Don't see the dawn

Seganovatri hief zijn kop. Hij dronk de lucht op maar rook niets speciaal. Zijn poten waren zwaar van heel de nacht lopen. Miles had hem opgedragen om de grensen te bewaken. En dat had hij ook gedaan. Eerst was hij er niet akkoord mee gegaan. Youn-ones moesten ook eens leren grenzen bewaken, maar hij was trouw aan de BloodClan al zou hij veel beter leiden.

{Sushi - Na zijn dood open.}

Het was donker om haar heen terwijl de poten van de licht beige poes zich een weg baande over het gebied van de Terror Claws. Het duurde niet lang voor ze over hun grens ging. Ze had geen idee wat ze eigenlijk ging don. Volgde eigenlijk enkel een gevoel dat ze daar heen moest. Inmiddels kreeg ze wel door dat ze richting Bloodclan terretorium liep. Waarom in godsnaam had ze het gevoel dat ze daar heen moest. Maar hierdoor werden haar stappen niet minder, ze liep er gewoon heen, ze zou wel zien wat ze zou tegenkomen. En het duurde niet lang voor ze een kater tegen kwam. De geur van Bloodclan droop van zijn vacht en het prikte in haar neus. Hij was niet op Bloodclan gebied, dat moest hij zelf wel door hebben toch. "Zo zo, wat doet een katertje als jij hier helemaal alleen" sprak ze met haar sluwe toon. Haar blauwe ogen gaven bijna kil licht in het donker.

Agressief draaide hij zich met een ruk om. "Zo zo, wat doet een katertje als jij hier helemaal alleen" Hij kneep zijn ogen tot spleetjes. "Hoe durft een poes zo tegen mij te spreken. Ben je niet beschaamd.", spuugde hij woest naar de poes. "Ik bewaak grenzen en wat doet een klein kittentje als jij hier?" Hij was reusachtig en torende boen de poes uit, maar hij was wel duidelijk jonger.

"Hoe durft een poes zo tegen mij te spreken. Ben je niet beschaamd." O het was zo'n kater. Sushi grijnsde enkel om zijn kwade toon. "Ik bewaak grenzen en wat doet een klein kittentje als jij hier?" Sushi lachte hardop. Haar lach kil en koud. "Bloodclannertje pesten" grijnsde ze. "Zeg, dat grenzen bewaken, je faalt. Want... Ik sta hier" sprak ze. Ja, het was een uitdaging, een uitdaging die ze graag aanging. De kater was groter maar jonger, maar dat zou geen probleem moeten zijn aangezien die Bloodclanner o zo goede vechters waren volgens... well, zichzelf.

"Bloodclannertje pesten" grijnsde de poes. "Zeg, dat grenzen bewaken, je faalt. Want... Ik sta hier" Hij gromde diep in zijn keel. "Straks niet meer." Segan stormde roekeloos naar voren. Hij was goed in vechten, jagen etc. maar hij was niet gemaakt om te denken of om goede technieken uit te oefenen. Alles wat hij deed was gewoon omdat hij daar zin in had. Ondertussen zat hij al op de rug van de poes. Hij boog zich naar de nek en zette zijn tanden daarin.

"Straks niet meer." sprak de kater. Nee, dat klopte, straks zat ze op hun eigen gebied, het bloed van deze kater van haar vacht te likken. Ze keek toe hoe de kater naar haar toe stormde en op haar rug klom. Hij was groot en ook zwaarder maar ze hield zich overeind door haar poten nog iets verder uit elkaar te zetten. Ze liet zich op haar zij vallen waardoor de kater zeker weel harder dan zijn neer kwam en trok zich los waarna ze zich om draaide en haar nagels in zijn borstkas zette en met haar achterpoten zijn buik open reet.

Hij was verbaasd toen ze op haar zij kantelde waardoor hij met een luide dreun op de grond viel. Voor zijn ogen dansten al zwarte vlekjes. Seganovatri gilde het uit van de pijn toen hij klauwen voelden die zijn buik open reten. Zijn zwarte poot ging omhoog en explodeerde op de kop van de poes. Hij begroef zijn nagels in de vacht van de kat en liet zijn poot daarna naar beneden glijden. Hij stopte bij de neusbrug van de poes. Pijn schoot door zijn borstkas. Segan probeerde zich omhoog te werken, maar het bloed dat vloeide putte hem uit. Hij probeerde met zijn achterpoten het zelfde te doen zoals de poes nu bij hem deed.

Haar nagels groeven zich dieper in de borstkas van de kater terwijl haar achterpoten zijn buik open bleven trekken. Ze voelde zijn nagels op haar kop en voelde hij hij een niet al te diepe snel over haar kop zelf maakte. Kwaad gromde ze naar hem. Haar pijngrens lag hoog maar ze hield er echt niet van als iemand haar aan het bloede maakte. Even stopte ze om zijn achterpoten te ontwijken maar sprong toen terug om de nagels van haar voorpoten in de zijkant van zijn lichaam te zetten waarmee een een T en een C in zijn lichaam kraste. Ze had het Gravepath zien doen en ze vond het wel leuk. Dat logo zouden al haar slachtoffers krijgen. Het lot van de grotere kater lag vast, hij zou gedood worden. Daar zou ze toch echt persoonlijk voor zorgen.

De poes ontwijkte zijn krabbelende poten. Seganovatri probeerde zich omhoog te hijsen maar al snel voelde hij weer nagels. Hij keek verward naar de poes die een T en een C in zijn flank kraste. "Wat doe je?", gilde hij op het randje van hysterisch. Hij haalde uit naar de buik van de poes. Nagels groeven zich in de buikvacht. Hij werd pist omdat de vacht redelijk lang was waardoor hij niet eens haar vel raakte. Grommend worstelde hij om zijn poot uit het vachtje te halen. Hij hijgde van de inspanning. Zijn poot schoot los waardoor hij begon te wankelen. Het leek of er duizenden bijen in zijn kop zaten.

De kater begon bijna hysterisch te krijsen toen Sushi een T en een C in zijn pels maakte. Ze keek toe hoe hij uithaalde naar haar buik, ze zou nooit optijd kunnen uitwijken. "Rustig maar, het is een teken" lachtte ze. Even keek ze ernaar. "Teken van de Terror Claws" siste ze. Iedereen zou die naam weten, iedereen zou het haten, zeker die clanpoesies. Ze hijgde een beetje door wat ze al had uitgegeven aan energie. Maar de kater had behoorlijk bloedverlies, ook daarom zou hij harde mogen hijgen. Ze grijnsde en nam even afstand van hem en bekeek hem voor ze weer op hem af rende en haar ene voorpoot op zijn schouder ze zetten en haar andere in zijn keel di ze met een korte haal open trok. hopelijk was het diep genoeg voor hem om zijn eigen bloed te moge proeven. Anders zou hij wel uitbloeden, geen Bloodclan kat kon hier meer veranderingen in brengen. Die kater ging eraan. "It was a pleasure to meet you" siste ze in zijn oor terwijl een druppel dik bloed van haar koop af droop op zijn vacht. De snee op haar kop begon te bloeden. Tuurlijk was ze er niet heel vanaf gekomen, maar ook dit zou wel helen.

Ze suste hem en dat stond hem niet aan. "Teken van de Terror Claws" Hij gromde gevaarlijk. Nog steeds wankel zette hij een stapje naar de poes toe. "Terror Claws hmm?" Hij wilde eigenlijk nog iets zeggen maar de poes greep zijn schouder vast. Hij zette zijn tanden in de poot. Slecht idee. Een klauw flitste naar hem toe en haalde zijn keel open. De pijn was wreed maar het gevoel dat hij stikte was erger. Hij spuugde het bloed uit dat in zijn luchtpijp terecht kwam waardoor hij de poot moest los laten. Seganovatri sperde zijn ogen wijd open. "It was a pleasure to meet you" Zwakjes duwde hij de poes weg. Hij sprong met zijn laatste restje kracht op de poes waar hij klauwen in de onbeschermde buik sloeg. "BloodClan..." De pijn maakte zijn blik wazig en het bloed belette hem om verder te spreken. Hij verzamelde al zijn kracht om de zin uit te spreken. "... vermoord je." Seganovatri wist dat het over was. Het begon al donker te worden. Een laatste zucht verliet nog zijn lippen en de haat die in zijn ogen lag veranderde in leegte. Hij stortte neer.

Sushi nog een keer dan mag iedereen reageren~

Haar poot op zijn schouder zetten was blijkbaar geen slim idee aangezien hij zijn tanden erin zetten. Wat hadden die katers altijd met haar poten, Nevermind had precies hetzelfde gedaan, maar dan met haar achterpoot. Die nu best goed geheeld was. Maar hierdoor kwam zijn keel wel open te liggen en daar maakte ze met alle liefde gebruik van. Snel zette ze haar nagels erin en trok hem open. Hopelijk was het diep genoeg. Ze stapte hijgde van hem vandaan. Haar poot licht omhoog houdend. Ze keek toe hoe er bloed uit zijn bek kwam en hij een stikkend geluid maakt. Het had gewerkt, het was diep genoeg. Hij stikte in zijn eigen rode bloed. Ze siste nog zacht in zijn oor met de reactie dat hij haar enkel weg duwde. Maar toen zijn nagels in haar buik zette. Ze blies naar hem, maar hij had geen klappen meet nodig, het was al over voor hem. Rustig bleef Sushi toekijken en luisterde naar zijn laatste woorden. Woorden die er moeilijk uit kwamen, waar hij zelfs een pauze voor moest maken. Ze grijnsde om de woorden. Broodclan zou haar vermoorden he. "I would love to see them try" siste ze terug en grijnsde even, alsof dit een spelletje was, eigenlijk was dat het ook wel een beetje voor haar. Ze keek toe hoe zijn ogen leeg raakte en zijn lichaam neerzakte. Ze was trots op het resultaat op de grotere kater, de Tc in zijn flank. Prachtig. Ze keek op naar de zijkant, de zonsopgang was begonnen, een die deze kater niet had mee kunnen maken.

Open