Whole new world {Innerghost}

"Maaaaaam" riep hij in haar oor. "Ik verveeel mee" riep hij en keek om zich heen. Hij keek naar zijn broertjes en zijn zusje. Wacht waar was Energy. Was hij weer eens naar buiten. Geheel vergeten wat hij bij zijn moeder aan het zeiken was draaide hij zich om en rende naar buiten, half struikelend over zijn eigen potten. Waar zou Energy zitten. Misschien konden ze spelen. Hij keek om zich heen tot hij een poes zag die precies op zijn moeder leek. Wie was dat? Zo nieuwschierig als hij was rende hij meteen naar haar toe en ging voor haar staan. Hij keek even goed naar haar. "U lijkt op mijn mama, waaaarooom?" vroeg hij met zijn blauwe kijkers recht op haar gericht. Wie was zij.

~Innerghost~

Innerghost richtte een argwanende blik op de nursery, daar sliep haar tweeling zus, Fallentear. Het was eigenlijk niet eens volle argwaan wat ze voelde, het was meet teleurstelling, maar boze gevoelens waren makkelijker te dragen dan gekwetste gevoelens. Innerghost had net gedaan wat ze moest doen, en was van plan om de volgende grens patrouille te leiden. Een kleine, zwarte kitten, met ijsblauwe ogen kwam op haar af gerend. Een kitten van Fallentear. "U lijkt op mijn mama, waaaarooom?" Innerghost dwong zich zelf warm te glimlachen. "Jouw mama, Fallentear, is mijn zusje," miauwde Innerghost ristig, haar blauwe ogen gefixeerd op Innerkit. Waarom had Fallentear haar kitten naar háár vernoemd! Vereerd voelde Innerghost zich zeker niet.

Innerkit ging op zoek naar het woord wat Innerghost van het jonge katertje was. "Tante," sprak Innerghost rustig, terwijl ze ging zitten en haar staart over haar poten sloeg. Fallentear was iets meer slanker dan Innerghost, Innerghost zelf had een stevige bouw, een stevige, gespierde bouw, geen lelijke bouw, je kon wel zien dat ze een poes was. Maar ze was wel iets minder vrouwelijk. "O jaa, ik ben Innerkit, wat is uw naam?" vroeg Innerkit toen. Innerghost glimlachte even naar de kitten. "Innerghost, niet alleen je tante, maar ook je deputy," sprak Innerghost kalm. "Heb je al veel vriendjes gemaakt?" Vroeg Innerghost toen. Misschien was het maar goed om toch een soort 'band' met de kittens van Fallentear op te bouwen. Zij waren onschuldig in het hele verhaal.

Tante... Oh ja, dat was het woord. Ze was zijn tante. Zijn staartje sloeg vrolijk heen en weer. Ze leek heel erg op zijn mama, alleen leek ze meer... uhm... breeder. Gespierder. Zijn blauwe oogjes glinsterde vrolijk terwijl hij naar haar keek. "Innerghost, niet alleen je tante, maar ook je deputy," Zijn oogjes vergrootte even. Was zijn tante de deputy. Awesome. Hij glimlachte even en luisterde naar haar. Wacht Innerghost, had zij ook Innerkit geheten. Wauw. "Heb je al veel vriendjes gemaakt?" vroeg zijn tante. Hij keek even om zich heen. Vriendjes, oh ja, die moest hij gaan maken. Hij schudde even zijn hoofd. "Nee, ik moet op mijn broertjes en zusje letten" zei hij vrolijk en keek op naar haar. Had zij vroeger ook op mama gelet. "Want ik ben de oudste" lachtte hij vrolijk. Hij keek nog eens naar Innerghost. Hij wou later net als zij worden.

"Nee, ik moet op mijn broertjes en zusje letten," vertelde Innerkit haar. De zwarte kattin vernauwde haar ogen. "Want ik ben de oudste." Innerghost schudde even met haar kop en zuchtte. "Ag, Innerkit. Dat je de oudste bent betekent niet dat jij op je jongere siblings moet letten. Ze zijn hier veilig, dus je hoeft ze nergens voor te beschermen in het kamp, natuurlijk is het wel goed dat je zo beschermend bent." Haar ijsblauwe ogen vonden spelende kittens een eindje verder op. [b]"Jij hebt ook het recht om vrienden te maken, dat is alleen maar goed wanneer je ouder word," vervolgde Innerghost wie haar ogen op de spelende kittens gericht hield. Ze kon begrijpen dat er een andere reden zat achter het niet hebben van vrienden, behalve zijn siblings. Ze waren halfclan, en dat maakte hun anders dan de anderen. Ze hebben niet het recht om de kittens te pesten, de ouders zijn hier verantwoordelijk voor, zij hebben een schande begaan. De kittens niet.

Innerghost vertelde hem dat het oudste zijn helemaal niet betekende dat hij op zijn siblings moest letten. Hij slikte even, dat moest hij wel, hij was de oudste. Ze waren hier veilig, maar natuurlijk, want hier werdt zeker niemand gepest. Hij keek even om zich heen, opzoek naar Energykit, Lionkit of Lockedkit. Hij keek weer op naar zijn tante en volgde haar blik naar een groepje andere kittens. Het kon nooit kwaad vriendjes te maken, toch. Maar waarom kwamen ze nooit naar hem toe. Kwam het omdat hij geen papa had. Hij keek op naar Innerghost. Wist zij wie papa was. "Weet u wie papa is?" vroeg hij zacht, zijn gedachte gewoon hardop zeggend. Zijn tante zou hem niets doen toch. "Andere kittens komen niet naar me toe, is dat omdat ik geen papa heb?" vroeg hij. Meer nieuwsgierig dan verdrietig. Als hij geen papa had, jammer dan. Dan moest hij maar voor zijn mama en zijn broertjes en zusje letten.

Innerghost vernauwde haar ogen bij de vraag van Innerkit. Was ze niet bij de ceremonie geweest, had Fallentear haar kittens niet mee genomen? Hoe kon het dat ze het niet wist, als al het geroddel door heel het kamp ging, dat het zelfs hardop gezegd werd. Wat maakte het ook uit. "Nee, jou vader is een Windclan warrior," sprak Innerghost. Ze deed niet aan liegen, ze hield het niet geheim, tegen niemand niet. "Dat is de fout van je moeder, niet van jou, niemand mag jou daarom iets kwalijk nemen. Jij bent gewoon een Shadowclan kitten, en gaat een prima Shadowclan warrior worden," vertelde Innerghost. Ze wou niet dat haar nichtje ongelukkig werd door de fout die haar domme tweeling gemaakt had.

Het is een katertje xD

Vragend keek Innerkit zijn tante aan terwijl hij wachtte op haar antwoord. Alleen haar antwoord was niet wat hij wou horen. Papa was een windclanner. Hij keek even naar de grond. Maar iedereen had een schadowclan papa. Even beet hij op zijn boven zijn kopje. Hij keek op naar zijn tante met een ietwat teleurgestelde blik. "Mama is wel lief" zei hij zacht terwijl hij weer naar de grond keek. "Denkt u echt dat ik een goede warrior ga worden?" vroeg hij zacht. Hij keek op naar haar, zijn teleurstelling verborgen. Hij kon wel zonder papa, hij zou gewoon voor mama en zijn broertjes en zusjes zorgen.

"Ja, je moeder is lief," murmelde ze. Tegen de kitten ja, en ze zou ook zeker goed voor de kittens zorgen, daar twijfelde Innerghost niet aan. Zelf walgde ze nog steeds van Fallentear. De verrader. "Denkt u echt dat ik een goede warrior ga worden?" vroeg Innerkit toen. "Je zult zeker een snelle warrior zijn door je Windclan bloed, ja ik denk dat je een prima warrior word," ja dat geloofde ze wel. Leopardgaze was ook een top warrior.

De kitten glimlachte even toen zijn tante instemde dat zijn moeder lief was. Een snelle warrior, eh. "Energykit is sneller" zei hij even terwijl hij rondkeek voor zijn jongste broertje. "Maar ik ben sterker" mauwde hij er trots achteraan. Dat wel duidelijk als zij aan het spelen waren. Hij keek op naar Innerghost. Zij leek ook sterker dan mama, maar zij stond hier ook en mama lag vooral in de nursery. Misschien moest hij haar vragen om eens naar buiten te gaan. Misschien kon Innerghost hem helpen. "Innerghost, kan ik u wat vragen?" vroeg hij.

Innerghost kon een glimlach niet onderdrukken toen Innerkit haar vertelde dat Energykit sneller was, en dat hij sterker was. "Dat geloof ik best," miauwde ze kalm. Ze keek even rond het kamp of alles nog wel goed verliep. Ja, de nesten werden netjes verschoond door de apprentices voor de Queens en Elders. Alles ging goed. "Innerghost, kan ik u wat vragen?" Vroeg Innerkit toen. De deputy richtte haar ogen weer op de kitten en zwaaide even met haar staart. "Natuurlijk," miauwde ze rustig terwijl ze door haar voorpoten zakte om op ooghoogte te zijn met de kitten.

Innekit volgde haar blik langs het kamp, waar iedereen zoals altijd bezig was. Hij keek weer terug naar de deputy die door haar voorpoten zakte om voor hem te komen liggen. Hij keek haar aan en zocht even naar woorden. "Nou, mama ligt heel veel op haar nest en ze lijkt niet blij.." begon hij. Ze leek natuurlijk wel blij als zij binnen kwamen maar toch. "Ik denk dat ze buiten mist, kunt u haar misschien meenemen naar buiten?" vroeg hij zacht terwijl hij naar haar keek. Hij keek om van een piepende kit, maar het was niet zijn broertje of zusje dus hij keek al weer terug naar Innerghost.

Even straalde haar blik pure zorgen uit naar haar tweelingzus, maar dat was maar voor korte duur. "Ik denk dat ze buiten mist, kunt u haar misschien meenemen naar buiten?" Vroeg Innerkit. "Jij zal je daar helemaal niet druk om hoeven te maken," sprak Innerghost op een directe toon. "Innerkit, ik moet verder, ga jij maar spelen met je zusjes. Als Fallentear even wat frisse lucht wilt, wandelt ze wel om het kamp heen. Hou jij je maar gewoon met kitten dingen bezig," sprak Innerghost waarna ze opstond. "Ik zoek je nog wel eens op," miauwde ze, waarna ze direct het kamp uit ging. Ze had hier nu even geen zin in, en was er nog niet aan toe een gesprek met Fallentear aan te gaan.

OOC: Topic uit~