde een paar keer naar haar voordat hij even geen moder zag duurde wel een tijdje, overal zat modder in zijn mond in zijn ogen en in zijn oren. "Natuurlijk hehehe, wil jij ook?" zei hij nogal geïriteerd aan de moder maar bleef wel een glimlach op zijn gezicht zitten, hij liep naar de poes toe en gaf een paar kopjes. "hahahahaha," lachtte Lync toen hij opmerkte dat hij haar oranje vacht bruiner had gemaakt. Hij begon zich weer hevig uit te schudden en zag al bijna zijn licht oranje vachtje weer, "En hoe bevald het Rouger leven, hehehe je leeft hier al lang en ik pas 5 maanden hihihihi." zei hij met een glimlach maar stiekem ook een grijns. Hij probeerde met zijn poten de moder bij zijn ogen weg te halen, "Weet jij iets over de Terror Claws.. hahaha" zei hij ter wel hij nog steeds aan het lachen was. Hij staarde in het rond en zag de blauwe lucht tussen de grijze wolken en de boomtakken bewogen mee met de rustige koude wind, hij keek weer naar de poes die ook een oranje vacht had maar zijnes was lichter. Hij sloeg zijn staart voor zijn poten en ging zitten, hij proste wat modder uit en daarna nam hij weer een moment om deze poes goed te bekijken. "mmh, je ruikt nogal vreemd voor een rouger. Heb je bij de kittypets gezeten hahahahahha" zei Lync die al helemaal in een deuk lag en op de grond lag, met een ruk ging hij weer overeind toen hij klaar was.

Buzzard keek de kater aan. Ze mocht hem niet. Hij was te lacherig en zo raar. Ze kreeg er geen prettig gevoel bij en ze bewoog haar oortjes iets daardoor. Toen de kater haar kopjes gaf moest ze zich in houden om niet te gaan blazen. Ze gaf hem alleen wel een gemene blik. Haar felle groene ogen stonden nijdig en waarschuwend. Een misstap en ze zou hem best eens op zijn donder kunnen geven als dat nodig was. Ze schudde de modder van haar af en keek hem rustig aan. Ze negeerde zijn vraag over een groep genaamd Terrow Claws. Ze hield al niet van die naam. En zelfs als ze wist waar hun waren zou ze het niet vertellen. Haar ogen knepen zich samen en ze zei doodkalm. ''Ik kom van een clan. Ik ben zeker geen Kittypet. Begrepen?!'' Ze was niet echt in de stemming om vriendelijk te reageren. Ze sprong soepeltjes weg en liep rustig verder. Haar oranje staart glom ietsje door de manier waarop de zon zwak scheen. Ze trippelde rustig naar een boom toe.

Lync staarde de oranje poes aan, die hem al heel kwaad aan keek. Vast haar dag niet, grinnikte hij. Hij zag dat haar ogen fel dichtgeknepen waren en weer was het hem gelukt om iemands dag te verpesten, hij keek genippig naar de poes en likte zijn lippen even. ''Ik kom van een clan. Ik ben zeker geen Kittypet. Begrepen?!'' zei deze poes op een strenge toon, waarom was iedereen zo streng vroeg hij zichzelf af. Hij nam even een stap afstand en grijnsde even, "Nee ik denk het niet." zei hij makkelijk. Hij had wel zin in een spelletje met deze poes en helemaal omdat ze zo niet in haar dag was, dat kon hij gebruiken in zijn voordeel. Hij wapperde even met zijn poten om een beetje vieze modder van zich af te krijgen, hij keek haar aan en alleen aan haar blik kon hij al zien dat ze gewoon weg wilden. Hij merkte op dat ze een sprongtje maakte en deze poes weg liep, de poes trippelde naar een boom toe. Hey niet weg gaan zonder mij, dacht hij en keek haar even na. Lync hield zijn lach in en volgde haar en begon, "Weg lopen voor mij? hahahahaha" zei hij makkelijk. Wat een Kittypet actie, dacht hij met een grote grijns. Hij holde erachter aan en keek haar aan en liep valk naast deze poes, hij wilde niet dit moment laten gaan. Even door gaan en dan was hij klaar om weer vrolijk deze dag in te gaan dus besloot een van zijn eerdere vragen te herhalen. "Hey, weet je wat over de Terror Claws? Of minstens waaar ze zijn." vroeg hij makkelijk en begon deze keer niet in het lachen over te gaan.

schrijf zo snel mogelijk reactie had even geen inspiratie.

Onderwerp: Re: Wet, wet and almost wet (Buzzard)